سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار میراث فرهنگی خوزستان
در پی درخواست 60 دوستدار میراث فرهنگی در اهواز از مالک سرای عجم در اهواز برای حفاظت از این بنا، سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی این درخواست را در روز پنج شنبه بیستم تیرماه تحویل مالک بنا داد تا نتیجه این نامه مردمی را در روز شنبه بیست و دوم تیرماه دریافت نماید.
درباره نتیجه دیدار خود با مالک بنای سرای عجم باید گفت: جناب آقای مهدیان مالک بنا از خیرین مطرح مدرسه ساز کشور هستند که طی قرار قبلی در صبح روز شنبه بیست و دوم تیرماه با ایشان دیدار کردم. در این نشست علاوه بر خود ایشان فرزندشان و سه تن از همکاران وی حضور داشتند.
با اینکه خود آقای مهدیان از سن بالایی برخوردارند و تقریبا در جلسه سکوت کردند و اختیار صحبت را به فرزندشان دادند اما متاسفانه در بدو ورود اینجانب به دفترشان، افراد حاضر با اعتراض به اینکه به چه حقی نامه مردمی تهیه کرده ایم ابتدا مانع از برگزاری یک جلسه آرام در همان دقایق اولیه شدند و بدون اینکه پرسش کنند که چه فردی با چه سابقه ای در کنار آنان نشسته است مدعی بودند که من حاشیه امن آنها را برهم زده ام.
شرکت در بیش از 1:30 ساعت جلسه پر چالش که نتیجه خاصی دربر نداشت. اما باید بگویم با اینکه می دانیم که آقای مهدیان و خانواده شان می توانند از حقوق مالکانه خود استفاده کنند اما چه اشکال دارد که این خیر مدرسه ساز با همه خدماتی که داشته است یک یادگار در حوزه میراث فرهنگی برجای بگذارد.
وی تاکید کرد: مسئولین شهر اهواز از فرماندار و استاندار و نمایندگان مجلس گرفته تا اداره کل میراث فرهنگی به کلی چشم خود را بر روی همه اتفاق هایی که در حوزه میراث فرهنگی اهواز می افتد بسته اند. آنها مسائلی را مطرح می کنند که تا حدودی درست است اما اگر بتوانند می توانند از اختیارات خود استفاده کنند. پرسش دیگر اینکه چرا از سوی سازمان میراث فرهنگی تلاشی برای جلوگیری از خروج این اثر از فهرست آثار ملی نشده است.
گهستونی با ابراز خوشحالی از ثبت مجدد 10 اثر در کشور که از فهرست آثار ملی خارج شده بودند و بار دیگر به ثبت رسیدند گفت: ما با کمک دوستداران میراث فرهنگی کشور و مسئولین دلسوز تمام تلاش خود را خواهیم کرد تا ثبت مجدد بناهایی که در اهواز از فهرست ملی خارج شده اند در دستور کار قرار بگیرد و همچنین ثبت اضطراری بناهای تاریخی باقیمانده در اهواز که با غفلت هایی مواجه بوده است از سوی سازمان میراث فرهنگی کشور آغاز شود.
وی با ذکر این نکته که مدتهاست اداره کل میراث فرهنگی خوزستان از ماموریت های خود فاصله گرفته و این موضوع مقامات ارشد خوزستان را هم با نگرانی مواجه نموده به معاون میراث فرهنگی کشور پیشنهاد داد با سفر به اهواز به بررسی وضعیت بافت تاریخی این شهر بپردازد.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان یادآور شد: در آبان ماه سال 1387 علی رضا قلی نژاد پیربازاری مدیر کل وقت دفتر حفظ و احیاء بافت های تاریخی در نامه ای به شورای شهر و شهرداری اهواز در خصوص اهمیت بافت تاریخی اهواز ماده 166 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و نقش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری وظایف آنها را یادآور شد که این مهم تاکنون به فراموشی سپرده شد.
در نامه ای که از سوی این 60 نفر که از دوستداران میراث فرهنگی محسوب می شوند و در صنوف مختلف اشتغال دارند خطاب به کرمعلی مهدیان مالک بنای تاریخی سرای عجم و خیر مدرسه ساز آمده است که بنای یرای عجم راوی گوشه ای از تاریخ تجارت و کسب و کار در این شهر است که در صورت تخریب آن یکی از مهم ترین اسناد هویتی تاریخ معاصر اهواز از دست رفته و نسل های آینده از درک گوشه ای از تاریخ بی نصیب خواهند ماند.
در بخش دیگری از این نامه آمده است از جنابعالی که همواره در جهت ساخت بناهای آموزشی که نوعی از بناهای فرهنگی محسوب می شوند و خدمات قابل تقدیر و ماندگاری در این عرصه از جنابعالی برجای مانده است درخواست می شود در یک قدم فرهنگی دیگر با حفظ، احیا و باززنده سازی این بنای تاریخی قدمی بزرگ در جهت حفاظت از تاریخ شهر اهواز و ایجاد الگویی برای سایر مالکین بناهای تاریخی شهر بردارید.
سرای عجم از بناهای مهم در خیابان سیروس اهواز و در مرکز بازار این کلان شهر واقع است که در صورت رضایت یکی از دو ملک تخریب می شود. این سرا که در دوره قاجار بنا نهاده شد از عناصر معماری و بومی خوزستان برخوردار است و به دلیل مجاورت با سرای دادرس، سرای معین التجار، مسجد رضا و... در معرض تخریب قرار دارد.
علی یعقوبی نژاد ( کارشناس نفت و نویسنده و محقق)، حمید رشیدی (کارشناس حقوقی ،نویسنده و محقق)، مجتبی گهستونی (روزنامه نگار)، محمود رحمانی (فیلمساز)، محسن مرادی (روزنامه نگار)، محمد مالی (روزنامه نگار)، غلامرضا جلیلی نیا (فعال میراث فرهنگی)، پدرام طاهری (روزنامه نگار)، نورالله مرادی نوروزی (روزنامه نگار)، بهنام اسکندری (باستان شناس)، معصومه تفرشی (کارشناس ارشد مرمت اشیاء)، سعید محمدپور (کارشناس حقوق)، فردین کوراوند (رییس انجمن قلم شهرزاد)، منصوره رضوی (کارشناس ارشد مردم شناسی)، ایوب بختیاری (کارگردان تئاتر)، آرش ساربان (نویسنده و کارگردان)، فرزادجعفری(فعال فرهنگی هنری سینمایی)، شنبه ای (فعال صنایع دستی)، مسعود نفیسی ( فعال گردشگری)، جعفری (فعال حوزه نشر و توزیع کتاب) و... از جمله امضا کنندگان این نامه هستند.
موجب عدم تخصیص اعتبارات در حوزه گردشگری و میراث فرهنگی شد
در دیدار با رییس مجمع نمایندگان استان خوزستان مطرح شد:
مجتبی گهستونی: صبح روز پنج شنبه در دیدار با دکتر اسماعیل جلیلی رییس مجمع نمایندگان استان خوزستان و نماینده مردم مسجدسلیمان، لالی، اندیکا و هفتکل در مجلس شورای اسلامی که با حضور تعدادی از خبرنگاران همراه بود فرصتی پیش آمد تا نقطه نظرات خود را درباره چالش های میراث فرهنگی، گردشگری، محیط زیست و بهداشت و درمان حوزه انتخابیه ایشان را مطرح نمایم.
ایشان با تائید کامل دغدغه های اینجانب گفت: یکی از مشکلات که باعث شد در بخش گردشگری و میراث فرهنگی مسجدسلیمان دچار مشکل شویم اختلاف مدیریت ارشد استان با مدیرکل گردشگری استان بود که موجب عدم تخصیص اعتبارات مناسب نیاز این اداره کل در نتیجه توقف روند ترمیم اماکن تاریخی و عدم خدمات دهی مناسب در این مناطق به گردشگران شد.
وی به ضعف مدیران استان در چانه زنی برای تامین اعتبارات لازم استان در مرکز اشاره کرد و گفت: چانه زنی مدیران استان خوزستان برای گرفتن منابع کشوری بسیار پایین است و این امر نشان دهنده ضعف مدیران استانی است.
جلیلی افزود: یکی از مشکلاتی که استان پرظرفیت خوزستان با آن مواجه است داشتن مدیرانی کم کار است که برای جذب منابع تلاشی نمی کنند و این مهم باعث شده است تا بسیاری از فعالیت های عمرانی، اقتصادی و تولیدی در استان خوزستان با رکود روبرو شود. این درحالی است که حساسیت بیشتر مدیران همچنین تمایل برای ساختن خوزستان ، می توانست شرایط را برای پیشرفت هر چه بیشتر منطقه هموار کند.
در بخش دیگری از نگرانی های خود به تاثیر کارخانه سیمان گلگیر مسجدسلیمان که از چشمه های آب درمانی برخوردار است بر مردم اشاره کردم که وی گفت: نگاه بخشی برخی از مدیران استان از چالش های استان است. وی به مشکلات زیست محیطی کارخانه سیمان مسجدسلیمان اشاره کرد و گفت: یکی از رویکردهای غلط اداره کل محیط زیست خوزستان موجب شد این کارخانه از فهرست کارخانجات آلاینده خارج شود.
سپس از او خواستم که پیگیری های خود را برای رفع نیازهای درمانی و بهداشتی مناطقی که در گردشگری شهرستان نقش دارند بیشتر کند که اظهار داشت: مگر شهرستان مسجدسلیمان جزو شهرهای استان نیست که باید دانشگاه علوم پزشکی اهواز به آن خدمات بهداشتی و درمانی ارائه دهد؟! اما این دانشگاه پاسخگوی سرانه بهداشتی و درمانی این منطقه نیست. بی مسئولیتی برخی از مدیران استان برای ایجاد یک توسعه متوازن در توزیع منابع دغدغه اصلی نمایندگان مجلس شورای اسلامی است.
مجتبی گهستونی: به همان میزان شناختی که باستان شناسان از اهمیت تاریخی خوزستان دارند، سودجویان و حفاران و قاچاق چیان میراث فرهنگی نیز می دانند که سفره نامشروع خود را کجا پهن کنند.
گستره تاریخی خوزستان و تنوع یافته های فرهنگی آن از دوره های مختلف به گونه ای است که خوزستان را به بخش جداناشدنی ایران تبدیل کرده است.
وسعت استان خوزستان و برخورداری از 900 اثر تاریخی ثبت شده در فهرست آثار ملی و پراکندگی آنها باعث گردیده تا چشم طمع سودجویان، حفاران و قاچاق چیان میراث فرهنگی بر این پهنه گسترده باشد.
وجود قاچاق آثار تاریخی در کشور یکی از دل نگرانی های دیرینه دوستداران میراث فرهنگی و به طبع آن یگان حفاظت از میراث فرهنگی است.
به هر میزانی که شاهد افزایش چشمگیر فعالیت حفاران غیرمجاز و قاچاقچیان اشیای عتیقه در استان خوزستان باشیم به همان میزان هم شاهد کشف این اشیاء و در نهایت شاهد دستگیری حفاران و قاچاقچیان هستیم.
اما بزرگترین دل نگرانی دوستداران میراث فرهنگی این است که محوطه های تاریخی تا چه حد کنترل می شود و اهرم های امنیتی برای حفاظت موزه ها و مراکز نگهداری اشیاء تاریخی تا چه حد گسترده است و تکلیف حجم چشمگیر تخریب و دستبرد محوطه‌ها و آثاری که تاکنون سوداگران برای آن به دام نیفتاده و با فراغ‌بال مشغول کار خود هستند چیست.
به باور بخشی از دوستداران میراث فرهنگی قاچاق اشیای عتیقه در ایران سابقه زیادی دارد، و حتی این کار به کسب‌وکار پردرآمدی برخی سودجویان در شهرها و روستاها بدل شده است.
سال 1386 در هنگامه ای که گنجینه جوبجی رامهرمز سر از خاک بیرون آورد تا هنگام رسیدن نیروهای یگان حفاظت میراث فرهنگی و پلیس، عده ای کوشیدند تا در سریع ترین زمان ممکن سودی عاید خود کنند.
با مراجعه به بسیاری از محوطه های تاریخی گاه مشاهده می شود که حفره های بسیاری پدید آمده و تا پیش از رسیدن نیروهای یگان و پلیس، حفاران غیر مجاز هم لطمه خود را وارد کرده و هم احیانا اشیایی را به غارت برده اند. وجود حفاری های بی شمار در تپه های باستانی رامهرمز، دزفول، شوشتر، مسجدسلیمان، لالی، اندیکا، رامشیر، ایذه این موضوع را به خوبی ثابت می کند.
گسترش کاوش‌های غیرمجاز و تخریب گاه صددرصد محوطه‌ها و گورستان‌های باستانی به گونه ای گسترش یافته که گاه بین مسوولان سازمان میراث فرهنگی، نیروی انتظامی، اداره اطلاعات، سپاه پاسداران، بسیج با مردمی که در حاشیه مححوطه ها و بناهای تاریخی اسقرار دارند هماهنگی هایی بوجود می آید تا ترددها و گاه پروژه های مشکوک بر محوطه های تاریخی گزارش شده و بررسی های لازم به عمل آید. نتیجه این اقدامات جمع‌آوری دهها قطعه شی از سراسر منطقه های نامبرده است.
در سال‌های اخیر مشابه این اتفاق – البته در حجمی کمتر – در برخی دیگر از محوطه‌های باستانی ارزشمند کشور همیشه رواج داشت. خبرهایی که در این مدت توسط مردم و رسانه‌های مختلف منتشر شده است، نشان می‌دهد استان‌های خوزستان،کرمان، ایلام، اصفهان، کردستان، همدان، سیستان‌وبلوچستان، لرستان، کهگیلویه و بویراحمد، استان‌های سه‌گانه خراسان، قم و... به دلیل پیشینه تاریخی ارزشمندی که داشته‌اند در این سال‌ها همیشه جولانگاه حفاران غیرمجاز و قاچاقچیان اشیای عتیقه بوده‌اند. از این سو بازار پررونق فروش این اشیا منجر به آن شد که برخی از خریداران و مجموعه‌داران آثار تاریخی بیش از همیشه روی ایران متمرکز شوند.
چندی پیش در استان خوزستان فردی دستگیر شد که دو تابوت عیلامی در اختیار داشت. او مدعی بود که مجموعه داری است که براساس مجوزهای دراختیار می تواند اشیاء تاریخی را خریداری کند. اگرچه او مدعی بود که خرید آثار تاریخی توسط وی جرم نیست رایزنی هایی برای آزادی اش انجام می دهد. به گفته آگاهان او می تواند اشیایی متعلق به چند دهه اخیر را خریداری کند اما او از مجوزهای در اختیار خود سوءاستفاده کرده است.
در همین خصوص از فرماندهی یگان حفاظت میراث فرهنگی پرسشی را درباره سرنوشت او پرسیدم که وی اظهار داشت: شخص نامبرده از اصفهان به خوزستان آمده و به عنوان مجموعه دار دو تابوت را خریداری کرده که با گزارش های دریافتی وی را دستگیر نمودیم و تابوت ها را ضبط کردیم.
سرهنگ صادقی در پرسش دیگری که از او پرسیده بودم که عمده افذادی که در خوزستان دستگیر می شوند چه کسانی هستند گفت: با دریافت هرگونه گزارش مردمی وارد عمل می شویم و اقدامات لازم را انجام می دهیم که در این خصوص حفارانی دستگیر می شوند.
وی در ادامه افزود: ما از مردم درخواست داریم که در مقابل سودجویان هوشمند باشند چرا که میزان کلاهبرداری برای خرید و فروش اشیایی که تقلبی هستند بسیار زیاد است که تاکنون با معاملات صوری تعدادی هم دستگیر شده اند و به دستگاه قاضایی تحویل شده اند.
از نظر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان که می کوشد با اطلاع رسانی های لازم مسئولین و مردم را متوجه اهمیت محوطه ها و اشیا تاریخی کند به نظر می‌رسد وجود قاچاقچیان اشیای عتیقه ، بی‌ارتباط با ضعف کارکردهای حفاظتی سازمان میراث فرهنگی نیست و به نظر می‌رسد مسئولان نسبت به انجام وظایف ذاتی خود دچار تعلل و کم‌کاری شده‌اند و قاچاقچیان اشیای عتیقه نیز با سوءاستفاده از همین موقعیت رهسپار غارت تاریخ و فرهنگ این سرزمین می شوند.
رئیس انجمن دوستداران میراث فرهنگی با اشاره به اینکه دوستداران میراث فرهنگی همواره در نشست های دوره ای خود با اشاره به شرح وظایف یگان حفاظت میراث فرهنگی همواره خواهان تقویت این یگان هستند گفت: این اعتقاد وجود دارد که تهیه و تدوین طرحهای حفاظتی مورد نیاز به منظور تامین حفاظت فیزیکی از اموال منقول و غیر منقول سازمان، حفاظت فیزیکی از موزه ها، گنجینه ها و اماکن محل نگهداری اموال فرهنگی، بناها و مجموعه های تاریخی، فرهنگی، تپه ها و محوطه های باستانی و سایر آثار تاریخی و فرهنگی منقول و غیر منقول از طریق استقرار نیروی ثابت و یا انجام گشت از ضروریات است که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
بررسی و انجام اقدامات لازم در جهت پیشگیری از وقوع جرائم علیه میراث فرهنگی و گردشگران وتحویل مجرمین به مراجع قضایی در حوزه مسئولیت و ماموریت، انجام اقدامات پیشگیرانه و جلوگیری از تعرض و تجاوز اشخاص حقیقی یا حقوقی به آثار تاریخی و فرهنگی نظیر:تخریب بناهای تاریخی، حفاری غیر مجاز،سرقت، قاچاق و خرید و فروش غیر مجاز، اجرای دقیق طرحها و دستور العملهای حفاظتی ابلاغی از سوی ناجا و همچنین رعایت کامل اولویتها و برنامه های حفاظتی تعیین شده توسط سازمان، اجرای مصوبات کمیته حفاظت سازمان (موضوع ماده 6 آیین نامه حفاظت از میراث فرهنگی مصوب 28/3/81 شورای امنیت کشور و... از دیگر وظایف و اختیارات یگان حفاظت از میراث فرهنگی است که دوستداران میراث فرهنگی به واسطه وجود آن اصرار به توجه بیش از پیش به این موضوع دارند.
پیش تر مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی گزارشی از وضعیت قاچاق آثار فرهنگی ایران تهیه کرده که اشاره به بخشی از آن خالی از لطف نیست. در این بررسی اشاره شده است که در شمارش اشکال مختلف جرم جعل مادی در قوانین جزایی، بحثی از جعل آثار تاریخی- فرهنگی و هنری به میان نیامده است و شاید به دست دادن تعریفی از این جرم در قانون مناسب باشد.
همچنین گزارش مجلس اشاره به این دارد که در برخورد با جرم جعل آثار فرهنگی، در شکل سابق ماده «121» قانون تعزیرات برای جرم شیء جعلی 75 ضربه شلاق در نظر گرفته شده بود و وجود این مجازات آمار متخلفین را پایین نگه داشته بود. ولی در اصلاح این قانون در سال 1375 این مورد حذف شده و سبب شده 85 درصد پرونده های دادگاه انقلاب در حال حاضر مربوط به اشیای جعلی باشد و افزایش این جرم حاکی از خلا قانونی ایجاد شده است.
مطابق با ماده «727» قانون تعزیرات حکومتی، جرایم علیه آثار فرهنگی به عنوان جرایم خصوصی ذکر شده که جز با شکایت شاکی خصوصی قابل تعقیب (سازمان میراث فرهنگی کشور) نیست و در صورتی که شاکی خصوصی گذشت کند دادگاه می تواند در مجازات مرتکب تخفیف دهد یا با رعایت موازین شرعی از تعقیب مجرم صرف نظر کند. مشکل در این است که اگر تخلف از مسوولان یا کارمندان خود سازمان باشد، یا سازمان مایل به پیگیری پرونده شکایتی نباشد، چه کسی شاکی و مدعی خواهد بود. در واقع می توان با حذف مواد «558» تا «566» و ماده «569» تعزیرات از شمول ماده «727»، در مواقع لزوم با اقدام مدعی العموم مواد «567» و «568» را قابل اجراتر کرد.
در ماده «560» قانون تعزیراتاشاره شده است که انجام عملیات در حریم آثار فرهنگی که سبب تزلزل بنیان آن ها شود یا خرابی و لطمه ای به آن ها وارد آید، جرم است و مرتکب، علاوه بر پرداخت خسارت وارده، به حبس از یک تا سه سال محکوم می شود.
در این جا سه نکته وجود دارد، اول اینکه به موجب ماده «136» قانون مدنی منظور از حریم، بخشی از اراضی اطراف ملک است که برای کمال انتفاع از آن، حفظ آن ضرورت دارد و کسی نمی تواند در این حریم عملیاتی انجام دهد که موجب تضرر صاحب حریم شود، اما آیا حریم ها توسط میراث فرهنگی نیز طبق همین تعریف تعیین می شوند یا ملاک های خاصی برای تعیین این حریم ها به لحاظ علمی وجود دارد که بهتر است در متن قانون ذکر شود.
دوم آنکه در این ماده صرفا خرابی یا لطمه «فیزیکی» به آثار و حریم های آن ها جرم شناخته شده و لطمات معنوی مانند نوع ساخت و سازهای اطراف آن ها به نحوی که عدم تناسب این ساخت و سازها به هر شکل با اثر یا بافت تاریخی مطابقت نداشته باشد، جرم محسوب نشده است.
در ضمن این قانون سال هاست که قابلیت اجرا نداشته است، به خصوص در مورد مسوولان و مدیران دستگاه های دولتی که دانسته و عامداً اقدام به تخریب آثار فرهنگی می کنند و سازمان میراث فرهنگی یا به سبب عدم جایگاه قانونی مناسب یا به دلایل ناگفته، از اعتراض به آن ها خودداری می کند یا این که سازمان شکایت خود را به دادگاه می دهد، ولی حکم قاضی به نحوی نیست که خاطی حتی اگر رییس یک دستگاه دولتی باشد محاکمه شود. در واقع این قانون معطل مانده و ضمانت اجرایی مناسبی ندارد.
به گفته کارشناسان سازمان میراث فرهنگی یکی از مهمترین خلاء های قانونی سازمان میراث فرهنگی، به قوانین حفاظت از حرایم آثار تاریخی مربوط می شود. این درست مرز مشترک میان گستره تازه نگاه سازمان میراث فرهنگی (طی ۱۰ سال گذشته) و تداخل این نگاه با عملکرد اجرایی دستگاه های دولتی است.
تا پیش از این تعرض به عرصه آثار و محوطه های تاریخی در قانون اساسی کشور مورد توجه قرار گرفته بود. اما حرایم موضوع تازه ای درباره آثار تاریخی است. به گفته کارشناسان سازمان میراث فرهنگی زمانی که برای تعرض به حریم محوطه های تاریخی، شکایتی در دادگاه طرح می شود، به دلیل فقدان قوانین مربوط به این حوزه حفاظتی، بی نتیجه می ماند. از آنجایی که قوانین حفاظتی و یا جرایم قضایی در تعرض به حریم محوطه های تاریخی مدون نشده است، دادگاه در اکثر مواقع رای را به مالک و یا شخص خاطی می دهد.
از آنجایی که اهمیت حفاظت از آثار و جلوگیری از هرگونه اهمال در این امر چنان است که مقام معظم رهبری نیز بر ضرورت جلوگیری از آن تاکید فرموده است.
در کرخه بلای جان گوزن زرد ایرانی شده اند
مجتبی گهستونی: چندی پیش پس از سفر محمدی زاده ریاست سازمان حفاظت از محیط زیست به دزفول وی تصمیم گرفت از جنگل ملی کرخه و سایت نگهداری و تکثیر گوزن زرد ایرانی بازدید نماید.
او در این بازدید رودروی خبرنگاران نشست و اقدامات حفاظتی را در این سایت که در طول یک ماه گذشته بیش از 45 گوزن از 70 راس گوزنی که در سایت نگهداری می شود را تشریح نمود.
در این جلسه وی که سعی در توجیه عملکرد خود داشت و مدام تلاش می کرد به اقدامات پس از تلف شدن گوزن ها بپردازد با انتقاد صریح اینجانب مواجه شد که البته واکنش فوری وی را به همراه داشت.
من به ایشان یادآور شدم که سایت ملی گوزن زرد از استانداردها و امکانات لازم و کافی برخوردار نیست. این سایت در یک محوطه 200 هکتاری قرار دارد و با توجه به گستردگی و شرایط بسیار نامساعد آب و هوا لازم است که تمهیدات بیشتری اتخاذ شود و ارتباط این سازمان با سازمان دامپزشکی و همچنین کارشناسان دولتی و مستقل بیش از پیش باشد.
با این حال ایشان با مقایسه های نادرست که مثلا در آمریکا صدها راس گوزن هم تلف شده ولی آمار تلفات ما کم است و اینکه اتفاق پیش آمده نباید در حد استانی و ملی مطرح می شد و حد و اندازه اش فقط در حد سایت کرخه بود به عملکرد مجموعه خود بعد از تلفات سایت گوزن زرد در کرخه پرداخت.
اگرچه تلاش های محیط بانان این سایت بسیار ستودنی است اما پنهان کاری و محافظه کاری آفت سازمان محیط زیست را گرفته است که بر طرف کردن این نقص با توجیه مدیریت کلان آن و یا انتصاب فردی شایسته و آگاه در این حوزه امکان پذیر است.
پیش از این دکتر مهرداد پرچمی عراقی، حشره شناس و متخصص مگس‌های میاز با اعلام اینکه عامل اصلی مرگ غم انگیز گوزن‌های زرد در پارک ملی کرخه، کنه‌های خونخوارند گفت: کنه‌های خونخوار با ایجاد زخم روی بدن گوزن‌ها، زمینه را برای هجوم مگس‌های میاز آماده می‌کنند و در پی آن، لارو مگس‌ها با تغذیه از بافت و نسوج و ایجاد عفونت و گسترش زخم باعث مرگ میزبان می‌شوند.
این عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور که 2دهه پژوهش درباره رده‌بندی دوبالان (مگس ها) را در پیشینه کاری خود دارد، در گفت‌وگو با همشهری افزود: با ابتلای گوزن‌های زرد به پارک ملی کرخه سفر کردم و طی 9روز مطالعه میدانی، اطلاعات فنی وسیعی تهیه کردم که نتیجه این مطالعات طی گزارشی مختصر در اختیار سازمان حفاظت محیط‌زیست قرار گرفت.
زیستگاه اصلی گوزن زرد جنگل های کرخه است که نسل این گونه حفاظتی پس از 4 دهه دوری از زیستگاه خود بار دیگر به خوزستان بازگشت.
