اخبار روز ایران

اولین رهبر خارجی که به دیدار روحانی می آید

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

ایران دیپلماتیک نوشت:

روزنامه لبنانی المستقبل به نقل از منابع آگاه سیاسی نوشت که نوری مالکی نخست وزیر عراق به زودی با سفر به تهران در راس هیات بلندپایه ای قصد دارد با حسن روحانی رئیس جمهور منتخب گفتگو کند.

هدف از این ملاقات، کسب اطلاع از نظرات وی درباره عراق و تحولات در سوریه اعلام شده است.

به نوشته روزنامه المستقبل، با انتخاب روحانی در داخل و خارج ایران آرامش حکم فرما شده است گرچه افراد تندروها در ایران از انتخاب روحانی و تحول در سیاست منطقه ای او نگرانی دارند.

مقامات ارشد عراقی اما معتقدند موضع کنونی ایران در برابر عراق، متوقف نخواهد شد و دولت تهران همچنان به حمایت های خود از بغداد و نخست وزیری نوری مالکی ادامه بدهد.

ایران بیشترین مرز زمینی را با عراق دارد و تحولات این کشور و همسایه اش سوریه از جایگاه مهمی در سیاست های منطقه ای ایران دارد.

براساس این خبر روزنامه المستقبل، شماری از احزاب شیعه حاکم در عراق در روزهای اخیر نشست هایی را برای گفتگو درباره مسئله پیروزی حسن روحانی و راهیابی او به کاخ ریاست جمهوری ایران برگزاری کرده اند.

پس از این نشست ها، تصمیم گرفته شد هیات عالی رتبه ای به ریاست نوری مالکی نخست وزیر عراق به تهران اعزام شود. همچنین همزمان هیاتی از افراد منتخب از احزاب شیعه حاکم درعراق نیز برای تبریک گویی به حسن روحانی به ایران سفر خواهد کرد تا ضمن دیدار با روحانی و تبریک ریاست جمهوری وی، با او درباره وضعیت عراق و سوریه تبادل نظر کند.

این دوهیات عراقی از روحانی خواست خواهست تا حمایت های سیاسی و غیرسیاسی ایران از دولت عراق و هماهنگی های تهران و بغداد درباره وضعیت سوریه ادامه یابد.

در بخش دیگری از این گزارش می خوانیم: سیاستمداران عراقی نزدیک به مراکز تصمیم گیری در ایران گفته اند که مواضع رئیس جمهور جدید ایران ثابت می کند که سیاست کشورش در برابر عراق تغییر نخواهد کرد بلکه شیوه ای نرم تر و آرام تری به خود خواهد گرفت.

"عبدالحسین عبطان" از اعضای کادر رهبری مجلس اعلای اسلامی عراق به رهبری عمار حکیم یکی از مهمترین احزاب شیعه و نزدیک ترین هم پیمانان ایران در عراق در این باره گفت که سیاست ایران در برابر عراق " با وجود هر فردی در کرسی ریاست جمهوری ، به هیچ عنوان تغییر نخواهد کرد."

العبطان در بیانیه مطبوعاتی گفته است: سیاست جمهوری اسلامی ایران در برابر عراق به هیچ عنوان تغییر نخواهد کرد زیرا رئیس جمهور ایران تعیین کننده این موضوع نیست. همچنین در تعیین سیاست خارجی ایران و چگونگی تعامل با طرف های خارجی، طرف های دیگری در ایران مشارکت دارند.

او اضافه کرد: سیاست ایران در برابر عراق ثابت و بدون تغییر خواهد ماند زیرا علاوه بر ارتباطات بسیار موجود میان دو کشور ایران و عراق که مهمترین آن مذهبی است؛ در وضعیت کنونی عراق از جایگاه پراهمیتی برای ایران برخوردار است.

"اسامه جمیل" یکی از نمایندگان ائتلاف کردستان عراق در پارلمان این کشور هم گفت که مواضع حسن روحانی پس از انتخاب او به سمت رئیس جمهور جدید ایران تاکید دارد که او مسیر احمدی نژاد را پایان نمی دهد.

وی افزود: سیاست ایران با تغییر افراد، تغییر نمی کند و اظهارات اخیر روحانی درباره پرونده هسته ای و تحولات سوریه نشان می دهد روحانی آنچه را که احمدی نژاد به پایان برد؛ ادامه خواهد داد.

این نماینده کردستان عراق با این حال اظهار امیدواری کرد در سیاست ایران در برابر عراق تغییر ایجاد شود و دولت ایران با هزینه کردن ازعراق، از آمریکا انتقام گیری نکند.

فراکسیون انتخاباتی العراقیه به رهبری ایاد علاوی نیز به تغییر رفتارهای ایران در عراق امیدی ندارد به ویژه که این فراکسیون به مخالفت با ایران معروف است.

"سهاد فاضل العبیدی" یکی از نمایندگان فهرست العراقیه نیز گفت: سیاست ایران، یکی است و با تغییر رؤسای جمهوری تغییر نمی کند گرچه اصلاح طلبان نسبت به تندروها، انعطاف پذیرتر هستند.

وی افزود: سیاست ایران تنها محدود و در اختیار رئیس جمهور نیست و رهبری نظام سخن آخر و نهایی را مطرح می کند. البته از این پس سیاستهای ایران در برابر مسائل حساس و مهم، نرم تر خواهد بود.

این عضو ارشد فراکسیون العراقیه افزود: روابط میان بغداد و تهران، ابدی است چرا که دو کشور دارای روابط دینی - مرزی با یکدیگر هستند. روابط ایران و عراق در همین وضعیت قبلی باقی خواهد ماند.

اما در مقابل، تندترین موضع گیری را شورای متحد عشایر در عراق داشت که با صدور بیانیه ای از رئیس جمهور منتخب حسن روحانی خواست تا در سیاست های ایران در عراق بازنگری کند.

در این بیانیه آمده است: ایران جدید در سایه رئیس جمهور جدید می تواند همسایه مفیدی برای عراق باشد و از دخالت در امور داخلی عراق و مسلح کردن گروه های شبه نظامی و رد مطالبات مشروع ملت عراق خودداری کند.

 

 

ظهور و سقوط احمدی نژاد به روایت لوموند: فردی که با قابلمه به شهرداری می آمد و با حمله به آقای سیاست ایران به ریاست جمهوری رسید/این مرد بیش از حد به نبوغ خود اعتماد داشت

پشت آن لباس بژ رنگ همیشگی اش، گروه خانوادگی کوچکی به وجود آمد.این موضوع تنها چند سال پس از قدرت گرفتنش آشکار شد. برادر او به سمت های بالایی رسید. خواهرش در شورای شهر حضور داشت و اطرافیانش همواره متشکل از دوستان دانشگاهی و اشنایان قدیمی اش بود.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

روزنامه فرانسوی لوموند در گزارشی مفصل در خصوص ریاست جمهوری احمدی نژاد نوشت: پایان دوره ی هر رئیس جمهور بوی شکست می دهد و این در مورد ایران هم صادق است.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب، ایرانیان روز جمعه به پای صندوق های رای رفتند که از درون آن نام حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور جدید بیرون آمد.

در حالیکه مدیریت ایران به رئیس جمهور جدیدی منتقل می شود، نگاهی به 8 سال پرهیاهوی ریاست جمهوری احمدی نژاد از افول تا ظهورش در سال 2005 قابل اعتنا است.

دوست، شاگرد، دست راست و منبع الهام او رحیم مشایی موفق به احراز صلاحیت نشد. احمدی نژاد از سخنرانی در مراسم سالگرد آیت الله خمینی رهبر فقید ایران حذف شد. پارلمان از او در مورد هزینه ی آخرین سفرش به نیویورک سئوالاتی مطرح کرد.

خب، احمدی نژاد چه نشانه ای در تاریخ ایران از خود به یادگار گذاشت؟ مردی که به نقطه ی اوج رسید و سپس طبقه ی متوسط جامعه و طبقه ی کارگر  به طرز بی سابقه ای فقیر گرد. آیا او مردی بود که قدرت اصولگرایان را بیش از هر کسی مورد تزلزل قرار داد؟

در ابتدا احمدی نژاد مطیع اصولگرایان بود و پس از مدتی به جهبه ی اصلاحات ضربات جربان ناپذیری زد.

احمدی نژاد فرزند یک آهنگر و متولد 1956 در گرمسار است. او مهندسی خواند و فعالیت سیاسی خود را با همزمان با وقوع انقلاب آغاز کرد. زمانی که به عنوان شهردار تهران انتخاب شد، هیچکس نمی دانست و هیچ نظری نداشت که او چه کسی است؟

او با استفاده از حس تیز خود در امور سیاسی به شهرت رسید. او در شهرداری با قابلمه ی غذای خود حاضر می شد و در لباس ناشناس ظاهر می شد تا به فراشان کمک کند.

او با حملاتی به آقای سیاست ایران یعنی هاشمی رفسنجانی در انتخابات سال 2005 به پیروزی رسید.

در طول نخستین ماه های دوره اش، او اصرار داشت که در آپارتمانش زندگی کند. سرویس های امنیتی سرانجام او را متقاعد به اثاث کشی به کاخ ریاست جمهوری کردند.  احمدی نژاد به پوشش مخصوص خود ادامه داد و هرگز دست از رفتار سر راست و مشخص خود - با سخنان صریح که مخلوطی از محاوره و دیگر موارد بود - برنداشت.

پشت آن لباس بژ رنگ همیشگی اش، گروه خانوادگی کوچکی به وجود آمد.این موضوع تنها چند سال پس از قدرت گرفتنش آشکار شد. برادر او به سمت های بالایی رسید. خواهرش در شورای شهر حضور داشت و اطرافیانش همواره متشکل از دوستان دانشگاهی و آشنایان قدیمی اش بود.

یکی دیگر از عوامل پیروزی احمدی نژاد در سال 2005 قول او به آوردن پول نفر بر سر سفره ی مردم بود. هشت سال بعد، نه پولی و نه نفتی به دست مردم رسید.

درامد نفتی ایران بین سال های 2011 تا 2012 به نصف رسید. همچنین بخش خودروسازی که در بازار اشتغال نقش ویژه ای دارد تولیدات خود را به نصف کاهش داد.

محسن رضایی در مبارزات انتخاباتی اش اعلام کرد: کشورمان یکی از قدرتمند ترین کشورها در منطقه است و موشک های ما به هزاران کیلومتر می رسد اما هنوز مشکل کمبود مرغ داریم.

لوموند در ادامه نوشت: رضایی درست می گوید. احمدی نژاد پشتیبانی حامیانش را از دست داده و قشر فقیر و محروم جامعه از کشمکش او برای بقا خسته شده است.

احمدی نژاد به نبوغ خود بیش از حد اعتماد کرد و پر خطر ترین اصلاحات را از زمان انقلاب اغاز کرد: هدفمندی یارانه ها.

محمد رضا عارف سه شنبه هفته گذشته گفت: ما هرگز رئیس جمهور با این مقدار پول نفت نداشتیم.

چون حقیقت او را راضی و قانع نمی کرد، گاهی دست به انکار آن می زد. او در مورد هر چیزی اطلاعات متفاوتی می دهد: امار، دانشجویان احراجی و شرایط اقتصادی.

در ادامه ی این گزارش توهین آمیز لوموند در مورد رئیس جمهور ایران آمده است: او با رهبران دنیا هم رفتاری مشابه داشت و نامه ای 18 صفحه ای به رئیس جمهور آمریکا نوشت. احمدی نژاد همچنین نامه هایی برای پاپ و مرکل ارسال کرد.

او عاشق معاشرت و قاتی شدن با جمعیت بود و اتحاد پرشوری با برادر خود هوگو چاوز داشت که بر سر تابوتش اشک ریخت.

به نظر می رسد که هیچ چیز این مرد ریز اندام 1.58 متری را نمی ترساند.

در سال 2010، او متکی وزیر خارجه خود را در سفر دوره ای به افریقا اخراج کرد. رئیس جمهور سنگال شخصی بود که این خبر را به دپیلمات بی نوا رساند!

کشور که خسته از هیاهوی او شده بود دنبال فردی بود که قابل پیش بینی باشد. احمدی نژاد محبوبیت خود را از دست داد چراکه برخی اوقات سیاست هایش را با خواسته های امام زمان (عج) پیوند زد. حتی کار به جایی کشید که مصباح یزدی از حمایت از او ، دست کشید.