خبرگزاری رویترز طی گزارشی مدعی
شد که توافق اوپک حاصل مذاکرات پشت‌پرده ایران، روسیه و ریاض بوده است و رهبر ایران
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در مورد این توافق به رئیس‌جمهور و وزیر نفت دستوراتی داده
است.
به گزارش
شفاف، پس از توافق اوپک، خبرگزاری رویترز در گزارشی مدعی شد که این
توافق حاصل رایزنی‌های پشت‌پرده مسکو، تهران و ریاض بوده است.
به نوشته این گزارش، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، در کنار گذاشتن
اختلافات عربستان و ایران برای پیش بردن نخستین توافق این سازمان با روسیه در 15
سال گذشته، نقش کلیدی داشته است.
این گزارش به نقل از منابع اوپک و غیراوپک مدعی است، رایزنی‌هایی در آستانه
نشست اوپک میان ولادیمیر پوتین، رییس جمهور روسیه، محمد بن سلمان، ولیعهد پادشاه
عربستان و آیت‌الله خامنه ای، رهبر ایران و حسن روحانی رییس‌جمهور این کشور صورت
گرفته است.
به نوشته رویترز، نقش محوری پوتین به عنوان میانجی میان تهران و ریاض توانست
بار دیگر تاثیر این کشور در خاورمیانه را نشان داد. تاثیری که پیش از این با حضور
نظامی این کشور در خاک سوریه آشکار شده بود.
این میانجی‌گری در ماه سپتامبر در حاشیه نشست گروه 20 در چین در دیدار با محمد
به سلمان آغاز شد. هر دو توافق کردند تا با همکاری با یکدیگر به بازارهای نفتی برای
کاهش مازاد عرضه کمک کنند.
قیمت نفت که در 2 سال گذشته به شدت کاهش یافته بود، پس از توافق اوپک بیش از
10 درصد افزایش قیمت را تجربه کرد و به 53 دلار در هر بشکه رسید.
رویترز در ادامه می‌نویسد، کاهش درآمدهای نفتی عربستان و روسیه، درد مالی
ایجاد کرد که سبب شد تا با وجود تمام اختلافات سیاسی میان ریاض و مسکو در مورد جنگ
داخلی در سوریه، این توافق حاصل شود.
اوپک در ماه سپتامبر در الجزایر توافق کرد تا تولید خود را برای نخستین بار از
سال 2008 تاکنون کاهش دهد اما سهم هر کشور از میزان کاهش باید در نشست چهارشنبه
گذشته نهایی می‌شد و این امر به دیپلماسی بیشتر نیاز داشت.
به نوشته رویترز، پوتین توانست عربستان را به قبول بیشترین کاهش تولید و عدم
پافشاری برای کاهش تولید ایران متفاعد کند.
رویترز در ادامه با توضیح اینکه تماس تلفنی میان پوتین و حسن روحانی، راه را
برای این توافق هموار کرد، مدعی شد که پس از این تماس، روحانی و بیژن زنگنه، وزیر
نفت ایران برای کسب تکلیف به دیدار رهبر معظم ایران رفته‌اند.
در ادامه رویترز به نقل از منابع آگاه مدعی شد: «در جریان این دیدار، حضرت
آیت‌الله خامنه‌ای با تاکید بر اهمیت رعایت خطوط قرمز و عدم تسلیم در برابر فشارهای
سیاسی با هرگونه کاهش تولید مخالفت کردند.»
به گفته این منبع آگاه، «زنگنه به طور کامل استراتژی خود را شرح داد ... و در
نهایت موافقت رهبر معظم ایران را کسب کرد... همچنین ایشان با مذاکرات سیاسی به ویژه
با آقای پوتین موافقت فرمودند.»
زنگنه سه‌شنبه شب با میانجی‌گری الجزایر با توافق موافقت کرده بود اما
محتاطانه در این‌مورد هیاهو به راه نینداخت. وی حتی پس از نشست از هرگونه اظهارنظری
که نشان‌دهنده پیروزی تهران در رویارویی با ریاض در سایه این توافق باشد، پرهیز
کرد.
وی در مصاحبه با رسانه دولتی کشورش گفت: «تماس میان روحانی و پوتین نقش بزرگی
ایفا کرد... پس از این تماس، روسیه از کاهش تولید حمایت کرد.»
به نوشته این خبرگزاری انگلیسی، اما اوپک بدون نزاع که اوپک نمی‌شود. عراق
همچنان با کاهش تولید به علت هزینه‌های جنگ علیه داعش مخالفت می‌کرد که این مخالفت
می‌توانست توافق را از مسیر خارج کند اما حیدر العبادی، نخست‌وزیر عراق در لحظات
آخر با کاهش موافقت کرد و به این ترتیب، اوپک پس از سالها برای تعادل بازار به
توافق رسید.
منبع: فارس
به گزارش «تابناک»؛ امروز سرویس امنیتی FSB روسیه خبر داده است که در یک حمله ناگهانی موفق شده، رهبر گروه تروریستی داعش در منطقه حساس و بی ثبات قفقاز شمالی را به هلاکت رساند.نهاد FSB در یک بیانیه که به همین منظور منتشر شده است، نوشت: در میان تلفات گروه تروریستی داعش در این حمله ناگهانی، رهبر این گروه در قفقاز شمالی یعنی رستم آسلدروف به همراه چهار تن از مشاوران و همکاران نزدیک وی نیز دیده می شود.
نهاد FSB همچنین بیان کرده آسلدروف 35 ساله، کسی است که در انفجار سال 2013 در وولگوگراد در جنوب روسیه ـ که منجر به کشته شدن 34 شهروند این کشور شد ـ دست داشته است. در آن زمان، آسلدروف برای یکی دیگر از گروه های شورشی در قفقاز می جنگیده و گفته می شود، وی حتی در جریان بمب گذاری دو خودرو در داغستان در سال 2012 که 14 کشته بر جای گذاشت نیز دخالت داشته است.
FSB همچنین بیان کرده که آسلدروف در نظر داشته است، در سال 2010 به همراه دو زن بمب گذار انتحاری اقدام به یک عملیات تروریستی در میدان سرخ مسکو و در شب سال جدید میلادی کند. آسلدروف در سال 2014 تبعیت و پیوند خود با ابوبکر البغدادی سرکرده داعش را اعلام کرد و تبدیل به اولین کسی شد که در منطقه قفقاز رسما به گروه تروریستی داعش می پیوندد.
در پی این اتفاق البغدادی وی را که نام مستعارش شیخ ابومحمد القداری است، به عنوان فرماندار ایالات قفقاز نام گذاری کرد. از آن به بعد گروه تروریستی داعش، مسئولیت حملات متعدد به داغستان از جمله حمله به پلیس این منطقه را بر عهده گرفت.
در سال 2015 وزارت خارجه آمریکا آسلدروف را به بعد از آنکه داعش وی را به عنوان رهبر شاخه قفقاز شمالی خود معرفی کرد، عنوان یک ترویست خارجی در لیست تحریم های این کشور وارد کرد. روسیه نیز در ماه اکتبر امسال، جایزه ای معادل 78 هزار دلار برای هرگونه اطلاعات دقیق از فعالیت یا محل وی اختصاص داده بود.
در نهایت امروز FSB اعلام کرد که طی یک عملیات مشترک با وزارت کشور روسیه موفق شده که آسلدروف را در یک خانه امن ماخاشکالا شناسایی کرده و به همراه سربازانش به هلاکت برساند.
منطقه قفقاز شمالی، یکی از مهمترین مناطقی است که اغلب تروریست ها و سربازان گروه داعش در سوریه و عراق از آنجا تأمین می شود. تمرکز روسیه بر این منطقه به خوبی نشان می دهد، روس ها به تدریج در حال یک شیفت تاکتیکی برای تعقیب داعش هستند و در حالی که مواضع این گروه در سوریه و عراق در حال تضعیف است، روس ها خود را آماده حرکت به سمت ریشه های تقویت کننده این گروه به ویژه در مناطق نزدیک و مجاور روسیه می کنند.
سه هفته گذشته، روزها و هفته های بسیار دشواری برای معارضین مسلح سوری بود، زیرا پیشروی های نیروهای ارتش سوریه با حمایت هوایی روسیه، آن ها را از مهمترین غنیمت خود، یعنی شرق حلب تا حد زیادی محروم ساخته است. در این میان و در شرایطی که احتمال کاهش حمایت دولت جدید آمریکا از این گروه ها وجود دارد، استراتژی جدید آن ها برای ادامه فعالیت چیست؟
به گزارش «تابناک»، سه سال پس از آنکه سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) مخفیانه ارسال تسلیحات برای معارضین سوری را ـ که واشنگتن آنها را «میانه رو» می خواند ـ آغاز کرد، ناکامی های مکرر این گروه ها در عرصه میدانی در کنار نگرانی از استراتژی رئیس جمهور منتخب آمریکا، آن ها را به سمت بررسی گزینه های دیگر سوق داده است.
روزنامه «واشنگتن پست» که در مطلبی به بررسی این موضوع پرداخته، می نویسد: یکی از گزینه های محتمل، وارد شدن به یک اتحاد آشکار با تروریست های وابسته به القاعده و نیز دیگر گروه های افراطی تر است. گزینه دیگر می تواند دریافت تسلیحات پیچیده تر و سنگین تر از کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس باشد. همچنین روی آوردن آن ها به تاکتیک های سنتی تر جنگ چریکی همچون استفاده از تک تیراندازها و انجام حملات محدود علیه اهداف دولت سوریه و نیز روسیه، از جمله گزینه های محتمل است.
یک سال و نیم پیش، معارضین قلمرو قابل توجهی را در داخل سوریه در اختیار داشتند؛ اما از آن زمان تاکنون، حملات هوایی ارتش سوریه به همراه روسیه، آن ها را تحت فشار قرار داده است. در روی زمین نیز نیروهای نظامی وابسته به ایران در کنار نیروهای حزب الله و نیروهای شیعه عراقی، بخش مهمی از قلمروهای آنان را از دستشان خارج کرده اند. مهمتر از همه اینکه طی سه هفته اخیر، آن ها از بخش عمده ای از متصرفات خود در شرق حلب ـ که از سال 2012 در تصرف داشتند ـ بیرون رانده شدند.
در این میان، ترامپ بیان کرده که اولویتش در سوریه، مبارزه مستقل با داعش است و در این راه، احتمال همکاری با روسیه، دولت سوریه و متحدینش نیز وجود دارد. هرچند هنوز جزئیات استراتژی ترامپ درباره سوریه مبهم است، به هر حال وی رویکرد اوباما را در این زمینه رد و بیان کرده که حمایت واشنگتن از معارضین را قطع خواهد کرد.
تخمین ها حاکی از آن است که در مجموع، دست کم 50 هزار نیرویی که آمریکا آن ها را «میانه رو» می خواند در ادلب، حلب و همچنین مناطق کوچک تری در غرب و جنوب سوریه حضور دارند و انتظار هم نمی رود که بخواهند فعالیت خود را رها کنند.
هرچند این گروه ها سال گذشته و در پی تصمیم دولت آمریکا و عربستان جهت ارسال موشک های «تاو» برای آن ها توانستند قدرت بگیرند، از این گلایه دارند که حمایت آمریکا چندان قابل توجه نبوده و با قید و بندهای زیادی هم همراه بوده است. ریشه این گلایه آنجاست که دولت آمریکا نگران بوده در صورت ارسال تسلیحات ضد هوایی برای معارضین، این تسلیحات به دست داعش افتاده و علیه خود آمریکا و دیگر نیروهای ائتلاف بین المللی مورد استفاده قرار گیرد.
در حال حاضر، معارضینی که از مناطق مختلف بیرون رانده می شوند، به ادلب رفته و در آنجا متمرکز می شوند. این در حالی است که ادلب تحت کنترل حدود 10 هزار نیروی جبهه النصره (گروه وابسته به القاعده که اخیراً نام خود را به «جبهه فتح الشام» تغییر داد) قرار دارد. تقریباً همین تعداد نیروی «احرار الشام»، دیگر گروه تروریستی سوری نیز در این منطقه حضور دارند.
در این میان، برخی کارشناسان، از جمله مایکل فلین که از سوی دونالد ترامپ به عنوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید انتخاب شده، معتقدند که اتحاد میان معارضین و گروه های تروریستی از مدت ها پیش شکل گرفته و امر تازه ای نیست. در ارتباط با همین موضوع، فلین و خود ترامپ، از شکل دادن به یک ائتلاف گسترده، متشکل از آمریکا و روسیه برای اقدام علیه تروریست ها سخن گفته اند.در این میان، نکته مهمی که مورد توجه قرار گرفته، اقدامات احتمالی جدیدی است که در صورت قطع حمایت آمریکا، معارضین به سوی انجام آن ها حرکت خواهند کرد. همان گونه که اشاره شد، این اقدامات می تواند شامل روی آوردن به کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس و یا استفاده از تاکتیک های جدید باشد.
در حقیقت، همزمان با مطرح شدن مباحث درباره کاهش یا قطع حمایت آمریکا از معارضین در دوره ترامپ، دیگر بازیگران تلاش خود را برای پر کردن این خلأ در سوریه آغاز کرده اند؛ به عنوان مثال، دولت قطر اعلام کرده، فارغ از اینکه استراتژی آمریکا چه باشد، به حمایت و تأمین مالی و تسلیحاتی معارضین ادامه خواهد داد.
به این ترتیب، آن گونه که مشخص است، حتی در صورت تغییر استراتژی آمریکا در سوریه نیز دیگر بازیگران منطقه ای که طی این پنج سال روی معارضین مسلح و همچنین تروریست های سوری سرمایه گذاری کرده اند، حاضر به پذیرش ناکامی و قطع حمایت های خود نبوده و به اقداماتشان ادامه خواهند داد؛ امری که بدون شک، پیچیدگی های جدیدی را به عرصه معادلات میدانی سوریه افزوده خواهد کرد.
پیروز مجتهدزاده استاد دانشگاه و
کارشناس مسائل ژئوپولیتیکی که در ایام مذاکرات هسته‌ای از حامیان برجام و بود،
اکنون این توافقنامه را به "زهرمار" تشبیه می‌کند و از عملکرد بسیار ضعیف تیم
مذاکره کننده سخن به میان آورده است.
به گزارش
شفاف، پیروز مجتهدزاده استاد دانشگاه و
کارشناس مسائل ژئوپولیتیکی که در ایام مذاکرات هسته‌ای از حامیان برجام و بود،
اکنون این توافقنامه را به "زهرمار" تشبیه می‌کند و از عملکرد بسیار ضعیف تیم
مذاکره کننده سخن به میان آورده است.
این کارشناس مسائل ژئوپولیتیکی می‌گوید همه چیز برجام افتضاح بوده و همه این
آوازه ها از سیاست خیانت کارانه تسامح و تساهل است که 20 سال از زمان کمال خرازی تا
به امروز بر روابط خارجی ما حاکم بوده است.
مشروح گفت‌وگو با مجتهدزاده در ادامه میخوانید:
27 دی ماه سال 94 روز آغاز اجرای تعهدات طرف
غربی در برجام بود. در این 10 ماهی که از برجام گذشته است، این توافق در چه وضعیتی
است؟
مجتهدزاده:گمان نمی کنم کسی در ایران باشد که بتواند به این سوال پاسخ بدهد.
حتی رئیس جمهور و وزیر امور خارجه هم نمی توانند به این سوال پاسخ دهند. مطالبی که
ما در داخل کشور از طرف دولت می شنویم این است که برجام در جریان است و ما چیزی به
آمریکایی ها ندادیم و آنها همه چیز به ما دادند و می دهند و... اما در غرب به ویژه
در ایالات متحده آمریکا صحبت از شاخ و شانه کشیدن و چنگ و دندان تیز کردن است و می
خواهند همین مقداری که جواب سلام ما را داده اند، این را هم پس بگیرند. در این میان
دیگر اعضای 1+5 به ویژه اتحادیه اروپا هم سکوت مطلق اختیار کردند زیرا در حقیقت
آنها در برجام کاره ای نبوده و نیستند.و جرات بیان حرفی جز خواسته های امریکا را
ندارند و وضع چین و روسیه هم چندان بهتر نیست.
در حال حاضر محوریت اصلی در برجام با آمریکا
است؟
مجتهدزاده: همیشه اینطور بوده است. آقایان سران دولت دائما از این می گویند که
آمریکا نمی تواند به صورت یکطرفه برجام را لغو بکند زیرا اروپا و چین و روسیه درگیر
آن هستند. آقایان در حالی این را می گویند که ایالات متحده در این 10-15 سال گذشته
هر کاری دلش خواسته علیه ما انجام بدهد، انجام داد و1+5 هم آن را تائید کردند.
حالا چطور ما این تصور را داریم که 1+5 جلوی آمریکا می ایستد؟ عجیب است!. معلوم
نیست این افراد با این نگاه خودشان را به چه چیزی دلگرم می کنند؟. ما هر چه می
گوییم و هر چه راهنمایی کنیم فایده ندارد.
آقای رئیس جمهور! اگر آمریکا بخواهد برجام را لغو کند، از دست اروپا و سازمان
ملل متحد هیچ کاری برنخواهد آمد. ولی من به عنوان یک ایرانی عرض می کنم اگر آمریکا
این برجام را لغو کند من بسیار خوشحال می شوم زیرا حداقل سایر مطالبات آتی شان از
ایران را دیگر انجام نخواهیم داد.و بازخواهیم گشت به سرمنزل اول که محمود احمدی
نژاد با درایت تمام اعلام کرد یعنی تلاش برای غنی سازی 20 درصد تا آقایان امریکا و
اسرائیل مجدد به دنبال ما اول تهدید نظامی کنند و بعدا بخواهند که مذاکرات را
دوباره آغاز کنیم.
از حرف رئیس جمهوری و
ظریف متحیرم
در حال حاضر در اجرای برجام، آمریکا بدعهدی
کرده است ولی با این حال ایران باید به تعهدات خود پایبند باشد و از آن تخطی
نکند؟
متاسفانه در حال حاضر وضع این گونه است. شما به بحث ها و گفت وگوهای داخل
ایالات متحده آمریکا را توجه کنید. کسانی که از برجام دفاع می کنند استدلال می کنند
که برجام خیلی به نفع ما امریکائی ها (و اسرائیلی ها) است و ما با آن جلوی خطر هسته
ای ایران را برای همیشه به طور کلی گرفتیم و ایران در این زمینه به طور کلی خنثی
شده است و دیگر برای ما تهدید نیست. بعد می گویند ایران هنوز تعهدات بسیاری دارد که
باید انجام شود. آنها با این استدلال به منتقدین می گویند که به دنبال لغو چه چیزی
هستید؟ از این بهتر مگر می شود؟
ما باید نگاهمان این باشد که بین آنها چه می گذرد و از خوش خیالی ها به واقعیت
ها برسیم . من از این حرف آقای رئیس جمهور و وزیر امور خارجه ایشان که گفتند آمریکا
نمی تواند برجام را لغو کند زیرا دیگران درگیر آن هستند و در سازمان ملل برجام ثبت
شده است، همچنان متحیر هستم. چه فراوان مواردی که اینها قوانین سازمان ملل را علیه
ما شکستند و روسیه و چین هم در تمام موارد علیه ما اقدام کردند. چه تحریمی دسته
جمعی غربی علیه ما تدارک دیده شد که روسیه و چین توانستند مانع آن شوند؟ جز ان که
خود روس ها و چینی ها هم بعد از چند روز به اصطلاح مقاومت به آنها پیوسته و علیه ما
رای دادند؟
قرار بود برجام فشارها را بردارد و گشایش
ایجاد کند. چه شده که این توافق، تبدیل به اهرم فشاری بر روی ایران شده است؟ کجای
کار اشتباه بوده که به اینجا رسیدیدم؟
مجتهدزاده:(خنده) حدود 2 سال پیش من ضمن اینکه با تمام وجود از مذاکرات ایران
و غرب در مساله هسته ای دفاع می کردم. اما وقتی که وارد مذاکره شدیم و به طرف این
برجام نافرجام پیش می رفتیم هشدار می دادم که اگر این گونه پیش رویم در انتها
ایالات متحده آمریکا از ما طلبکار هم خواهد شد؛ که شد. یعنی با توجه به تمام
تعهداتی که مورد بحث قرار گرفت از جمله آزاد کردن دارایی بلوکه شده و... گفتم که نه
تنها دارایی ما را آزاد نخواهند کرد بلکه ایالات متحده از ما طلبکار نقدی هم خواهد
شد. شما وقتی مذاکره می کنید باید که با واقعیت کارکنید؛ باید برای هر تعهدی از دو
طرف تضمینی هم پیش بینی کنید! باید حفاظ های لازم برای اجرای متقابل را در نظر
بگیرید! باید زمانبندی اجرا را به صورت دقیق و لازم الاجرا پیش بینی کنید! باید در
حالی که روی یک سناریو به توافق می رسید چند سناریوی جنبی به عنوان طرح و برنامه
دوم و سوم کار کنید! ولی ما در نهایت ساده دلی و خوش باوری وارد این مذاکرات شدیم.
در حقیقت ما یک مذاکره کننده ورزیده نداریم که برود با 6 غول بسیار ورزیده، با
سابقه در فرهنگ استعماری و ورزیدگی کامل در مذاکره و فریب دادن طرف مقابل، طرف
شود.
تیم مذاکره کننده بسیار
ضعیف بود
یعنی تیم مذاکره کننده ایران ضعیف بوده
است؟
مجتهدزاده: بسیار بسیار ضعیف بودند. نه تنها در برجام ضعیف عمل کردند که در
سایر مسائل سیاست خارجی نیز ضعیف عمل کردند. آقایان در پاسخ چنین حرفی قطعا می
گویند ولی تیم مذاکره کننده ما بهتر از قبلی ها بودند... در پاسخ این ادعا باید
یاد آوری کرد که هیچ یک از تیم های مذاکره کننده قبلی وارد مذاکرات اصلی برای حل
مسائل موجود نشده بودند که شما بتوانید بگوئید که از آنها بهتر عمل کردید! گذشته از
آن شما کی می خواهید بفهمید که شما را انتخاب نکردند که از قبلی ها بهتر عمل کنید!
شما را انتخاب کردند که مشکلات موجود کشور را حل کنید! روابط ما با ترکیه را نگاه
کنید. رئیس جمهور در کنفرانس سران کشورهای کنفرانس اسلامی در استانبول شرکت می کند
و تمام اهانت های دنیا را می شنود و بدون هیچ پاسخی به ایران بازمی گردد. چندماه
بعد که در ترکیه کودتای مصلحتی آمریکایی شکل می گیرد، وزیر خارجه ایران به ترکیه می
رود و به اردوغان تبریک می گوید؛ گویی که اردوغان جلوی کودتا را گرفته بود. الان
دوباره اردوغان به همه حیثیت و ناموس تاریخی ما اهانت کرده است. من خواهش کردم که
وزیر امور خارجه ما مجدد برود ترکیه و دستبوسی و تشکر کند. همین برخورد کوچک ما با
ترکیه را ببینید چگونه است؟ برخورد تسامحی – تساهلی ما با عربستان سعودی را دیدید.
دو یا سه بار تقاضای ملاقات دادیم و آنها رد کردند ولی با این حال باز هم تقاضای
ملاقات و دیدار می کنیم. این مسائل نشان می دهد که دیپلماسی ما تقریبا زیر صفر
است.و در چهارچوب سیاست خیانت بار تسامحی و تساهلی ما را به طرف نابودی تمام می
کشاند.
برجام بدترین افتضاح
زمان است
یعنی معتقدید که دیپلماسی ما انفعالی شده
است؟ یا این سیاست ورزی در روابط بین الملل ناشی از بی تجربگی دستگاه دیپلماسی کشور
است؟
مجتهدزاده: این نوع دیپلماسی از عدم ورزیدگی است و در سیاست خارجی تسامحی و
تساهلی دارد به فاجعه کشانده می شود. این حضرات در تمام این سالها که دیپلمات
بودند، ما در انزوای کامل بودیم و با کسی در ارتباط نبودیم که بتوانیم تجربه کسب
کنیم و دیپلماسی ما ورزیده شود. البته ایراد کار در این نیست که این آقایان را
سرزنش کنیم که چرا بهتر مذاکره نکردید. ایراد کار در این است که دولتهای ما آنقدر
به خود غره هستند که فکر نمی کنند نمی توانند حریف اژدها شوند و سبک خیالانه به کام
اژدها در می آیند. همین تکبر باعث شده که از دیپلماتهای قدیمی، از کارشناسان علمی و
دانشگاهی و یا در صورت نیاز از متخصصان ورزیده علمی بین المللی استفاده کنند. همین
گونه در غفلت محض می روند و یک دستی تکان می دهند و عکس هایی می گیرند و بدترین
افتضاح زمان را شکل سبب می شوند و بر می گردند و همه گناهان را به گردن دیگری می
اندازند که چرا با مذاکراتشان موافقت کردند و منتقدین را هم به باد دشنام و نفرین
می گیرند و به دادگاه عدل الهی حواله می دهند.
برجام بدترین افتضاح است؟
همه چیزش! و همه مباحث مربوط به سیاست خارجی تسامحی و تساهلی خرازی مآبانه
افتضاح بوده است!. شما در سیاست خارجی یک مورد بگویید که افتضاح نبوده است. از
ماجرای استانبول تا ماجرای عضویت در پیمان شانگهای یا هر کاری که کردیم با افتضاح
برخورد کردند.
این اظهارات شما با ادعای دولت در به کارگیری
ژنرالها همخوانی ندارد .
کدام ژنرال ها را در سیاست خارجی دخالت داده اند؟ بگوئید تا ملت هم
بداند!
به عنوان مثال آقای ظریف یا اعضای تیم مذاکره
کننده هسته ای
مجتهدزاده: ببخشید... آیا معتقدند که دولت با آقای ظریف و تیم مذاکره کننده اش
مشورت کرده اند؟..... من نمی فهمم کی و کجا ادعا شد که با کسی غیر از خودشان مشورت
کرده باشند! در برجام تنها مهارتی که مقداری نشان داده شد همان مشارکت دادن آقای
دکتر صالحی بود در مذاکرات که بعد از مشارکت و انجام وظیفه، به او هم پرخاش
کردند.
منظورتان این است که آقای روحانی خطاب به
آقای صالحی گفتند در سایر موضوعات غیر از مباحث فنی برجام صحبت نکنید
مجتهدزاده:گفتند صحبت نکنید؟ این چگونه منطقی است که از آقای صالحی بخواهند در
مذاکرات شرکت بکند و بعد بگویند در مذاکرات دخالت نکنید؟ من از این حرف شما چیزی در
نیافته ام. اگر مشکلشان با دکتر صالحی بر سر عدم دخالت وی در کارهای وزارت خارجه
بوده است پس چرا وقتی آقای وزیر امور خارجه در کار سازمان انرژی اتمی دخالت کند و
دستور تخریب انرژی هسته ای را بدهد کارش "دخالت" در امور سازمان انرزی هسته ای تحت
ریاست دکتر صالحی محسوب نمی شود؟؟؟ یا للعجب؟
مگر آقای صالحی بخشی از همان تیم مذاکره
کننده نبود؟ دلیل این پرخاشگری چیست؟
مجتهدزاده:آقای صالحی را در مقطع خاصی خواستند. ایشان وظیفه اش را هم درست
انجام داد. اما اهانت های بعد برجام به ایشان چه موردی داشت؟ من نمی دانم! شما
دارید می گویید که رئیس جمهور گفت از همه ژنرالها و دانشمندان و... استفاده می کنم.
در نهایت از بین این همه ژنرال ها و دانشمندان افراد، وزیر خارجه سابق را بردند و
بعد هم به او اهانت کردند. با همین برخورد پرخاشگرانه این دولت ثابت کرده است که
ظرفیت استفاده از تجربه و ورزیدگی متخصصان کشوری و لشکری و دانشگاهی را ندارد. من
به اینها ایراد می گیرم. من نمی گویم آقای ظریف آدم بدی است! نه خیر ایشان بسیار هم
آدم خوبی هستند ولی نشان داد و ثابت کرد که در کار ورزیدگی لازم را ندارد.
آقای ظریف در کنفرانس های مربوط به سوریه می رود کنار دست جان کری می ایستد.
جان کری عربستان سعودی را دعوت می کند که به سوریه لشکرکشی کند آنوقت این آقا یک
کلمه حرف نمی زند این کار سبب سرنگون شدن توازن قوا در سوریه شده و می تواند فاجعه
ببار آورد. جدای از آن شنیدم یکی از فرماندهان هوایی سپاه پیشنهاد کرد حال که
عرسبتان مجاز به لشکر کشی زمینی شده است ما (ایران) می توانیم و حاضریم امنیت آسمان
سوریه را تضمین کنیم. اما آقای ظریف به جای اینکه از این کلمه استفاده تاکتیکی و
استراتژیک بکند و بگوید که ما این کار را می توانیم برای بازگرداندن توازن قوا
انجام دهیم، باز هم یک کلمه حرف نزد. این چه وضعیتی است که ایشان دارد و ما هنوز
نفهمیدیم؟
این بخشی از اهرم فشارها در برجام
نیست؟
مجتهدزاده: ابدا اینطور نیست.
برجام زهر مار
بود
منظورم این است که به خاطر برجام دولت شاید
ناچار به کرنش در سایر مسائل است.
مجتهدزاده: این همه آوازه ها از سیاست خیانت کارانه تسامح و تساهل است که 20
سال از زمان کمال خرازی تا به امروز بر روابط خارجی ما حاکم بوده است. این رویدادها
بخش هایی از تسامح و تساهل است؛ بخشی از قربون صدقه رفتن، دستبوسی کردن و همه چیز
را تحویل دادن است.
در برجام ما ثابت کردیم که نه درایت لازم را و نه آشنایی و ورزیدگی لازم را
برای مذاکره داریم. چیزی که به نام برجام آقای ظریف برای ما سوغاتی آورد زهر مار
است .
برجام به سودمنافع ملی ایران بوده است
؟
مجتهدزاده: برای ما نه! برای منافع ملی ایالات متحده و اسرائیل ممکن است! اگر
هم ایالات متحده آقای ترامپ محبت کند و این برجام را لغو کند به ما خدمت بزرگی کرده
است و ما را در جایگاه حقوقی و اقتصادی و ژئوپولیتیکی بسیار مناسبتری نسبت به خود
می نشاند.
ما باید در این وضعیت چه کنیم. آمدیم و آقای
ترامپ برجام را پاره نکرد و خواست با همین روش آن را ادامه بدهد. تکلیف ما
چیست؟
مجتهدزاده: هیچ! من قبلا گفتم شاید اوباما با پیش بینی چنین افتضاحاتی خود پیش
دستی کند و برجام را لغو کند. در آن صورت من فکر می کردم اگر ما پیش دستی کنیم و
برجام را لغو کنیم ممکن است برای ما مفید باشد، اما الان ابدا این توصیه را نمی کنم
زیرا اگر چنین کاری کنیم همه کاسه و کوزه های دنیا را بر سر ما می شکنند. ما باید
بسیار دقت کنیم که بحث کنار گذاشتن برجام از طرف خودمان را مطرح نکنیم، اما تنها
کاری که می توانیم بکنیم این است که بنشینیم و منتظر بمانیم و دعا کنیم که آقای
ترامپ برجام را لغو کند. اگر هم نکرد ما باید این جرات و شهامت را داشته باشیم که
به همان سازمان ملل که فکر می کنیم مانع از لغو برجام توسط آمریکا می شود، به همان
سازمان ملل و مراجع و حتی دادگاههای بین المللی مراجعه کنیم و از اینکه آمریکا به
تعهدات خود وفا نکرده است، شکایت کنیم. این بهترین کار ماست. اما نباید در این
زمینه نیز عجله کنیم چون نمایندگان ما در مذاکرات برجام آنجنان هنرمندی خرج دادند
که در این موارد حقوقی تنبیهی در زمینه عدم اجرای تعهدات ظاهرا هیچ گونه پیش بینی
نکردند. باید مطالعه کنیم و خطاها را مستند و تدوین کنیم و راه های حقوقی مراجعه به
مراجع بین المللی را پیدا کرده و روی نقشه پیاده کنیم.
در حال حاضر آنچه که در آمریکا آینده برجام
را به خطر انداخته است، تمدید 10 ساله تحریم های ISA علیه ایران است. اگر این
تحریمها که به اعتقاد کارشناسان ناقض برجام است و دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز آن
را لگد زدن به برجام دانسته، عملیاتی شود، باز ایران راهی جز شکایت
ندارد؟
مجتهدزاده: ما جز یافتن راه های قانونی مراجعه به مراجع بین المللی چه کار
دیگری می توانیم بکنیم؟
یعنی هیچ گزینه دیگری پیش روی ایران
نیست؟
دکتر مجتهدزاده: ما قراردادی امضا کردیم که طرف مقابل در این قرارداد، نه تنها
زیر همه قول و قرارها زده است بلکه ما را تهدید هم می کند و حتی ممکن است تهدید
نظامی بکند و از ما طلبکار هست. ما هم در ایران به این دلخوشیم که روسیه، اروپا و
چین نمی گذارند که آمریکا برجام را لغو کند. ما فقط خود را سرگرم می کنیم و دلمان
را خوش کردیم.
تنها گزینه پیش روی ما همان شکایت است البته این شکایت یک شرط هم دارد و آن
این است که ببینیم اساسا در این مواد و بندهای برجامی که هر روز یک شکلی دارد،
امکان پیگیری قانونی برای محکومیت طرف نقض کننده وجود دارد یا خیر؟
اگر قابل پیگیری نباشد چه؟
مجتهدزاده: هیچی دیگر! متاسفانه هیچ کاری نمی توانیم بکنیم و به قول یکی از
افراد ما باید برویم و صنایع آب سنگین را که آقای ظریف ( این مصدق دوم) تخریب کرد
را دوباره شروع کنیم.به ساختن.
امکان بازگشت ما به نقطه آغاز وجود دارد یا
هزینه های آن برای ایران سنگین است؟
مجتهدزاده: البته! به همین دلیل می گویم که اول صبر کنیم. من قبلا پیشنهادم
چیز دیگری بود اما الان می گویم که دولت آقای روحانی ما را در بد مخمصه ای گیر
انداخته است. یعنی شرایط به شکلی درآمد که حتی گمان نمی کنم بتوانیم شکایت
بکنیم.
میخواهم توجه شما را به عمق فاجعه برجام جلب کنم.آقایان در این توافق هیچ گونه
پیش بینی نکردند؛ هیچ گونه برنامه ریزی زمان بندی شده نکردند؛ هیچ گونه تضمینی
نگرفتند و همینطور یک هچل هفتی را آوردند که پس از گذشت 10 ماه از آن نه راه پیش
برای ما مانده است و نه راه پس.
یعنی دقیقا ما را لای منگنه گذاشته
اند؟
مجتهدزاده:کلمه خوبی است. ما فقط تنها راهمان این است که اگر بتوانیم عاقلانه
و هوشیارانه خطاهای طرف را مستند کنیم و مستندات خطاها را اعلام عمومی کنیم و
بگوییم که اگر برجام را رعایت نکنید، شکایت می کنیم. البته پیش از آن باید ثابت شود
که این تخلفات قابل استناد و قابل شکایت بردن به مراجع حقوقی بین المللی هستند. ولی
همینطور که گفتم به نظر من نمی آید که در برجام پیش بینی لازم برای الزامات حقوقی
شده باشد. اگر پیش بینی شده است می توان به آمریکا اولتیماتوم داد که اگر برجام را
رعایت نکند، شکایت می کنیم.
منبع: دانا
به گزارش
