پشت پرده نشست سه جانبه سران عراق، مصر و اردن

/ آیا هدف دور کردن عراق از ایران است یا نزدیکی قاهره به تهران؟

اهمیت این نشست که گفته می شود پادشاه اردن، ملک عبدالله دوم نقش میانجی را در برگزاری ان بر عهده داشته، از این جهت است که پیش از نشست عربی تونس که طی روزهای آتی برگزار می شود، انجام شد و باب پیش بینی ها را گشود، از جمله اینکه تلاش دولتهای مصر، عراق و اردن در راستای هماهنگی مواضع و فراهم کردن زمینه ای برای بازگشت سوریه به جمع اعراب، اقدام مشترک عربی و بازگشت نقش عراق در منطقه، پس از سالها تمرکز بر روی مسائل داخلی است.

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :

رای الیوم نوشت: قاهره میزبان نشست سه جانبه عراقی، مصری اردنی بود که پیش از آن دیدارهای زیادی بین سران دستگاههای اطلاعاتی این سه کشور برگزار شد. این در حالی است که خبرهایی مبنی بر وجود برنامه این دولتها برای تقویت همکاری های امنیتی، سیاسی و اقتصادی منتشر شده است.

به گزارش سرویس بین الملل «انتخاب»؛ در ادامه این مطلب آمده است: اهمیت این نشست که گفته می شود پادشاه اردن، ملک عبدالله دوم نقش میانجی را در برگزاری ان بر عهده داشته، از این جهت است که پیش از نشست عربی تونس که طی روزهای آتی برگزار می شود، انجام شد و باب پیش بینی ها را گشود، از جمله اینکه تلاش دولتهای مصر، عراق و اردن در راستای هماهنگی مواضع و فراهم کردن زمینه ای برای بازگشت سوریه به جمع اعراب، اقدام مشترک عربی و بازگشت نقش عراق در منطقه، پس از سالها تمرکز بر روی مسائل داخلی است.

زمان بندی این نشست، که همزمان شد با اعلام ورود نیروهای دموکرات سوریه به آخرین پناهگاه داعش و پاکسازی حضور نظامی آن در شرق فرات، امری است که باید مورد توجه قرار گیرد و به همین دلیل صحبت از وضع یک استراتژی و برنامه ریزی عملی از سوی این سه دولت، برای مقابله با افراط گرایی و تروریسم می شود؛ بویژه آنکه این دولتها هر سه در طول هفت سال گذشته از تروریسم رنج زیادی متحمل شده اند و همچنان درگیر مبارزه با ان هستند.

شاید هنوز زود است که بگوییم نشست سه جانبه مذکور با هدف تشکیل محور جدیدی که دو دولت عرب را در خود دارد، برگزار شده است، تا توازنی را با محور خلیج فارس که در طول بیست سال گذشته بر مراکز تصمیم گیری در منطقه حاکمیت داشته است، محقق کند. اما این نزدیکی مصری عراقی، یک تحول جدید در سیاست منطقه ای محسوب می شود.

در این جا دو نکته مهم وجود دارد که در جریان بررسی این نشست نباید از آنها غافل ماند:

اول: آیا نشست سه جانبه منعکس کننده درگیری عربی ایرانی بر سر عراق است و از تلاشهای ایالات متحده برای دور کردن عراق از محور مقاومتی نشأت می گیرد که ایران رهبری آن را بر عهده دارد؟

دوم: آیا این نزدیکی مصری عراقی مقدمه ای برای نزدیکی مصر و ایران خواهد بود؟ بویژه آنکه عراق اکنون تبدیل به یکی از دروازه های اصلی تهران شده است.

پاسخ دادن به این سوالها در زمان حاضر، کار دشواری است، اما می توان گفت بعید نیست که تمام این تلاشها با هدف بازگرداندن سوریه به جمع اعراب بوده باشد؛ با اینکه آمریکا فشار زیادی برای محقق نشدن این امر وارد میکند.

عنوان نشست سه جانبه مهمی که معادله های زیادی را در منطقه تغییر داد، بازگشت تحرک عراقی و مصری است، اما به کدام سو؟ این سوال مهمی است که برای پاسخ دادن به آن باید منتظر بمانیم.