به گزارش مشرق، وبگاه شبکه خبری آمریکایی «بلومبرگ» در گزارشی با عنوان «پایان رونق صادرات نفتی ایران» نوشت: 5 ماه بعد از رفع تحریمهای ایران، همانطور که تولید نفت این کشور با افزایش سریعی آغاز شد به نظر میرسد به همان سرعت نیز خاتمه یابد.
هرگونه کاهش در تولید نفت ایران تعادل در عرضه و تقاضای نفت را تسریع مینماید و به سخنان «خالد الفلاح» وزیر نفت عربستان که مدعی شده بود، عرضه بیش از حد نفت از بین رفته است، اعتبار میبخشد.
بر اساس این گزارش، مشاهده روند صادرات نفت خام ایران نشان میدهد که در ماههای آوریل و ماه مه سال جاری عرصه این محصول متجاوز از روزانه 2 میلیون بشکه شده بود اما اینک این مقدار در سه هفته نخست ماه ژوئن 20 درصد کاهش پیدا کرده است. یکی از اهداف عمده ایران بعد از رفع محدودیتها در فروش نفت به دست آوردن بازارهای اروپایی بود. قبل از آخرین دور تحریمها در سال 2012، ایران روزانه نزدیک به 600 هزار بشکه نفت خام به اتحادیه اروپا صادر میکرد و ایتالیا، اسپانیا و یونان بزرگترین خریداران نفت این کشور بودند.بلومبرگ در ادامه گزارش خود با اشاره به کاهش 285 هزار بشکهای صادرات نفت ایران در سه هفته اول ماه ژوئن و رصد تردد نفتکشهای حامل نفت خام ایران نوشت: چین، هند، ژاپن و کره جنوبی، خریداران بزرگ آسیایی، کماکان مهمترین مشتریان نفت ایران هستند، اما الگوی فروش نفت ایران به اروپا با آنچه که قبل از دوره تحریمها دیده شده بود، متفاوت میباشد.بلومبرگ در توجیه این مسئله نوشته است: اعتصاب و تعطیلی پالایشگاههای فرانسه آشکارا در این مسئله تاثیر گذار بوده است. هیچ محمولهای در ماه جاری به آنجا فرستاده نشده و سه کشتی ایران نیز در بنادر فرانسه لنگر انداخته و منتظر تخلیه بارهای خود هستند.
این شبکه خبری آمریکایی در ادامه این گزارش با پرداختن به موضوع نگران کننده دیگری نوشت: مورد بسیار نگران کنندهتر برای ایران ناتوانی در ترغیب بزرگترین مشتریان قبل از تحریمهای این کشور برای از سرگیری خرید این محصول است. ایتالیا که پیشتر بهترین مشتری نفتی ایران در اروپا بود، اولین محموله نفتی خرید از ایران را اواسط ماه ژوئن بارگیری کرد که این زمان درست 5 ماه بعد از رفع تحریمهای این کشور است. خرید نفت ایران از سوی اسپانیا و یونان نیز کمتر از سطح خرید قبل از تحریمها است.
در خارج از قاره اروپا نیز ایران در جدال در جلب مشتریانی است که به واسطه تحریمها آنها را از دست داد. ارسال یک محموله نفتی به بندر «دار السلام» در تانزانیا در ماه مارس سال جاری تنها مورد فروش نفت به آفریقا در دوره بعد از رفع تحریمها بوده است. در حالیکه خرید نفت از سوی شرکتهای آمریکایی نیز کماکان ممنوع است.
بلومبرگ در خاتمه گزارش خود با اشاره به این که شاید ماه مبارک رمضان در صادرات نفت ایران تاثیر گذاشته باشد، نوشت: این امر در صادرات نفتی عراق، کشور همسایه ایران اثری نگذاشته و البته شاید موضوع زمان بندی حضور نفتکشها در بنادر ایران، دلیل دیگر این امر باشد .منبع: فارس
سرویس جهان مشرق - دهها دیپلمات وزارت خارجه آمریکا در یک نامه داخلی، خواهان بمباران مستقیم مواضع حکومت سوریه توسط دولت امریکا شدند.
بیش از 50 دیپلمات وزارت خارجه این نامه را امضاء کرده اند که در آن به شدت به سیاست اوباما در سوریه انتقاد شده است و از دولت خواسته شده که حملات نظامی علیه دولت سوریه انجام گیرد تا جلوی آن چه که به ادعای آنها نقض مداوم آتشبس در جنگ داخلی 5 ساله این کشور از سوی دولت بشار اسد است، گرفته شود.
در این نامه که در واقع یک نوع «تذکرنامه»(memo) است، و پیش نویس آن در اختیار برخی روزنامه های مهم آمریکایی همچون وال استریت جورنال و نیویورک تایمز قرار گرفت، آمده است که سیاست آمریکا در منطقه به واسطه خشونت بیوقفه در سوریه، «فلج» شده است. این دیپلماتها در این نامه خواستار "کاربرد قانونی سلاحهای هوایی و موشکی توسط آمریکاییها شدند که یک پروسه دیپلماتیک سرسختانه تر را توسط امریکا تقویت می کند."
چنین گامی نشانگر یک تغییر جهت رادیکال در رویکرد دولت امریکا به جنگ داخلی سوریه خواهد بود، گرچه در حال حاضر هیچ قرینهای دیده نمیشود که اوباما بخواهد رویه فعلی خود را در سوریه تغییر دهد. در حال حاضر، اوباما عملا بر مبارزه با داعش بیش از سرنگونی اسد تاکید دارد. در عین حال، تلاش های دیپلماتیک جان کری برای رسیدن به یک راه حل سیاسی عملا فروپاشیده است.
«کانال مخالفت» در جنگ ویتنام، به عنوان راهی برای شنیده شدن صدای کارکنانی که با سیاستهای کلان وزارتخانه توافق ندارند، راه افتاد تا بدون آن که با برخورد بالادستیها مواجه شوند، نظر خود را با وزیر و سایر مقامات ارشد وزارتخانه مطرح کنند. گرچه چنین ابراز مخالفت هایی نامعمول نیست، ولی شمار امضاهای این نامه بسیار بالا و کم سابقه است.
اسامی این 50 نفر چندان شناخته شده نیستند و تقریبا همه جزو ردههای میانی وزارتخانه، و شماری هم از اعضای هیاتهای دیپلماتیک امریکا در کشورهای منطقه هستند که در 5 سال اخیر ، در داخل یا بیرون امریکا، در پرونده سوریه دخیل بودهاند. از مسوول میز سوریه در اداره خاور نزدیک تا معاون سابق سفارت آمریکا در دمشق.
در حالی که نام چندان شناخته شده ای بین آن ها دیده نمیشود، شماری از مقامات رده بالای این وزارتخانه هم با محتوای نامه هم نظرند. خود جان کری هم بعد از این که تلاش هایش برای راه حل سیاسی به جایی نرسید، اخیرا به دنبال یک «اقدام آمریکایی قوی تر» است تا راه حل دیپلماتیک را به بشار اسد تحمیل کند.
با این حال، اوباما تاکنون در برابر این فشارها مقاومت کرده است و از سوی فرماندهان نظامی هم حمایت می شود. این فرماندهان این سوال را مطرح می کنند که اگر بشار اسد مجبور به کناره گیری شود، چه اتفاق هایی قرار است بیافتد؟- سناریویی که این نامه به آن اشاره ای نمی کند.
سخنگوی وزارت خارجه، جان کِربی، حاضر به اظهارنظر درباره محتوای نامه نشد، ولی گفت که نامه به دست مقامات بالا رسیده و آقای کری هم به این پروسه به عنوان راهی برای انتقال صریح و خصوصی نظرات کارشناسان به مدیریت عالی، احترام میگذارد.
رابرت اس. فورد، سفیر سابق ایالات متحده در سوریه می گوید: " بسیاری از کسانی که روی سوریه کار میکنند، از مدتها پیش خواهان یک سیاست محکم تر در برابر حکومت بشار بودند تا رسیدن به یک توافق سیاسی برای تشکیل حکومت جدید تسهیل شود."
فورد که اکنون عضو ارشد در موسسه خاورمیانه است، در سال 2014 در اعتراض به سیاست کناره جویی اوباما از مناقشه سوریه، از خدمت در سرویس خارجی استعفاء داد.
در این نامه، بمباران تروریست ها توسط دولت سوریه، " ریشه بی ثباتی سوریه و منطقه" عنوان شده است! دیپلمات های امضاء کننده معتقدند که فشار کافی روی اسد برای مذاکره با گروه های مسلح(تحت حمایت غربی-عربی) وجود ندارد:
" انگیزه اخلاقی برای برداشتن گام های نظامی برای پایان دادن به مرگ و رنج در سوریه، بعد از 5 سال جنگ بی رحمانه، واضح و بی چون و چراست."
این نامه البته به خطرات اقدام نظامی هم اشاره می کنند که مهم ترین آن ها افزایش تنش با روسیه است. مقامات وزارت خارجه در این نامه اصرار دارند که طرفدار مسیری نیستند که به درگیری نظامی با روسیه منجر شود، بلکه به دنبال یک «تهدید باورکردنی نظامی» از سوی آمریکا هستند " آقای اسد را به راه بیاورد."
اندرو جِی. تابلر، کارشناس سوریه در موسسه واشینگتن برای سیاست خاورنزدیک، بر این اعتقاد است:
«یک نوع کلافگی شدید در بوروکراسی وزارت خارجه درباره سیاست سوریه وجود دارد، آن چه دوباره این بحث را در صدر قرار داده، رکود واقعی در مذاکرات است، نه فقط میان آمریکا و روسیه، که میان اسد و مخالفانش.»
ماه گذشته، جان کری تاکید کرد که آمریکا کاربرد زور را هم برای جلوگیری از بمباران مواضع تروریستها (مسلحین میانه رو!) در برنامه دارد: « اگر آقای اسد به این نتیجه رسید که هیچ طرحی جایگزینی وجود ندارد، چنین نتیجه گیری ای، پایه و اساس درستی ندارد و حتی خطرناک است.»
دیپلمات های آمریکایی امضاء کننده نامه، ادعای دیگری را هم مطرح کردند و آن این که اقدام نظامی علیه اسد به جنگ علیه داعش هم کمک می کند! آن ها چنین استدلال کرده اند که این اقدام نظامی موجب تقویت «سنّی های میانه رو» می شود که در نبرد با داعش متحدی ضروری به حساب می آیند.
این نامه داخلی، چیزی را که مدتی است از پرده بیرون افتاده، آشکارتر کرد: یعنی بر سر سیاست اوباما در سوریه برای برکنار ماندن مستقیم از منازعه، بین مقامات ارشد و بدنه وزارت خارجه اصطحکاک وجود دارد.
گفتنی است که در ژوئن 2013، وقتی جنجال دروغین حمله شیمیایی دولت سوریه به شهروندان غیرنظامی از سوی غربی ها به راه افتاد، نامه ای مشابه از درون وزارت خارجه توسط جان کری رو شد. این نامه به دولت هشدار می داد که عدم اقدام نظامی آمریکا علیه دولت اسد، باعث می شود که اسد آن را " چراغ سبزی برای ادامه استفاده از سلاح شیمیایی بداند"!!
در انتهای نامه این دیپلمات ها، چنین آمده است: «زمان آن رسیده است که ایالات متحده بر اساس منافع راهبردی و اعتقادات اخلاقی خود، یک تلاش جهانی را برای پایان دادن به مناقشه رهبری کند، یک بار برای همیشه.»