سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاناخبار سیاسی روز
به گزارش مشرق و به نقل از اسپوتنیک، جان کربی سخنگوی وزارت خارجه آمریکا روز پنجشنبه در سخنانی تصریح کرد: آمریکا هنوز در حال ارزیابی و بررسی اعمال تحریمهای جدید علیه ایران به خاطر انجام آزمایش موشک بالستیک است.
اواخر دسامبر، نمایندگان آمریکایی و رسانه های خبری گزارش دادند که وزارت خزانه داری آمریکا قصد دارد تحریمهای جدیدی را علیه ایران اعمال کند ولی بعدا اعلام این تحریمها به زمان دیگری موکول شد.
کربی گفت: شما مشاهده کرده اید که ما نسبت به فعالیت های موشک بالستیک ایران در گذشته از طریق رژیم تحریمها واکنش نشان داده ایم، و من کاملا انتظار دارم که شما در آینده به طور مناسبی واکنش ما را خواهید دید.
وزارت خارجه آمریکا به این مساله اشاره نکرده است که آیا پاسخ آمریکا به ایران، اعمال تحریمهای جدید خواهد بود یا نه ولی جان کربی گفته است که برخی مسائل فنی هنوز باقی مانده است که در حال کار بر روی آن هستیم.
به گزارش مشرق، با تشدید تنش‌های سیاسی بین ایران و عربستان، موضوع تحریم خرید کالاهای ایرانی در برخی سایت‌های عربستانی مطرح شده است. این در حالی است که هم اکنون شاهد حضور پرقدرت برخی شرکت‌های عربستانی از جمله صافولا در اقتصاد ایران هستیم.
این شرکت عرب سهامدار اصلی گروه صنایع بهشهر است و تولیدکننده و عرضه کننده اصلی روغن در ایران محسوب می‌شود.
به گفته مدیران گروه بهشهر، حدود 80 درصد سهام این شرکت در اختیار صافولای عربستان است. سهم این شرکت در بازار روغن بیش از 30 درصد است و هر ساله سود کلانی از بازار ایران نصیب این شرکت عربستانی می‌شود.
در عین حال، این شرکت تا کنون رایزنی‌هایی را برای خرید سهام برخی شرکت‌های بزرگ ایرانی در صنایع مختلف از جمله صنعت ماکارونی، شیرینی و سرامیک داشته است.
شرکت صافولا علاوه بر تولید روغن در ایران، در ترکیه نیز تولید روغن انجام می‌دهد که بخشی از آن به بازار عراق و افغانستان صادر می‌شود. این در حالی است که ایران همسایه افغانستان است و اصولاً صادرات از ایران به این کشور و عراق به راحتی قابل انجام است اما صافولاد ترجیح می‌دهد تولیدات ترکیه‌ای خود را به این دو کشور صادر کند.
حضور صافولا در بازار روغن ایران آنقدر برای عربها سودآور است که به محض تشدید تنش‌های سیاسی بین ایران و عربستان، مسئولان این شرکت بر ادامه حضور خود در بازار ایران تأکید کردند.
در این راستا شرکت هلدینگ بین المللی صافولا که سود کلانی از بازار تولیدات روغن خوراکی ایران به جیب می‌زند اعلام کرد که با وجود اعلام ریاض برای قطع روابط تجاری و اقتصادی با تهران، به فعالیت خود در ایران ادامه می‌دهد.
یک مقام ارشد در شرکت صافولا اعلام کرد که از همان ابتدا با «خطرات احتمالی کار در ایران» آشنا بوده‌ایم اما می‌دانیم که در طولانی مدت و با رفع تحریمهای اقتصادی از ایران شرکت صافولا دست برتری در بازار مواد غذائی ایران خواهد داشت.
دولت عربستان 10 درصد از کل سهام شرکت صافولا را در اختیار دارد و مابقی سهام نیز در اختیار یک عربستانی به نام «مأمون فالح سعید الوداد» است.
به این ترتیب، تجدید نظر عربستان در مراودات اقتصادی با ایران در حالی صورت گرفته که شرکت‌های عربی همچنان تشنه کسب سودهای کلان از بازار کشورمان هستند و در این زمینه تجدید نظر دولت ایران در ارتباط با شرکت‌های عربستانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
گروه جنگ نرم مشرق- انزوای بین‌المللی رو به رشد عربستان و نفوذ فزاینده ایران در منطقه و جهان، سعودی‌ها را در سال 2016 وادار خواهد کرد تا برای حفاظت از منافع خود دست به اقدامات غیرقابل‌پیش‌بینی بزنند. تصمیم روز یک‌شنبه ریاض مبنی بر قطع کامل روابط دیپلماتیک با ایران را می‌توان بخشی از همین اقدامات تلقی کرد. سعودی‌ها یک روز بعد، تمام روابط تجاری با ایران را هم قطع و شهروندان خود را از سفر به این کشور منع کردند. بهانه عربستان برای قطع روابط با ایران، هجوم معترضان ایرانی به سفارت سعودی در تهران بود که در واکنش به اعدام شیخ نمر، روحانی شیعه برجسته عربستانی انجام شد. این در حالی است که آل‌سعود به دلیل شرایط نامطلوب اقتصادی از جمله افزایش 40 درصدی قیمت بنزین به دنبال مدیریت افکار عمومی کشور خود است.
«ایان برمر» رئیس سازمان تحلیلی «گروه اوراسیا» (Eurasia Group) که بزرگ‌ترین گروه مشاوره‌ای سیاسی جهان در این خصوص می‌گوید: «عربستان گرفتار دردسر بزرگی شده و خودش هم این را می‌داند.» گروه اوراسیا در گزارش پیش‌بینی «ریسک‌های سیاسی» سال 2016 خود، معضلاتی را که عربستان در آینده نزدیک با آن‌ها مواجه می‌شود، دقیق‌تر بررسی کرده است:
عربستان سعودی در سال جدید میلادی شاهد افزایش اختلافات بی‌ثبات‌کننده در خاندان سلطنتی خود خواهد بود و روز به روز بیشتر در فضای بین‌المللی منزوی می‌شود. به این ترتیب، حاکمان سعودی مجبور می‌شوند نسبت به همسایگان نزدیک خود شدت عمل بیش‌تری به خرج دهند و غرب آسیا (خاورمیانه) را بیش از پیش بی‌ثبات می‌کنند.
گروه اوراسیا در گزارش پیش‌بینی «ریسک‌های سیاسی» سال 2016 خود، معضلاتی را که عربستان در آینده نزدیک با آن‌ها مواجه می‌شود را بررسی کرده است
خطر نزاع درون خاندان سلطنتی سعودی در حال افزایش است. سناریوی جنگ علنی میان اعضای این خاندان، که قبل از ژانویه 2015 و روی کار آمدن ملک سلمان غیرقابل‌تصور بود، در حال حاضر بسیار محتمل است. مشکل اصلی این است که سلمان گستاخانه قدرت زیادی را به محمد بن سلمان پسر 30 ساله خود داده است و تقریباً هیچ شکی نیست که هدفش از این کار، آماده کردن او برای به ارث بردن سلطنت است. این کار سلمان، رقبای محمد بن سلمان در خاندان سلطنتی را بسیار عصبانی کرده است. این رقابت، بعید است در کوتاه‌مدت منجر به فروپاشی عربستان شود، اما احتمال وقوع این سناریو و به طور کلی روند افزایش بی‌ثباتی در کشوری که برای اقتصاد جهان حیاتی است، این مسئله را نگران‌کننده کرده است.
اقدامات رادیکال سلمان در تغییر ساختار قدرت درون خاندان آل‌سعود، زمانی اتفاق می‌افتد که عربستان با نفت 40 دلاری، بحران جمعیتی، و اقتصاد تک‌محصولی دست به گریبان است. دوران تقسیم و اشتراک قدرت میان تعداد محدودی برادر، جای خود را به دورانی داده که در آن، قدرتی محدود باید میان صدها عموزاده تقسیم شود. مسئله خطرناک این است که گروهی از شاه‌زادگان ممکن است در واکنش به تحولات اخیر، درصدد سرنگونی بن سلمان از مقام جانشینی ولی‌عهد و یا حتی مخالفت علنی با پادشاه بربیایند. بی‌ثباتی سیاسی در کشوری که تقریباً 10.5 درصد از نفت جهان را تولید می‌کند، خطر قابل‌توجهی برای همه اعضا در بازار نفت در برخواهد داشت.
عنوان: اختلاف نظر درون خاندان سلطنتی، ثبات عربستان را به خطر خواهد انداخت
در همین حال، عربستان امروز بیش از هر زمان دیگری در چند دهه گذشته از نظر ژئوپلتیک منزوی شده است. اعلام یک «اتحاد نظامی اسلامی» سنی هم صرفاً سرخ نگه داشتن صورت با سیلی است. اعضای پراکنده این اتحاد نه اراده سیاسی تشکیل یک بازوی نظامی با هدف مقابله با داعش را دارند و نه حتی اعتماد متقابل به یک‌دیگر برای انجام این کار. حتی ظاهراً برخی از این اعضا، از جمله پاکستان، وقتی خبر تشکیل این اتحاد اعلام شد، خودشان هم نمی‌دانستند که به آن پیوسته‌اند. همه این‌ها به کنار، حتی اگر همه دنیا هم خبر هم‌کاری سیاسی عربستان با کشورهای عرب دیگر را بشنود، باز هم این واقعیت انکارناپذیر است که سعودی‌ها نفوذ تاریخی خود بر متحدان سنی‌شان را از دست داده‌اند.
شرکای مصری و پاکستانی ریاض از زیر درخواست‌ها برای پشتیبانی از مداخله نظامی عربستان در یمن شانه خالی کردند. کشورهای مهم عضو شورای هم‌کاری خلیج [فارس] (و متحدان ظاهری عربستان) امروزه در قبال ایرانی که نفوذش [در منطقه] روز به روز بیشتر می‌شود، با احتیاط موضع می‌گیرند. اُپک به قربانگاه رفته است. مصر از مداخله مسکو به سود اسد در سوریه حمایت کرده است، که مخالفت مستقیم با عربستان تلقی می‌شود. ترکیه موضعی نزدیک‌تر به ریاض دارد، اما از آن‌طرف، رقیبی برای عربستان در رهبری جهان سنی به شمار می‌رود که هر روز آل‌سعود را عصبانی‌تر می‌کند. هم‌چنین توافق هسته‌ای ایران و واکنش آمریکا به بهار عربی (بیداری اسلامی)، رهبران عربستان را درباره عمق تعهد واشنگتن به امنیت آن‌ها به فکر فرو برده است.
اقدامات رادیکال سلمان در تغییر ساختار قدرت درون خاندان آل‌سعود، زمانی اتفاق می‌افتد که عربستان با نفت 40 دلاری، بحران جمعیتی، و اقتصاد تک‌محصولی دست به گریبان است
با همه این‌ها، دلیل اصلی اضطراب عربستان، ایران است. معضل کنونی در آینده هم از آن‌جایی تشدید خواهد شد که اقتصاد ایران به زودی از تحریمها رها می‌شود و بنابراین دولت این کشور پول بیش‌تری برای حمایت از متحدان منطقه‌ای خود خواهد داشت. ضمناً بر خلاف عربستان، اتحادهای منطقه‌ای تهران رو به تحکیم است: عراق دارد به تهران نزدیک‌تر می‌شود، و احتمالاً اسد هم حالا حالاها در سوریه باقی خواهد ماند.
اگر عربستان منزوی‌تر شود، برای حفاظت از منافع خود دست به اقدامات وخیم‌تری خواهد زد و به شدت وسوسه می‌شود که در سال 2016 بر اساس قاعده «بهترین دفاع، حمله است» عمل کند. ریاض به حمایت از شورشیان (تروریست‌های) ضداسد در سوریه ادامه می‌دهد و حتی این کمک‌ها را تشدید خواهد کرد، با وجود اینکه مخالفان نمی‌توانند به طور مؤثر رئیس‌جمهور سوریه را به چالش بکشند. در بدترین شرایط، آغاز یک جنگ واقعی توسط سعودی‌ها علیه ایران هم امکان‌پذیر است. آل‌سعود هر جا احساس کند که تهران دارد از ریاض جلو می‌زند، به ایران فشار خواهد آورد. به طور کلی، در سال جدید میلادی باید از عربستانی که در صحنه بین‌المللی منزوی و در داخل ضعیف شده است، انتظار داشته باشیم تا از راه‌های جدیدی به این مشکلات واکنش نشان دهد.
درگیری ایران و عربستان غیرمستقیم خواهد بود
مرکز مطالعاتی امنیتی و استراتژیک «گروه صوفان» نیز در گزارش روزانه خود به این مطلب پرداخته و اشاره می‌کند: «اگر اعدام شیخ نمر با هدف دور کردن افکار عمومی سنی در عربستان از افزایش 40 درصدی قیمت بنزین و متوجه کردن آن‌ها به یک دشمن خارجی به عنوان عامل مشکلات اقتصادی کنونی انجام شده باشد، این کار احتمالاً کافی نخواهد بود. اگر می‌خواهند خودشان را تبرئه کنند، باید جنگ لفظی و اقدام علیه ایران را همچنان ادامه بدهند.»
این گزار شمی‌افزاید: «عربستان و ایران الآن درگیر یک جنگ نیابتی در سوریه هستند، جایی که شبه‌نظامیان شیعه تحت حمایت ایران در حال مبارزه با شورشیان سنی مورد حمایت عربستان هستند. از سوی دیگر، دو کشور در یمن هم مقابل هم قرار گرفته‌اند، جایی که عربستان از ماه مارس سال گذشته تا کنون علیه حوثی‌های متحد با ایران، حملات هوایی انجام می‌دهند».
آل‌سعود در سال جدید میلادی شاهد افزایش اختلافات بی‌ثبات‌کننده در خاندان سلطنتی خود خواهد بود و روز به روز بیشتر در فضای بین‌المللی منزوی می‌شود
هرگونه اقدام عربستان سعودی علیه ایران و بالعکس، به احتمال زیاد، غیرمستقیم خواهد بود. «عباس کاظم» عضو ارشد امور سیاست خارجی در دانشکده مطالعات بین‌المللی پیش‌رفته دانشگاه «جانز هاپکینز» معتقد است: «هیچ‌یک از دو طرف نمی‌خواهد وارد یک درگیری مستقیم شود. این کشورها به یک‌دیگر اعتماد ندارند و از هر اتفاقی برای افزایش تنش استفاده می‌کنند. هر دو تلاش خواهند کرد تا نیروهای نیابتی خود و عملیات‌های آن‌ها را تقویت کنند، که این مسئله به ایجاد مشکل بیشتر منجر می‌شود.»
سال آینده میلادی با توجه به اجرا شدن برجام، تحولات سوریه و عراق و نزاع‌های داخلی سلطنت رژیم آل‌سعود به طور قطع باید شاهد واکنش‌های مختلفی از این رژیم باشیم.
امارات آنقدر با ایران روابط تجاری دارد که خطای خرده کشورها و دولت‌های ورشکسته‌ای که به امید کمک‌های مالی سعودی با آن همراه شده‌اند، تکرار نکند و برای نشان دادن خصومتش با ایران به همین کاهش سطح روابط سیاسی اکتفا کند. قطر و کویت و اردن هم در رودربایستی با عربستان سعودی مجبور به فراخواندن سفرایشان شدند و می‌دانند در آن سطح و اندازه نیستند که قاطعانه و یکجانبه اعلام قطع روابط کنند. اصولا عربستان متحدان مهمتری در منطقه از جمله پاکستان و ترکیه و قطر و مصر السیسی و حتی در میان کشورهای اروپایی و آمریکا داشت که می‌توانستند به نفع سعودی‌ها وارد میدان شوند و روابط خود را قطع کنند؛ اما نکردند و این برای سعودی‌ها گران آمده است.
حتما این روزها «جیبوتی کجایی دقیقا کجایی!!» و لطیفه‌هایی ازین دست به گوش شما هم رسیده است. حقیقت این است که حالا سعودی‌ها هویت‌هایی را در مقابل ایران قرار داده‌اند که هریک روزی سر سفره ملت ایران نشسته و روزگار می‌گذراندند و حتی پس از اعلام قطع رابطه با ایران، ملت‌هایشان با کمک‌های ایران روز را به شب می‌رسانند. شاید وجه طنز آن بیشتر باشد اما چندان بی‌راه هم نیست اگر بگوییم مناطقی مانند مجمع‌الجزایر کومور را که حالا داعیه کشورداری داشته و با ایران قطع رابطه می‌کند، اساسا جزو اکتشافات ایران در سال‌های گذشته هستند!
سومالی؛ کشور ورشکسته‌ای که دولت ندارد
سومالی یکی از همین کشورهاست؛ همسایه جیبوتی در جنوب خلیج عدن در شرق آفریقا و منطقه‌ای معروف به شاخ آفریقا و به پایتختی موگادیشو. از جمعیت سومالی آمار دقیقی در دست نیست و در حدود 20 تا 25 میلیون نفر تخمین زده می‌شود که 99.8 درصد آنان مسلمان هستند.
در فاصله سال‌های 2010 تا 2012 بیش از 260 هزار سومالیایی بر اثر قطحی کشته می‌شوند. 35 درصد کودکان این کشور هم قبل از تجربه رسیدن به سن پنج سالگی تلف می‌شوند. متاسفانه آمارها درباره سومالی چندان امیدوارکننده نیست؛ مانند نرخ باسوادی 19 درصدی، یا نرخ 21 درصدی دسترسی به آب سالم... تنها آمار ایدز در این کشور در میان کشورهای آفریقایی کمترین است که آن بدلیل اکثریت جمعیت مسلمان سومالی ارزیابی می‌شود.
حتی پس از اعلام قطع روابط دیپلماتیک با ایران - که اساسا سومالی در شرایطی نبوده و نیست که بخواهد رابطه دیپلماتیکی داشته باشد و روابط به همان کمک‌های ایران محدود بوده است - سازمان هلال احمر جمهوری اسلامی در کمال سخاوت و انسان‌دوستی اعلام کرد کمک‌های ایران به مردم سومالی ادامه خواهد یافت. ملت ایران بزرگوارتر از آن هستند که مردمی قحطی‌زده را قربانی حماقت‌های سیاستمداران کنند.
داستان سودان و اعلام قطع روابط با ایران هم جز آن دسته از تجربه‌های عالم سیاست است که باید به حافظه‌ها سپرد. صدای ساز ناکوک سودان در تقابل با ایران از زمان تصمیم سعودی‌ها برای حمله به یمن بلند شد. عمر البشیرِ تحت تعقیب بین‌المللی از سال 2009 که جز ایران کسی حامی او نبود و حتی نمی‌توانست (و هنوز هم نمی‌تواند) کشورش را ترک کند، روزگار درازی را از سفره سخاوت و برادری ایران متنعم شد.
سودان هم در جنگ داخلی و قحطی و کشتار شرایطش کمی از سومالی بهتر بود؛ به مدد نفتی که از جنوب اکتشاف و از خط لوله شمال منتقل می‌شد. اما بر سر همین درآمد نفتی و تقسیم آن هم مشکلاتی بود و جنوبی‌های مورد حمایت اسرائیل سهم شمال را نمی‌دادند. در جنگ‌های داخلی سودان ده‌ها هزار نفر کشته شدند.
در سال 1390 بانک توسعه صادرات ایران یک خط اعتباری 200 میلیون دلاری برای تسهیل صادرات به سودان تخصیص داد. مضاف بر این که ایران از سال 1389 ساخت دست کم 6 تصفیه‌خانه آب با اهداف بشردوستانه را در شهرهای مختلف سودان آغاز کرد و تحویل داد. گفتنی است که پیش از این‌ها، «علی سعید لو»، معاون وقت رییس جمهور، در اردیبهشت 1391، در راس یک هیات اقتصادی 48 نفره، به سودان رفت و ضمن امضای قراردادهای اقتصادی گسترده، چندین پروژه اقتصادی انجام گرفته توسط ایران را افتتاح کرد.
اما اواسط سپتامبر گذشته، دولت سودان طی تصمیمی عجیب و بدون مقدمه، تعطیلی مراکز فرهنگی جمهوری اسلامی در سودان را به بهانه تبلیغ مذهب شیعه، اعلام کرد. «علی کرتی» وزیر خارجه سودان، به رایزن فرهنگی و کارکنان ایرانی این مراکز 72 ساعت فرصت داد که این کشور را ترک کنند.
عمرالبشیر، در مصاحبه با الشرق الاوسط در فردای شروع حملات (مقارن با دیدار دوباره‌اش از عربستان در عرض چند ماه) گفت:
«مداخله نظامی در یمن امری واجب بود که دیگر نباید در آن تأخیر می‌شد خصوصا اینکه امیدهایی وجود داشت که طرح «ابتکار خلیجی» را برخی‌ها که باید به آن توجه می‌کردند، توجه کنند، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و حوثی‌های به نقشه‌های خود تا رسیدن به عدن ادامه دادند و این روند ، گزینه دیگری در برابر دیگران به جز مداخله نظامی باقی نگذاشت.
جیبوتی کجایی؟!
قطع روابط جیبوتی با ایران هم به خودی خود مانند یک لطیفه است؛ کشوری 800 هزار نفری که ایران حتی نمایندگی دیپلماتیک هم در آن نداشته و از طریق سفیر آکرودیته ایران در اریتره روابط با جیبوتی هماهنگ می‌شد. کشوری در همسایگی سومالی در شاخ آفریقا که 50 درصد مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند و تقریبا منابعی ندارند و درآمدشان از کشاورزی و ترانزیت از خلیج عدن می‌گذرد.
پس از انتشار خبر قطع روابط جیبوتی با ایران، شایعاتی مبنی بر موقعیت استراتژیک جیبوتی و مشکل‌ساز شدن آن برای ایران منتشر شد که البته هیچ‌یک صحت ندارد و بدلیل بین‌المللی بودن آبراهه باب‌المندب (که اکنون نیز در کنترل نیروهای ارتش و انصارالله یمن قرار دارد) جیبوتی هیچ اخلالی در عبور و مرور این آبراهه نمی‌تواند ایجاد کند.
نقشه ساختمان پارلمان جیبوتی؛ پارلمان سومالی همسایه جیبوتی در کشور همسایه، یعنی کنیا تشکیل می‌شد؛ باید دید نمایندگان جیبوتی پیش از ساخت این ساختمان در کجا گرد هم می‌آمدند
رئیس مجلس در مراسم افتتاح ساختمان پارلمان جیبوتی؛ اهدایی ایران
کومور یا قمر نام جزایری ذره‌بینی در جنوب شرقی آفریقا در اقیانوس هند است... البته در نقشه زیر ما موقعیت این جزایر را برای شما برجسته کرده‌ایم. هرچه باشد، خیلی‌ها در سال‌های گذشته کومور را جزو اکتشافات ایران می‌دانستند!
کومور از چهار جزیره تشکیل شده است که بوسیله فعالیت‌های آتش‌فشانی بوجود آمده‌اند. مردمان این جزایر فقط با کمک‌های بین‌المللی روزگار می‌گذرانند دولت این کشور هم به مدد همین کمک‌ها سرپاست. 99 درصد جمعیت 790 تا 800 هزار نفری آن مسلمان هستند. ایران در سال‌های گذشته حضور چشمگیری در این جزایر داشته و هلال احمر و کمیته امداد ایران کمک‌های قابل توجهی در زمینه اشتغالزایی و تأمین مواد غذایی برای مردم گرسنه آن عرضه داشتند.
اوضاع کومور همانند جیبوتی و سومالی و سودان، آنقدر بحرانی هست که می‌توان حدس زد به وعده کمک‌هایی از طرف سعودی‌ها، حرمت سال‌ها امدادرسانی و پذیرایی ایران از این جزیره را نگه نداشته و آن را ارزان معامله کرده‌اند.
البته همانطور که سازمان هلال احمر در مورد سومالی هم رسما اعلام کرد، کمک‌های ایران که تا به امروز هم به رسم انسان‌دوستی و برای این ملت‌های مسلمانِ در رنج بوده، ادامه خواهد یافت؛ مگر اینکه با کارشکنی دولت‌های وام‌دار آنان مواجه شود.
حالا باید دید عربستان سعودی درگیر جنگ با یمن که آخرین دلارهای صندوق ذخیره ارزی‌اش را هم با بمب و موشک خرج کودکان و مردم یمن می‌کند، چگونه از پس این کشورهای قحطی‌زده، جنگ‌زده و فقرای آن بر می‌آید؛ حکومتی که خودش نتوانسته فقرای عربستان در مناطق شرقی و دور از پایتخت را سر و سامان دهد و چندهزار شاهزاده سعودی در حال بلعیدن تمام ثروت عربستان هستند.
می‌خواستیم در انتها سخن رهبر انقلاب را یادآور شویم که در حادثه میکونوس و ائتلافی مشابه که آلمان با کشورهای اروپایی برای قطع رابطه با ایران تشکیل داده بود و «خواستند به ملت ایران سیلی بزنند اما سیلی سخت‌تری خوردند» و با ذلت و التماس به کشور بازگشتند؛ اما با این تفاسیر گفته شده، این کشورها سال‌هاست که از فقر و جنگ و قحطی سیلی می‌خورند و سیلی‌زدن به ضعیفان در قاموس ایرانیان جایی ندارد.
