غم؛ سوغات زائران خانه خدا

غم؛ سوغات زائران خانه خدا

آبادان- ایرنا- هیات سیاهپوش استقبال کننده از شهدای منا، کنار میدان ورودی شهر منتظر دیدار با حاجی برگشته از سفر معنوی مکه هستند حاجی که با سفر ابدی خود در لباس احرام، به دیدار شتافت و همگان را در غم فرو برد.

تا چند روز پیش، فرزندان و اقوام و آشنایان، کوچه را چراغانی کرده بودند، دیوار خانه حاجی از پارچه های رنگی ' حجکم مقبول و سعیکم مشکور' پوشیده بود.
هیچ کس نگران حاجی نبود، همه نگران این بودند که مبادا حاجی هنگام دعا آنها را فراموش کند، همسایه ها برنامه های پخش مستقیم تلویزیون را دنبال می کردند که شاید حاجی مورد نظر و همسایه خود را از قاب دوربین ها ببینند و همه در وسع توان، برای استقبال از حاجی به خانواده و فرزندان مسافر کمک می کردند.
بچه های کوچک چشم انتظار، هنوز نمی دانستند از دوری پدرشان خوشحال باشند یا ناراحت؟حس دلتنگی دوری پدر با حرف های تسکین دهنده اطرافیان درمان نمی شد.
همه به نگاه های منتظر بچه ها می گفتند که پدرت بهترین جای دنیا یعنی در خانه خداست.
وابستگان نزدیک برای تدارک ولیمه در تکاپو بودند و هر کس به گونه ای خبری از حاجی می گرفت، تلفن، شبکه مجازی یا رسانه ها، کارت های دعوت نیز آماده چاپ شده کنار میز بود.
این بار نگرانی کودکانه بچه های چشم انتظار به اطرافیان نیز سرایت کرد، شاید جرثقیل های مکه نمی دانستند، چشم های کودکان منتظر عکس های قاب گرفته، مسافران حج را طواف می کند.
ولی مصیبت عظمی در پیش بود، این بار، در رمی جمرات، هنگامی که حاجی لباس طواف پوشیده بود.
بر اساس آخرین آمارها، تعداد حجاج عزیز ایرانی که در حال احرام و انجام مناسک حج در منا به آسمان پر کشیده و ملتی را عزادار کردند، به حدود 470 زائر رسید.
روزنامه دیلی تلگراف چاپ انگلیس در این باره نوشت:«در پی بدترین فاجعه برگزاری حج در 25 سال اخیر تدابیر سعودی برای اداره حج زیر سؤال رفت.»
به نوشته این روزنامه در سال 1990 نیز هزار و 426 حاجی در روز عید قربان در تونل های مکه جان باختند و در 25 سال گذشته در مجموع بیش از 3000 حاجی در زمان برگزاری حج در حوادث گوناگون جان باخته اند.
روزنامه نیویورک تایمز چاپ آمریکا نیز این حادثه را خونین ترین حادثه در حج از سال 1990 به این سو عنوان کرد.
دست هایی که آغوش امنی برای کودک دلبندش است، زیر دست و پا له شده است.
چراغ کوچه ها خاموش شد، جاجی هنوز لباس سفید بر تن دارد، پارچه های خوش آمد گویی، رنگ باخت، دیوارهای خانه حاجی همه سیاهپوش شد، پارچه های سبز استقبال، جای خود را به بنرهای تسلیت داد و ماتمی عمیق، کوچه را فرا گرفت.
کارت های ولیمه را جمع کرده و تدارکات ولیمه را بین هفتم و سوم شهادت حاجی روی سفره های اشک منتظران پهن شد.
منتظران سیاهپوش کنار فرودگاه در انتظار نشستن پرواز مسافرانی هستند که پروازشان منا بود.
امین باوی از اعضای گروه تواشیح باقرالعلوم آبادان و تک خوان گروه تواشیح باقرالعلوم، که ابتهال خوانی و سخنوری و خطابت وعظ در منابر از دیگر فعالیت وی می باشد، در لیست جان باختگان این فاجعه است.
خانواده امین باوی در آبادان دارای حسینیه هستند و در آن به فعالیت های قرآنی و مذهبی می پردازند.
برادر بزرگ امین باوی که هنوز عزادار درگذشت پدرش است، در شوک خبر جان باختن برادرش در سفر مکه است.
وی می گوید:امین مورد اعتماد و احترام همشهریان بود و با پر کشیدن به سوی معبود، مادر داغدارش، اعضای خانواده، فرزند 3 ساله و 1.5 ساله و همه همشهریان را داغدار کرد.
باوی با تجلیل از همراهی مسئولان استانی و محلی با خانواده داغدار، گفت:همه مسئولان در این عرصه کمک کرده و با کانون داغدار همراهی کردند.
فرزندان عبدالستار شنیور نصاری از دیگر جان باختگان این حادثه در آبادان نیز که خود را برای استقبال از پدر و مادرشان در بازگشت از سفر حج آماده می کردند، این روزها مشغول پذیرایی از همشهریان هستند که برای تسلیت جان باختن پدرشان به خانه آنان رفت و آمد می کنند.
مردم داغدار کشورمان این روزها با اشک و آه از زائران خود استقبال کردند.
چهره های محزون شهروندانی که در فرودگاه به استقبال زائران می روند، نشان از فاجعه ای بس بزرگ و عمیق در منا دارد؛ مسافران سفر خانه خدا آمده اند، ولی بدون پدر، شوهر، همسر و یا مادر؛ بسیاری از آنها جان باخته و گروه بیشتری مفقود.
در شهرهای کشور نیز بر خلاف سال های پیشین خبری از پخش نقل و شیرینی نیست؛ هرچه هست، اشک و ماتم و غم و اندوه در فراق عزیزانی است که در سرزمین مقدس منا برجای ماندند.
بسیاری از پسران و دختران که با اشک شوق پدر و مادر خود را راهی زیارت خانه خدا کرده بودند، خون گریه کردند؛ در میان حجاج بازگشته نه از پدر خبری هست و نه از مادر؛ آنها هر دو در منا جان باخته اند و یا یکی جان باخته و دیگری مفقود است.
6010/6125

انتهای پیام /*