گناه آدم را خوار و عبادت و بندگی آدم را عزیز میکنند. اگر اهل طاعت و بندگی شوید، عزیز میشوید؛ اما اگر اهل گناه باشید، کسی دوستتان ندارند. اهل گناه ولو اگر تحصیلات عالیرتبه دانشگاهی هم داشته باشد و لباسهای فاخر به تن کند، باز هم خوار است.
به گزارش مشرق، امام رضا (علیه السلام) در فضیلت ماه مبارک رمضان می فرماید: «نیکیها در ماه رمضان پذیرفته، و بدیها در آن آمرزیده است، کسی که در ماه رمضان آیهای از کتاب خداوند بخواند همانند کسی است که در ماههای دیگر قرآن را ختم کرده و کسی که در این ماه در روی برادر ایمانی خود بخندد (و او را خوشحال کند) در روز قیامت او را دیدار نکند جز آنکه در روی او بخندد (و او را خوشحال کند) و به بهشت مژدهاش دهد، و کسی که در این ماه به مؤمنی کمک میکند، خدای تعالی در هنگام عبور بر صراط کمکش کند در آن روزی که گامها بلغزد، و کسی که خشمش را در این ماه نگهدارد خداوند خشمش را در روز قیامت از او باز دارد؛ و کسی که درمانده اندوهگینی را دستگیری و نجات دهد، خداوند در روز قیامت او را از هراس بزرگ آن روز در امان دارد، و کسی که ستمدیدهای را در این ماه یاری کند، خدایش در دنیا بر دشمنانش یاری دهد، و در روز قیامت نیز هنگام حساب و در کنار میزان یاریش کند. ماه رمضان ماه برکت، ماه رحمت، ماه مغفرت، ماه توبه و ماه انابه و بازگشت به درگاه الهی است، کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود در چه ماهی میخواهد آمرزیده شود؟ از خدا بخواهید در این ماه روزهتان را بپذیرد، و آخرین سال عمر شما قرار ندهد، و توفیق اطاعت خود را به شما دهد، و از نافرمانیش شما را نگهدارد، که براستی خداوند بهترین کسی است که از او درخواست کنند.»(1)
دعای روز ششم ماه مبارک رمضان به همراه شرح آیتالله مجتهدی تهرانی(ره) در ادامه می آید:
اَللّهُمَّ لا تَخْذُلْنى فیهِ لِتَعَرُّضِ مَعْصِیَتِکَ
خدایا، من را به واسطه تعرض گناه خوارم نکن. گناه آدم را خوار و عبادت و بندگی آدم را عزیز میکنند. اگر اهل طاعت و بندگی شوید، عزیز میشوید؛ اما اگر اهل گناه باشید، کسی دوستتان ندارند. اهل گناه ولو اگر تحصیلات عالیرتبه دانشگاهی هم داشته باشد و لباسهای فاخر به تن کند، باز هم خوار است. اما بندگی خدا را کردن باعث میشود تا محبت آن شخص به مقدار بسیار زیادی در دل دیگران باشد.
إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا
یعنی هر که ایمان بیاورد و عمل صالح بکند، ما هم دوستیاش را در دل مردم میافکنیم. مردم اهل عمل را دوست دارند.
تازیانه عذاب، نتیجه گناه انسان است
وَلاتَضْرِبْنى بِسِیاطِ نَقِمَتِکَ
خدایا من را به تازیانه عذابت نزن. «لاتضرب» واژه نهی است اما در اینجا دعاست. اگر من به شما بگویم «لاتضرب» این نهی است. اما کوچکتر به بزرگتر بگوید و ما به خدا که بگوییم، «لاتضرب» دعاست. الان این گرفتاریهایی که گریبان آمریکا را گرفته و هر روز خبر از آمدن سیل و طوفان در آنجاست، همه تازیانه عذاب است. در ایران هم برخی جاها که سیل و زلزله میآید، عذاب الهی است. دلیلش هم این است که چند سال پیش در گلستان سیل آمد، روستایی در مسیر سیل قرار داشت که همه اعضای آن سید بودند، سیل، مسیر خود را عوض کرد و روستای دیگری را از بین برد که نمیگویم افراد آن چی و کی بودند.
جمله ذرات زمین و آسمان / لشگر حقند گاه امتحان
سیل و رانش زمین، لشگر خدا هستند. آنها که میگویند اینها قهر طبیعت هستند، دین و ایمان ندارند؟ چرا یک کلمه نمیگویند که اینها عذاب هستند و برای جلوگیری از آنها نباید گناه کنیم. این استاد اخلاق در ادامه اظهار میکرد: در تهران قرار بود که عذاب بیاید، امام حسین (ع) شفاعت کرد و فرمود که جوانان این شهر برای من بیرق عزا به پا میکنند و دفع بلا شد. قرار بود تهران بر اثر برخی گناهان از بین برود ولی امام حسین (ع) شفاعت کرد. این را کسی در خواب دیده بود و آن را به من تعریف کرد.
ایران بهترین ممالک دنیاست. اولاً حکومت حقه شیعه اثنیعشری دارد. مملکتی که رئیسجمهورش، رئیس مجلسش، همه رؤسا، قوهها و رهبر انقلابش و همه مسئولانش شیعه باشد، فقط ایران است. تنها مملکتی که مذهب رسمیاش شیعه دوازده امامی است، ایران است. پیامبر (ص) در غدیر خم ما را دعا کرده و به برکت دعای او ایران اوضاع خوبی دارد. پیامبر (ص) در دعایش گفت «
اللهم انصر من نصر» خدایا، هر که علی (ع) را یاری میکند، یاریاش کن.
وَزَحْزِحْنى فیهِ مِنْ مُوجِباتِ سَخَطِکَ خدایا من را از موجبات سخطت دور گردان، چیزهایی که موجب سخط توست. روایتی است که برخی گناهان خدا را به غضب میآورد و آنگاه خدا قسم میخورد که به عزت و جلال خودم دیگر تو را آمرزش نمیکنم. با اینکه خدا «ارحم الراحمین» است؛ اما مثلاً از من با این محاسن و عمامه توقع ندارد که به نامحرم نگاه کنم. لذا خدا به غضب میآید. حدیث هست که هفتاد گناه جاهل را میآمرزند قبل از آنکه یک گناه عالم را بیامرزند.
بِمَنِّکَ وَاَیادیکَ یعنی به حق احسان و نعمتهایی که به من دادهای، خدایا این چند تا دعا را درباره من مستجاب کن.
یا مُنْتَهى رَغْبَةِ الرّاغِبینَیعنی ای خدایی که منتهای رغبت مشتاقان هستی. مشتاقان تو، چقدر مشتاق تواند. منتها رغبت مشتاقان تویی.
پی نوشت:1- بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۴۰–۳۴۱