حدیث روز

حدیث روز/ چهار سفارش مهم خداوند به حضرت رسول(ص)

هیچ بنده ‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏ کند ، مگر این که او را به بهشت در مى‏ آورم : زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است نگشاید، دل‏ خویش را از وسواس حفظ کند، آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است،پاس بدارد؛ و نور دیده‏‌اش، در گرسنگى باشد.

مشرق- امام على علیه‏ السلام، در حدیث معراج: پیامبر صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم در شب معراج ، از پروردگار خود خواست و چنین گفت: پروردگارا ! مرا به کارى راه نماى که با آن به تو نزدیک شوم
فرمود:...
اى احمد ! به عزّت و جلالم سوگند ، هیچ بنده ‏اى برایم چهار چیز را تضمین نمى‏ کند ، مگر این که او را به بهشت در مى‏ آورم : زبان فرو بندد و آن را جز بدانچه به وى مربوط است،نگشاید؛ دل‏خویش را از وسواس حفظ کند؛ آگاهى من از او و این را که او در زیر نگاه من است،پاس بدارد؛ و نور دیده ‏اش،در گرسنگى باشد.

اى احمد ! کاش ، شیرینىِ: گرسنگی، سکوت، خلوت و آنچه را از آن به ارث برده‏‌اند ، چشیده بودى !» .
پرسید : پروردگارا ! ارث گرسنگى چیست؟
فرمود : «حکمت ، حفظ دل ، تقرب به خداوند ، اندوه دائم ، کم‏ هزینگى براى مردم ، حقگویى ، و اهمّیت ندادن به این که در گشایش و آسانى مى‏ زید یا در سختى و دشوارى.

اى احمد ! آیا مى‏ دانى با کدام حالت و وقت ، بنده به من تقرّب مى‏ جوید؟»
گفت : نه، اى پروردگار !
فرمود : «آن هنگام که گرسنه یا در حالت سجده باشد».

متن حدیث:

الإمام علیّ علیه‏السلام:  فی حَدیثِ المِعراجِ: إنَّ النَّبِیَّ صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم سَأَلَ رَبَّهُ سُبحانَهُ لَیلَةَ المِعراجِ فَقالَ : . . . یا أحمَدُ ، وعِزَّتی وجَلالی ، ما مِن عَبدٍ ضَمِنَ لی بِأَربَعِ خِصالٍ إلاّ أدخَلتُهُ الجَنَّةَ : یَطوی لِسانَهُ فَلا یَفتَحُهُ إلاّ بِما یَعنیهِ ، ویَحفَظُ قَلبَهُ مِنَ الوَسواسِ ، ویَحفَظُ عِلمی ونَظَری إلَیهِ ، ویَکونُ قُرَّةُ عَینَیهِ الجوعَ .
یا أحمَدُ ، لَو ذُقتَ حَلاوَةَ الجوعِ وَالصَّمتِ وَالخَلوَةِ ، وما وَرِثوا مِنها .
قالَ : یا رَبِّ ، ما میراثُ الجوعِ؟
قالَ : الحِکمَةُ ، وحِفظُ القَلبِ ، وَالتَّقَرُّبُ إلَیَّ ، وَالحُزنُ الدّائِمُ ، وخِفَّةُ المُؤنَةِ بَینَ النّاسِ ، وقَولُ الحَقِّ ، ولا یُبالی عاشَ بِیُسرٍ أم بِعُسرٍ .
یا أحمَدُ ، هَل تَدری بِأَیِّ وَقتٍ یَتَقَرَّبُ العَبدُ إلَیَّ؟
[ قالَ : لا ، یا رَبِّ ] .
قالَ : إذا کانَ جائِعاً أو ساجِداً .