بیاد برادران شهیدم

شما در گمنامی، پرچم‌های افتخار و سربلندی ایران هستید

شما گمنام شدید؛ اما در هر اذانی که بر مناره‌های مساجد طنین‌انداز می‌شود، رد‌پایی از ایثار و فداکاری شماست و هر نوروز که از راه می‌رسد، می‌دانیم که شادی و طراوت این روز‌هایمان، مرهون آن وفاداری و خلوص و جانفشانی شماست.

باز هم پنجشنبه‌ای دیگر؛ آن هم در آستانه فرارسیدن سال نو. در این روز، شایسته است باز هم یادی کنیم از شهدای گمنامی که شهرت را در غربت و نام و نشان را در بی‌نشانی به دست آوردند.

امروز باز فرصتی است تا با آن‌ها زمزمه کنیم:

ای عزیزان گمنام

چراغ‌های پر فروغید. را را به گمشدگان دریای پر تلاطم دنیا نشان می‌دهید. اهل دنیا را به ساحل امن هدایت فرا می‌خوانید. نور امید را بر دل کشتی شکستگان اقیانوس معرفت می‌تابانید.

شما شهدای گمنام این‌گونه‌اید.

شما دنیا و اهل آن را لایق ندانستید که حتی وجود خاکی خود را در بازار آن سودا کنید. شما هر چه کردید، برای خدا بود و خدا بهترین خریدار کالای وجودتان شد. پروردگار در این تجارت، لقای خویش را به شما ارزانی داشت و فرمود: به بهشت در‌آیید‌ و خداوند جسم و جانتان را با هم خریداری نمود.

شما عزیزان گمنام اگر در زمین بی‌نشان و نام هستید، اما در نزد اهل آسمان شناخته شده‌اید که: مجهولون فی الارض و معروفون فی السما.

باید برای شناخت شما آسمانی شد. نگاه آسمانی داشت و با واژه‌هایی از جنس آسمان از شما نوشت. باید از ورطه خاک، بیرون رفت و با شما تا ملکوت رهسپار شد.

برادران خوبم‌

یادش به خیر؛ دیر زمانی نبود که عطر دل‌انگیز جهاد و شهادت، مشام جان‌ها را جلا می‌داد. با نوای کاروان بار دل را می‌بستیم و با قافله‌ای که عزم کربلا داشت، راهی می‌شدیم.
چه روزگار زیبایی بود. هیچ کس خود را دنیایی نمی‌دید. همه خود را مسافر و دنیا را مسافرخانه می‌دیدند. پس از آن و تا همین سال‌های اخیر، کاروان‌های نور، پیکر‌های شما را در این سرزمین عبور می‌دادند و دل‌ها آسمانی می‌شد.
شما محو عشق بودید و جان‌ها در حسرت مقام شما بودند.
شما ثابت کردید که گمنامی یک اتصال است نه انفصال؛ اتصال به عالم بالا و جدا شدن از تمام تعلقات مادی.
شما به ما فهماندید که گمنامی یک انتخاب است، نه یک اتفاق؛ انتخاب یک روش که در این انتخاب کوثر قرآن حضرت زهرا (س) الگویی برای همه شهدای گمنام این سرزمین فاطمی است.

ای دوستان با وفای انقلاب

شما گمنام شدید، ولی هر کدامتان پرچم افتخار و سربلندی این سرزمین مقدس است.
شما گمنام شدید اما در هر اذانی که بر مناره‌های مساجد طنین انداز می‌شود، رد‌پایی از ایثار و فداکاری شماست و هر نوروز که از راه می‌رسد، می‌دانیم که شادی و طراوت این روز‌هایمان مرهون آن وفاداری و خلوص و جانفشانی شماست.

در این روز‌ها که در آستانه سال جدید هستیم، بر ارواح مطهرتان درود می‌فرستیم و به ایمان و از خود گذشتگی‌هایتان تعظیم می‌کنیم و همراه مردم مسلمان و قدر‌شناس ایران اسلامی نام و یادتتان را گرامی می‌داریم.