اخبار وگزارشات سیاسی و اقتصادی و تحلیل

ورلد تریبیون: موشک فاتح ایران، پیشرفته و دقیق

روزنامه آمریکایی ورلد تریبیون از گزارش سرویس های اطلاعاتی غرب از ویژگی های پیشرفته موشک های ایرانی خبر داد.به گزارش عصر ایران، این روزنامه اضافه کرد: استفاده حکومت سوریه از موشک های پیشرفته ایرانی مانند فاتح 110 ، معادله قدرت را در درگیری های سوریه تغییر می دهد.

ایران قبل از این بارها ارائه موشک به سوریه را تکذیب کرده است. تهران بر حل سیاسی بحران سوریه تاکید می کند.ورلد تریبون در این گزارش به نقل از منابعی در سرویس های اطلاعاتی غربی نوشته است: ارتش سوریه تعدادی از موشک های زمین به زمین "فاتح 110" را علیه مراکز استقرار مخالفان در مرکز و شمال این کشور شلیک کرد. سرویس های اطلاعاتی غربی گفته اند این موشک های ایران برخلاف موشک های سوریه، پیشرفته تر و دارای دقت و هدف گیری بهتری هستند و توانایی بالایی در اصابت به هدف برخوردارند. موشک فاتح 110 دارای برد 200 کیلومتری است.

ورلد تریبیون در گزارش خود اضافه کرده است: ارتش سوریه از موشک های بالستیک خود با عنوان "اسکاد بی" علیه مراکز مخالفان در مناطق شمالی سوریه و در نزدیکی مرز ترکیه استفاده کرد اما به دلیل دقت پایین این موشک ها، شلیک آنها نتوانست مخالفان را به عقب نشینی وادار کند.

ترکیه و سوریه ؛ از بلعیدن ایالت "الکساندرتا" در قرن گذشته تا آینده مه آلود

در سال ۱۹۳۶ آنکارا به گونه جدی تری خواستار الحاق الکساندرتای سوریه به این کشور شد. در سپتامبر ۱۹۳۸ به دنبال درگیری هایی که بین ترک‌ها و اعراب‌ اتفاق افتاد، این منطقه جدا از "سیستم ماندا" به صورت جمهوری مستقل اداره شد.سپس فرانسه از الحاق این جمهوری به ترکیه استقبال کرد.ناسیونالیست‌های سوری در اعتراض به این تصمیم فرانسه به خیابان‌ها آمدند و "الاتاسی" رئیس جمهور وقت سوریه، به عنوان اعتراض استعفا کرد.

عصر ایران ؛مریم جعفری - رابطه ترکیه و سوریه از قرن گذشته همواره با تنش و مشکلات دیپلماتیک گره خورده است. سوری‌ها هنوز نقش فرانسه در انتقال مالکیت بخشی از سرزمین شان به نام "الکساندرتا" را به ترکیه تحت نام استان "هاتای" از یاد نبرده‌اند.

در سال ۱۹۳۶ در جریان مذاکرات عهدنامه ترکیه و فرانسه، آنکارا به گونه جدی تری خواستار الحاق ایالت الکساندرتای سوریه (در شمال غرب) به این کشور شد.
در سپتامبر ۱۹۳۸ به دنبال درگیری هایی که بین ترک‌ها و اعراب‌ اتفاق افتاد، این منطقه جدا از "سیستم ماندا" به صورت جمهوری مستقل اداره شد.
بلافاصله ترکیه و فرانسه وارد مذاکره شدند و فرانسه از الحاق این جمهوری به ترکیه استقبال کرد. ناسیونالیست‌های سوری در اعتراض به این تصمیم فرانسه به خیابان‌ها آمدند و "الاتاسی" که تحت نظر کمیسر فرانسه ،رئیس جمهوری وقت سوریه بود ، به عنوان اعتراض استعفا کرد.

با دقت در این دو نقشه قدیمی و جدید سوریه
متوجه جدا شدن ایالت الکساندرتای سوریه و الحاق آن به ترکیه می شوید.
شمال غرب نقشه اول که با رنگ آبی نشان داده شده است را ببینید.

یکی دیگر از دلایل تنش میان این دو کشور جنگ عراق بود که بی ثباتی کل منطقه خاورمیانه را به دنبال داشت. در این زمان سه کشور اصلی ترکیه، ایران و سوریه مستقیما با مسأله کرد‌ها در منطقه گره خوردند و در این عرصه نیز به مشکلاتی برخوردند که تفصیل آن مجال دیگری می طلبد.

با این حال ، سوریه و ترکیه ، رفته رفته به هم نزدیک شدند و همکاری را گزینه بهتری از تقابل تشخیص دادند. دیدار بشار اسد از آنکارا در ژانویه سال ۲۰۰۴ میلادی، یکی از اصلی ترین گام‌های ترکیه و سوریه برای گسترش روابط دوجانبه بود که از سوی دیگر نشان می‌داد سیاست خارجی ترک‌ها در قبال اعراب در حال گرم شدن است و از بسیاری جهات تائیدی بر این مسئله بود که استراتژی ترکیه درباره سوریه مورد احترام سران دمشق است.

اما تنها یک سال بعد ، با ترور "رفیق حریری" نخست وزیر سابق لبنان، در فوریه سال ۲۰۰۵ میلادی این رابطه باردیگر با تنش و اختلاف گره خورد.
در آن زمان اسد متهم بود که در این ترور دست دارد و حتی تحریم‌هایی علیه سوریه وضع و این کشور در جامعه بین الملل منزوی شد اما دادگاه ترور رفیق حریری و کمیسیون تحقیقات بین المللی هیچ اتهامی را علیه دولت دمشق مطرح نکردند و تنها بر این نکته تاکید شد که افراد افراطی نزدیک اسد در این ترور دست داشته‌اند.

پس از آن در سال ۲۰۰۸، یک بار دیگر سوریه در بین جامعه بین الملل پذیرفته شد و یک سال پس از آن فصل جدیدی در روابط ترکیه و آنکارا گشوده شد.
در دسامبر‌‌ همان سال شورای همکاری ترکیه و سوریه تشکیل شد و بیش از ۵۶ پروتکل و پروژه اقتصادی به امضای طرفین رسید.

ترکیه در همان زمان به بازیابی روابط با آمریکا نیز همت گمارد و بدین ترتیب در پایان سال ۲۰۱۰ میلادی بود که ترکیه کم کم از روابط استراتژیک خود با ایران (هم پیمان سوریه) عقب نشینی کرد.

در طول ماه ژوئن و جولای ۲۰۱۱ میلادی، "رجب طیب اردوغان" نخست وزیر ترکیه، در سیاست‌های این کشور در قبال بحران دمشق تجدیدنظر کرد. اصول اعلامی این استراتژی ، حذف خاندان اسد از قدرت ، اجرای اصلاحات سیاسی، جلوگیری از خشونت‌ها و ادامه گفت وگوهای ملی بود.
از سوی دیگر، اوضاع پیچیده در روابط ترکیه و اسرائیل و حمایت آشکار روسیه از دولت اسد باعث شد که احتمال تشکیل دومین دولت فدرال کردستان قوت یابد؛ مسئله ای که تهدید واضحی برای امنیت ملی ترکیه به شمار می‌رفت.

بعد از اسد؟

آنکارا بدون شک در ماه‌های آینده سیاست‌های متفاوتی را در دستور کار خود قرار خواهد داد.آنکارا هم در اندیشه برقراری روابط دوجانبه با دولت پس از اسد است و هم در فکر تامین عوامل کلیدی برای برقراری امنیت ملی.

این در حالی است که طبق آخرین نظرسنجی منتشر شده، شهروندان ترکیه عقیده متفاوتی دارند و ۵۱ درصد از آنان بر این باورند، آنکارا نباید در سوریه پس از اسد دخالت کند و باید نقشی بیطرفانه داشته باشد. ۱۸ درصد نیز بر حضور ترکیه به عنوان میانجی بین احزاب سوری تاکید می‌کنند و تنها هفت درصد معتقدند که آنکارا باید در این مسیر به دمشق کمک اقتصادی نیز بکند.
در همین حال، ۱۰ درصد از شهروندان این کشور نیز می‌گویند که ترکیه باید نیروهای خود را در قالب نیروهای حافظ صلح و ناتو به سوریه اعزام کند.

در چنین شرایطی، متخصصان سیاست خارجی ترکیه باوری متفاوت دارند. طبق این نظر سنجی، ۳۶ درصد آنان معتقدند که ترکیه باید میانجی‌گری کند و تنها ۲۶ درصد از عدم حضور آنکارا در تشکیل دولت پس از اسد حمایت می‌کنند. در عین حال، حمایت از اعزام نیروهای ترک به سوریه در بین متخصصان این کشور بسیار بیشتر از شهروندان عادی است؛ تقریبا ۲۶ درصد از متخصصان ترک معتقدند که آنکارا باید به دمشق نیرو اعزام کند.

از سوی دیگر، ایالات متحده آمریکا نیز به اهمیت نقش ترکیه در تشکیل ارتش آینده سوری پی برده است. واشنگتن بر این باور است که حضور ترکیه در این معادله باعث می‌شود که گروه‌های سکولار مخالف اسد جذب ارتش شوند. در چنین شرایطی گروه‌های افراطی نقش کمتری را بازی کنند، این در حالی است که هم اکنون گروه‌های جهادی و عناصر القاعده در بین مخالفان سوری نفوذ کرده‌اند.

عده‌ای دیگر نیز بر این باورند که این افراد تهدید اصلی نیستند و گروه‌های سلفی که به تشکیل ائتلاف سیاسی در خارج از مرزهای سوریه دست زده‌اند و قصد دارند دولت انتقالی را در دست بگیرند، خطرناک ترند. آنان بر این نکته تاکید می‌کنند که نمی‌توان نقش آنان در دولت آینده نادیده گرفت، به ویژه از زمانی که تجار سلفی، سرمایه‌های خود را به عربستان سعودی و مصر منتقل کردند.

در چنین شرایطی آنکارا باید به ریاض و قاهره هشدار دهد که مشارکت سلفی‌ها در آینده ناهمگون سوریه، شرایط خاورمیانه را نسبت به گذشته پیچیده‌تر می‌کند. بنابراین، سعودی‌ها و مصری‌ها باید متقاعد شوند که از گسترش فعالیت چنین گروه‌های جلوگیری کنند.

اکنون سرویس‌های اطلاعاتی چه در ارتش و چه در سازمان‌های مدنی در سوریه، تحت نفوذ طرفداران اسد و اعضای حزب بعث هستند و جانشین کردند نیروهای جدید، مهم‌تر از هر مسئله دیگری است. از نظر کاخ سفید ، ترکیه و اردن در کنار آمریکا، بهترین گزینه برای بازسازی سرویس های اطلاعاتی سوریه هستند.
در چنین شرایطی رابطه با دمشق پس از اسد، کنترل نیروهای مخالف و ارتش سوریه و ارتباط با اسرائیل، ایران و عراق همگی اجزای تشکیل دهنده سیاست‌های خارجی آنکارا هستند.

این ها همه البته به فرض سقوط اسد در دستور کار آنکارا و متحدانش هستند اما شقّ دیگر ماجرا آن است که اسد تا پایان دوره قانونی ریاست جمهوری اش در سال 2014 بر مسند قدرت بماند ، حال با استمرار شرایط کنونی یا توافق قدرت های بین المللی برای ابقا.

در این صورت ، ترکیه در اولین بازی مهم منطقه ای خود در دوران جدید ، با شکستی سهمگین مواجه خواهد شد و برای زمانی نامعلوم ، از قدرت اثرگذاری منطقه ای اش کاسته خواهد شد و این ، مقصود مشترک دو رقیب منطقه ای ، یعنی ایران و عربستان است ؛ ایرانی که در ماجرای سوریه ، مقابل ترکیه است و عربستانی که در کنار ترکیه.

گذشته از این ، در صورت ابقای اسد ، حزب حاکم بر ترکیه نیز در داخل دچار نابسامانی سیاسی خواهد شد و برای راهیابی مجدد به قدرت در انتخابات آتی ، کار دشواری خواهد داشت چه آن که احزاب مخالف ، از تقریباً دو سال پیش اردوغان و حزبش را از قرار دادن تمام تخم مرغ های سیاست خارجی ترکیه در سبد بحران سوریه برحذر داشته بودند.


منابع:
todayszaman.com
dw.de
marketsweekly.net 

در قتل های اخیر پاریس به دنبال ایران می گردند؟ / هر سه زن از ناحیه سر هدف گلوله قرار گرفته اند (+عکس)

فعالان کرد معتقدند این کشتار توسط نیروهای ترکیه سازماندهی شده تا این مذاکرات را از مسیر خود خارج کنند.

جام نوشت: جسد سه زن فعال کرد اهل ترکیه در مرکز رسانه ای کردستان واقع در خیابان "لاوابیت" در منطقه 10 پاریس کشف شد. همه‌ آنان از ناحیه‌ سر هدف گلوله قرار گرفته‌ بودند. به گفته‌ پلیس فرانسه، شواهد و قرائن حاکی از قتل‌هایی حرفه‌ای با انگیزه‌های سیاسی است.

به گزارش العربیه بنا به گزارش پلیس فرانسه، یکی از اجساد شناسایی شده متعلق به "سکینه کانسز"، یکی از بنیانگزاران حزب کارگران کردستان پ.ک.ک می باشد. به گزارش رادیو زمانه "فیدان دوغان"، که در مرکز اطلاع‌رسانی کردستان در پاریس کار می‌کرد و "لیلا سولماز"، از نمایندگان کنگره کردستان که ملیت بلژیکی داشت دو زن دیگری بودند که در این رویداد کشته شدند. درمیان تمام تحلیل ها وگزارش های مطرح شده در رسانه ها صحبتی از اتهام علیه جمهوری اسلامی ایران دیده نمی شود اما سایت دولتی رادیو فرانسه در اقدامی عجیب به دنبال معرفی ایران به عنوان متهم اصلی است!
این سایت می نویسد: برخی از کارشناسان ترک با اشاره به دشمنی جمهوری اسلامی و بشار اسد با دولت ترکیه و همچنین کردها، این فرضیه را مطرح کردند که ممکن است دولت ایران یا دولت سوریه در این ترورها نقش داشته باشند. رادیو دولتی فرانشه اضافه می کند: "امره اوسلو"، یکی از اعضای سابق پلیس ضدتروریسم ترکیه در این زمینه گفته است: «صلح میان دولت ترکیه و کردها دیگران را مثل ایران و سوریه آشفته می کرد.»
اما سایت بی بی سی در اینباره می نویسد : «جیمز رینولدز، خبرنگار بی‌بی‌سی در ترکیه گفت که دو نظریه در مورد قتل این زنان وجود دارد. معاون حزب حاکم ترکیه گفته این قتل‌ها نتیجه اختلافات درونی کردها است. این نظریه را تعدادی از مقام ها و رسانه‌های ترکیه نیز مطرح کرده اند.
افرادی که این نظریه را مطرح می‌کنند، معتقدند در پی مذاکرات پ‌ک‌ک با نیروهای ترکیه، مخالفان این گفت‌و‌گوها دست به چنین اقدامی زدند.
اما فعالان کرد این نظریه را رد می‌کنند و معتقدند این کشتار توسط نیروهای ترکیه سازماندهی شده تا این مذاکرات را از مسیر خود خارج کنند.» سایت رادیو زمانه نیز به نقل از فیگارو "گروهی در قلب دولت ترکیه" را در ردیف متهمان قرار می دهد.
این سایت می نویسد: «برخی دیگر از صاحب‌نظران نیز گروه ناسیونالیست تندرو و دست راستی "گرگ‌های خاکستری" و گروه‌های کوچک مافیایی در قلب دولت ترکیه را که همچنان در اروپا فعال هستند، عاملان قتل سه فعال کرد زن می‌دانند. این گروه‌های دست راستی در طول سال‌های ۹۰ که حکومت ترکیه در جنوب شرقی این کشور با کردها درگیر بود مسئول ناپدید شدن هزاران کرد بودند.
در ترکیه حزب ناسیونالیست و محافظه‌کار اقدام ملی که از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۲ در قدرت حضور داشت نیز با مذاکرات دولت و عبدالله اوجالان مخالف است.»

گفت و گو با واسطه آزادی گروگان های ایرانی در سوریه:روی عدد 2130 توافق کردیم (+عکس)

جام نیوز - 14 مرداد سال گذشته بود که تروریست‌های مسلح حدود ساعت 11 صبح روز شنبه (به وقت محلی) با حمله به یک اتوبوس حامل زائران ایرانی، همه 48 سرنشین آن را ربودند.

این گروه از زائران ایرانی قبل از عزیمت به فرودگاه، قصد داشتند تا برای زیارت خداحافظی راهی مرقد مطهر حضرت زینب(س) در حومه شهر دمشق شوند که در جاده فرودگاه ربوده شدند.

خوشبخانه با تلاش‌های فراوان دستگاه دیپلماسی و دیگر نهادهای ایرانی در خارج از کشور، دولت و ارتش سوریه روز چهارشنبه آزاد شدند و روز گذشته (پنجشنبه) نیز به ایران بازگشتند. به همین مناسبت با فردی که خود را به عنوان هماهنگ کننده و واسطه آزادی این زائران بوده است دقایقی به گفتگو نشسته‌ایم که متن کامل آن به شرح ذیل است:

اسم من «عزت شاهین» است و به عنوان هماهنگ کننده روابط دیپلماتیک و بین‌الملل فعالیت می‌کنم.

زمانی که موضوع ربودن ایرانی‌ها مطرح شد، سازمان ما درخواستی را دریافت کرد و ما گفتیم اگر موضوع زندگی انسان‌ها است، هر آنچه که در توان داریم حاضریم که انجام دهیم و از آن زمان تاکنون دیدارهای فراوانی را در دمشق و حومه دمشق، ‌تهران و ترکیه برگزار کردیم و این دیدارها 5 ماه به طول انجامید تا به نتیجه برسیم.

وی افزود: البته هر دو طرف خواسته‌هایی داشتند و رساندن دو طرف به یک نقطه معین آسان نبود. اما با رسیدن به نتیجه، هر 48 نفر آزاد شده سالم به خانه‌های خود بازگشتند. از سوی دیگر، 2130 نفر نیز در مقابل آزادی 48 ایرانی، آزاد شدند و به خانه‌های خود بازگشتند.

عزت شاهین در ادامه سخنان خود درباره آزادی 48 ایرانی،‌گفت: مخالفان سوری که 48 ایرانی در اختیارشان بود در ابتدای ربودن ایرانی‌ها درخواست‌های بسیار بالایی داشتند و درخواست آزادی تعداد بسیار بالایی را داشتند اما سازمان ما و برادران ایرانی تلاش‌های فراوانی کردند تا سرانجام به عدد نهایی آزادی 2130 نفر رسیدیم. وی در ادامه در پاسخ به سؤالی که آیا گروه‌های مخالف سوری در مقابل آزادی گروگان‌های ایرانی، درخواست‌های سیاسی نیز داشتند که پاسخ داد: خیر، مخالفان هیچ درخواست سیاسی نداشتند و فقط درخواست کردند که در مقابل آزادی گروگان‌های ایرانی، تعدادی از افرادی که اسم‌هایشان را مشخص کرده بودند نیز آزاد شوند که این درخواست را ما نپذیرفتیم و گفتیم ایرانی‌ها شهروندان غیر نظامی بودند و باید از طرف مقابل نیز شهروند غیر نظامی آزاد شود و فقط توافق درباره عدد نهایی انجام شد.