ایالت ورمونت در شمال شرقی آمریکا از ساعت ۵ صبح به
وقت محلی رایگیری را آغاز کرده است. پس از آن به ترتیب ایالتهای ساحل شرقی آمریکا
رایگیری را آغاز میکنند.
در حال حاضر رای گیری در ایالتهای ویرجینیا،
نیویورک، نیوجرسی، کانکتیکات، ایندیانا، کنتاکی، مین و ورمونت در جریان است. طبق
نظرسنجی هایی که از رای دهندگان انجام شده، رقابت دو نامزد انتخاباتی شانه به شانه
است و تا کنون نشانه ای مبنی بر پیش افتادن یکی از آنها نسبت به دیگری مشاهده نشده
است.
این در حالی است که بخش اعظم روند انتخاب رئیس جمهوری آمریکا از طریق
رای نخبگان انجام می شود، به این صورت که رای دهندگان عادی با انتخاب افرادی از بین
نخبگان، آنها را به عنوان نماینده خود بر می گزینند تا در نهایت تکلیف رئیس جمهور
با رای این افراد که دارای "رای الکترال" هستند مشخص شود.
همزمان با برگزاری
انتخابات ریاست جمهوری، مردم هر ایالت به صورت جداگانه و مستقل از ایالتهای دیگر
نمایندگان مجلس سنا (هر ایالت دو سناتور دارد) و اعضای کمیته موسوم به "الکترال
کالج" (کالج انتخاباتی) را انتخاب میکنند. بر این اساس تعداد آرای الکترال هر
ایالت برابر با تعداد نمایندگان آن ایالت در کنگره فدرال به اضافه 2 است.
به
این ترتیب صرف نظر از میزان آرای دو نامزد در انتخابات ریاست جمهوری 2012 تنها کسی
که موفق به کسب دست کم 270 رای از مجموع 538 رای الکترال شود، راهی کاخ سفید خواهد
شد.
با وجود آغاز انتخابات ریاست جمهوری در برخی از ایالتهای آمریکا، هنوز
رقابت انتخاباتی در شماری از ایالتهای غربی ادامه دارد. در همین راستا "میت رامنی"
امروز آخرین تور تبلیغاتی خود را در دو ایالت اوهایو و پنسیلوانیا برگزار خواهد
کرد.
ستاد تبلیغاتی رامنی اعلام کرد نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری
امروز ساعت 8:30 به وقت محلی به همراه همسرش "آن" در موطن خود شهر بلمونت واقع در
ایالت ماساچوست پای صندوق رای می رود.
از سوی دیگر باراک اوباما نیز که رای
خود را پیشتر به صندوق انداخته در موطنش شیکاگو به انتظار نتایج نهایی انتخابات
امروز می نشیند.
طبق آخرین برآوردها نامزد دموکرات انتخابات ریاست جمهوری
آمریکا در ایالتهای کلیدی اوهایو، آیووا، ویسکانسین از اکثریت قاطع برخوردار بوده و
در ایالتهای ویرجینیا، نیوهمپشایر، کلرادو و نوادا با فاصله اندکی از رقیب خود
رامنی پیش است. در مقابل نیز نامزد جمهوریخواه بیشترین آرا را در ایالتهای فلوریدا
و کارولینای شمالی دارد.
با توجه به قرائن موجود ناظران از پیروزی اوباما بر
رامنی در این دوره از انتخابات خبر می دهند. در این صورت وی پس از کلینتون نخستین
رئیس جمهوری دموکرات آمریکا از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون خواهد بود که دو دوره
متوالی به این سمت انتخاب می شود.
جالب اینجا است که از 70 سال پیش تا کنون
هیچ رئیس جمهوری در آمریکا نتوانسته با میزان چشمگیر بیکاری کنونی (حدود 8 درصد)
دوباره رای بیاورد. به این ترتیب با برگزاری پنجاه و هفتمین انتخابات ریاست جمهوری
تاریخ آمریکا، 18 ماه رقابت نامزدهای دو حزب اصلی این کشور پایان می
یابد.
به طور اصولی تعداد کمی از آمریکاییها هستند که نگران سلامت انتخابات
در این کشورند. چند نهاد غیردولتی به منظور حفاظت از سلامت انتخابات نیز فعالیت
میکنند از جمله گروه True to vote که وابسته به جنبش تیپارتی آمریکاست. این گروه
در اصل به منظور جلوگیری از تقلب در انتخابات به وجود آمده اما از سوی منتقدان به
ترساندن و ایجاد نگرانی در بین رایدهندگان متهم میشود. به همین دلیل نهادهای
دیگری نیز برای کنترل این گروهها وجود دارند از جمله موسسه Advancement Project که
در زمینه حقوق شهروندی فعالیت میکند.
رقابت شدیدی میان طرفداران اوباما و رامنی در
ویرجینیا
در ایالت
ویرجینیا ، نمایندگان دو حزب جمهوریخواه و دموکرات رقابت تنگاتنگی با یکدیگر
دارند.
رندی کایت ، خبرنگار این شبکه با بیان این مطلب افزود « ویرجینیا نیز
مانند ایالت اوهایو از ایالتهایی است که نقش تعیین کننده ای در پیروزی برنده نهایی
انتخابات ایفا می کند اما از نظر ویژگی های جمعیت شناسی باید گفت ایالت ویرجینیا به
دو بخش قدیم و جدید تقسیم می شود.
ساکنان ویرجینیای قدیم طرفدار جمهوری
خواهان هستند.
اکثر آنها سفید پوست بوده و از نظر مذهبی ، افراد معتقدی به
شمار می آیند. از سوی دیگر منطقه ویرجینیای جدید منطقه ای است که اختلافات شدیدی
میان ساکنان آن وجود دارد و همین موضوع باعث شد اوباما بتواند در رقابت های
انتخاباتی دوهزارو هشت با کسب شش درصد آرا در این ایالت به پیروزی دست
یابد.
میزان بیکاری در ویرجینیا پنج و دو درصد است و این ایالت از نظر
اقتصادی در وضعیت خوبی قرار دارد.
اوضاع این شهر به خوبی پیش می رود. قیمت
مسکن در این ایالت رو به افزایش است و این درحالی است که میزان بیکاری رو به کاهش
است. بنابراین ، رامنی در این ایالت نمی تواند در برابر اوباما همان توجیهاتی که در
دیگر ایالت ها بکار گرفت را تکرار کند.
علاوه بر انتخابات ریاست جمهوری ، دو
نماینده سنا نیز با یکدیگر به رقابت پرداخته اند.
در این ایالت سناتور تیم
کین از حزب دموکرات در برابر جورج آلن ، نماینده جمهوری خواه که از فرمانداران سابق
این ایالت به شمار می آیند ، با یکدیگر به رقابت برخاسته اند.
آنها تلاش می
کنند رای دهندگان را متقاعد کنند که از نمایندگان دو حزب حمایت می
کنند.
عملکرد نامساعد کنگره آمریکا در این ایالت موجب یاس و ناامیدی ساکنان
این ایالت شده است و این دو نماینده قصد دارند ثابت کنند ، می توانند وضعیت این
ایالت را بهبود بخشند.
کین در این رقابت چند امتیاز از رقیب خود آلن پیش
افتاده است. این رقابت یکی از پرهزینه ترین رقابت های سنا بوده است که پنجاه و سه
میلیون دلار هزینه در بر داشته است.
حضور
میت رامنی در حوزه رأی گیری ایالت ماساچوست
میلیون ها آمریکایی امروز در ایالت های مختلف
آمریکا در حوزه های رأی گیری حضور یافتند تا نمایندگان خود در مجمع انتخاباتی را
برگزینند.
انتخاب ریاست جمهوری در آمریکا بصورت غیر مستقیم و از طریق رأی مجمع
منتخب مردم صورت می گیرد.
علاوه بر روند انتخابات ریاست جمهوری، مردم
آمریکا امروز تمامی اعضای مجلس نمایندگان و یک سوم نمایندگان مجلس سنا را نیز
انتخاب می کنند.
میت رامنی، نامزد حزب جمهوریخواه آمریکا همراه
با همسرش در ایالت ماساچوست رأی خود را به صندوق ریخت.
این درحالیست که باراک اوباما با استفاده از حق
قانونی در نظر گرفته شده برای بعضی ایالات، رأی خود را در تاریخ 25 اکتبر در شیکاگو
به صندوق انداخت.
میت رامنی، فرماندار سابق ماساچوست است. وی پس
از پیروزی در مرحله مقدماتی انتخابات ریاست جمهوری، شانه به شانه در کنار باراک
اوباما در تبلیغات انتخاباتی به جلو رفت.
نظر سنجی ها نشاندهنده نزدیکی آرای این دو
نامزد انتخاباتی است و از این رو آنها بر آرای مردم در ایالاتی که تمایل سیاسی
مشخصی ندارند حساب می کنند.
پل رایان نامزد معاونت ریاست جمهوری از طرف
آقای رامنی نیز در ایالت ویسکانسین رأی خود را به صندوق ریخت. جمهوریخواهان
امیدوارند که جوان بودن پل رایان امتیازی برای جذب ارای جوانان آمریکایی بسوی این
حزب باشد.
جوبایدن نیز با شوخ طبعی همیشگی خود بعنوان
نامزد معاونت باراک اوباما برای ریاست جمهوری آینده در ایالت دلاویربه پای صندوق
رأی رفت.
ارتشبد سابق «حسین
فردوست» در بخش دوم کتاب خاطرات خود، صفحهٔ 131 مینویسد:
تصور میکنم نیمه
سال ۱۳۲۰بود که متوجه شدم مصباحزاده دور و بر من میپلکد و مرتب درخواست میکند که
با شما کا ر دارم و وقتی بدهید که مفصل صحبت کنیم با او صحبت کردم و گفت که اگر
بتوانید ترتیبی بدهید که اعلیحضرت را ملاقات کنم تا خیلی بهتر بتوانم مطلب را ادا
کنم.
به او گفتم لب مطلب را بگو! گفت: «لب مطلب این است که اکنون روزنامه
اطلاعات یکه تاز میدان است و این صحیح نیست. مسعودی تاجر است و کارش تجارت است نه
روزنامه نگاری. هرکس بیشتر به او پول بدهد به نفع او خبر سازی میکند و اطلاعات
روزنامه نیست بلکه آگهی تجاری است. در این شرایط جای روزنامهای که جنبه اجتماعی و
سیاسی داشته باشد خالی است. من با تعدادی دوستان دانشگاهیام (مصباحی در آن موقع
گویا در دانشگاه حقوق تدریس میکرد) که حاضر نیستند در روزنامه اطلاعات مطلب
بنویسند میخواهیم روزنامهای درست کنیم و احتیاج به کمک داریم و خواهش میکنیم
مطلب را به عرض اعلیحضرت برسانید!»
سخنان مصباحزاده را به محمدرضا منتقل
کردم. محمد رضا از مسعودی و روزنامه اطلاعات ناراضی بود، زیرا مسعودی کسی نبود ولی
از قِبَل حمایت رضاخان توانست از طریق روزنامهاش به همه چیز برسد. ولی همین آدم پس
از شهریور ۱۳۲۰ از برادران محمدرضا با عنوان «شاهپورهای لوس و ننر» یاد کرد و
محمدرضا از این مسئله بسیار ناراحت بود. محمد رضا گفت: «مصباحزاده راست میگوید،
این اطلاعات اصلا روزنامه نیست، او را بیاور تا ببینمش!»
مصباح اده را به
نزد محمدرضا بردم و جلسه سه نفرهای برگزار شد. مصباحزاده مسئله را به طور مستدل
به محمدرضا گفت و او هم موافقت خود را اعلام داشت. سپس مصباحزاده درخواست کمک مالی
کرد و گفت: «از نظر مالی شدیدا در مضیقه هستم، مقداری کمک اولیه بکنید، بعدا
روزنامه خرج خودش را در خواهد آورد!» محمدرضا به من دستور داد: «ترتیبش را بده!» و
مصباحزاده هم تعظیم کرد و مرخص شد. پس از این ملاقات، به مصباحزاده گفتم که چه
میخواهی؟ گفت: «پول!» گفتم: چقدر؟ گفت: «به اتفاق عبدالرحمن فرامرزی حساب کردهایم
و راه اندازی روزنامه ۲۰۰هزار تومان هزینه بر میدارد.»
ماجرا را به
محمدرضا گفتم و چک کشید و به من داد و گفت: «مبلغ را به او بده ولی رسید بگیر!» پول
را به مصباحزاده دادم و تقاضای رسید کردم. گفت: «رسید که خوب نیست ولی من برای
اطمینان اعلیحضرت روزنامه را به صورت شرکت سهامی ثبت میکنم و سهامش را میدهم.»
این کار را کرد و کیهان را به ثبت رساند و اوراق سهام آن را طبق مقررات
آن زمان در ورقههای خیلی بزرگ و زیبا چاپ کرد و معادل ۲۰۰ هزار تومان را در قاب
زیبایی قرار داد و نزد من آورد و به من داد و گفت: «این هم رسید!» من نیز سهام قاب
گرفته را زیر بغل زدم و نزد محمدرضا بردم و گفتم که با اینها چه بکنم؟! گفت: «این
سهام مال تو!» من نیز سهام برداشتم و در فکر بودم که به نحوی حفظش بکنم، زیرا مبلغ
قابل توجهی پول بود.
به بانک ملی رفتم و دیدم آنقدر بزرگ است که در صندوق
بانک جا نمیگیرد. اجبارا به خانه بردم و در زیر زمین گذاشتم و الان هم در زیر زمین
خانهام در شهناز موجود است.
***
قسمتی از
اولین سرمقالۀ روزنامۀ کیهان
این روزنامه یک روزنامه
منفیبافی که مصالح کشور را فدای عوامفریبی کند نخواهد بود. این روزنامه برای
استقلال حقیقی کشور و ترقی و تجدد آن خواهد کوشید.
روش و مسلک آن حفظ
استقلال کامل و تمامیت میهن عزیز و طرفداری از اصول مشروطیت و حکومت مشروطه خواهد
بود. مبارزه خواهد کرد با هر قدم و یا سخنی که بر ضد تمامیت ایران باشد. خواهد
جنگید با آن کسانی که...به نام غمخواری برای شهرستان خود میخواهند رخنه در وحدت
ملی ایران کند.
میخواهیم فرهنگ ما فرهنگی باشد که بدرد زندگی ما بخورد و
بجای اینکه سخنپرداز و نوکر تهیه کند جامعه ما را مثل ملل جوان دنیا برای میدان
تنازع و بقا حاضر و آماده نماید. ما معتقدیم که ملت ایران در دوره حکومت سابق بسی
رنج دیده و ستم کشیده ولی در مقابل اصلاحاتی هم در آن دوره انجام شده است که قیمتش
را تنها او یعنی ملت پرداخته است و بنابراین باید آنها را حفظ و تکمیل کرد. ما
آرزو داریم که ملت ایران آزادهخوی و آزادهروح و آزادفکر باشد و از تعصب خشک
بگریزد و خرافات را با مذهب اشتباه نکند. بداند که مذهب برای از بین بردن خرافات
آمده است نه برای ترویج آن.
آزادی نسوان که یکی از مهمترین و با
جرأتترین قدمهایی بوده است که در آن دوران پر از فشار و ستمگری و در عین حال پر
از اصلاحات برداشته شده باید محکم گردد. زن ایرانی باید بداند که او نیز مثل شوهر،
پدر و برادر خود در جامعۀ بشریت دارای حق رأی و سلیقه است و مرد ایرانی نیز باید
این حق را برای او بشناسد.
یکی دیگر از آرزوهای ما اصلاح وضع دهقانان و
کارگران و بالاخره تودۀ ایران است. زیرا اگر یک نظر کلی به وضع توده دهقان و کارگر
ایرانی بیندازید خواهید دید که حقیقتا روزگار خوشی ندارند و به انواع مختلف دستخوش
تعدّی و غارت عده معدودی خودخواه میباشند. مسئله دیگری که ما بدان اهمیت میدهیم
امر بهداشت است زیرا ما میدانیم که سلامتی بدن مقدم بر همه چیز است. همان طوری که
تا شخصی سالم نباشد از نعمتهای زندگی لذتی نمیبرد، ملتی که افرادش سالم و
نیرومند نباشند نیز حیات واقعی ندارد.
به عقیده ما باید بهداشت را در کشور
تعمیم داد و برای اینکه افراد ملت نیرومند گردند باید به ورزش و تربیت بدنی توجه
کامل نمود. ما میخواهیم که آینده ایران از این پس در دست جوانان تحصیلکرده و
طبقه روشنفکر و اشخاص فهمیده و مجرب و پاک قرار گیرد زیرا فقط در این صورت است که
میتوان به آینده کشور و اصلاحات اساسی امیدوار بود.
*پارسینه