سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانیک تحلیل سیاسی
سرویس بین الملل «فردا»:درحالی‌که نام کشته‌های 11 سپتامبر بر روی سنگ یادبود حک شده است، تنها این مسئله نمایان‌تر می‌شود که جنگ علیه وحشت، چگونه علاقه‌ای به نام شهروندان کشته شده‌ی کشورهای غیر عضو ناتو و غیر امریکایی نشان نمی‌دهد.
درحقیقت اکنون یازدهمین سالگرد جنگ است، به دو سرزمین حمله شده و این دو سرزمین به اشغال درآمده‌اند. همچنین حداقل سه کشور دیگر گسترده بمباران شده‌اند، هرچند باید اشاره به مطالعاتی نشان داد که کشته‌های مستقیم و غیرمستقیم این جنگ را دنبال می‌کنند.
جنگ در سرتاسر کره‌ی خاکی طولانی شده است، و علاقه‌ای به تعداد کشته‌های «کشورهای دیگر» نشان داده نمی‌شود هرچند با دقت فراوان به شمارش و بازشماری هزینه‌ی این جنگ در کشورهای غربی مشغول هستند. کشته‌ها، مجروح‌ها، آسیب دیده‌ها و ویرانی‌های کشور دیگر در سرزمین‌های غربی بدون هیچ علاقه‌ای از دیدگان محو شده‌اند.
هرچند سازمان ملل متحد و تعدادی از ان‌جی‌ها علاقه به شمارش این کشته‌ها نشان داده‌اند (که اکثر آنان را مسلمانان تشکیل می‌دهند) هرچند این اتفاقات بیشتر در محل‌های خاصی از مناطق درگیر صورت گرفته‌اند. به‌رغم عدم تمایل کشورهای درگیر غرب، تعداد کشتگان بتدریج نمایان شده و تاثیر خود را خواهند گذاشت.
افغانستان
ابتدا نگاهی به افغانستان می‌اندازیم، مطلعات انجام شده بر هجوم سال 2001 نشان می‌دهند که در اولین دور حملات بین 4 هزار تا 8 هزار شهروند غیرنظامی افغان به قتل رسیده‌اند.
رقمی برای سال‌های 2003 تا 2005 موجود نیست، هرچند دیده‌بان حقوق‌بشر در سال 2006 گزارش داده در آن سال فقط رقمی کمتر از 1 هزار شهروند در درگیری‌ها کشته شده‌اند. از سال 2007 تا جولایی 2011، مامورین همکار سازمان ملل متحد در افغانستان (UNAMA) گفته‌اند حداقل 10 هزار و 292 شهروند غیرنظامی در درگیری‌ها کشته شده‌اند. این ارقام، با تاکیدی مجدد، تنها ارقام کشته‌های مستقیم درگیری‌ها است.
مقاله‌ای در روزنامه‌ی گاردین – تنها رسانه‌ای که این سوژه را گزارش کرده – می‌گوید حداقل 20 هزار تن تنها در نتیجه‌ی جابه‌جایی‌ها و قحطی در اولین سال این جنگ در افغانستان کشته شده‌اند.
در کنار، به گفته‌ی عفو حقوق‌بشر، حدود 250 هزار نفر در سال 2001 از این کشور به دیگر سرزمین‌ها گریخته‌اند و حداقل 500 هزار نفر دیگر هم از آن زمان تاکنون از خانه‌هایشان به مکان‌هایی دیگر رانده شده‌اند.
عراق
پروژه‌ی شمارش کشتگان عراق گزارش داده است که از سال 2003 تا آگوست 2011 حدوداً 115 هزار عراقی مستقیماً در درگیری‌ها (به خاطر شلیک گلوله به سمت‌شان) کشته‌اند.
بااین‌حال سازمان جهانی بهداشت، در گزارش وضعیت سلامت خانواد‌ه عراقی گزارش داده که این رقم تنها در اولین سه سال اشغال برابر 150 هزار کشته می‌شود.
وقتی کشته‌های غیرمستقیم یورش را به این رقم اضافه کنید، در همین دوره‌ی زمانی به رقم 600 هزار کشته می‌رسیم. عاوه‌براین، مطالعه‌ی کنکاش عقاید تجارت تخمین می‌زند تا میانه‌ی سال 2007 حدود 1 میلیون مرگ ناشی از خشونت در عراق رخ داده است.
علاوه‌براین، مامور ارشد سازمان ملل در امور پناهندگان گزارش داده که تا سال 2007 حدود 2 میلیون عراقی از خانه‌هایشان گریخته‌اند و از آن زمان تاکنون نیز 2 میلیون نفر دیگر خانه‌هایشان را ترک کرده‌اند.
هیچ‌گونه رقم دقیق از کشته‌ها یا مجروح‌های غیرمستقیم یورش وجود ندارد، هرچند سیستم بهداشت، بیمه و بهزیستی عراق کاملاً نابود شده است (هرچند شروع نابودی این نظام‌ها به سال 1991 میلادی بازمی‌گردد) و هنوز چشم‌انداز بهتری برای این سازمان‌ها و خدمات‌شان دیده نمی‌شود.
پاکستان، یمن و سومالی
به جز دو سرزمین اشغال شده، «جنگ وحشت» به تعدادی از کشورهای این منطقه شامل بر پاکستان، یمن و سومالی هم کشیده شده است.
بیشتر از همه از هواپیماهای بدون سرنشین امریکایی، گروه‌های مخصوص عملیاتی، جاسوس‌های اطلاعاتی و نیروهای مسلح ارتش / نیروهای دولت‌های خود این کشورها در این درگیری‌ها استفاده شده است. به‌خاطر نبود اطلاعات مستقل در این مناطق، محاسبه‌ی تعداد کشتگان و آسیب‌دیدگان در این سرزمین، کار راحتی نخواهد بود.
هرچند همین مشکل در افغانستان و عراق نیز موجود است هرچند صرفاً از هواپیماهای بدون سرنشین در پاکستان، یمن و سومالی گسترده استفاده شده و این هواپیماها بانی مرگ‌های فراوانی شده‌اند.
شورای روزنامه‌نگاران کاوشگر گزارش داده که حداقل 357 حمله در سال‌های 2003 تا ژوئن 2012 در پاکستان توسط این هواپیماها صورت گرفته‌اند (کمی بیش از 300 حمله در زمان دولتمردی اوباما رخ داده‌اند) و حداقل 2 هزار و 464 نفر در این حملات کشته شده‌اند، شامل بر حداقل 484 شهروند پاکستانی (که شامل بر 168 کودک نیز می‌شود.)
روزنامه‌ی واشنگتن پست خبر از 38 حمله‌ی دیگر در یمن می‌دهد که 241 کشته به این رقم اضافه می‌کند (شامل بر 56 شهروند). هیچ رقمی از کشور سومالی موجود نیست، هرچند روزنامه‌ی نیویوک تایمز تایید می‌کند که حداقل از سال 2007 تاکنون به‌صورت مداوم عملیات نظامی در این سرزمین نیز در جریان است.
درنهایت
آمارهای گوناگونی وجود دارند ولی حداقل تعداد کشته‌های شهروندان و نظامیان غیر کشورهای ناتو و غیر امریکایی در جنگ وحشت را 140 هزار نفر و حداکثر تعداد آنان را 1 میلیون و 100 هزار نفر درنظر گرفته‌اند. یعنی سالیانه حداقل 14 هزار و حداکثر 110 هزار نفر کشته شده‌اند.
هرچند این آمار ناقص است و اشاره‌ای به کشته‌های غیرمستقیم این جنگ ندارد. همچنین تعداد ناپدیدشدگان این جنگ نیز وجود ندارد، کسانی که بیشترشان شهروندان عادی هستند. همچنین آمار دقیقی از زخمی‌های این جنگ نیز وجود ندارد. همچنین هیچ رقمی از شکنجه‌شدگان در زندان‌های رسمی و غیررسمی غرب نیز وجود ندارد. همچنین اشاره‌ای به میلیون‌ها انسانی نمی‌شود که از کشورهای خود گریخته‌اند و همچنان دچار مشکلات جدی برای گذران روز هستند.
در روز 11 سپتامبر در نیویورک نزدیک به 3 هزار نفر کشته شدند و حالا به نام آنان، جنگ وحشت در سراسر کره‌ی زمین کشته می‌گیرد و گسترش می‌یابد.
