خبرگزاری فارس: خود این ذکر صلوات فینفسه گرهگشایی دارد و سوای حسنه بودنش، از آن طرف ذکر صلوات از نظر گره گشاییاش در کارهای انسان اثر وضعی دارد.
رُوِیَ عَنْ حَسَن بن عَلیٍّ العَسکری (علیهما السّلام) قال لِشیعَتِه: أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات.[1]
ترجمه حدیث: امام حسن عسکری (صلوات الله علیه) خطاب به شیعیان خود فرمودند: زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید و فراوان تلاوت قرآن کنید و بر پیامبر (صلّی الله علیه وآله و سلّم) زیاد صلوات بفرستید. پس بیشک هر صلوات بر پیامبر (صلّی الله علیه وآله و سلّم) ده حسنه محسوب میشود.
شرح حدیث: در روایت مفصّلی، امام حسن عسکری(صلوات الله علیه) خطاب به شیعیانشان فرمودند: «أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْت»؛ زیاد ذکر خدا بگویید، زیاد به یاد خدا باشید و بسیار به یاد مرگ باشید. باید توجّه داشت که هم یاد خدا و هم یاد مرگ برای انسان نقش سازندگی دارد. انسان آنگاه که ـنعوذباللهـ دستخوش غَفَلات و مرتکب خطایا میشود، جهتش این است که خدا را فراموش کرده است و مردن را! اینطور نیست؟! اگر انسان به یاد خدا باشد، اگر انسان به یاد موت باشد، هیچوقت اینطور متهوّرانه گناه نمی کند. لذا امام عسکری(علیه السلام) در این روایت خطاب به شیعیانشان فرمودند زیاد به یاد خدا باشید و زیاد به یاد مرگ باشید. چرا که هر دوی اینها، هم انسان را از گناه باز میدارد و هم از آن طرف، انسان را به سوی اطاعت خدا میکشاند.
«وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ»؛ قرآن هم زیاد تلاوت کنید. قرآن کلام الله است و این کلام الهی اثرش این است که انسان را حفظ می کند. بعد حضرت میفرماید: «وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ»؛ و زیاد بر پیغمبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) درود بفرستید. زیاد صلوات بفرستید. چرا؟ «فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَات». یعنی به واسطه هر یک صلوات، دَه حسنه برای انسان نگاشته میشود.
این برای انسان، یک جنبه ذخیرهای است. آنهایی که دنبال این هستند که حسنات را ذخیره کنند، از بهترین ذکرها برای این کار صلوات است. ما اذکار زیادی داریم؛ ولی در بین اذکار، ذکر صلوات غیر مسأله ذخیره حسنه بودنش – که در این روایت هم اشاره شد – خودش کاربرد دارد و گرهگشا است. ما در بین اذکار دو ذکر داریم که اینها سرآمد اذکار هستند. و آن دو عبارت از «صلوات» و «استغفار» است. این دو ذکر کاربرد گرهگشایی دارند.
حتی من این را میخواستم اشاره کنم که گاهی هم اگر سقفی برای صلوات میگذارند، خیال نکنید که رعایت آن سقف عددیاش، مدخلیّت زیادی داشته باشد. نه! اینگونه نیست. من این را از بزرگان به یادگار دارم که دنبال این نباشیم که در صلوات رقم و عدد بیاوریم. بله رقمها و سقفهایی که گذاشته شده سر جای خودش درست است؛ امّا خود این ذکر صلوات فینفسه گرهگشایی دارد و سوای حسنه بودنش، از آن طرف ذکر صلوات از نظر گره گشاییاش در کارهای انسان اثر وضعی دارد. ذکر صلوات یک چنین کاربردی دارد.
پی نوشت:
[1]. بحارالانوار، جلد 75، صفحه 372 - تحف العقول، صفحه 488
منبع : پایگاه اطلاع رسانی حضرت آیه الله تهرانی