اخبار مرکز استان

همه مشکلات شهر من اهواز

عادل نوروزیان

آنچه در این مقاله به آن اشاره می شود، نگاهی اجمالی به شاخص های یک شهر خوب از دیدگاه عموم مردم و بررسی این شاخص ها در اهواز می باشد، از اینرو به نظر می رسد شاخص های اصلی برای یک شهر مناسب به شرح زیر باشند:

<!--[if !supportLists]--> 1- <!--[endif]-->امنیت عمومی (میزان پایین جرائم)

<!--[if !supportLists]--> 2- <!--[endif]-->امکانات پزشکی و بیمارستانی مناسب

<!--[if !supportLists]--> 3- <!--[endif]-->امکانات آموزشی مناسب

<!--[if !supportLists]--> 4- <!--[endif]-->فرصت های شغلی

<!--[if !supportLists]--> 5- <!--[endif]-->امکانات تفریحی برای جوانان و خانواده ها

<!--[if !supportLists]--> 6- <!--[endif]-->سیستم حمل و نقل عمومی شامل اتوبوس و مترو

<!--[if !supportLists]--> 7- <!--[endif]-->هوای پاک

<!--[if !supportLists]--> 8- <!--[endif]-->آب آشامیدنی پاک

<!--[if !supportLists]--> 9- <!--[endif]-->فرهنگ عمومی

در بررسی این مؤلفه ها در اهواز به اختصار می توان گفت:

<!--[if !supportLists]--> 1- <!--[endif]-->اگر چه در دوره فرماندهی سردار اسحاقی بر نیروی انتظامی استان خوزستان انصافاً میزان جرائم در اهواز کاهش یافته است اما این شهرستان همچنان محل امنی به نظر نمی رسد هر چند بین امن بودن و احساس امنیت کردن تفاوت وجود دارد بدین معنی که ممکن است اهواز به واقع شهری امنی باشد (آمارهای رسمی حکایت از آن دارد که اهواز جز امن ترین شهرهای کشور محسوب می شود) ولی در انتقال این امنیت به شهروندان ضعیف عمل کرده ایم.

<!--[if !supportLists]--> 2- <!--[endif]-->در اهواز حداقل 18 بیمارستان وجود دارد و به نظر از این نظر در وضعیت بدی نباشیم که جای شکر و تشکر از مسئولین دارد هر چند با نگاهی به جزئیات در می یابیم که در این میان بیمارستان های خوب اغلب یا خصوص هستند (بیمارستان مهر و آریا) و یا وابسته به ارگانها و شرکتها می باشند (بیمارستان بزرگ نفت اهواز).

<!--[if !supportLists]--> 3- <!--[endif]-->امکانات آموزشی را می توان در دو بخش قبل و بعد از دانشگاه تقسیم نمود. در زمینه وضعیت آموزش و پرورش قبل از ورود به دانشگاه به سخنان مدیر کل آموزش و پرورش استان خوزستان استناد می کنم. رحمان فلاحی در چهارمین جشنواره تجلیل از رتبه های برتر کنکور سراسری ۹۰ و مدال آوران المپیادهای علمی و برگزیدگان جشنواره خوارزمی عنوان کرد: رتبه علمی خوزستان در سه سال اخیر از ۱۹ به رتبه ۱۵ در کشور ارتقاء یافته است که در شرایط سخت خوزستان!!! (ای کاش این سختی ها را تشریح می کردید) دست یافتن به چنین جایگاهی بسیار ارزشمند است. اما در بعد تحصیلات دانشگاهی ما وضعیت مناسبی داریم. دانشگاه شهید چمران دارای فضای آموزشی بسیار وسیع و مناسبی می‌باشد به طوری که در بین دانشگاه‌ها یکی از چهار دانشگاه بزرگ کشور و بزرگ‌ترین دانشگاه در جنوب و غرب کشور است. و دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور و دانشگاه نفت و آزاد و پیام نور را نباید نادیده گرفت.

<!--[if !supportLists]--> 4- <!--[endif]-->در زمینه فرصت های شغلی در این استان به طور مفصل در مقاله جداگانه بحث کرده ام اما به طور خلاصه می توان گفت که فرصت های شغلی زیادی در استان خوزستان وجود دارد ولی متاسفانه به علت هجوم کارکنان غیر بومی و تصاحب این مشاغل آمارهای رسمی 5/12 و غیر رسمی 30 درصد بیکاری را نشان می دهد که البته تشخیص با خود مردم است.

<!--[if !supportLists]--> 5- <!--[endif]-->در زمینه امکانات تفریحی در اهواز شاید بتوان به مجتمع تفریحی فجر، پارک شهر بازی و پارک لاله و دولت اشاره کرد اما به واقع این مکان های معدود جوابگوی نیازهای نسل جوان و خانواده های اهواز نیست. این شرایط را به عنوان مثال با اصفهان، مشهد، شیراز، تهران، تبریز مقایسه کنید چون به لحاظ تقسمات کشوری اهواز با جمعیتی بیش از 1 میلیون نفر جز 8 کلانشهر های ایران قرار می گیرد پس به بیراهه نرفته ایم اگر انتظار داشته باشیم که امکانات تفریحی ما نیز در حد آنها باشد.

<!--[if !supportLists]--> 6- <!--[endif]-->سیستم حمل و نقل عمومی اهواز در بخش اتوبوس های علاوه بر کم بودن تعداد آنها با مشکل دیگری روبرو می باشد که ناشی از شرایط خاص جوی اهواز است و آن عدم وجود سیستم تهویه مطبوع در اکثر اتوبوس ها می باشد که در تابستان فاجعه می باشد. البته به تازگی اتوبوس های جدید با سیستم تهویه وارد ناوگان اتوبوسرانی اهواز شده اند ولی متاسفانه تعداد آنها معدود است. در زمینه مترو شاید بتوان اندکی با اغماض نگریست زیرا شرایط احداث مترو در سراسر ایران کم و بیش به همین نحو است.

<!--[if !supportLists]--> 7- <!--[endif]-->در زمینه شرایط هوایی که تنفس می کنیم فقط به همین جمله بسنده می کنم که در سال ۲۰۱۱ بر پایه گزارش سازمان بهداشت جهانی شهر اهواز آلوده‌ترین شهر جهان شناخته شده است. هر چند بر اساس برنامه های سازمان محیط زیست، در صورت افزایش ۵۰۰ هکتاری پوشش گیاهی در شهر اهواز، و انجام پروژه کمربند سبز، بین چهار تا شش درجه از گرمای هوا در اهواز کاسته خواهد شد، و آلودگی هوا نیز تا حد چشمگیری پایین خواهد آمد.

<!--[if !supportLists]--> 8- <!--[endif]-->در ارتباط با آب آشامیدنی خوزستان کمتر خانواده ای را سراغ دارم که در درجه اول از دستگاه های تصفیه آب و پس از آن از پمپ های مکش آب استفاده نکنند. سایت شوشان در این ارتباط می نویسد: بر اساس تحقیقات علمی مشخص گردیده یک متر مکعب آب فاضلاب حدوداً 40 متر مکعب آب پاک را آلوده می نماید حال با توجه به دبی کم رودخانه کارون و حجم زیاد فاضلاب ورودی به آن چگونه می توان انتظار داشت آبی سالم و پاک استحصال شود؟ متاسفانه دبی رودخانه آنقدر کم شده که رودخانه فرصت خود پالایی را نداشته و به همین دلیل قسمت اعظمی از آب مورد استفاده را فاضلاب های بالادست تشکیل می دهند. آب، این ماده حیاتی که بطور مستقیم در سلامت جامعه و زندگی مردم دخیل است چرا اینگونه به مردم رسانده می شود؟ آیا مستحق آب با کیفیت مناسب نمی باشیم؟ براستی مسئولیت این همه مشکلات و گسترش بیماریهای مرتبط با آب و هزینه های سنگینی که از آب بدون کیفیت بر دوش مردم افتاده است (همانند انواع بیماریها، عفونت های روده ای و خرید آب از آب شیرین کن ها و... ) را چه کسی به عهده می گیرد؟ شرکت آب و فاضلاب اهواز فقط شاخص کلر باقیمانده را به عنوان بهداشتی بودن آب عنوان می نماید لیکن باید اذعان داشت اضافه نمودن کلر به آبی که تصفیه کامل نشده است نه تنها مفید نبوده بلکه باعث تشکیل ترکیبات هالومتان ها شده که سرطان زا و بیماریهای صعب العلاجی را بدنبال خواهند داشت نیز می گردد. و متاسفانه تصفیه خانه هایی مانند تصفیه خانه کوت عبداله با ناقص بودن واحدهای فرایند تصفیه قادر به تصفیه کامل آب و آماده نمودن آن برای کلرینه کردن نمی باشد. البته که مشکل فشار کم آب نیز جای خود را دارد و به شکلی است که با قطع شدن برق، آب نیز قطع می گردد زیرا که همه منازل بدون استثنا برای داشتن آب بایستی پمپ نصب نموده و همیشه آنرا روشن نمایند. و طبعاً عواقب ناشی از مکش معکوس پمپ های خانگی، ورود زه آب و آبهای سطحی به شبکه لوله ها است که به سهم خود باعث تشدید آلودگی آب می شوند.

<!--[if !supportLists]--> 9- <!--[endif]-->دلیل اینکه فرهنگ عمومی را در انتها ذکر کرده ام به دلیل کم بودن اهمیت آن نیست بلکه به این دلیل است که بر خلاف موارد قبلی در کنار وظیفه سازمان هایی نظیر فرهنگ و ارشاد اسلامی برای نهادینه کردن فرهنگ شهرنشینی، بار اصلی این موضوع بر عهده خانواده ها می باشد که به نظر می رسد ما نیز برای همراهی با مسئولان در این زمینه چندان فعال نبوده ایم. این موضوع هنگامی خودنمایی می کند که بسیاری از شهروندانی که بسیاری از هنجارهای زندگی شهری را در اهواز رعایت نمی کنند با مهاجرت به شهر ها و یا کشور های دیگر به شهروندی کاملا هنجار مدار تبدیل می شوند و این نشان از آن دارد که قدرت تشخیص هنجارهای شهرنشینی وجود دارد اما متاسفانه تعصبی به حفظ زیبایی شهر وجود ندارد.

این موارد گوشه ای از واقعیت های موجود در شهر اهواز است که ما در آن زندگی می کنیم اما باید توجه داشت که هدف از بیان این مشکلات در سطح خوزستان و به ویژه اهواز سیاه نمایی شرایط موجود و نادیده گرفتن فعالیت های مسئولین نیست بلکه متاسفانه حجم بالای مشکلات موجود در این استان و اهواز باعث می شود که تلخی این مشکلات بیش از شیرینی خدمات صورت گرفته به نظر بیایید و از سوی دیگر همواره افراد بسیار زیادی برای تعریف از مدیران در اطراف آنها هستند از این رو نیاز به نقد احساس می شود تا بتوانیم تصویری حقیقی از شرایط در ذهن داشته باشیم.