اخبار مرکز استان

کوی شهید چمران(درویشیه) محله ای که مدرسه ندارد

منطقه کوت عبدالله اهواز

منطقه کوت عبدالله یکی از محلات قدیمی کلان شهر اهواز می باشد که مناطق زیادی را از جمله کوی شهید چمران، هادی آباد، کوت عبدالله قدیم، خروسیه و ... را در بر می گیرد.
این منطقه به لحاظ اینکه در حاشیه شهر قرار دارد کمتر مورد توجه مسئولین شهری و استانی قرار گرفته است به همین دلیل دارای مشکلات زیادی می باشد.
برای بررسی مشکلات این منطقه راهی دو محله از آن به نام های کوی شهید چمران و کوت عبدا... قدیم شدیم.
آنچه در ذیل آمده است گوشه ای از مشکلات منطقه از زبان اهالی آنجاست که امیدواریم برای رفع آن چاره ای اندیشیده شود.

رسانه جنوب/حسین یزدی

مجید زایروالی جوان 25 ساله در خصوص مشکلات منطقه کوی شهید چمران (درویشیه) گفت: 7 سال پیش برای اجرای سیستم فاضلاب در این محله نقشه برداری کرده اند ولی تاکنون اقدامی نشده است.
وی افزود: چون اکثر ساکنان منطقه شغل آزاد دارند اگر بخواهند برای پیگیری کارها حتی یک ساعت هم کارشان را تعطیل کنند باید خانواده شان گرسنه بماند و حال آنکه برای پیگیری کارهای اداری گاه به چند روز وقت نیاز است.
وی در خصوص مشکلات دیگر منطقه کوی شهید چمران گفت: خیابان ها تاریک است و کسی نیست به این مشکل رسیدگی کند و لامپ ها تعویض شوند.
فاضل والی یکی دیگر از ساکنان کوی شهید چمران در خصوص بازار این منطقه گفت: بازارچه ای ساخته اند ولی مردم قدرت پرداخت اجاره بهای مغازه های این بازارچه را ندارند و دست فروشی می کنند.
این جوان 32 ساله افزود: فروشندگان، زباله های خود را در اطراف بازارچه می ریزند و باد آنها را درون جوی های دفع آب های سطحی می ریزد.
وی ادامه داد: این زباله ها باعث گرفتگی جوی ها می شوند و در نتیجه این آب ها در یک محل جمع می شوند که موجب آزار اهالی می گردند.
محمد والی از جوانان کوی شهید چمران نیز در خصوص پیاده روهای این منطقه گفت: حدود 6 سال پیش کار کف پوش گذاری پیاده روها را آغاز کرده اند که تعدادی از آنها کف پوش شده است.
وی افزود: با گذشت این همه سال، هنوز این مسئله به سرانجامی نرسیده است و پیاده روها هنوز خاکی است.
این جوان اهوازی در خصوص زباله های محل گفت: در این منطقه سطل زباله نیست و مردم مجبورند زباله ها را در کنار خیابان ها و یا درون بلوار بریزند که چهره نازیبایی به محل داده اند.
در خیابان های منطقه کوی شهید چمران در حال قدم زدن هستیم؛ بوی تعفن زباله و فاضلاب در هم می آمیزد و مشاممان را می آزارد.
مجید زایر والی که همراه ما می شود، دوباره لب به سخن گشود و گفت: در این محل سیستم فاضلاب وجود ندارد و فاضلاب به صورت غیر بهداشتی دفع می شود.
وی افزود: شیب و آسفالت خیابان اصلی و فرعی مناسب نیست و باید بازسازی شود.
وی در خصوص امکانات ورزشی و فضای سبز محله نیز گفت: زمینی برای احداث پارک و فضای سبز آماده شده ولی تاکنون هیچ اقدامی برای ساخت آنها انجام نشده است.
زایر والی افزود: برای گذراندن اوقات فراغت، بچه های محل پول جمع می کنند و به سالن آپادانا در سه راهی خرمشهر می روند تا چند ساعت فوتبال بازی کنند زیرا این محله نه زمین خاکی و نه زمین چمن دارد.
محمد والی باز هم شروع به درد دل کرد و گفت: کمبود امکانات رفاهی در این منطقه بیداد می کند.
وی افزود: بیکاری هم در کنار نبود امکانات رفاهی به جنگ با استعدادهای جوانان منطقه کوی شهید چمران آمده است.
والی در خصوص مشکلات دانش آموزان منطقه نیز خاطرنشان کرد: منطقه کوی شهید چمران یک مدرسه ابتدایی دارد که جمعیتی بیش از حد استاندارد در آن در حال تحصیل است که پس از اتمام دوران ابتدایی، دانش آموزان برای ادامه تحصیل باید به مناطق دیگر بروند که مشکلاتی برای آنها و خانواده هایشان بوجود آورده است.
فاضل والی یکی دیگر از جوانان کوی شهید چمران با برشمردن مشکلات منطقه محل سکونت خود گفت: این محله یک اتوبوس واحد بیشتر ندارد که آن هم به صورت منظم در رفت و آمد نیست و نمی تواند جوابگوی نیاز مردم باشد.
سجاد کمال زاده دانش آموز کلاس سوم دبیرستان در خصوص مشکلات دانش آموزان منطقه گفت: این محله مدرسه راهنمایی و دبیرستان ندارد و مجبوریم برای درس خواندن به جاهای دیگر برویم.
وی افزود: برخی از دانش آموزان به دلیل مشکلات مالی خانواده هایشان نمی توانند هزینه رفت و آمد را بپردازند و مجبورند ترک تحصیل کنند.
جعفر صالحی یکی دیگر از ساکنان محله کوی شهید چمران هم به بیان مشکلات بهداشتی محله پرداخت و گفت: دست فروشان و مغازه داران زباله ها را در جوی های آب می ریزند که باعث گرفتگی آنها می شود و مشکلات بهداشتی زیادی برای اهالی محل بوجود می آورد.
با تعدادی از جوانان محل در خیابان های منطقه کوی شهید چمران در حال قدم زدن هستیم؛ هر کسی از گوشه ای از مشکلات می گوید و سفره درد دل های چندین ساله اش را می گشاید.
حسین سعیدی از جوانان ورزشکار منطقه که گویا حرف های ناگفته زیادی دارد، حرف هایش را به صورت خلاصه در یک جمله بیان می کند و می گوید: در این محله زمین فوتبال وجود ندارد که بچه ها بتوانند اوقات فراغت خود را بگذرانند.
رضا زایر والی یکی دیگر از دانش آموزان کوی شهید چمران که در سال دوم دبیرستان رشته کشاورزی درس می خواند نیز گفت: در این منطقه یک مدرسه بیشتر نیست و آن هم تا پنجم ابتدایی دارد و همه باید برای ادامه تحصیل به مناطق دیگر بروند.
در خیابان اصلی منطقه در حال قدم زدن بودیم در گوشه ای از خیابان چند کپسول گاز چیده بودند تا ماشین های با سوخت LPG را گازگیری کنند.
عدنان امیری در خصوص مشکلاتی که در این خصوص برای اهالی بوجود آمده است گفت: ماشین ها را در کنار خیابان گازگیری می کنند که علاوه بر بوجود آمدن ترافیک و راه بندان، آسایش را از مردم سلب کرده اند.
اسکندر والی با بیان این مطلب که برخی اهالی در فقر به سر می برند، با بیان مشکلات این خانواده ها گفت: برخی خانه ها گازکشی نیست و به علت فقر اقتصادی هم توان گازکشی را ندارند و مجبورند از سیلندرهای گاز مایع استفاده کنند.
وی افزود: سیلندرهایی که قیمت آن 3 هزار و 500 تومان است در کوی کوی شهید چمران به قیمت 6 هزار تومان فروخته می شوند که خانواده ها هم برای تامین و استفاده روزانه خود مجبورند با این قیمت کپسول ها را بخرند.
مهدی امیری نوجوان ساکن کوی کوی شهید چمران هم به مشکلات جوانان و نوجوانان در موضوع ورزش پرداخت و گفت: زمینی برای احداث زمین ورزشی در نظر گرفته شده است ولی به حال خود رها شده است.
او ادامه داد: در بخشی از زمینی که قرار بود برای ورزش جوانان و نوجوانان منطقه استفاده شود خانه ساخته اند و بخشی دیگر هم بلا استفاده مانده است.
قنواتی یکی دیگر از اهالی منطقه با انتقاد از شهرداری منطقه 5 به خاطر عدم رسیدگی به این محله افزود: جوی های موجود در منطقه را لایروبی می کنند ولی فایده ای ندارد و این موضوع بهداشتی منطقه و اهالی را تهدید می کند.
وی افزود: همه اهالی از وضعیت بهداشت محله انتقاد و شکایت دارند زیرا بچه های ما با این وضعیت دچار بیماری شده اند ولی کسی صدای ما را نمی شنود.
عبداللهی در ادامه با گلایه از وضعیت نامناسب خیابان ها گفت: خیابان پر از گرد و خاک است و با کوچکترین باد این گرد و خاک وارد خانه های ما می شود.
وی وضعیت جمع آوری زباله ها را نیز نامطلوب توصیف کرد و اظهار داشت: زباله ها در هفته حدود 2 بار جمع آوری می شوند که آن هم درست انجام نمی شود و برخی زباله ها در خیابان می مانند.
وی تصریح کرد: جوی ها را که لایروبی می کنند نخاله های آن را وسط خیابان می ریزند که گاه بیش از یک ماه این نخاله ها جمع آوری نمی شوند که علاوه بر نازیبا کردن محل، مشکلات بهداشتی نیز بوجود می آورند.
عبداللهی در ادامه به عدم رسیدگی به مشکلات محله توسط شهرداری اشاره کرد و خاطرنشان ساخت: برای رفع مشکلات به شهرداری منطقه 5 مراجعه می کنیم ولی آنها ما را به شهرداری مرکز حواله می دهند.
وی افزود: پس از مراجعه به شهرداری مرکز، آنها هم ما را به شهرداری منطقه 5 پاس می دهند.
عبداللهی در پایان گویی که نمک به زخم دیرینه اش پاشیده باشند، گفت: محرومیت و مشکلات منطقه زیاد است و هر چه بگوییم باز هم کم است. امیدواریم گوش شنوایی وجود داشته باشد و این مشکلات را بررسی و حل نماید.
سجاد کمال زاده هم در تکمیل حرف های هم محله ای خود افزود: برای رفع مشکلات محله، اهالی هزینه هایی را به شهرداری می پردازند و شهرداری رسیدگی نمی کند.
وی افزود: یکی از نمایندگان اهواز قول داد که برای رفع مشکلات تلاش کند ولی با گذشت مدت زیادی هنوز خبری نشده است.
کمال زاده در پایان گفت: برای رفع مشکلات همه قول می دهند ولی خیلی کم عمل می کنند.
حمزه ریحانی نیز با اشاره به وضعیت نامناسب بهداشتی در منطقه گفت: بهداشت منطقه بسیار اسفبار است و فاضلاب مانند جوی آب جاری است. این مسئله سلامت همه افراد به ویژه کودکان را تهدید می کند.
وی افزود: از شبکه بهداشت و درمان انتظار داریم از این محله بازدید کنند و فکری به حال مسئله مهم بهداشت محیط در اینجا کنند.
ریحانی در پایان گفت: این محله جمعیت زیادی را در خود جای داده است ولی حتی یک درمانگاه کوچک هم ندارد تا مردم در مواقع ضروری به آن مراجعه کنند.
حسین شرفی با بیان این نکته که اهالی کوی شهید چمران از بوی تعفن فاضلاب و زباله ها به ستوه آمده اند افزود: هر روز به شهرداری شکایت می کنیم ولی فایده ندارد.
وی افزود: یکی از نمایندگان اهواز در بازدید یک ساعته خود از منطقه قول هایی داد ولی عملی نشد.
وی با بیان اینکه در اینجا خبری از بهداشت نیست گفت: به دلیل اینکه جایگاه خاصی برای جمع آوری زباله در محل مشخص نشده است، مردم زباله ها را در محل می ریزند که باعث آلودگی محیط زیست می شود.
مجید کمال زاده نیز در خصوص معضلات بهداشتی منطقه کوی شهید چمران گفت: بوی تعفن زباله در کل محله پخش است و این بو باعث سوء تغذیه ما شده است زیرا این بو باعث می شود اشتهای خود را از دست بدهیم.
وی افزود: در محل خانه ای است که میگو می فروشد و به علت اینکه شهرداری زباله ها را جمع آوری نمی کند زباله های خود را در محل می ریزد که بوی آن اهالی را آزار می دهد.
کمال زاده در ادامه به بیان مشکلات دیگر منطقه پرداخت و گفت: در اینجا درمانگاه وجود ندارد و باید برای کوچکترین بیماری به بیمارستان آپادانا و سینا مراجعه کنیم.
اسکندر والی هم در تکمیل حرف های مجید کمال زاده گفت: وقتی برای یک سرما خوردگی ساده به بیمارستان سینا مراجعه می کنیم باید بستری شویم.
جابر جباری یکی دیگر از اهالی کوی شهید چمران نیز از نبود امکانات تفریحی در محله انتقاد کرد و گفت: در این محل هیچ گونه امکانات تفریحی و سرگرمی وجود ندارد که جوانان و نوجوانان پر شور محل بتوانند در آنجا اوقات فراغت خود را سپری کنند.
او ادامه داد: اگر کسی هم بخواهد از خانه بیرون بیاید و در خیابان قدم بزند بوی تعفن زباله و فاضلاب مشامش را آزار می دهد.
وی با بیان این نکته که برای فضای سبز و تفریحی در این محل تدبیری اندیشیده نشده است، افزود: قرار بود زمین فوتبال راه اندازی شود و زمینی هم برای آن در نظر گرفته شد ولی تاکنون اقدامی برای آن انجام نشده است.
کم کم تعداد افراد اطراف ما زیادتر می شود. همه دل پری دارند و گویی پس از سالها، درد دل های خود را بازگو می کنند.
یکی دیگر از اهالی در خصوص روشنایی خیابان ها گفت: روشنایی خیابان ها اصلا مطلوب نیست و به محض تاریک شدن هوا خیابان های اینجا نیز تاریک می شود.
وی افزود: اگر لامپی در خیابان بسوزد آن را تعویض نمی کنند که این باعث بروز مشکلاتی برای محل می شود.
او ادامه داد: خیابان های فرعی هم که اصلا روشنایی ندارد و رفت و آمد اهالی را در شب دشوار می کند.
رحیم والی نوجوان 17 ساله ای است که به قول خودش به خاطر فقر و بی پولی مجبور شده درس را رها کند زیرا خانواده اش قادر به پرداخت هزینه های تحصیلش نبودند؛ به بیان مشکلات ورزش محله پرداخت و گفت: در اینجا با وجود استعدادهای زیاد حتی یک زمین فوتبال هم نداریم و خیلی از ورزشکاران از بی پولی و بیکاری به سراغ مواد مخدر رفتند و گرفتار این بلای خانمانسوز شدند.
او ادامه داد: در کانتکس یک زمین وجود دارد که به علت فاصله زیاد نمی توانیم به آنجا برویم و فوتبال بازی کنیم.
قدیر جابری مرد 45 ساله ای که در همین محل به دنیا آمده است نیز لب به سخن گشود و گفت: در برخی روزها خیابان پر از فاضلاب می شود و رفت و آمد عابران پیاده را با مشکل مواجه می سازد.
وی افزود: سرازیر شدن فاضلاب در خیابان ها باعث آلودگی محیط زیست می شود که بیمار شدن اهالی از عواقب این کار است.
وی گفت: شهرداری پول هایی را بابت خدمات از مردم دریافت می کند ولی به وضعیت اینجا رسیدگی نمی کند. امیدواریم آقای شهردار به این محل بیاید و از نزدیک از وضع نابسامان محل با خبر شود.
سوداگران مرگ از محرومیت و بیکاری جوانان محل سوء استفاده کرده و برای گرفتار کردن این سرمایه های ملی به دام اعتیاد دست به کار شده اند.
یکی از اهالی در این خصوص گفت: در این محل، مواد مخدر به آسانی به دست می آید فقط کافی است یکی اراده کند و مواد مخدر بخواهد، سریع برایش مهیا می شود.
حرف های ناگفته زیاد است و درد دل ها فراوان؛ دردهایی که سالیان سال کسی به آنها مرهم ننهاده است. اهالی با صفای کوی شهید چمران از اینکه می توانند حرف های دل خود را بیان کنند، خیلی خوشحالند.
شوری و کیفیت پایین آب یکی از مشکلاتی است که اهالی محل را به ستوه آورده است. یکی از اهالی می گوید: آب منطقه خیلی شور است و با آبی که در محلات دیگر وارد خانه های مردم می شود کاملا تفاوت دارد.
وی افزود: گاهی اوقات آب آشامیدنی این محل بدون تصفیه وارد لوله ها می شود که مو، پلاستیک و چیزهای دیگر نیز به همراه آن می آید.
جمال مقدم که ساکن خیابان 6 کوی شهید چمران است با ابراز نارضایتی از برخی اقدامات شهرداری گفت: در گذشته چند زمین فوتبال در محله وجود داشت که شهرداری همه آنها را فروخته است که به خانه تبدیل شده اند.
وی افزود: فقط یک زمین روبروی مدرسه باقی مانده است که شنیده ها حاکی از آن دارد آن را نیز شهرداری فروخته و قرار است به شهرک تبدیل شود.
جلیل خالدی سرایدار مدرسه ابوریحان بیرونی وقتی متوجه حضور ما می شود شروع به درد دل می کند.
وی گفت: برای جمع آوری زباله ها و رفت و روب خیابان ها بیش از 20 بار به شهرداری نامه نوشته ایم ولی رسیدگی نمی کنند.
خالدی افزود: حدود 2 ماه است که خیابان ها جارو نشده اند و زباله ها در کنار خیابان مانده است و بوی تعفن آن مردم را آزار می دهد.
وی خطاب به مسئولین شهر اهواز گفت: آیا ما جزء شهروندان این شهر نیستیم که کسی به ما اهمیتی نمی دهد؟
پس از شنیدن صحبت های اهالی خونگرم کوی شهید چمران به محله کوت عبدالله قدیم می رویم. وضعیت اینجا هم تفاوت چندانی با کوی شهید چمران ندارد. انباشته شدن زباله ها از مشکلات مهم و بهداشتی این محل نیز می باشد. با چند نفر از اهالی هم صحبت می شویم.
محسن عبداللهی که ساکن خیابان 10 می باشد در خصوص مشکلات و معضلات این محل گفت: خیابان ها را آسفالت کرده اند ولی درب ها منهول ها را نگذاشته اند و تاکنون چند خودرو داخل آنها گیر کرده است.
وی به عدم جمع آوری زباله ها توسط شهرداری اعتراض کرد و گفت: به دلیل اینکه شهرداری زباله ها را به موقع جمع آوری نمی کند مردم زباله ها را در جاهای مختلف می ریزند که باعث آلوده شدن محل می گردند.
عبداللهی افزود: هر وقت ماموران خدمات شهری شهرداری برای جمع آوری زباله ها به محل می آیند، فقط زباله های خانه ها را می برند و کاری به دیگر زباله ها که در خیابان ها می ماند، ندارند.
وی گفت: اگر شهرداری سطل های زباله را در نقاط مختلف قرار دهد، اهالی زباله های خود را در آنجا می ریزند ولی تاکنون این کار انجام نشده است و تنها یک سطل کوچک در محل قرار داده اند.
وی نسبت به عدم رفت و روب خیابان های این محل نیز انتقاد کرد و گفت: شهرداری اصلا خیابان ها و معابر این محله قدیمی را تمیز نمی کند به همین خاطر در گوشه و کنار آن با انباشت زباله ها مواجه هستیم.
خانم جابری نیز که حدود 50 سال در این محل زندگی می کند گفت: ریختن زباله ها در محل امان ما را گرفته و بوی تعفن آن زندگی را بر ما سخت کرده است.
وی افزود: خیابان ها را رفت و روب نمی کنند و وقتی هم برای جمع آوری زباله می آیند، آن طور که باید زباله ها را جمع نمی کنند.
وی گفت: شهرداری خیابان ها را آسفالت کرد ولی گودال های فاضلاب را درست نکرد و روی آنها را نپوشاند.
سید مهدی نبی پور یکی از نوجوانان محل هم به مشکلات ورزشی محله کوت عبدالله اشاره کرد و گفت: یک سالن ورزشی در اینجا ساخته اند ولی نمی گذارند در آن بازی کنیم.
ماجد راشدی زاده هم در ادامه صحبت های دوستش گفت: اگر بخواهیم از سالن استفاده کنیم باید پول بدهیم که توانایی پرداخت آن را نداریم.
علی خلفی زاده نیز گفت: همه نمی توانند از سالن ورزشی محل استفاده کنند زیرا پول ندارند.
اسکندری هم که از ساکنان 60 ساله محله کوت عبدالله قدیم است در خصوص مشکلات محله گفت: برای احداث فضای سبز آمده اند گودبرداری و خاک ریزی کرده اند ولی کاری انجام نداده اند.
وی افزود: وقتی باران می بارد آب جمع شده به لجن تبدیل می شود که بوی تعفن آن ما را آزار می دهد.
اسکندری افزود: در این محل جایی برای تفریح و سرگرمی بچه ها وجود ندارد و فضای سبز برای استفاده بزرگترها نیست. از بس در خانه مانده ایم فلج شده ایم.
وی در ادامه به یک معضل در مناطق مختلف اشاره کرد و گفت: مسئولین به ویژه نماینده ها فقط در زمان انتخابات به ما سر می زنند و وعده هایی می دهند ولی پس از آن، خبری از آنها نیست.
اسکندری در پایان گفت: ما کشور و مملکت خود را دوست داریم و به احترام رهبر و گوش دادن به حرف های ایشان پای صندوق های رای حاضر می شویم.
فیصل حریزاوی یکی دیگر از اهالی محله کوت عبدالله قدیم با انتقاد از برخورد ناشایست برخی نمایندگان گفت: آنها در زمانی که به آرای ما نیاز دارند، به اینجا می آیند.
وی افزود: ما هم با توجه به وعده های آنها، برای رای آوردنشان تلاش کردیم تا شاید کمکی به پیشرفت این محل کنند اما رای که آوردند دیگر ما را فراموش می کنند.
وی در ادامه به بوجود آمدن لجن های زیاد به وسیله جمع شدن آب در این محل اشاره کرد و گفت: سالهاست که با این بوی تعفن زندگی می کنیم و گوشت و پوست و استخوان ما با این بو عجین شده است و اگر از این بوی تعفن جدا شویم مریض می شویم.
حریزاوی در ادامه به پایین آمدن قیمت املاک در این محل به علت وجود لجن و بوی تعفن اشاره کرد و گفت: با اینکه املاک اینجا دارای سند می باشد ولی قیمت ندارد و کسی آنها را نمی خرد.
وی گفت: خیلی از مسئولین رده بالای کشور از این محل به جایی رسیده اند ولی کسی به اینجا اهمیتی نمی دهد.
وی افزود: از مسئولین انتظار داریم برای رفع مشکلات ما کاری انجام دهند زیرا انقلاب ما بر اساس کمک به فقرا و مستضعفین پایه گذاری شده است و رئیس جمهور عزیز نیز اکثر آراء خود را از روستاییان و افراد کم درآمد و فقیر به دست آورده است.
در حال خداحافظی بودیم که یکی از اهالی ما را به خانه ای که در کنار دریاچه لجن قرار داشت و در حال تخریب بود، راهنمایی کرد. با هماهنگی هایی که اهالی با ساکنان این خانه انجام می دهند وارد خانه شدیم. با تعجب به در و دیوار خانه می نگریم؛ چند شکاف برداشته است و هر آن ممکن است بر روی ساکنان خود فرو ریزد.
علی نیسی مالک این خانه ضمن تشکر از حضور ما برای بازدید از خانه و شنیدن مشکلات گفت: این خانه حدود 12 سال پیش ساخته شد و آن زمان زمین پشت ما زمین فوتبال بود و بچه ها در آن تمرین می کردند.
وی در ادامه گفت: برای احداث زمین چمن خاک برداری کردند ولی کاری انجام نشد و هم اکنون این زمین به علت جمع شدن آب به لجن زاری تبدیل شده است.
نیسی افزود: به علت جمع شدن آن در اطراف خانه، پی خانه نم کشیده و چندین ترک در دیوارها بوجود آمده است که بسیار خطرناک می باشد.
وی ما را به دیدن کف اتاق پذیرایی راهنمایی می کند. پس از برداشتن فرش ها با صحنه عجیبی مواجه می شویم؛ کف اتاق پذیرایی فرو نشسته و در حال فرو رفتن است.
نیسی در این خصوص گفت: کف این اتاق را 3 بار تعمیر کردیم ولی باز هم نشست کرد و این تعمیرات فایده ای نداشت.
وی در خصوص مشکلات دیگر خود و خانواده اش گفت: خانه همیشه نمناک است و برای فرزند کوچکم که تازه متولد شده است ضرر دارد.
وی افزود: در تابستان که این آب کم می شود حشرات و انواع جانوران مانند عقرب وارد خانه ما می شوند و آسایش را از ما سلب می کنند.
نیسی در پایان گفت: اگر زمین را بسازند این مشکلات حل خواهد شد که امیدواریم هر چه سریعتر این اقدام صورت گیرد.
با اهالی خداحافظی می کنم تا به محل کار خود باز گردم. در راه به مدرسه ای با انبوه زباله ها مواجه می شوم که چند کودک در حال بازی کردن هستند. به فکر فرو می روم و با خود می گویم مگر اهالی این مناطق چه گناهی کرده اند که چنین مورد بی مهری قرار گرفته اند. آیا آنها جزء افراد این کشور محسوب نمی شوند که کسی به فکر حل کردن مشکلات آنها نیست و خدمات رسانی درستی به آنها انجام نمی شود؟
راستی آقایان مسئول نکند فراموش کرده اید که ما به خاطر این انقلاب کردیم که فاصله طبقاتی بین فقیر و غنی برداشته شود نه اینکه همان روال گذشته ادامه یابد.
امیدواریم مسئولین محترم شهر اهواز و استان خوزستان از خواب غفلت بیدار شوند و برای رفع مشکلات این مردم صبور و قدرشناس گام بردارند زیرا در غیر این صورت می بایست در قیامت مقابل شهدای عزیز این مردم سرافکنده باشند.