سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

قومیت به مثابه سرمایه اجتماعی

خوزستان تیراژه ای از اقوام است.به اعتقاد برخی از اهالی قدرت در دوران معاصر بر اثر سیاستهای توسعه ای از بالا به پایین که در زمان پهلوی پدر آغاز شد( و کماکان در این خطه ی زرخیز قافله ی توسعه افتان و خیزان در همان مسیر به پیش می رود ) شاهد بروز چالشهای جدی اجتماعی و گاها سیاسی مبتنی بر این گونه گونی بوده ایم
کد خبر: ۳۶۹۵۶۰
تاریخ انتشار: ۱۱ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۲:۴۶ 30 January 2017
به گزارش تابناک خوزستان؛خوزستان تیراژه ای از اقوام است.به اعتقاد برخی از اهالی قدرت در دوران معاصر بر اثر سیاستهای توسعه ای از بالا به پایین که در زمان پهلوی پدر آغاز شد( و کماکان در این خطه ی زرخیز قافله ی توسعه افتان و خیزان در همان مسیر به پیش می رود ) شاهد بروز چالشهای جدی اجتماعی و گاها سیاسی مبتنی بر این گونه گونی بوده ایم.

این نوع نگاه از چنان قدرتی بر خوردار بود که برای مدت های طولانی قومیت و هویت طلبی را خطری جدی در خوزستان ارزیابی می نمود. برخی بر این باورند که یکی از دلایل اصلی جا ماندن این دیار از قافله ی رشد و توسعه کشور، وجود همین نگاه سلبی بوده است.

حسین بشیریه  معتقد است که گروه های قومی زمانی که احساس کنند مورد بی عدالتی و تبعیض واقع شده اند رفتاری درون گرایانه از خود بروز داده و تلاش می کنند بر پارامترهای قومیتی خود بیشتر تاکید نمایند تا شاید راهی برای بازیافتن وحدت درونی و بر طرف نمودن منشا بی عدالتی بیابند1. شاید بتوان شکل گیری جریانات سیاسی با پسوند قومی، رویکردهای هویت طلبانه و تاکید نخبگان اقوام بر داشته های فرهنگی مشترک درون قومی را ،واکنش به چنین وضعیتی دانست. 

البته در تحلیل این وضعیت نمی توان تقابلات منطقه ای و مداخلات اجانب را نادیده گرفت، اما تصور می شود در صورت وجود مکانیزمی مناسب در درون کشور دفع چنین تهاجماتی کم هزینه تر می گردید.

به نظر می رسد که نگاهی به تجربیات سایر کشورهای دور و نزدیک در خصوص مدیریت اقوام در بستر ملی ضروری است.می توان بررسی کرد و پرسید که آیا کشورهایی که در مسیر رشد و توسعه قرار دارند،صرفا با نگاه امنیتی اقوام و ادیان مختلف را در جغرافیای خود کنترل می کنند؟ یا رویکرد دیگری را در این مسیر اتخاذ نموده اند؟

برخی کشورهای مسلمان شرق دور در زمینه ی اقوام و ادیان ویژگی هایی مشابه ایران دارند. مالزی کشوری با بیش از سی میلیون جمعیت که کمی بیش از 60 درصد آن مسلمان، 24 درصد آنها چینی، 8 درصد هندو و 7 درصد نیز اقلیت های مالایی اغلب مسلمان می باشد که ادیان مسیحیت بودایی و هندویسم در بین آنها رواج دارد. در سال های نه چندان دور(1967) درگیرهای قومی شدیدی میان ساکنین این سرزمین رخ داده است(جهت اطلاعات بیشتر رجوع شود2) اما علیرغم آن تضادها امروزه مردم مالزی می توانند ادعا کنند که آن دوران را پشت سر نهاده اند و غالبا فرهنگی در هم تنیده مبتنی بر احترام متقابل را پذیرفته اند.

برای مثال به ذکر مختصری از جشن ها و تعطیلات فراگیر و محلی در مالزی می پردازیم.برخی از این تعطیلات به عنوان تعطیلات فراگیر ملی معرفی شده‌اند و بعضی دیگر توسط ایالت ها به عنوان تعطیلات عمومی منطقه ای شناخته می‌شوند. برخی جشنها نیز که جزو تعطیلات عمومی نیستند از سوی گروه‌های خاص نژادی یا مذهبی تعطیل محسوب می‌شوند.

با وجود آن که بیشتر این جشنها مربوط به نژاد یا مذهب خاصی می‌شود، اما جالب آن است که بدانیم تمامی ساکنین مالزی بدون توجه به پیشینه مذهبی و نژادی خود، این جشن ها را با هم برگزار می‌کنند. 

دولت تمام زمینه های لازم برای برگزاری جشن های سراسری در ایام عید اقوام و ادیان مختلف را فراهم می سازد. در ایام سال نو چینی کل کشور مالزی و نه فقط مردم چینی نژاد آن به مدت 15 روز را جشن می گیرند و در جای جای کشور جشن های خیابانی برگزار می گردد و این برنامه ها در نهایت روز آخر با جشن فانوس ها به پایان می رسد.

از سوی دیگر اماکن مذهبی و تاریخی تمام این گروه ها مورد احترام دولت مرکزی بوده و به جاذبه های گردشگری تبدیل شده اند و...در این زمینه مثال ها بسیارند.
تصور می شود که عدم توجه دولت ها به سیاست گزاری صحیح در این زمینه و استفاده از ویژگی های فرهنگی اقوام در عرصه اجتماعی، به مانند کفران نعمت چنین سرمایه ی عظیمی باشد که قابلیت تبدیل شدن به مزیتی رقابتی را در کل منطقه خاورمیانه دارد3 وجود ادیان و اقوام مختلف در استان خوزستان می تواند در صورت ادامه روند نگاه امنیت محور به بحرانی فراگیر بدل گشته و از سوی دیگر با رویکردی هوشمندانه و مبتنی بر شرایط، به بستری برای رشد و بالندگی فرهنگ و اقتصاد خوزستان بدل گردد.

 در صورتیکه مدیران ما نگاهی سرمایه محور به اقوام داشته باشند می توان آینده ای نه چندان دور را متصور شد که برگزاری جشنهای اقوام مختلف مانند لرها، عربها، دزفولی ها، شوشتری ها، بهبهانی ها و ترکها و همچنین ادیانی چون مسلمانان، مسیحیان، زرتشتیان، صائبین مندایی، یهودیان به جاذبه ای گردشگری در خوزستان بدل گردد.


منبع: تابناک
نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد