سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

اخبار سیاسی روز

قاسم سلیمانی، هدایت گر پروژه ایران برای ایجاد دالان زمینی به سوی مدیترانه

روزنامه واشنگتن تایمز در یک مطلب تحلیلی اشاره کرده است که به زودی ایران راهرو و مسیر زمینی به دریای مدیترانه را تحت کنترل خود در می آورد. این مطلب با اشاره به محورهای جدید قدرت در خاورمیانه یعنی ایران، روسیه و سوریه اشاره کرده است که کنترل راهروی زمینی به دریای مدیترانه دسترسی ایران به سرزمین های عربی، شمال آفریقا و اروپا/ناتو را فراهم کرده و هدف نهایی ایران برای تبدیل شدن به قدرت هژمون منطقه را تضمین میکند.
کد خبر: ۶۳۵۳۲۸
تاریخ انتشار: ۰۵ آبان ۱۳۹۵ - ۱۰:۴۶ 26 October 2016
امتیاز خبر: 84 از 100 تعداد رای دهندگان 20427

روزنامه واشنگتن تایمز در یک مطلب تحلیلی اشاره کرده است که به زودی ایران راهرو و مسیر زمینی به دریای مدیترانه را تحت کنترل خود در می آورد. این مطلب با اشاره به محورهای جدید قدرت در خاورمیانه یعنی ایران، روسیه و سوریه اشاره کرده است که کنترل راهروی زمینی به دریای مدیترانه دسترسی ایران به سرزمین های عربی، شمال آفریقا و اروپا/ناتو را فراهم کرده و هدف نهایی ایران برای تبدیل شدن به قدرت هژمون منطقه را تضمین میکند.

به گزارش «تابناک» واشنگتن تایمز در مطلب خود اشاره کرده است که این کریدور زمین به دریای مدیترانه توسط نایبان ایران در منطقه یعنی نیروهای طرفدار ایران در عراق، سوریه و همچنین حزب الله لبنان تشکیل شده و به پیش میرود. عملیاتی که به نظر واشنگتن تایمز توسط سردار قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس که چندین بار به مسکو سفر کرده و اکنون هماهنگی نیروهای ایران در عراق و سوریه را بر عهده دارد، هدایت میشود.

قاسم سلیمانی، هدایت گر پروژه ایران برای ایجاد دالان زمینی به سوی مدیترانه

به گفته این مطلب، بعد از 12 سال تعارض و جنگ در عراق و جنگ خشونت بار در حال انجام در سوریه، اکنون ایران بیش از هر زمان دیگری به تثبیت مسیر و دالانی زمینی به سمت دریای مدیترانه که قدرت این کشور در منطقه را تضمین کند نزدیک شده است. موضعی که میتواند حضور بالقوه ایران در سرزمین های عربی را نیز به دنبال داشته باشد. به این طریق ایران توان جا به جایی و سیال کردن نیروها، و تجهیزات بین دریای مدیترانه و تهران را هر زمان که بخواهد به دست می آورد. این مسیر توسط نایبان ایران در منطقه به شدت صیانت و محافظت میشود.

این مطلب سپس به ترسیم جغرافیای این دالان میپردازد و مینویسد: این دالان از استان دیالی در عراق شروع شده و از طریق شهر شرقات که به تازگی توسط نیروهای طرفدار ایران تصرف شده و کنترل میشود ادامه پیدا میکند. از آنجا این دالان به سمت مناطق تحت کنترل کردها در سوریه ادامه یافته و به لاتکیه در سوریه که اکنون در کنترل دولت بشار اسد است میرسد.

مطلب اشاره ای به موضوع کردها و عبور دالان متصور شده برای ایران تا مدیترانه میکند و مینویسد که این موضوع حساسیت های ترکیه در مورد ارتباط ایران با کردها و به ویژه PKK یا حزب کارگران کردستان را بالا برده است. یعنی موضوعی که بخش مهمی از طرح ایران برای دسترسی زمینی به مدیترانه به آن بستگی دارد.

این مطلب در نهایت مینویسد که طرح این دالان به ویژه تاثیرات منفی بسیاری بر روی وضعیت رژیم اسرائیل در منطقه و امنیت آن دارد. زیرا به واسطه این دالان اکنون حزب الله دشمن درجه یک اسرائیل میتواند بدون وقفه و با کمترین هزینه مهمات و تجهیزات را از تهران دریافت کند.

حزب الله اخیرا اعلام کرده است که به محض پایان یافتن جنگ داخلی در سوریه مجددا تمرکز خود را بر روی اسرائیل معطوف میکند. اکنون به نظر میرسد که این تهدید لفظی معنای عملی بیشتری نیز پیدا میکند.

در نهایت واشنگتن تایمز مطلب خود را با انتقادی به سیاست خارجی اوباما در منطقه خاورمیانه که منجر به ضعف این کشور شده است به پایان میبرد و اینگونه القا میکند که ایران در منطقه در حال تدوین یک طرح کلی و استراتژیک برای تبدیل شدن به هژمونی منطقه ای است و آمریکا در قبال این مساله واکنش موثری نشان نمیدهد.

این در حالی است که اخیرا ادبیات رسانه های منتقد سیاست های اوباما در آمریکا و طرفداران رژیم اسرائیل در این کشور به شدت به این سمت و سو در حرکت بوده است. چندی پیش نیز یکی از تحلیلگران منطقه خاورمیانه در یک موسسه اسرائیلی با طرح این مساله که ایران به دنبال استراتژی آناکوندا در شکل مدرن آن است، همین مساله دسترسی ایران به مدیترانه را به شکل دیگر مطرح کرده و تهدیدات آن را برای اسرائیل و کشورهای عربی یاد آور شده بود.

این گونه تحلیل ها در زمانی که ایران در حال بهبود روابط خود با غرب به ویژه اروپا است و در این بستر قابل تفسیر است و نیاز به یادآوری نیست که اکنون کدام یک از کشورهای منطقه از این گونه ادبیات پشتیبانی کرده و منفعت بسیار میبرند.

عربستان، آمریکا و اسرائیل در سال 2006 طرح سرنگونی دولت سوریه را کشیدند / طرح آمریکا برای تضعیف ایران و حزب الله در منطقه

ژولیان آسانژ بنیانگذار ویکی لیکس روز گذشته و در حالی که از درون سفارت اکوادور در لندن – جایی که اکنون برای چند سال است که تبدیل به تبعیدگاه و زندان وی شده است – سخن میگفت، افشا کرد که ایالات متحده آمریکا از مدتها پیش در سال 2006 و قبل از آغاز جنگ داخلی در سوریه نقشه سرنگونی دولت سوریه را کشیده بوده است.
کد خبر: ۶۳۵۶۵۹
تاریخ انتشار: ۰۶ آبان ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۹ 27 October 2016
امتیاز خبر: 86 از 100 تعداد رای دهندگان 3598

ژولیان آسانژ بنیانگذار ویکی لیکس روز گذشته و در حالی که از درون سفارت اکوادور در لندن – جایی که اکنون برای چند سال است که تبدیل به تبعیدگاه و زندان وی شده است – سخن میگفت، افشا کرد که ایالات متحده آمریکا از مدتها پیش در سال 2006 و قبل از آغاز جنگ داخلی در سوریه نقشه سرنگونی دولت سوریه را کشیده بوده است.

به گزارش «تابناک» ژولیان آسانژ این سخنان را در حالی بر زبان آورده است که اکنون برای بیش از 4 سال و از سال 2013 به اجبار در سفارت اکوادور در لندن پناهنده شده است و تیم بزرگی از پلیس لندن منتظر هستند تا او حتی یک قدم از سفارت اکوادور بیرون بیاید تا وی را دستگیر کنند. اتهامی که دولت سوئد به وی زده است، اتهام آزار جنسی است که به واسطه آن خواهان استرداد وی به این کشور و محاکمه وی است. اتهامی که آسانژ بارها تکذیب کرده است و هدف از مطرح کردن آن را تحویل دادن خود به دولت ایالات متحده برای افشاگری علیه مقامات این کشور میداند.

اما با این حال این پناهندگی اجباری در سفارت اکوادور مانع از آن نشده است که آسانژ به فعالیت های افشاگرانه خود علیه اقدامات پشت پرده دولت ها ادامه ندهد. آخرین افشاگری وی در مصاحبه ای با خبرگزاری «راشاتودی» صورت گرفته است که در اصل درباره کتاب جدید وی The WikiLeaks Files است که ماه گذشته منتشر شد.

عربستان، آمریکا و اسرائیل در سال 2006 طرح سرنگونی دولت سوریه را کشیدند / طرح آمریکا برای تضعیف ایران و حزب الله در منطقه

در حالی که بسیاری آمریکا و متحدان وی در منطقه از جمله عربستان سعودی و ترکیه را مسئول مستقیم بحران به وجود آمده از سال 2011 در سوریه میدانند، اما بخشی از این کتاب که به مسئله سوریه اختصاص دارد بیان میکند که مستندات آرشیو شده در ویکی لیکس، حاکی از آن است که طرح و نقشه بی ثبات سازی عمدی منطقه و سوریه حداقل به 6 سال قبل از شروع جنگ در 2011 باز میگردد.

راشاتودی گزارش داده است که در این بخش از کتاب یک سند سری مربوط به سفیر آمریکا «ویلیام روباک» در دمشق وجود دارد که ظاهرا در باره طرحی برای سرنگون سازی دولت بشار اسد در سوریه است. ژولین آسانژ در این مصاحبه توضیحات بیشتری در مورد این ایمیل و جزئیات آن داده است.

به گفته وی: این طرح شامل استفاده از فاکتورهای متفاوتی بوده است تا در دولت سوریه – دولت بشار اسد – ایجاد توهم کرده و تا با هراس از این باب که شاید کودتایی در کار باشد اقدام به واکنش های خارج از حد و اندازه کند.

آسانژ ادامه میدهد: دولت آمریکا در این فکر بوده است تا با وادار کردن دولت اسد به واکنش نا مناسب در برابر اسلام گرایان افراطی که وارد مرزهای کشور وی میشوند، دولت سوریه را ضعیف و ناکارآمد جلوه دهد.

این سند حتی موضوعات و جزئیات بیشتری را از طرح آمریکا برای ایجاد یک نزاع فرقه ای در خاورمیانه نشان میدهد که در پی آن بوده است تا ایران را به عناون یک تهدید حتی جدی تر از اسد نشان دهد. آسانژ در این باره میگوید: هدف اصلی این طرح در واقع آن بوده است که اقدام به شایعه پراکنی های عمده ای کند که در اصل همگی دروغ بوده اند. شایعاتی از این دست که ایران در پی تغییر مذهب سنی های فقیر در منطقه است، و بخشی از این عمل همکاری نزدیک با مصر و عربستان برای پرورش دادن و اشاعه این تصویر از ایران بوده است تا اثر گذاری ایران در منطقه و توان این کشور برای اثر گذاری دولت ایران بر مردم خود را نیز کاهش دهد.

سند ویکی لیکس نشان میدهد که این طرح در اصل از سوی رژیم اسرائیل طراحی شده است و همچنین حاکی از آن است که دولت آمریکا قصد داشته است تا با عربستان، ترکیه، قطر و مصر برای سرنگون سازی دولت بشار اسد و تضعیف ایران و حزب الله در منطقه استفاده کند.

به گفته آسانژ این سند به خوبی نشان میدهد که چگونه بحران فعلی در سوریه بازتاب دهنده اثر گذاری ایالات متحده آمریکا در منطقه خاورمیانه و به ویژه نحوه استفاده از متحدان این کشور برای فشار آوردن بر کشور سوریه است. به گفته وی: بخش مهمی از مسئله فعلی سوریه این است که این کشور توسط چند مورد از متحدان آمریکا احاطه شده است و عربستان و قطر نیز اقدام به ارسال سلاج به این کشور میکنند. آسانژ بیان میکند که این موضوع به خوبی نشان میدهد که چگونه آمریکا از شبکه 100 پایگاه نظامی و سفارت خانه های خود در منطقه برای منافع استعماری اش استفاده میبرد.

طرح آمریکا برای داعش و موصل؛ «جابجایی» نه « آزادسازی»

به نظر می‌رسد آمریکا با ایجاد گذرگاه‌های امن و انتقال تروریست‌ها به سوریه در پی متوقف کردن ارتش سوریه و اجرای طرح تقسیم این کشور است.
به گزارش مشرق به نقل از مرکز تحلیلی سیاسی الصیاد مستقر در لندن، عملیات " جابجایی" موصل  و نه " آزاد سازی"  این شهر شروع شده است.

واشنگتن برای فرار سرگردگان داعش به همراه  خانواده هایشان به شرق سوریه گذرگاه‌های امن ایجاد کرده است. عناصر داعش ریش‌های خود را تراشیده‌اند و لباس‌های مخصوص این گروه را از تن بیرون  آورده‌اند و به نیروهای اثیل النجیفی  استاندار سابق نینوا پیوسته‌اند.

النجیفی از لحاظ سیاسی مورد حمایت برادران و همفکران اسامه بن لادن رهبر سابق شبکه تروریستی القاعده است. ناگفته نماند که عناصر داعش مورد حمایت عربستان و ترکیه قرار دارند.

عملیات موصل همان سناریوی است که آمریکا درباره استان الانبار و فلوجه عراق به اجرا گذاشت اما یک تفاوت ساده و آن اینکه واشنگتن  به نیروی هوای عراق اجازه نداد تا در عملیات علیه داعش شرکت کند و با انجام پروازهای شناسایی، اطلاعات نیروهای داعش را جمع آوری کرده و آنان را هنگام فرار به سمت سوریه بمباران کند.

زمان انجام عملیات موصل از پیش تعیین شده بود. مقامات آمریکایی می‌خواهند از این جنگ به عنوان یک برگ برنده در انتخابات ریاست جمهوری ایلات متحده استفاده کنند. در این انتخابات، رقابت نامزدهای ریاست جمهوری بسیار داغ و تنگا تنگ است به گونه‌ای که این رقابت‌ها از دایره اخلاق و سیاست خارج شده است. دموکرات‌ها متهم هستند که در سیاست خارجی شکست خورده‌اند؛ زیرا این سیاست‌ها سبب پیدایش "داعش"  شده است. همچنین ضعف دولت اوباما  در مدیریت بحران‌های جهانی این فرصت را در اختیار روسیه قرار داد تا به عرصه تحولات بین المللی بازگردد و با آمریکا در سلطه بر خاورمیانه به رقابت برخیزد  و خود را به عنوان یک قدرت نوین بین المللی در کنار چین قرار دهد.

واشنگتن واقعیت‌هایی را که در بحران  سوریه یا  سایر بحران‌هایی جهانی توسط روسیه و متحدانش رخداد، می‌داند و در برابر این واقعیت‌ها سر تسلیم فرود آورده است البته آمریکا  این رخدادها را شکستی  برای کاخ سفید می‌داند که به جایگاه واشنگتن در منطقه  و جهان لطمه زده است. به همین  دلیل، می‌کوشد این بحران‌ها همچنان ادامه پیدا کند تا دولت جدید قدرت را در کاخ سفید بدست بگیرد. آنگاه سیاست‌ها  و راهبرد آمریکا در قبال بحران‌های خاورمیانه  و جهان روشن تر خواهد شد. به نظر می‌رسد که آمریکا اهداف راهبردی خود را در غرب آسیا به یک هدف واحد یعنی امنیت و تحقق خواسته‌های  ژئوسیاسی اسرائیل منحصر کرده است.

اکنون آمریکا به دنبال هدف بزرگ خود یعنی ایجاد منطقه‌ای در شرق سوریه و غرب عراق است تا کشورهای عضو محور مقاومت را منزوی کند  و حلقه محاصره اسرائیل توسط مقاومت را بشکند و اجازه ندهد روسیه جایگاهی در حوزه دریای مدیترانه داشته باشد. این از لحاظ  نظامی است اما از لحاظ اقتصادی آمریکا درصدد این است هر پروژه  اقتصادی بین کشورهای عضو محور مقاومت که مرتبط با دولت‌های شرق  آسیا از طریق دریای مدیترانه  و اروپاست  تحت محاصره  خود  قرار دهد؛ به همین دلیل از تعداد رزمناوها  و شناورهای  نظامی  نیروی دریایی آمریکا  در مسیرهای  تجارت  دریایی کاسته شده است. همچنین  آمریکا می‌خواهد به سود کُردهای متحد خود و اسرائیل اقداماتی را انجام دهد. واشنگتن می‌خواهد بندر حیفاء  تبدیل به یک مرکز صادرات نفت به سمت اروپا  شود. به هرحال؛  به خاطر مسائل  ژئو اقتصادی است که  آمریکا در افغانستان و لیبی دخالت کرد.

آمریکا برای اجرای این طرح، داعش را در منطقه گسترش داد و اکنون می‌خواهد  این گروه تروریستی را در مناطق "رقه"،  جنوب " حسکه" و شمال " دیرالزور " در شرق سوریه منتقل کند. تعداد نیروهای داعش که در این مناطق مستقر خواهند شد 9 هزار تروریست برآورده شده است. آنان  مسلح  شده‌اند و برای انجام حمله بزرگ و گسترده به دیرالزور و تصرف آن آمادگی کامل  دارند. سمت و سوی عملیاتی این  نیروها به سمت "تدمر" است و منطقه البادیه و الشرقیه در تصرف خود درآورده‌اند تا پیشرفت ارتش  سوریه را در این منطقه متوقف و بر دمشق  فشار  وارد  کنند.

اما منطقه شمال شرقی سوریه از آن  ترکیه  و متحدان  آن  کشور از جمله  جبهه النصره  خواهد بود. ترکیه در عملیات  "سپرفرات" که  در منطقه" منبج "انجام داد، راه ارتباطی کُردها در مناطق  مرزیش را قطع  کرد. آنکارا  می‌کوشد همین عملیات را در مورد  موصل  نیز انجام دهد؛ لذا  می‌کوشد  نیروهای خود را به  شمال موصل گسیل دارد؛ اما عملیات مرکز و جنوب موصل را  به متحد ترکیه  یعنی " نجیفی"  و  جنگجویانش می‌سپارد.  این گروه  مانند ارتش آزاد سوریه هستند. این جنگجویان مانع از متصل شدن مناطق مرزی کردهای عراق با کردهای سوریه می‌شوند.

به نظر می‌رسد کُردهای عراق به جبران  مناطقی که تحت تصرف ترکیه و النجیفی هستند به سمت جنوب حرکت خواهند کرد و  وارد شهر کرکوک  خواهند شد تا مناطق  تحت سیطره  خود را  گسترش  دهند. مناطق  شرق موصل  که پیشمرگ‌ها آن را  آزاد خواهند کرد جزء  حوزه تحت نفوذ کردها  قرار خواهند گرفت.

در شرایط کنونی آنکارا می‌خواهد در عملیات  آزاد سازی شرکت داشته باشد و به همین دلیل خواستار حضور نیروی  زمینی  ترکیه  در این عملیات است. هدف آنکارا  از این درخواست متوقف ساختن بلندپرواز‌ی مسعود بارزانی و جلوگیری از توسعه مناطق تحت حاکمیت اوست. همچنین  آنکارا  می‌خواهد با شرکت در عملیات آزاد سازی موصل به  بلندپروازی‌های امپراطوری عثمانی جامه عمل بپوشاند و بخش‌های بیشتری از مناطق شمالی عراق را تحت حاکمیت و نفوذ خود  قرار دهد. اما  سایر گروه‌های تروریستی که به عربستان سعودی و قطر وابسته هستند مثل جبنه النصره این گروه‌ها در مثلثی بین حسکه، رقه و دیرالزور مستقر خواهند شد و بخشی  از جبهه النصره در جنوب سوریه استقرار خواهند یافت.

براساس آنچه که ذکر شد مناطق  شرق سوریه  و غرب عراق  به  تهدیدی دامنه دار علیه امنیت منطقه تبدیل خواهد شد. همچنین" رقه" تبدیل به امتیازی برای گفت‌وگو  با روسیه می‌شود که در سایه این  گفت‌وگو  منافع آمریکا در منطقه حفظ  شود. اکنون  این  سئوال  مطرح  می‌شود که  سیاست عراق در قبال این طرح  آمریکا چه خواهد بود؟ آیا  بغداد اجازه خواهد داد که این گروه تروریستی همچنان امنیت ملی عراق  را مورد  تهدید  قرار دهد؟

منبع: تسنیم
نقشه تروریستی عربستانی ها برای براندازی رئیس جمهور مصر
گروه هایی که در سوریه و عراق از پشتیبانی مالی و نظامی عربستان برخورداند، به گروه‌های مخالف حکومت مصر که در سینا مستقر هستند اسلحه و مهمات می داده اند. ظاهرا ارتش مصر پس از حمله به چند انبار مهمات متعلق به این گروه‌ها به این اطلاعات دست یافته و بر اساس مجموعه‌ای از این اطلاعات توانسته شماری از این گروه ها را نابود کند.
کد خبر: ۶۳۵۶۹۹
تاریخ انتشار: ۰۶ آبان ۱۳۹۵ - ۱۳:۴۶ 27 October 2016
امتیاز خبر: 84 از 100 تعداد رای دهندگان 400
برخی از رسانه‌های منطقه‌ای از تلاش حاکمان سعودی برای براندازی عبدالفتاح سیسی رئیس جمهور مصر خبر می‌دهند و این تغییر رویه عربستان که با قطع کمک‌های مالی به مصر همراه شده را متاثر از مقاومت مصر در مقابل برخی سیاست‌های منطقه‌ای عربستان از جمله سیاست عربستان در قبال سوریه قلمداد می‌کنند.

به گزارش «تابناک» به نقل از روزنامه «المنار»، منابع اطلاعاتی سطح بالایی در مصر به این روزنامه گفته‌اند که پرده از نقشه عربستان برداشته‌اند که در پی برکناری عبدالفتاح السیسی و فراتر از آن به دنبال ایجاد ناامنی در مصر بوده است. این منابع به المنار گفته اند که به اطلاعات و اسنادی دست یافته اند که نشان می دهد عربستان از یک جایگزین ممکن برای سیسی حمایت می کرده و به طور جدی برای متزلزل بنیان های حکومت فعلی تلاش می کرده است.
 
دستگاه‌های امنیتی مصر همچنین مدعی هستند که به اسناد بسیار موثقی دست یافته اند که نشان می دهد گروه هایی که در سوریه و عراق از پشتیبانی مالی و نظامی عربستان برخورداند، به گروه‌های مخالف حکومت مصر که در سینا مستقر هستند اسلحه و مهمات می داده اند. ظاهرا ارتش مصر پس از حمله به چند انبار مهمات متعلق به این گروه‌ها به این اطلاعات دست یافته و بر اساس مجموعه‌ای از این اطلاعات توانسته شماری از این گروه ها را نابود کند.  
 
نقشه تروریستی عربستانی ها برای براندازی رئیس جمهور مصر 
ناظران بر این اساس، معتقدند که حکومت مصر در پی هم پیمانی و اتحاد با روسیه است و می خواهد در کنار روسیه و ایران جبهه قدرتمندی را در برابر نگاه ترکیه، عربستان سعودی و قطر تشکیل دهد که اکنون برای مصری ها یک خطر امنیت داخلی هم محسوب می شود. محمد مرسی رئیس جمهور پیشین مصر در اتحاد با ترکیه و قطر، قصد همراهی با گروه‌های تروریستی و تغییر حاکمیت سوریه را داشت اما چندان در قدرت باقی نماند تا رویکردهای در سیاست خارجی را که تا حدودی مطرح کرده بود، پیاده سازی کند. 
شرکت دولتی آرامکو عربستان که بزرگترین شرکت نفتی جهان محسوب می‌شود، اوایل ماه اکتبر به طور شفاهی به شرکت نفت مصر اعلام کرده است که امدادرسانی سوختی به این کشور را متوقف می کند و دیگر توانایی اعطای کمک‌‎های سوختی به مصر را ندارد. این تعلیق به دنبال رأی مصر به پیش‌نویس قطعنامه روسیه برای آتش‌بس در سوریه بود که عربستان سعودی به‌شدت با آن مخالفت کرده بود. عربستان سعودی که مخالف دخالت نظامی روسیه در سوریه و حمایت از دولت بشار اسد در این کشور است، حرکت مصر را به‌شدت موردانتقاد قرار داده و آن را «دردناک» توصیف کرد. 
پس از کودتای عبدالفتاح سیسی و سقوط دولت محمد مرسی که به قطر نزدیک بود، عربستان برای تقویت و تثبیت پایگاه سیاسی‌اش در مصر، بر سر اهدای کمک‌های وسیع مالی به مصر به توافق رسید و در مقابل دولت مصر، حاکمیت دو جزیره در کنترل مصر که عربستان مدعی حاکمیتش بود، به سعودی‌ها واگذار کرد. با این حال مصر در سایر امور منطقه از جمله سوریه، حاضر به همراهی با سیاست‌های عربستان و قطر نشد و سیاستی نزدیک‌تر به روسیه را در پیش گرفته است. 
گفتنی است، بر اساس اعلام یکی از مقامات مصری به گلف نیوز، مصر در ماه سپتامبر، سپرده‌ای ۲ میلیارد دلاری از عربستان دریافت کرده است تا بتواند پرداخت وام ۱۲ میلیارد دلاری گرفته‌شده از صندوق بین‌المللی پول را تضمین کند و به نظر می‌رسد اختلافات پس از این تاریخ به نقطه‌ای رسیده که عربستان تصمیم بگیرد با وجود تولید مازاد نفت و میعانات، کمک‌های سوختی به مصر ارسال نکند.
جزئیاتی از برنامه «ناتو» برای اعزام نیرو به مرزهای غربی روسیه
تیرگی روابط میان روسیه و غرب، که از دو سال پیش و در پی بحران اوکراین آغاز و با بحران سوریه تشدید شد، روز به روز ابعاد جدی تر و پیچیده تری به خود می گیرد. پس از آنکه روسیه بزرگترین ناوگان دریایی خود را به سوی مدیترانه اعزام کرد، اینک قدرت های غربی از توسعه تدارکات نظامی خود در مجاورت روسیه با هدف بازدارندگی سخن می گویند.
کد خبر: ۶۳۵۵۹۰
تاریخ انتشار: ۰۶ آبان ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۰ 27 October 2016
امتیاز خبر: 86 از 100 تعداد رای دهندگان 2086
تیرگی روابط میان روسیه و غرب، که از دو سال پیش و در پی بحران اوکراین آغاز و با بحران سوریه تشدید شد، روز به روز ابعاد جدی تر و پیچیده تری به خود می گیرد. پس از آنکه روسیه بزرگترین ناوگان دریایی خود را به سوی مدیترانه اعزام کرد، اینک قدرت های غربی از توسعه تدارکات نظامی خود در مجاورت روسیه با هدف بازدارندگی سخن می گویند.

به گزارش «تابناک»، روز گذشته، انگلیس اعلام کرد، قصد دارد سال آینده، شماری از جنگنده های خود را در رومانی مستقر کند و ایالات متحده نیز وعده داد نیروی نظامی، تانک و توپخانه در لهستان مستقر خواهد کرد؛ اقداماتی که به معنای بزرگترین تحرک نظامی ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه از زمان پایان جنگ سرد تاکنون به شمار می رود.

افزون بر این، در جریان اجلاس روز گذشته وزرای دفاع کشورهای عضو ناتو در بروکسل، آلمان، کانادا و دیگر اعضای این سازمان نیز وعده ارسال نیروهای بیشتر به سوی مناطق مجاور روسیه را دادند. این درست در همان روزی بود که کشتی های جنگی روسیه مجهز به موشک های کروز، وارد دریای بالتیک و آب های واقع در حدفاصل سوئد و دانمارک شدند.

همزمان در مادرید، ، وزارت خارجه اسپانیا اعلام کرد که روسیه درخواست خود برای سوخت گیری سه فروند از کشتی های جنگی اش را در شهر سئوتا واقع در جنوب تنگه جبل الطارق پس گرفته است. این امر پس از آن صورت گرفت که کشورهای عضو ناتو به دلیل صدور مجوز سوخت گیری این کشتی ها، به اسپانیا اعتراض کردند.

کشتی های مذکور، بخشی از یک ناوگروه عظیم روسیه هستند که تنها ناو هواپیمابر روسیه به نام «ژنرال کوزنتسف» نیز در میان آن هاست. قرار است این ناوگروه به دیگر کشتی های نیروی دریایی روسیه ملحق شوند که هم اکنون در نزدیکی سواحل سوریه در مدیترانه حضور دارند.

ابعاد طرح جدید ناتو

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو گفته تصمیم روز گذشته اعضای این سازمان برای افزایش نیروها در بالتیک و شرق اروپا، یک پاسخ و واکنش سنجیده به اقدامات روسیه است، زیرا به اعتقاد ناتو، هم اکنون حدود 330 هزار نیروی نظامی روسیه در جبهه غربی این کشور مستقر هستند.

استولتنبرگ در این زمینه افزود: «تنها در همین ماه، روسیه موشک های اسکندر که دارای قابلیت هسته ای می باشند را در کالینینگراد مستقر کرد و توافقنامه کاهش سطح پلوتونیوم تسلیحاتی با ایالات متحده را نیز به حال تعلیق درآورد». وی همچنین روسیه را به ادامه حمایت از شورشیان اوکراین متهم کرد.

هرچند مقامات ناتو نمی گویند که آیا روسیه به همراه موشک های خود کلاهک هسته ای نیز به کالینینگراد منتقل کرده یا خیر، اشاره می کنند که موشک های اسکندر توان هدف قرار دادن اهدافی در لهستان و بالتیک را دارند.

در حال حاضر، یکی از اهداف اصلی ناتو، عمل به وعده های داده شده در ماه ژوئیه مبنی بر مهار روسیه در شرق اروپا و سرزمین های سابق اتحاد شوروی است. این موضوع پس از آن در دستور کار ناتو قرار گرفت که در سال 2014، روسیه اقدام به الحاق شبه جزیره کریمه به خاک خود کرد. برنامه ناتو این است که چهار واحد رزمی متشکل از مجموعاً چهار هزار نیرو را از اوایل سال آینده میلادی تشکیل دهد که 40 هزار نیروی واکنش سریع و – در صورت نیاز – نیروهای پشتیبان نیز آن ها را حمایت می کنند.

به عنوان بخشی از همین برنامه، اشتون کارتر، وزیر دفاع آمریکا اعلام کرد، یک نیروی عملیاتی آماده رزم، مشتکیل از حدود 900 سرباز به شرق لهستان اعزام خواهند شد و همچنین یک نیروی مجزای دیگر، مسلح به تاتک و سلاح های سنگین، در شرق اروپا استقرار خواهند یافت. وی این امر را نشانه ای از «تعهد آمریکا به تقویت بازدارندگی در این منطقه» دانست.

مایکل فالون، وزیر دفاع انگلیس نیز گفت، کشورش 800 نیروی نظامی ویژه را به استونی اعزام خواهد کرد که نیروهای فرانسه و دانمارک نیز آن ها را پشتیبانی می کند. کار اعزام این نیروها از ماه می آغاز خواهد شد. ایالات متحده نیز پیش بینی می کند، نیروهایش تا ماه ژوئن در مواضع خود مستقر شوند.

ریشه تقابل در کجاست؟

تصمیم برای اعزام این نیروهای جدید در حالی صورت می گیرد که از دید روسیه، همین حالا هم شمار نیروها و تسلیحات و تجهیزات ناتو در نزدیکی مرزهای روسیه بیش از حد نیاز است. در حقیقت، بحث بر سر توسعه ناتو به سوی شرق و مخالفت روسیه با این امر، یکی از موضوعاتی بوده که از همان زمان فروپاشی شوروی و پایان جنگ سرد تاکنون، همواره بر روابط روسیه و غرب سایه انداخته است.دور جدید تنش ها میان روسیه و غرب، از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال 2014 و متعاقب آن، تصمیم کشورهای غربی برای وضع تحریم ها علیه روسیه آغاز شد. با این حال، تحولات اخیر در روابط روسیه و آمریکا که پس از شکست طرح آتش بس دو کشور در سوریه رخ داد و همچنین اتهامات آمریکا علیه روسیه مبنی بر حملات سایبری روس ها به مراکز انتخاباتی آمریکا، اوضاع را پیچیده تر کرد.
به این ترتیب، آن گونه که مشخص است، روسیه و غرب در حال حرکت به سمت بزرگترین و جدی ترین تقابل خود از زمان پایان جنگ سرد تاکنون هستند؛ اقدامی که هرچند ـ به احتمال زیاد ـ به برخورد جدی میان دو طرف منجر نخواهد شد؛ اما با توجه به حاکم شدن جو بدبینی روزافزون، سبب می شود چشم انداز همکاری های بین المللی برای حل و فصل بحران های جاری در مناطق مختلف، بیش از گذشته تیره شود.
ارزیابی توان و ظرفیت روسیه برای راه اندازی جنگ جهانی سوم   
موشک شیطان می توان سه چهارم نیویورک را با خاک یکسان کند و آن را به شهری غیرقابل سکونت تبدیل کند. تنها 5 موشک شیطان می توانند ساحل شرقی ایالات متحده را در صورت اصابت به شهرهای نیویورک، میامی، فیلادلفیا، بوستون و واشنگتن به کلی نابود کند و 4 میلیون انسان را کشته و بیش از 3 میلیون را زخمی کند.
کد خبر: ۶۳۵۰۸۲
تاریخ انتشار: ۰۵ آبان ۱۳۹۵ - ۰۷:۰۰ 26 October 2016
امتیاز خبر: 98 از 100 تعداد رای دهندگان 23321

تنش میان موسکو و واشنگتن در بالاترین حد از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی است. تقریبا روزی نیست که رسانه های مکتوب و دیداری و شنیداری به این تنش فزاینده نپردازند و نظر مطلعان نظامی را در خصوص تقابل محتمل این دو کشور جویا نشوند. رسانه ها خصوصا درباره امکان به کار گیری سلاح هسته ای از جانب هر یک از طرفین نگرانند.

به گزارش «تابناک» به نقل از «المستقبل» آنچه بحران را تشدید کرده است تحریم های غربی علیه روسیه است. روسیه نیز این اقدامات را بی جواب نگذاشته است و دستگاه سیاست خارجی خود را در اطراف و اکناف جهان بسیج کرده است تا مدام از امکان حمله ی نظامی علیه غرب با محوریت سلاح هسته ای سخن بگویند. این فضای متشنج، دو پرسش بسیار جدی را پیش روی کارشناسان اقتصادی و نظامی در سراسر جهان قرار داده است: نخست اینکه در صورت بروز جنگ هسته ای خطرناک ترین سلاح موجود در زرادخانه های روسیه چیست؟ و دیگر اینکه قدرت اقتصادی موسکو در تجهیز و به روز رسانی مهمات نظامی اش در سایه ی ادامه ی تحریم ها چیست.

روزنامه ی المستقبل برای یافتن پاسخ سوال اول به سراغ پل کریچ روبرتس، مشاور سیاسی اقتصادی ریگان در دهه ی هشتاد رفته است. او اطلاعات وسیعی در خصوص تجهیزات هسته ای روس ها دارد و مسائل روسیه را از زمانی که اتحاد جماهیر شوروی در اوج قدرت نظامی اش بود دنبال کرده است.

روبرتس به کشورهای پیمان آتلانتیک شمالی و امریکا هشدار داده است که روسیه در صدم ثانیه قادر به برافروختن آتش یک جنگ هسته ای است و قدرت نظامی کافی برای نابود کردن ناتو را دارد.

آیا روسیه می­تواند جنگ جهانی سوم به راه بیاندازد؟

روبرتس در تحلیل خود مشخصا به سلاحی اشاره کرده که روس ها آن را موشک «اس اس 18» می نامند که در نزد آنها به «شیطان» هم معروف است. روبرتس مدعی است که روسیه 55 موشک در این رده در اختیار دارد و می تواند آن ها را به کلاهک هسته ای به حجم 20 کیلوتن مجهز کند. موشک شیطان هزار برابر از بمبی که بر سر ناکازاکی انداخته شد قوی تر است.

او می گوید موشک شیطان می توان سه چهارم نیویورک را با خاک یکسان کند و آن را به شهری غیرقابل سکونت تبدیل کند. وی همچنین اظهار داشت که تنها 5 موشک شیطان می توانند ساحل شرقی ایالات متحده را در صورت اصابت به شهرهای نیویورک، میامی، فیلادلفیا، بوستون و واشنگتن به کلی نابود کند و 4 میلیون انسان را کشته و بیش از 3 میلیون را زخمی کند.

می توان 10 بمب هسته ای را به این موشک ها اضافه کرد که هر یک 550 کیلوتن وزن داشته باشد. این حجمی از تخریب است که هر سیستم دفاعی را فلج می کند و امکان مقابله با آن را غیرممکن می کند.

سرگی مارکوف یکی از مستشاران وابسته به حکومت روسیه گفته است که روسیه عزم خود را برای پیروزی در میدان سوریه جزم کرده است و اگر این هدف به واسطه ی ممانعت جدی غرب تحقق

پیدا نکند امکان بروز چنین جنگی برای روسیه دور از ذهن نییست. درست به همین دلیل است که روسیه ارتش دزدان سایبری خود را برای هدف قرار دادن نظام انتخابات امریکا بسیج کرده و به شدت مایل است که ترامپ را به کاخ سفید برساند.

در این فضاست که ریئس حزب لیبرال دموکرات روسیه، ولادیمیر ژرینوفسکی، حتی در گفتن این حرف تردید نمی کند که انتخاب شدن هیلاری کلینتون یعنی جنگ هسته ای.

اما در خصوص سوال دوم روزنامه ی المستقبل به سراغ مطلبی رفته است که ادوارد هانتر کریستی متخصص اقتصادی نظامی در پیمان آتلانتیک شمالی در مجله ی «ناتو ریویو» نوشته است.

کریستی معتقد است که روسیه با آغاز سال 2017 و با بازگشت قیمت نفت و گاز به یک سطح مطلوب خواهد توانست اقتصاد خود را از مخمصه نجات دهد و بنابراین خواهد توانست به برنامه ای که کرملین برای به روز رسانی زرادخانه ی هسته ای خود تا 2020 دارد جامه ی عمل بپوشاند.

این تحلیل گر معتقد است که با وجود شرایط سختی که روسیه از 2014 و پس از مسائل شرق اوکراین با آن روبرو بوده است، این کشور قادر خواهد بود طرح نوسازی تجهیزات هسته ای خود را که از 2011 آغاز شده است عملی کند. کریستی مدعی است که تحریم های غربی آن قدر نیست که پوتین را از رسیدن به اهداف نظامی اش بازدارد.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد