به گزارش خبرگزاری فارس از اهواز، کلانشهر اهواز یکی از معدود شهرهایی است که دوران پر جنب و جوشی را در نیم قرن گذشته پشت سر گذاشته است، چه دوران قبل از جنگ تحمیلی که یکی از شهرهای پر رفت و آمد و مرکز ثقل گردشگری جنوب کشور بود.
شهری که به دلیل هشت سال دفاع مقدس و مهاجرت مردم مرزنشین دشت آزادگان، آبادان و خرمشهر بار سنگینی را در خدمات رسانی بر عهده داشت.
کلانشهر اهواز در دوران جنگ تحمیلی به عنوان مرکز پشتیبانی از جبهههای جنگ بود و در این زمینه تمام مراکز خدماتی و درمانی این شهر در خدمت رزمندگان اسلام قرار داشت.
پس از جنگ تحمیلی با وجود گسترش روز به روز این شهر و افزایش جمعیت آن متاسفانه هیچ طرح جامع و چشماندازی برای این کلانشهر که دارای منابع خدادادی منحصر به فردی همچون گذر رودخانه کارون و چشم انداز بکر نخلستانهای جنوب و همچنین پلهای مختلف تهیه نشده و این شهر بدون قاعده و برنامهریزی شاهد رشد در همه بخشها بوده و ساکنان آن به دلیل همین رشد بدون برنامه با معضلات عدیدهای در بخش آب، فاضلاب و بیش از آن امکانات رفاهی و تفریحی مواجه هستند.
اهواز به دلیل عدم بهرهمندی از امکانات اولیه شهری به نوعی به عنوان روستای بزرگ شهرت دارد، فقدان امکانات تفریحی و به روز، نبود پارکهای بزرگ تفریحی، عدم استفاده بهینه از ظرفیت آبی این کلانشهر، هرج و مرج و ترافیک کلافهکننده ناشی از خلا وجود پارکینگ در هسته مرکزی و بازارهای شهر، حجم بالای حاشیه نشینی و معضلات اجتماعی ناشی از ان و دهها موارد دیگر از مشکلات جدی و ریشهای این کلانشهر پرآوازه خوزستان است که متاسفانه حاصل برنامهریزی متولیان مدیریت شهری و شوراها در سالهای اخیر فقط دید و بازدید و برگزاری دهها جلسه و همایش بوده و عملاً امیدی به تغییرات جدی در سیمای این شهر عقبمانده در بخش توسعه و عمران شهری در نزد افکار عمومی آن نیست.
شهرداری اهواز در سالهای متمادی گذشته تا به امروز عملاً برای تغییر فضای فرهنگی این کلانشهر گام مثبت قابل محسوسی بر نداشته و این شهر در بخش امور فرهنگی فاقد برنامه و هدفگذاری جدی در حد نام و شان اهواز است.
آنچه که این روزها علاوه بر وضعیت ناگوار این کلانشهر به آن افزوده شده بیاطلاعی مردم از آینده این شهر است.
ضعف ساختار روابط عمومی شهرداری کلانشهر اهواز و عدم توجه به بدیهیترین وظیفه ذاتی خود که همانا ارتباطگیری با رسانهها و اطلاعرسانی مطلوب به افکار عمومی و تبدیل این نهاد مهم و قلب تپنده سازمانی، به روابط خصوصی جریانات و رسانههای خاص و کممخاطب باعث شده که موج بیاعتمادی و ناامیدی نسبت به ساختار مدیریت شهری کلانشهر اهواز و شورای اسلامی این شهر در بین آحاد جامعه فرا بگیرد و متاسفانه هیچ تلاشی برای تغییر و برون رفت از این وضعیت در برنامهریزان این شهرداری دیده نمیشود.