اخبار سیاسی روز

اردوغان: موصل از نظر تاریخی، متعلق به ترکیه است

در حالی که مقامات بغداد می‌گویند که عراق برای آزادسازی موصل از دست داعش نیازی به نیروهای آنکارا ندارد، رجب طیب اردوغان گفت که «موصل از نظر تاریخی متعلق به ترکیه است».

 به گزارش مشرق، رئیس‌‎جمهور ترکیه در ادامه تنش‌های این کشور با عراق امروز شنبه در اظهاراتی گفته که «موصل از نظر تاریخی متعلق به ترکیه است».

امروز شنبه، ششمین روز عملیات برای آزادسازی شهر «موصل» از چنگ تروریست‌های داعش است و در همین راستا تلاش نیروهای عراقی برای بیرون راندن داعشی‌ها ادامه دارد.عملیات موصل در حالی ادامه دارد که تنش‌ها بین بغداد و آنکارا بر سر حضور یا عدم حضور نظامیان ترکیه در این عملیات همچنان ادامه دارد.موضوع حضور یا عدم حضور ترکیه در عملیات موصل، به بحث داغ این روزهای مقامات دو کشور تبدیل شده است.
در حالی که دولت عراق و شخص حیدر العبادی نخست‌وزیر تاکید کرده که عملیات موصل، عملیات عراقی‌ها است و نیازی به حضور ترکیه نیست، مقامات آنکارا بر حضور اصرار دارند.به گزارش شبکه روداو، امروز شنبه رئیس‌جمهور ترکیه درباره حضور در عملیات موصل اظهارنظر جدیدی کرده است.رجب طیب اردغان گفته است که «از نظر تاریخی موصل، متعلق به ترکیه است».

منبع: فارس

درخواست غرامت 40 میلیون دلاری زندانی آمریکایی آزاد شده از ایران

وکیل خسروی تاکنون هیچ اظهار نظری درباره‌ی این شکایت موکلش نکرده است و مشخص نیست که وی بر چه اساسی خواهان دریافت غرامت شده است.یکی از زندانیان آمریکایی آزاد شده علیه ایران شکایت کرده و درخواست دریافت غرامت کرده است.
به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس، نصرت‌الله خسروی رودسری یکی از چهار تبعه آمریکایی که در ماه ژانویه در ایران آزاد شدند، در یک دادگاه فدرال در واشنگتن علیه دولت ایران شکایت کرده و خواستار دریافت بیش از 40 میلیون دلار غرامت شده است.
در دادخواست وی آمده است که نصرالله خسروی در سال 1982 به آمریکا رفته و پناهندگی گرفته است و در سال 2012 به ایران باز می‌گردد. وی سرانجام پس از این که یک‌بار گذرنامه‌اش توسط مقامات دولتی ضبط و باز گرداند، می‌شود در سال 2015 در حالی که قصد داشته از کشور خارج شود بازداشت و زندانی می‌شود.
به گزارش آسوشیتدپرس، وکیل خسروی تاکنون هیچ اظهار نظری درباره‌ی این شکایت موکلش نکرده است و مشخص نیست که وی بر چه اساسی خواهان دریافت غرامت شده است.
نصرت‌الله خسروی به همراه سه تبعه آمریکایی دیگر که در ایران بازداشت شده بودند در ماه ژانویه هم‌زمان با اجرای توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 در یک توافق دیگر میان تهران و واشنگتن در ازای آزادی هفت شهروند ایرانی در آمریکا و صدور قرار منع تعقیب و رفع اتهام 21 تن دیگر که اغلب متهم به نقض تحریم‌های ایران بودند، آزاد شد

درخواست دادگاه آرژانتین از عراق برای تحویل ولایتی

پیش از این به هنگام سفر ولایتی به کوالالامپور نیز دادگستری آرژانتین از دولت مالزی خواسته بود ولایتی را بازداشت و تحویل این کشور دهد.

دادگاهی در آرژانتین از دولت عراق خواست علی اکبر ولایتی را بازداشت و تحویل این کشور دهد.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری ها،‌ این دادگاه آرژانتینی ولایتی را به دخالت در انفجار 22 سال قبل مرکز یهودیان امیا در پایتخت آرژانتین متهم کرده و برای او و شمار دیگری از مقامات وقت ایرانی حکم بازداشت صادر کرده بود.
 درخواست قاضی آرژانتیتی از دولت عراق برای بازداشت ولایتی و تحویل دادن او در سایت اینترنتی وزارت دادگستری آرژانتین منتشر شده است.
وزارت دادگستری آرژانتین در بیانیه ای گفته است که قاضی مسؤول پرونده انفجار امیا یعنی رودولعو کونیکوبا کورال این درخواست را از مقامات عراقی ارائه کرده است.
وی گفته است که از طریق رسانه ها از سفر ولایتی به عراق آگاه شده است.
انفجار ساختمان مرکز فرهنگی یهودیان درپایتخت آرژانتین به نام امیا در سال 1994 منجر به کشته شدن 85 نفر و 300 زخمی شد.با وجود گذشت 22 سال از این حادثه، هنوز پرونده انفجار باز است.
 براساس حکم سال ها قبل یک قاضی آرژانتینی که همچنان جاری است، حکم بازداشت علی اکبر ولایتی وزیر خارجه اسبق ایران و شمار دیگری از مقامات فعلی و سابق ایرانی به اتهام دخالت در انفجار سال 1994 مرکز یهودیان امیا در پایتخت آرژانتین صادر شده است.
پلیس بین الملل (اینترپل) نیز در سایت اینترنتی اش حکم بازداشت این افراد را منتشر کرده است.
این مقامات شامل اکبر هاشمی رفسنجانی (رئیس جمهور وقت) علی اکبر ولایتی (وزیر وقت امور خارجه)، علی فلاحیان (وزیر اطلاعات وقت)، محسن رضایی (فرمانده وقت کل سپاه)، احمدرضا اصغری (دبیر سوم وقت سفارت ایران در آرژانتین)، احمد وحیدی (فرمانده وقت نیروی قدس سپاه)، محسن ربانی (رایزن فرهنگی وقت سفارت ایران در آرژانتین) بودند.

لغو ویزای روسیه برای ایرانی ها؛ به زودی

رئیس آژانس دولتی توریسم روسیه اعلام کرد که روسیه کار بر روی مراحل لغو صدور ویزا برای ایران و هند را آغاز کرده است.
به گزارش ایسنا، بخش دیپلماسی رسانه‌ای سفارت کشورمان در مسکو اعلام کرد که اولگ سافونوف رئیس آژانس دولتی توریسم روسیه گفت: کشورش اقدامات فوری‌تری را در راستای لغو و تسهیل ویزا اتخاذ خواهد کرد و آماده افزایش تعداد گردشگران ایرانی و هندی به روسیه است.
سافونوف خاطرنشان کرد: ایران یکی از امن‌ترین کشورها برای شهروندان روسیه محسوب می‌شود.
طبق داده‌های آژانس دولتی توریسم روسیه، ایران در زمره 20 کشوری است که گردشگرانشان بیشتر از همه به روسیه سفر می‌کنند.
در سال جاری بیش از 35 هزار ویزا برای ایرانی‌ها صادر شد و پیش بینی‌ها گویای این امر هستند که این شاخص در سال آینده دوبرابر افزایش خواهد داشت. مهدی سنایی سفیر ایران در روسیه پس از امضای توافقنامه تسهیل مراحل صدور ویزا در سال 2015 اعلام کرد که این امر اقدامی در مسیر لغو صدور ویزا برای گروه‌های توریستی به‌شمار می‌رود.منبع: ایسنا

سفر «داباکیس» به ایران/قرارداد بازی‌های رایانه‌ای با شرکت فرانسوی/ سفرهای طولانی رئیس دانشگاه علم‌وصنعت به خارج

3 نفر از نمایندگان مجلس درباره اقدامات وزارت اطلاعات در برخورد با مصادیق نفوذ و علت سفرهای طولانی مدت رئیس دانشگاه علم و صنعت به کشورهای خارجی از وزیر اطلاعات سؤالی را مطرح کردند که این هفته علوی در پارلمان به آنها پاسخ می‌دهد.

به گزارش خبرنگار پارلمانی خبرگزاری فارس، محمود علوی وزیر اطلاعات این هفته با حضور در یکی از جلسات علنی مجلس شورای اسلامی به سؤال مشترک جواد کریمی‌قدوسی نماینده مشهد و کلات، حسن نوروزی نماینده رباط کریم و حسینعلی حاجی‌دلیگانی نماینده شاهین‌شهر پاسخ می‌دهد.

متن گزارش هیأت رئیسه مجلس درباره سؤال مذکور به شرح ذیل است:

به استناد نامه شماره  58/52790/د  مورخ 95/7/19 کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی راجع به سؤال 3 تن از نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی از وزیر محترم اطلاعات (به شرح زیر) به دلیل عدم اقناع نماینده سؤال‌کنندگان از توضیحات وزیر با تعیین قلمرو ملی، در جلسه علنی شماره 34 مورخ 95/7/25 اعلام وصول شد.

خلاصه سؤال:

اقدامات وزارت اطلاعات در جلوگیری و برخورد با مصادیق نفوذ در جامعه‌های علمی و فرهنگی کشور چه بوده است؟

شرح سؤال:

همانطور که مستحضرید نفوذ در کشور یک برنامه جدی استکبار و به خصوص برنامه‌های جدی آمریکایی‌ها و مدت‌هاست با هدف نفوذ در بین مسئولان تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر کشور و با بهانه‌های مختلف علمی و فرهنگی و هنری این موضوع را به صورت جدی برنامه‌ریزی و اجرا می‌کنند.

استفاده از ظرفیت دانشگاه‌ها با عناوین برگزاری همایش‌های علمی و همچنین بهانه‌هایی همچون فعالیت در حوزه‌های هنری و فرهنگی کشور از موضوعاتی است که در سال اخیر شدت گرفته است و متأسفانه رفت و آمدها و قراردادهایی نیز در این حوزه به امضا رسیده است.

لذا اقتضا می‌نماید جنابعالی با حضور در کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، گزارشی از اقدامات پیشگیرانه وزارت اطلاعات در حوزه نفوذ بیان نموده و همچنین در مورد مصادیق ذیل به سؤالات نمایندگان پاسخ بدهید:

1. «جیمز داباکیس» سناتور آمریکایی با پیگیری و اصرار چه افرادی به ایران سفر نموده است؛ چه اهدافی در این سفر دنبال نمود و با چه اقداماتی دیدار نموده است؟

2. قرارداد همکاری بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای با شرکت فرانسوی «گیم کانکشن» و حضور کارشناسان این شرکت در ایران برای برگزاری نمایشگاه بین‌المللی بازی‌های رایانه‌ای تا چه میزان بررسی شده است؟

3. سفرهای طولانی مدت ریاست دانشگاه علم و صنعت به کشورهای خارجی با چه اهدافی صورت می‌گیرد؟ آیا اهداف علمی و در حوزه مسئولیت ایشان دلیل این سفرها می‌باشد و یا اهداف شخصی؟

با توجه به تحویل کامل سامانه اس 300 به ایران

نقش اس 300 در افزایش توان دفاعی کشور

تحویل کامل سامانه اس ۳۰۰ روسی و پایان یافتن فرآیند ساخت اس ۳۰۰ ایرانی یا همان باور ۳۷۳ و قرار گرفتن این ۲ سامانه پدافندی در کنار یکدیگر، نفوذ ناپذیری آسمان ایران را کامل خواهد کرد.

سرانجام پس از 9 سال توافق بین ایران و روسیه برای فروش موشک های پیشرفته اس -300 روسی به ایران، هفته گذشته آژانس صادرات تسلیحات روسیه اعلام کرد که مسکو فرایند تحویل سامانه های دفاع موشکی اس - 300 را به تهران تکمیل کرده است. در این گزارش به بررسی قابلیت های اس 300 و نقش آن در افزایش توان دفاعی کشور می پردازیم: 
توافق اس 300 
دولت ایران و شرکت "روس آبارون اکسپورت" شرکت دولتی صادرات و واردات تسلیحات و تجهیزات نظامی روسیه در سال 2007 قراردادی را امضا کردند که به‌ موجب آن، این شرکت موظف شد تا 5 آتشبار اس 300 را به‌ ارزش حدود 800 میلیون دلار به ایران تحویل دهد، اما دیمیتری مدودف، رئیس جمهور وقت روسیه در سال 2010 میلادی پس از صدور قطعنامه 1929 شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران از تحویل اس 300 به تهران خودداری کرد.
به دنبال این اقدام روسیه، ایران نیز به دادگاه بین ‌المللی شکایت کرد و نهایتا دادگاه، رای خود را صادر و روسیه را محکوم کرد و مقرر شد که مسکو طبق قرارداد، حدود 4 میلیارد دلار به ایران غرامت بپردازد، اما این بار مسکو وجود نقص فنی در سامانه اس – 300 را مانع فروش آن به ایران اعلام کرد تا به این بهانه تحویل این سامانه ها به ایران را به تاخیر بیندازد. 
روسیه به جای فروش اس 300 راه های جایگزین را آزمایش کرد تا بتواند از زیر بار پرداخت غرامت به ایران رها شود و به همین منظور فروش سامانه‌ های موشکی «آنتی-2500» به ایران در ازای سامانه موشکی اس-300 را پیشنهاد داد که با مخالفت ایران مواجه شد.  
در زمانی که مذاکرات هسته ای ایران و 1+5 در جریان بود، مقامات مسکو تحویل اس 300 به ایران را به باز پس گیری شکایت ایران از روسیه در داگاه بین المللی مشروط کردند که ایران تا معلوم نشدن موضع قطعی روس ها به پیگیری های خود در دادگاه بین المللی ادامه داد.

سرانجام ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه در آوریل 2015 با صدور فرمانی ممنوعیت فروش سامانه اس 300 به ایران را لغو و با تحویل این سامانه ضد هوایی موافقت کرد و اولین محموله این سامانه ها در ماه آوریل 2016 به ایران تحویل داده شد و پس از گذشت 6 ماه، سرانجام هفته گذشته مسکو اعلام کرد که سامانه اس 300 به طور کامل به ایران تحویل داده شد. بدین ترتیب پرونده پُر تنش بین ایران و روسیه پس از 9 سال بسته شد و تدثیر مثبتی بر روابط دو کشور گذاشت. 
هرچند برخی کشورها، فروش این سامانه به ایران را مغایر با قطعنامه های شورای امنیت می دانند، اما مقامات روسیه و ایران تاکید کرده اند که تحویل اس 300 هیچ مغایرتی با قطعنامه های سازمان ملل ندارد. 
قابلیت های اس 300 
سامانه موشکی اس 300 قابلیت های زیادی دارد که آن را در رده پیشرفته ترین سامانه های ضد هوایی جهان قرار داده است. اس 300 یک سامانه موشکی سطح‌ به‌ هوای دوربرد با قابلیت استفاده در تمامی ارتفاع‌هاست. اس 300 پی‌ام‌یو 2 (S-300 PMU2) که به ایران تحویل داده شده است، به‌عنوان یکی از مرگبارترین و پیشرفته‌ترین سامانه‌های موشکی خانواده اس300 است و آن‌ طور که روس‌ها اعلام کرده‌اند، زمان آماده سازی این نوع از سامانه‌ ها، حدود 5 دقیقه‌ است که این خود یکی از ویژگی‌ های مهم سامانه موشکی اس300 پی‌ ام ‌یو به شمار می ‌رود.

این سامانه توانایی پیگیری همزمان 100 هدف و درگیری همزمان با 12 هدف را دارد و موشک های آن از نوع انبار شونده است که مانند مهمات معمولی نیاز به هیچ گونه نگهداری در مدت عمر مفید خود ندارند. اس - 300 به گونه ای ساخته شده است که می تواند بروز رسانی شود و مدل های قدیمی اش با مدل های تازه سازگار شوند و این موضوع یکی از قابلیت های این سامانه موشکی است.
مجموعه اس 300 قادر است نه فقط هواپیماها، بلکه موشک های بالستیک را نیز منهدم کند. این مجموعه قادر است، همزمان شش هدف را با شعاع برد حداکثر تا 200 کیلومتری منهدم کند. برد و ارتفاع درگیری بالا، مقاومت بسیار مناسب در برابر جنگ الکترونیک، تحرک بسیار زیاد و همچنین قابلیت شبکه شدن با سایر سامانه های راداری و تسلیحات پدافندی، همه و همه از اس 300 یک مدافع نیرومند می سازد. 
تغییر معادله در توان دفاعی ایران 
‌بکارگیری سامانه موشکی اس –300 از سوی نیروی پدافند هوایی ایران با توجه به مشخصات و مقدوراتی که از آن برخوردار است، مسلماً تأثیر قابل توجهی بر افزایش توان بازدارندگی ایران خواهد گذاشت. این توانمندی جدید باعث خواهد شد تا دشمنان ایران در زمینه تجاوز هوایی یا موشکی احتمالی علیه ایران محاسبات خود را تغییر داده و در روش های مقابله با ایران دقت عمل بیشتری از خود نشان دهند. 
باتوجه به برد 200 کیلومتری اس 300، اگر این موشک ها در چهار گوشه ایران و همچنین تهران مستقر شوند، می توانند حریم هوایی ایران را به طور کامل پوشش داده و اجازه ندهند که هیچ جنبنده ای به حریم هوایی ایران نزدیک شود و بدین ترتیب قدرت هوایی کشورمان به فراتر از مرزها گسترش خواهد یافت.   
هرچند سامانه اس-300 مبتنی بر منطق دفاعی ایران است، اما با توجه به این که کشورهای عربی و متحد آمریکا بیشترین تهدید را برای ایران ایجاد می کنند، بدین ترتیب استقرار این سامانه در سواحل جنوبی ایران می تواند معادلات در خلیج فارس را به نفع ایران تغییر دهد، زیرا چنین توانمندی هایی به ایران امکان خواهد داد هواپیماهای نظامی آمریکا و متحدانش را در سراسر منطقه خلیج فارس رهگیری کند. اگر سامانه های موشکی اس 300 در شهرهای جنوبی ایران مستقر شود فرودگاه بین المللی و پایگاه دریایی آمریکا در بحرین که بزرگترین پایگاه واشنگتن در خلیج فارس است هر دو در فاصله رهگیری 150 مایلی قرار خواهند گرفت.    
در شرایطی که مثلث عربی-غربی- صهیونیستی کمر به نابودی محور مقاومت بسته اند و با تقویت تروریست ها سعی دارند مرزهای ایران را ناامن کنند، استقرار سامانه دفاع هوایی اس-300 به ایران این امکان را خواهد داد تا وجهه بین ‌المللی و توان و اقتدار نظامی خود در منطقه را افزایش دهد و خطر تهدیدات خارجی را کاهش دهد. 
کارشناسان غربی بر این باورند که برای بیش از یک دهه آمریکا و متحدانش قادر بودند در حریم هوایی خاورمیانه آزادانه فعالیت کنند. دوستان آمریکا در منطقه می توانستند روی حمایت هوایی و مانورهای آزادانه حساب باز کنند، اما ورود سامانه موشکی اس-300 به ایران این روند را به کلی تغییر و مانور قدرت آمریکا و متحدانش را کاهش خواهد داد. 
حفاظت از تاسیسات هسته ای ایران 
باتوجه به حساسیت دشمنان ایران به برنامه هسته ای کشور و خطر تهدیدات خارجی برای مقابله با آن، استقرار اس 300، این امکان را به تهران می دهد تا یک حلقه دفاعی و امنیتی گسترده ای در اطراف نیروگاه های هسته ای کشور ایجاد کند و به این ترتیب پدافند هوایی ایران تقریبا در برابر هرگونه حمله به جز پیشرفته ترین جنگنده های آمریکا، غیر قابل نفوذ خواهد شد و امنیت مراکز هسته ای به حداکثر می رسد و خطر اقدام نظامی علیه ایران در صورت نقض موافقتنامه هسته ای را کاهش خواهد داد. اخیرا یک سامانه از اس 300 ها در سایت «فردو» مستقر شده است تا از تاسیسات هسته ای محافظت کند. با استقرار این سامانه ها در تاسیسات آب سنگین اراک و احتمالا در سایت «نطنز» اصفهان امنیت تاسیسات هسته ای ایران در برابر خطرات احتمالی بیش از پیش تضمین خواهد شد.     
بالا بردن هزینه های جبهه غربی- صهیونیستی 
استقرار اس 300 در خاک ایران هزینه دشمنان این مرز و بوم را به مراتب افزایش خواهد داد. این سامانه در کنار توانمندی های بومی تسلیحاتی ایران، اقتدار نظامی کشور را بالا می برد. آمریکا که همواره از روی میز بودن گزینه نظامی علیه ایران سخن می گوید، برای مقابله با این سامانه ضد هوایی باید پیشرفته ترین و گرانترین جنگنده ها و موشک های خود را بکار بگیرد. از این رو، برخی مقامات در وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) خواستار توسعه رویکردهایی هستند که بتواند سامانه های اس 300 را خنثی سازد. یک کارشناس سیاسی-نظامی در این باره به نشریه روسی وزگلیاد گفت: «برای انهدام مجموعه «اس – 300» به حداقل 36 فروند هواپیما و حتی، بیشتر نیاز است. برای انهدام پنج سیستم «اس – 300» به 180 فروند هواپیما نیاز است. در این میان، البته، خساراتی نیز وارد خواهد شد.
این کارشناس در پایان گفت: «برای انهدام این مجموعه، باید در ساختار گروه ضربتی، 200 – 150 فروند هواپیما وارد عمل شود. و البته این هواپیماها فقط کار این مجموعه ها را خنثی خواهند کرد، نه آن که آنها را نابود کنند. خنثی کردن به این معناست که مجموعه «اس – 300» بعد از چند ساعت آمادگی جنگی خود را باز خواهد یافت و مجددا برای وارد عمل شدن آماده خواهد بود».  
سران صهیونیسم و امریکا همیشه از احتمال حمله گسترده علیه تأسیسات هسته ‌ای ایران سخن گفته ‌اند و با توجه به عدم تجهیز پدافند هوایی ایران به سامانه‌ های ضد هوایی مؤثر و قدرتمند، همواره آن را اقدامی عملی و کم هزینه تلقی کرده‌اند، اما اکنون امریکایی ‌ها و متحدان اروپایی و صهیونیستی آن ها ناچار هستند مؤلفه‌ های جدیدی از جمله افزایش توانایی بازدارنده ایران را منظور نمایند، زیرا امنیت مرزهای هوایی ایران به نسبت گذشته افزایش یافته است و این برخلاف خواسته جبهه غربی- صهیونیستی است.        
صهیونیست ها که از توان بالای دفاعی نیروهای مسلح ایران در زمین و هوا و دریا آگاه هستند، می دانند که با اضافه شدن این سامانه ضد موشکی، تصور میزان قدرت پدافندی ایران هم برایشان سخت و غیر قابل تحمل خواهد بود و به این خاطر، سران صهیونیست در سفرهای خود به روسیه نگرانی خود را از فروش این سامانه موشکی به ایران اعلام کرده بودند. یک فرمانده بلندپایه نیروی هوایی آمریکا در مصاحبه با دیلی بیست گفته است که ایران با در اختیار داشتن سامانه موشکی اس 300 و استقرار آنها می تواند بدون نگرانی از حمله هر کسی، هر کاری را که بخواهد ادامه دهد. 
سران واشنگتن و تل آویو این سامانه را نوعی تغییر موازنه به نفع محور مقاومت در خاورمیانه می دانند که به زعم آنها ممکن است برای امنیت رژیم صهیونیستی و متحدان عربی واشنگتن خطر آفرین باشد. به طور کلی، وجود سامانه های اس 300 باعث خواهد شد هر گونه اقدام نظامی علیه ایران حتی برای ارتش آمریکا بسیار دشوار و هزینه بر شود.      
از طرفی، استقرار این سامانه هوایی در ایران هزینه آمریکا و متحدانش در خلیج فارس را بالا می برد چراکه شیخ نشین های خلیج فارس برای مقابله با توان دفاعی ایران سعی خواهند کرد هزینه های نظامی خود را افزایش دهند تا پیشرفته ترین تسلیحات را از آمریکا خریداری کنند تا از قافله پیشرفت نظامی از ایران عقب نمانند و آمریکا نیز باید هزینه های بیشتری برای تقویت متحدانش انجام دهد تا امنیت اعراب و اسرائیل را افزایش دهد.      
نتیجه   
با تحویل کامل سامانه ضد هوایی اس 300، آسمان ایران بیش از پیش امن تر شده است. البته تاکنون تسلحات دفاعی ایران که با همت نیروهای داخلی ساخته شده اند، اجازه نداده اند کوچکترین تهدیدی مرزهای هوایی، زمینی و دریایی ایران را به خطر اندازد و نیروهای مسلح توانمند جمهوری اسلامی ایران سعی زیادی در بومی سازی این چنین سامانه های به خرج داده اند و در این زمینه موفقیت چشم گیری داشتند.

سامانه دفاعی باور 373 از این جمله است که یک سیستم پدافند هوایی دور برد ایرانی است که  در 29 فروردین ماه 1394 همزمان با روز ارتش جمهوری اسلامی ایران از آن در مراسم رژه رونمایی شد. این سامانه موشکی، همانند اس 300 ( s300) توانایی رهگیری و درگیری با اهداف متنوع را دارد بنابراین سامانه باور 373  علاوه بر قابلیت درگیری با اهداف ایرودینامیکی (هواپیماها) توانایی درگیری با موشک های بالستیک، کروز و هم چنین سایر موشک ها را دارد.  این سامانه موشکی که تمام اجزاء آن از رادار گرفته تا موشک در بخش های نظامی و دانشگاهی کشور انجام شده است در آن از 2 نوع یا 3 نوع موشک در برد ها و لایه های مختلف برای پوشش بهتر ارتفاعات استفاده می شود.
در مجموع استقرار این سامانه ها در مناطق مختلف ایران و به خصوص مراکز هسته ای به کابوسی برای جبهه سعودی – صهیونیستی تبدیل شده است و معادلات خاورمیانه را به نفع ایران تغییر خواهد داد.

روح الله صالحی پایگاه بصیرت

علل و دامنه اختلافات در روابط مصر و عربستان و آینده آن

ظن قوی آن است که ظرفیت های قطع روابط در مصر تنها مصرف داخلی و تبلیغاتی دارد. این درحالی است که قطع احتمالی رابطه با مصر می تواند بر روابط با کشورهای دیگر تاثیر گذارد. لذا در حال حاضر به نظر نمی آید که دو طرف به دنبال قطع روابط با یکدیگر باشند.

روابط مصر و عربستان در سال های اخیر

هرچند روابط مصر و عربستان در دوران حکومت سی ساله حسنی مبارک، روند ثابتی را تجربه کرد و حداقل تغییرات را شاهد بود، اما با آغاز حرکت های بیداری در شمال آفریقا و پایان دیکتاتوری وی، وارد مرحله پُر افت و خیزی شد. چنانکه با روی کار آمدن اخوان المسلمین ( ابتدا کسب بیشترین کرسی های پارلمان و سپس پیروزی مرسی در انتخابات ) پایه اصلی روابط قاهره و ریاض متزلزل شد و کوشش های «مرسی» نیز برای حفظ مناسبات دو کشور، نقش چندانی در جلب اعتماد مقامات ریاض ایفا نکرد. این درحالی بود که سعودی ها از تداوم جریان بیداری اسلامی در شمال آفریقا و به ویژه تعمیم آن به کشورهای غرب آسیا، به شدت وحشت داشتند و لذا از ادامه روابطی که موجب تقویت پایه های حکومت اخوان در مصر شود بشدت پرهیز می کردند. بنابراین وقوع کودتای نظامی در مصر که به برکناری «مرسی» و کنار زدن اخوان از صحنه سیاسی مصر منجر شد، مرحله تازه ای را در روابط مصر و عربستان رقم زد؛  چنانکه در این مرحله، روابط دوکشور به سرعت به سمت بهبود حرکت کرد و روابط بسیار خوبی بین قاهره و ریاض برقرار شد. در واقع نظامیان مصری با محوریت ژنرال السیسی، با کنار زدن اخوان ( انحلال جماعت اخوان و زندانی کردن صدها تن از اعضا و مقامات این جماعت )، رضایت ریاض را جلب کرده و مقامات ریاض را ترغیب کردند تا وعده های کمک به نظامیان را در قبال  کودتاگران تحقق بخشند. در این مرحله، عربستان به همراه با کویت و امارات، کمک های بسیاری به مصر کردند و آنچه در قاهره در قالب یک رژیم نظامی روی کار آمد، در واقع به کمک ریاض صورت گرفت‎؛ چنانکه پیوندی خاص را (که برای مصری ها چندان افتخار آمیز نبود) بین دو کشور سبب گردید. در این شرایط، مقامات سعودی به علت رضایت ناشی از شکست و انحلال اصلی ترین شاخه های اخوان در منطقه، سرمایه گذاری های متوقف شده خود را در مصر مجدداً فعال کردند تا آن که سرانجام، موضوع بخشش دو جزیره مصری بسیار استراتژیک ( واقع در شمال دریای سرخ) به عربستان به وقوع پیوست؛ موضوعی که البته مخالفت های داخلی بسیاری را در مصر برانگیخت و نظامیان حاکم بر این کشور  را با امواج تازه ای از نارضایتی ها و مخالفت های مردمی مواجه کرد. 

نشانه های  واگرایی در روابط مصر و عربستان

در حال حاضر با وجود اشتراک برخی از مواضع راهبردی نظامیان مصری و حکّام عربستان، مقامات دو کشور در برخورد با برخی از مسایل و رویداد های مهم در جهان عرب،  ساز جداگانه ای را کوک می کنند و تحرکاتی را متضاد بایکدیگر به نمایش می گذارند. چنانکه با وجود برخوردهای یکسان دوکشور با برخی مسایل کلان منطقه ای همانند: موضوع سازش با رژیم صهیونیستی،  خصومت ورزی علیه جماعت اخوان المسلمین و شاخه های آن، و یا همسویی با سیاست های منطقه ای غرب، سیاست های  واگرایانه ای را نسبت به یکدیگر اتخاذ می کنند. آنچه مسلم است موضوع وهابیگری در عربستان و کوشش مقامات ریاض برای ترویج افکار تکفیری در کشورهای منطقه از جمله در مصر، همواره مورد انتقاد مصری ها بوده است. چنانکه این موضوع به تنهایی، روابط با عربستان را برای ژنرال السیسی، مسئله ای بسیار هزینه بر تبدیل کرده است. در این حال  عوامل واگرایی دیگری که حاصل یک سلسله ملاحظات داخلی و منطقه ای است، روند موجود در روابط مصر و عربستان را، به روندی متزلزل و بی ثبات تغییر داده است. چنانکه در عرصه موضع گیری در قبل مسایل جاری سوریه، اختلافاتی که از همان ابتدا بین ژنرال السیسی و عربستان وجود داشت، دامنه بیشتری پیدا کرده و در مواردی، ریاض و قاهره را رو در روی دیگر قرار داده است. در این میان، موضوعات کوچکتری نظیر اختلاف بر سر مسایل مربوط به مهاجران مصری مقیم عربستان نیز در پیدایش واگرایی بین دو کشور نقش تاثیرگذاری ایفا کرده است. این درحالی است که امتناع مصر از مشارکت در جنگ علیه یمن، ناخشنودی مقامات ریاض را درپی داشته است  گذشته از این، اختلاف آن ها بر سر گرایش های کلی در سیاست خارجی از مواردی است که جریان واگرایی بین قاهره و عربستان را تقویت کرده است. چرا که مقامات نظامی مصر به ویژه شخص السیسی می کوشند تا در عرصه سیاست خارجی نقش ویژه ای را که در صورت ظاهر نزدیکی به روسیه را در ذهن متبادر می سازد(که در گذشته ایفا می کردند) ادامه دهند، که البته غربی ها نیز بنا به ملاحظاتی با این نقش موافق هستند، اما این نقشی است با مواضع عربستان به هیچ وجه همسویی ندارد. در قضایای مرتبط با سوریه هم ، مصر حمایت و پشپتیبانی عربستان از گروه های تکفیری و اخوانی در سوریه را تحمل نمی کند و در مقابل از نظام سیاسی این کشور طرفداری می کند به ویژه آن که مصر سعی کرده است تا در سیاست خارجی خود با حفظ روابط با روسیه، نقش متضاد دیگری با عربستان ایفا کند و در چهره ظاهری سیاست خارجی اش، رژیمی متمایل به چپ و متضاد با ارتجاع منطقه تلقی شود. موضعی که بیشتر به جهت مصرف داخلی به نمایش گذاشته می شود

در بعد دیگری مصر در پذیرش مسئولیت ها علاقمند هست که در صف بندی اتحادیه عرب جز کشورهای مترقی قرار گیرد و سرنوشت خود را با دیکتاتورهای منطقه پیوند نزند. برداشت مصری ها این است که آن ها بعد از مبارک، پایه های حکومت جدیدی را گذاشته اند که با ارتجاع کشورهای منطقه متفاوت هست. همچنین اطلاعات ژنرال السیسی از  مواضع غربی ها (که سعی می کند رژیم عربستان را در مسیر تغییر و دگردیسی قرار دهند) موجب شده تا السیسی سعی کند تا خود را از امواج تغییراتی (که ممکن است عربستان را در بر گیرد) نجات دهد.

در حوزه دیگر، همکاری با عربستان برای آقای السیسی در مصر بسیار هزینه بر است. زیرا این موضوع که مصر در پیوند با آمریکا قرار گیرد و تجهیزات خود را از غرب تامین کند، برای افکار عمومی مصر قابل تحمل نیست. لذا نظام حاکم بر مصر سعی کرده در عرصه داخلی چهره ای ضد دیکتاتورهای منطقه ای را از خود ارائه دهد، حال آن که به نظر می رسد در پنهان و در عمق این سیاست، صداقت لازم را ندارد و در صدد حفظ پیوندهای گسترده اش با عربستان است.

اختلاف در نگاه به ایران، بحران های یمن و سایر بحران ها در منطقه

از جمله اختلافات مصر و عربستان،  اختلافاتی است که بر سر چگونگی موضع گیری در خصوص ایران شکل گرفته است است. مصر به دلیل مصرف داخلی و پذیرش نقش بین المللی (که غرب به آن داده است) سعی می کند تا با مواضع خصمانه عربستان نسبت به ایران همراهی نکند. حتی به رغم این که جیبوتی و سودان( واقع در همسایگی مصر ) سعی کرده اند تا به پیروی از عربستان،  روابط خود را با ایران قطع و وارد عرصه خصمانه ای علیه کشورمان شوند، مقامات قاهره در اوج سیاست های خصمانه عربستان علیه ایران از الفاظ خشن علیه جمهوری اسلامی  استفاده نکردند و در عوض سعی کردند از ظرفیت های احتمالی برقراری رابطه با ایران، برای مصارف داخلی بهره برداری کنند. حالی که ریاض در حال حاضر، با تمام توان و با شدیدترین وجه، وارد عرصه خصومت با ایران شده است. در این عرصه، عربستان علاقمند است که مصر در دشمنی با ایران، از مواضع خصمانه و شدید ریاض علیه کشورمان پیروی کند اما چنین موضوعی اتفاق نیفتاده و یا نمادی بیرونی نداشته است. البته بخشی از این امر، به نوعی ملی گرایی در ارتش مصر و اینکه مصری ها علاقمند نیستند زیر سلطه عربستان قرار گیرند برمی گردد. چرا که از نظر تاریخی، فرهنگی و تاثیرگذاری سیاسی، مصری ها همواره خود را برتر از عربستان می دانستند و عربستان را رقیب خود در تاثیرگذاری در جهان عرب و جهان اسلام می تلقی می کردند. چنانچه در  تحولات یمن، مصری ها به این دلیل که مدیون ریاض بودند، در آغاز سعی کردند با ریاض همکاری کنند و حتی به صورت مخفیانه خلبان های مصری، بمباران هایی را علیه یمن آغاز کردند، ولی با وجود اهمیت امنیت دریای سرخ برای مصری ها و دشمنی با حضور گروه انقلابی در دریای سرخ ( که از این جهت مواضع قاهره را به ریاض نزدیک می کند) از  جنگ با انصارا... و دیگر گروه های یمنی  خود داری کرده و خود را از وارد شدن به این جنگ کنار کشیدند چنانکه سعی نکردند تا در ائتلاف ریاض بر ضد یمن حضور داشته باشند. این موضوع به تعریفی که مصر از خود در معادلات اتحادیه عرب در جهان اسلام ارائه داده ارتباط دارد و در مقابل  عربستان از این جهت بسیار خشمگین است.

اختلافات کنونی روابط مصر و عربستان

اخیراً مصری ها در شورای امنیت به قطعنامه ای رأی دادند که روسیه ارائه کرده بود، امری که کاملاً قابل پیش بینی بود؛ چرا که آن ها سعی کرده اند در بین کشورهای عربی، کشوری متمایل به چپ باشند و سلاح های خود را از روسیه تامین کنند. لذا تلاش کرده اند تا در قبال روابط خوب با روسیه، روند دریافت سلاح از روسیه را تضمین کنند، این امر می تواند دلایل همسویی مصر با روسیه را در شورای امنیت توضیح دهد. حال آن که این موضوع سبب نگرانی عربستان شده است. در مقابل ریاض، بعضی از امکاناتی را که در اختیار مصری ها گذاشته بود محدود کرده و روابط دو کشور در عرصه رسانه ای، به روابطی رو به سردی بشمار آمده و این گونه وانمود شده است که دو کشور وارد عرصه واگرایی شده اند. در این حال مصر حج عمره را نیز به بهانه افزایش عوارض روادید سفر به عربستان متوقف کرده است. البته می توان گفت اهداف دیگری هم در پس پرده تقابل عربستان و مصر در موضوع حج عمره وجود دارد. چنانچه مصری ها علاقمند نیستند که افکارعمومی داخلی در مصر با خارج از کشور و مهاجران مصری که در عربستان زندگی می کنند روابط داشته باشند. از طرف دیگر عربستان هم علاقمند نیست که مهاجران مصری با رفت و آمد کم هزینه  به داخل عربستان، پیام آور حرکت های اخوانی باشند. لیکن این احتمال وجود دارد که توقف حج عمره بیشتر جنبه ی امنیتی داشته باشد و دو کشور در خفا با توقف رفت و آمدهای مهاجرین موافقت کرده باشند.

آینده روابط مصر و عربستان

اخیراً ژنرال السیسی در اظهاراتی بر حل وفصل دوستانه مشکلات موجود در روابط با  دیگر کشورهای عربی تاکید کرده و اعلام نموده است که ما با دوستان عربمان مشکلی نداریم. اما واقعیت این است که مصر در صورت عمیق تر شدن اختلافاتش با ارتجاع عربی، کمک های رژیم های پادشاهی را از دست خواهد داد. درحالی که مصر علاقمند است تا از روابط خود به نفع جلب کشورهای نفتی برای کمک به اقتصاد وامانده مصر استفاده کند. عربستان هم علاقمند است که از برخی قابلیت های نظامی مصر و جایگاه مصر در جهان عرب به نفع خود در جبهه بندی هایی (که در حال حاضر دچار شکست شده است) استفاده کند. ولذا می توان گفت دو طرف نیازهای شدیدی به هم دارند و ماهیت رفتارهای سیاسی دو کشور کاملا یکسان است. به طوری که هر دو حکومت، از ساختاری فرد گرا و موافق با سازش با اسرائیل برخوردارند.  گذشته از این ها، قاعدتا اگر مصری ها به سمت باز کردن فضا برای فعالیت اخوان باشند، این کار ریاض را بشدت نگران می کند. اگر مصری ها به سمت برگزاری انتخابات و ایجاد یک دموکراسی نیم بند در قاهره باشند، بازهم عربستان نگران خواهد شد. یکی از مسائل و مشکلات دو کشور اجازه فعالیت گروه های وهابی در قاهره است. ریاض علاقمند است که گروه های وهابی نظیر حزب منحله النوردر مصر به راحتی تبلیغ کنند و فعال باشند. چنانکه اکنون نیز  این گمان وجود داردکه  گروه های تکفیری در صحرای سینا از سوی ریاض تغذیه تسلیحاتی می شوند و قاهره این امر را بر نمی تابد. بنابراین یکی از مواردی که می تواند اختلافات بین دو کشور را تشدید کند، مسئله گروه های تکفیری در صحرای سینا و یا در قاهره است. در بُعد دیگر، اختلاف بر سر لیبی و آنچه که در لیبی صورت می گیرد همچنان باقی است.  در حال حاضر در لیبی، گروه های دست نشانده عربستان  و گروه های دیگر مورد حمایت مصری ها حضور دارند. این موارد می تواند روابط دو کشور را تیره می کند. همچنین برتری طلبی دو کشور در اتحادیه عرب به طور پیوسته سبب اختلافات آن ها شده است. مصری ها علاقمند هستند که بعد از بازگشت به اتحادیه عرب، در راس این اتحادیه قرار گیرند و تصمیم گیرنده اصلی باشند و در مقابل هم عربستان هم همین مسئله را دنبال می کند. در مسئله پیشبرد سیاست های غرب هم هر کدام علاقمندند که فلسفه وجودی خود را به غرب نشان داده و به عنوان متحد اصلی غرب معرفی شوند. در واقع مصری ها علاقمند نیستند ریاض به عنوان متحد اصلی غرب در منطقه معرفی شود و ریاض هم چنین نگاهی دارد. لذا اختلافات بین دو کشور در سرسپردگی و هم سوئی با غرب تشدید می شود. 

با این حال در نگاه به آینده از یک سو باید گفت این واگرایی، خیلی جدی نیست و به ماهیت روابط دو کشور برنمی گردد. در این میان دو کشور غرب گرا، ضد اخوان و همسو با رژیم صهیونیستی و سازش هستند. لذا آنچه در رویکرد مصر در نگاه به قطعنامه اخیر در مورد سوریه  صورت گرفت، تغییری در اوضاع به وجود نمی آورد. در این حال ظن قوی آن است که ظرفیت های قطع روابط در مصر تنها مصرف داخلی و تبلیغاتی دارد. این درحالی است که قطع احتمالی رابطه با مصر می تواند بر روابط با کشورهای دیگر تاثیر گذارد. لذا در حال حاضر به نظر نمی آید که دو طرف به دنبال قطع روابط با یکدیگر باشند.