سازه‌های آبی شوشتر در واقع مجموعه‌ی به‌هم پیوسته‌ای از ۱۵ پل، بند، آسیاب، آبشار، کانال و تونل‌ آب است که در سال ۱۳۸۸ در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره‌ی ۱۳۱۵ ثبت شد. در ادامه با این سازه‌های آبی بیشتر آشنا می‌شویم.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
پل بند لشکر
شوشتر
شوشتر آب‌وهوای گرمی دارد. دما در ماه‌های گرم سال تا ۴۰ درجه سانتیگراد و در زمستان به ۸ درجه بالای صفر می‌رسد. میانگین بارش سالانه در شوشتر ۳۲۲ میلیمتر است.
شوشتر بین ۴۸ درجه و ۳۵ دقیقه تا ۴۹ درجه و ۱۲ دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ واقع شده است. مرکز شهر شوشتر ۶۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. مساحت شوشتر ۲۴۳۶ کیلومتر مربع است و در شمال استان خوزستان، در فاصله‌ی ۸۵ کیلومتری اهواز و ۸۳۱ کیلومتری تهران قرار گرفته است.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
قلعه سَلاسِل
شوشتر در دامنه کوه‌های زاگرس و در جلگه‌ی خوزستان قرار دارد. رودخانه‌ی پرآب کارون و همچنین دز از شوشتر می‌گذرند. کارون از تنگه‌ای میان کوه‌های فدلک و کوشکک گذشته و با تخته‌سنگی برخورد می‌کند که شوشتر بر آن بنا شده است. سپس سد بند میزان که مربوط به دوره‌ی ساسانیان است، آن‌ را به دو شاخه‌ی گَرگَر و شطیط تقسیم می‌کند. رود گرگر که ساخته‌ی دست بوده به دودانگه و رود شطیط به چهاردانگه معروف هستند.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
پل شادِ روان یا بند قیصر
شاخه‌های رودخانه‌ی کارون دور تا دور شوشتر را فرا گرفته‌اند که در نهایت کارون را تشکیل می‌دهند و  به‌سمت اهواز سرازیر می‌شوند. و اما شاخه‌ی گرگر از داخل شهر شوشتر عبور می‌کند و سازه‌های آبی شوشتر هم در مسیر شاخه‌ی گرگر ساخته شده‌اند.
قدیمی‌ترین آثاری که در شوشتر شناخته شده، مربوط به دوره‌ی پارینه‌سنگی و حتی  قدیمی‌تر بوده است. شوشتر به‌دلیل نزدیکی به معبد چغازنبیل واقع در شوش، در دوره‌ی ایلامی شهر مهمی به‌شمار می‌رفته است. ساخت سازه‌های آبی شوشتر در دوران هخامنشی پایه‌ریزی شده و در دوره‌ی ساسانی به بهره‌برداری رسیده است.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
 سازه‌های آبی شوشتر
سازه‌های آبی شوشتر از دوره‌ی ساسانیان به‌ ویژه شاپور اول باقی مانده‌اند، البته کار ساخت آنها در دوران هخامنشیان آغاز شده بود. ساسانیان این سازه‌ها را برای تقسیم آب رودخانه‌ی کارون به بخش‌های مختلف شهر شوشتر ساختند. این شاهکار فنی و مهندسی علاوه بر کاربرد صنعتی، در تامین آب آشامیدنی شوشتر نقش داشته است. نیاکان ما هزاران سال پیش موفق شدند کیلومترهاساختار آبی را بسازند که نقش فراوانی در تمدن، آبادی و زندگی آن‌ روزها داشت.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
ویژگی و ساختار نظام آبی شوشتر
اگر به کتاب «تذکره شوشتر» استناد کنیم، ساخت سازه‌های آبی شوشتر در زمان اردشیر بابکان که در سال ۲۲۴ میلادی سلسله‌ی ساسانی را بنیان‌گذاری کرد، آغاز شد. در آن دوره می‌خواستند آب را به شرق و جنوب شوشتر هم برسانند و کشاورزی را در منطقه رونق ببخشند. بنابراین ساخت رود گرگر آغاز شد و تا زمان سلطنت شاپور، فرزند اردشیر، ادامه پیدا کرد. روی نهر گرگر، پل بند گرگر را ساختند که ارتباط شوشتر را با مسجدسلیمان و اهواز در شرق ممکن کرد.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
 در محوطه‌ی آبشارهای شوشتر حدود ۴۰ آسیاب وجود داشته که از آنها برای تهیه‌ی آرد استفاده می‌شد. بیشتر این آسیاب‌ها در گذرِ زمان تخریب شدند. اکنون آسیاب رضا گلاب مرمت شده و فعال است.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سد گرگر موجب می‌شد سطح آب برای آبگیری سه تونل حفر‌شده در تخته‌ سنگ بالا بیاید. کاربرد تونل‌ها این است که آب را به‌ سمت مجموعه‌ی آبی هدایت ‌کنند و آسیاب را بچرخانند. آب در چندین کانال تقسیم می‌شود و پس از چرخاندن چرخ آسیاب، به‌ شکل آبشار به محوطه‌ای می‌ریزد که مانند حوضچه‌ی بزرگی است.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
جالب این‌ که بخش‌هایی از این مجموعه‌ی آبی پس از گذشت قرن‌ها هنوز کار می‌کند و به‌ ویژه با داشتن آبشارهای مصنوعی،‌ در دل شهر شوشتر چشم‌انداز زیبایی به‌وجود آورده‌اند.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
ثبت جهانی سازه‌های آبی شوشتر در یونسکو
سازه‌های آبی شوشتر که به‌ شکل مجموعه‌ای با عنوان نظام آبی تاریخی شوشتر ثبت جهانی شده‌اند، شامل چند بخش هستند: بند میزان، برج کلاه‌ فرنگی، رودخانه‌ی دست‌کَند گرگر، مجموعه آبشارها و آسیاب‌های آبی، بند برج عیار و نیایشگاه صائبین، بند ماهی‌بازان شوشتر یا بند خدا آفرین، قلعه سَلاسل، کانال داریون، پل بند شادِروان، بند خاک، پل بند لشکر و پل شاه علی و بند شرابدار.
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
سازه‌ های آبی شوشتر؛ ساختاری کهن جهت بهره برداری و هدایت آب
 بخش‌های گوناگون سازه‌های آبی شوشتر
مرور کوتاهی داریم بر چند بخش که سازه‌های آبی شوشتر را تشکیل می‌دهند.
پل بند شرابدار: محل این پل در جنوب شوشتر است. هم‌ اکنون باقی‌مانده‌ی پل بند شرابدار به ارتفاع ۲ متر روی نهر داریون دیده می‌شود. در ساختمان بند شرابدار سنگ و ساروج به‌ کار رفته است.
بند میزان و کلاه‌فرنگی: بند میزان بخش بسیار مهمی در این مجموعه است که رودخانه‌ی کارون را به دو شاخه‌ی شطیط و گرگر تقسیم می‌کند. کلاه فرنگی برج ۸ ضلعی در کنار رود شطیط است که مشرف به بند میزان ساخته شده است. ارتفاع برج  کلاه فرنگی شوشتر ۷ متر و بلندی پایه‌ی آن از سطح زمین ۴ متر بوده است. اکنون فقط ۳ متر بنای سنگی از برج باقی مانده که می‌توان به تماشای آن رفت.