اخبار سیاسی روز

وزیر صهیونیست: از داعش حمایت می کنیم تا ایران به ما نزدیک نشود!

یووال اشتاینیتز، وزیر انرژی اسرائیل هشدار داده که بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، با کمک ایران و روسیه در شمال سوریه، جنگ بزرگی به راه انداخته که می تواند باعث شود ایران با رژیم اسرائیل (سرزمین های اشغالی) مرز مشترک پیدا کند و تهدیدی بزرگ برای این رژیم ایجاد شود.

کد خبر: ۵۶۶۳۰۲

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۳:۵۳ - 07 February 2016

یووال اشتاینیتز، وزیر انرژی اسرائیل هشدار داده که بشار اسد، رئیس جمهور سوریه، با کمک ایران و روسیه در شمال سوریه جنگ بزرگی به راه انداخته که می تواند باعث شود ایران با رژیم اسرائیل مرز مشترک پیدا کند و تهدیدی بزرگ برای این رژیم ایجاد شود.   

به گزارش «تابناک» به نقل از هاآرتص، یوال اشتاینیتز، وزیر انرژی اسرائیل، روز یکشنبه هشدار داد، پیروزی نهایی برای دولت سوریه در جنگ داخلی این کشور می تواند به این معنا باشد که ایران با رژیم اسرائیل (سرزمین های اشغالی) مرز مشترک پیدا می کند.

وزیر انرژی اسرائیل که همچنین یک مقام امنیتی این رژیم است، در سخنرانی خود در شهرستان بئر الشبع گفته: پیروزی های اخیر دولت سوریه علیه گروه های تروریستی از جمله داعش، می تواند شبیه به تهدیدی باشد که ایران از طریق حماس بر ما وارد کرده است.

این مقام اسرائیلی که در یک رویداد فرهنگی در  بئر الشبع حاضر شده بود، در صحبت های خود اضافه کرده است: من می ترسم که قیمت پیروزی دولت بشار اسد بر گروه تروریستی داعش این باشد که ایران در مرزهای شمالی ما حاضر شود.

او در ادامه افزوده است: این امر می تواند یک خطر واقعی برای اسرائیل باشد که همچنین ترک ها و قبرسی ها را نیز تهدید خواهد کرد، چون هیچ یک از کشورهای منطقه حاضر نیستند که حضور فعال ایران را در آب های مدیترانه شاهد باشند.

اشتاینیتز همچنین در گفته های خود به این موضوع اشاره کرده که تمایل به شکست گروه تروریستی داعش، باعث شده تا تهدید ایران و حزب الله نادیده گرفته شود. وی در ادامه سخنانش بدون هیچ گونه اشاره ای به جنایات وحشیانه گروه های تروریستی سوریه از جمله داعش، النصره و جیش الاسلام و همچنین حامیان نظامی و مالی آنها گفته است: استان حلب می تواند برای بشار اسدی که در سال های اخیر 250 هزار نفر را کشته و بیش از 11 میلیون نفر را آواره کرده است، یکی از بزرگ ترین و استراتژیک ترین دستاوردها در طول سال های اخیر باشد.

این مقام سیاسی اسرائیلی با ابراز نگرانی شدید از افزایش نفوذ ایران در حوزه مدیترانه افزوده است: این موضوع ممکن است آغاز سرکوب مخالفان دولت سوریه در استان حلب باشد و در این حال مشکل ما این است که این مهم می تواند نقطه عطفی در برای پیروزی ها بعدی دولت بشار اسد با حمایت ایران و روسیه باشد که ما را با ایران هم مرز می کند.

اشتاینیتز در بخش دیگری از سخنان خود هشدار داده است که پیروزهای پیاپی ارتش سوریه «می تواند به تهدیدی بزرگ و استراتژیک برای ما تبدیل شود و تونل های دسترسی ایران را به حزب الله در لبنان و حماس در غزه فراهم کند».

این عضو کابینه نتانیاهو همچنین با معرفی دولت بشار اسد به عنوان «دولت دست نشانده ایران در سوریه» تأکید کرده است که «ما باید مراقب باشیم تا این وضعیت در آینده برایمان دشواری ها و تهدیدات جدیدی را ایجاد نکند، چون آنچه در سوریه اتفاق می افتد، برای ما بسیار خطرناک است و می تواند با تبدیل بلندی های جولان به مرز مشترک ما با ایران به سرانجام برسد.

هاآرتص می افزاید، سخنان وزیر انرژی اسرائیل در حالی مطرح می شود که نیروهای ارتش سوریه با کمک نیروهای نظامی ایران و روسیه در روزهای اخیر حملات بسیار سنگینی علیه گروه های تروریستی در استان حلب در شمال سوریه ترتیب داده اند و این حملات در پنج سال اخیر یکی از تعیین کننده ترین عملیات های نظامی علیه تروریست ها بوده است.

گفتنی است، اخیراً نیروهای نظامی ارتش سوریه با کمک نیروهای مردمی و همچنین پشتیبانی حملات نظامی روسیه توانسته اند در استان شمالی سوریه یعنی حلب به توفیقات چشمگیری دست یایند و گروه های تروریستی را در چندین جبهه با شکست های سنگین روبه رو کنند که از جمله آن می توان به آزادسازی دو شهر استراتژیک نُبُل و الزهرا اشاره کرد.

به نظر می رسد، نگرانی های مقامات سیاسی اسرائیل از آن جهت مطرح می شود که آن ها می دانند با فتح کامل استان حلب توسط نیروهای ارتش سوریه، گلوگاه حیاتی گروه های تروریستی در مرز با ترکیه از بین خواهد رفت و این موضوع می تواند مقدمات پیروزی های دیگر ارتش سوریه را فراهم کرده و تهدیداتی جدی برای اسرائیل ـ که هم اینک نیز از سوی حماس و حزب الله مورد تهدید قرار می گیرد ـ ایجاد شود.

تحلیل یک اندیشکده غربی؛

چرا سیاست اعمال فشار بر ایران در منطقه محکوم به شکست است؟

آیا احیای قدرت ایران و آزاد شدن آن از تحریم های بین المللی بعد از اجرای توافق هسته ای، یک تهدید امنیتی برای دولت های حوزه خلیج فارس است و اگر چنین است، غرب چگونه باید اطمینان دوباره را به متحدان خود برای مقابله با این تهدید بدهد؟ به نظر می رسد، دوره القای تصور تهدیدآمیز بودن رفتار ایران در منطقه به سر آمده است.

کد خبر: ۵۶۶۰۴۶

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۰۸:۰۲ - 07 February 2016

آیا احیای قدرت ایران و آزاد شدن آن از تحریم های بین المللی بعد از اجرای توافق هسته ای، یک تهدید امنیتی برای دولت های حوزه خلیج فارس است و اگر چنین است غرب چگونه باید یک اطمینان دوباره را به متحدان خود برای مقابله با این تهدید بدهد؟

به گزارش «تابناک»، این موضوعی بود که با حضور دانشمندان، کارشناسان و سیاستگذارانی از دولت های عضو شورای همکاری خلیج فارس، یمن، ایران و اروپا در هفته گذشته در بروکسل مورد بحث قرار گرفت. این جلسه توسط «مرکز پژوهش های کاربردی در مشارکت با کشورهای شرقی» برلین و زیر نظر قواعد و ضوابط مؤسسه چتم هاوس برگزار شد.

روایت غالب در واشنگتن و پایتخت های اروپایی و از جمله حامیان توافق هسته ای این است که سیاست های منطقه ای ایران، همانند حمایت از سوریه بشار اسد، حزب الله لبنان، گروه های شیعه در عراق و انصار الله در یمن، بی ثبات کننده و توسعه طلبانه هستند. عمدتاً دو روش ناشی از این دو روایت برای مقابله با این چالش پدید آمده است؛ یکی افزایش حمایت های نظامی ـ دیپلماتیک غرب از شورای همکاری خلیج فارس و دیگری، اعمال فشار بیشتر بر ایران برای قطع حمایت از متحدان خود و بازیگران نیابتی ضد غرب و ضد کشورهای شورای همکاری خلیج فارس(GCC).

اما این روش ها احتمالاً به کار نخواهند آمد، زیرا آن ها سیاست های ایران را برای ضدیت با غرب و متحدانش تقویت و تحریک کرده اند.

دیدگاه ایران

از دیدگاه ایران، همه اقداماتش در منطقه اساسا دفاعی هستند؛ هرچند کشورهای شورای همکاری خلیج فارس برای تأمین امنیت خود به یک اتحاد دوفاکتو با امریکا وابسته هستند، ایران کشوری است که امنیتش را نه دیگران، بلکه خودش تضمین و تأمین می کند. در واقع، از آنجا که ایران از انقلاب 1979 تاکنون از ترتیبات امنیتی منطقه ای کنار گذاشته شده و هنوز هم در تحریم تسلیحات متعارف از سوی شورای امنیت به سر می برد، تکیه به متحدان و گروه های نیابتی در منطقه برای جلوگیری از حمله به خود را نیاز دارد. یک کارشناس مسائل ایران در بروکسل، آن را یک استراتژی «دفاع رو به جلو» نامیده است.

ایرانیان اگرچه با شک و تردید به این ادعا نگاه می کنند، اما نومحافظه کاران آمریکایی و سعودی معتقدند که ماهیت انقلابی ایران، ریشه مشکل ایران با اعضای شورای همکاری خلیج فارس است.

سیاست های بازیگران منطقه ای، نه ناشی از تفاوت های فرقه ای یا ایدئولوژیک، بلکه ناشی از مخاصمه با ایران است. مخالفان توافق هسته ای با ایران معتقدند که ایران به هزینه ایالات متحده و برای شکست اقدامات ضد اسد، یک عمق استراتژیک در منطقه به دست آورده است. چشم انداز ایران در حال ظهور و خارج شدن آن از انزوای بین المللی به عنوان یک قدرت منطقه ای پایدار و باثبات است که واقعاً عربستان سعودی و متحدانشان را می ترساند.

به همین دلیل، عربستان سعودی به دنبال شکست همه دستاوردهایی است که ایران در یک سال گذشته به دست آورده است. تصمیم به قطع روابط و مناسبات دیپلماتیک به دنبال اعتراض ایران به اعدام شیخ نمر، نشان داد که عربستان سعودی و متحدان نزدیکش از جمله بحرین و امارات، به هیچ وجه حاضر به مصالحه با ایران نیستند.

استراتژی عربستان

در عوض، عربستان سعودی در حال تسلیح مجدد خود است. بر اساس گزارش آی اچ اس(IHS)، عربستان سعودی در حال برنامه ریزی برای افزایش هزینه های نظامی خود در پنج سال آینده و تقویت و افزایش بودجه نظامی اش به 60 میلیارد دلار در سال 2020 نسبت به حجم 49 میلیارد دلار فعلی است. مؤسسه بین المللی تحقیقات صلح استکهلم (SIPRI) اشاره می کند، در سال 2014 عربستان سعودی هزینه های نظامی خود را 17 درصد افزایش داده که بالاترین میزان افزایش در میان 15 هزینه کننده نظامی بزرگ جهان است.

عربستان سعودی و متحدانش این اقدامات را عاملی بازدارنده در برابر ایران می بینند. همان طور که یکی از شرکت کنندگان در کنفرانس بروکسل اشاره می کند، عربستان سعودی سعی دارد با افزایش توانایی ها و ظرفیت های خود برای یک دوره ده ساله، از برتری کیفی در مقابل ایران اطمینان پیدا کند.

در این زمینه، تلاش های غرب برای اطمینان دهی به کشورهای خلیج فارس به وسیله ارائه حمایت های نظامی و دیپلماتیک بیشتر، یک شکست برای خودش است. تا زمانی که ساختار امنیتی فعلی ادامه یابد، کشورهای عرب خلیج فارس از امتیاز ویژه کمک های غرب علیه ایران برخوردار باشند و ایران هنوز در معرض اقدامات محدودکننده از جمله تحریم های تسلیحاتی باشد، ایران مسیر خود را دنبال خواهد کرد.

این موضوع، شکوفه و نهال تنش زدایی غرب با ایران به عنوان یک بازیگر کلیدی و بانفوذ منطقه ای که در بحران های عمده منطقه ای از جمله سوریه، لبنان و افغانستان نقش اساسی دارد را به مخاطره خواهد انداخت. پشتیبانی بی قید و شرط از متحدان سنتی منطقه ای، بنا به دلایل اخلاقی و کاربردی در حال تبدیل شدن به یک وضعیت ناپایدار و غیرقابل تحمل است.

دیدگاه غرب

به غیر از ایران، هیچ یک از متحدان منطقه ای ایالات متحده در خاورمیانه در اولویت اصلی غرب در منطقه یعنی شکست دادن داعش و سازمان های وهابی سهیم نیستند. برای دهه ها، آموزش های عقیدتی افراطی و کمک های مالی به تروریست هایی که از درون عربستان سعودی و دیگر دولت های عربی خلیج فارس نشأت گرفتند، این اطمینان را به وجود آورد که تهدید تروریسم برای مدت های طولانی باقی خواهد ماند و ادامه خواهد داشت. عربستان سعودی در بهترین حالت ممکن، نشان داده که یک متحد غیرقابل اطمینان برای مبارزه علیه گروه های افراطی است.

هزینه های سیاسی بالا برای رهبران غربی باعث تداوم توجیهات فروش گسترده تسلیحات به عربستان و دیگر کشورهای شورای همکاری خلیج فارس شده است. عموم مردم، خصوصاً در اروپا، به طور فزاینده از تأثیرات منفی این فروش تسلیحات بر صلح و ثبات منطقه ای آگاه هستند. فاجعه انسانی که ائتلاف تحت رهبری عربستان در یمن به بهانه مقابله با آنچه «امپریالیسم ایرانی» می خواند به وجود آورده، تنها یکی از نمونه های غم انگیز است. به همین دلیل بود که در ماه گذشته در پارلمان اروپا، راجع به قانونی بودن فروش سلاح به عربستان سعودی سؤالاتی پرسیده و در مورد آن بحث شد.

در کنفرانس بروکسل، ایده ارزنده ای ارائه شد که در چارچوب فکری استفن والت، اندیشمند آمریکایی روابط بین الملل قرار دارد که بنا بر آن، ایالات متحده نقش یک موازنه نگر برون منطقه ای را بازی می کند که در آن سعی دارد از تسلط ایران و شورای همکاری خلیج فارس یا هر بازیگر منطقه ای دیگر بر منطقه جلوگیری کند.

در نهایت، ایالات متحده و اروپا باید ارسال و فروش تسلیحات به منطقه را متوقف کنند و برای شاهزادگان و امیران خلیج فارس روشن سازند که اقدامات یک سویه ضد ایرانی را تحمل نخواهند کرد.

اظهارات عجیب معاون وزارت امورخارجه در رابطه با پناهندگان ایرانی!

ورود روزافزون هزاران پناهجو و مهاجر از کشورهای جنگ زده خاورمیانه و آسیا به یکی از بزرگترین بحران سیاسی و اجتماعی تبدیل شده است. در همین راستا، ابراهیم رحیم پور، معاون آسیا و اقیانوسیه و مشترک‌المنافع وزارت امور خارجه در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها اظهارت عجیبی در این رابطه داشته که به هیچ وجه پذیرفته نیست.

کد خبر: ۵۶۶۰۹۷

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۱:۰۰ - 07 February 2016

همین چند وقت پیش بود که کمیساریای عالی پناهندگان، بحران پناهجویان را شرم آورترین فاجعه انسانی در تاریخ اروپا خواند و ضمن اشاره به قاچاق انسان و زنان و کودکانی که مورد تعرض گرفته اند، آن را زنگ خطر دانست.

به گزارش «تابناک»، ورود روزافزون هزاران پناهجو و مهاجر از کشورهای جنگ زده خاورمیانه و آسیا به یکی از بزرگترین بحران سیاسی و اجتماعی  تبدیل شده است. البته در این میان پناهجویان فقط از کشورهای جنگ زده مانند سوریه و عراق و این ها نیستند و متأسفانه برخی از شهروندان ایرانی نیز پا به این عرصه خطرناک می گذارند.

در این میان استرالیا به عنوان یکی از مهمترین مقصد ایرانیان برای پناهندگی مطرح است.خبر دردناک و حیرت‌آور این است که ایرانیان بیشتر از افغانی‌ها سوار بر قایق‌های مرگ، می‌خواهند خود را به استرالیا برسانند تا در آنجا سکنی گزینند؛ اما همه آنان به مقصد نمی‌رسند. برخی در اقیانوس جان می‌دهند و برخی هم گرفتار اردوگاه‌هایی می‌شوند و سالیان سال ‌با درد و زجر در آنجا زندگی می‌کنند.

بر طبق قوانین جدید مهاجرت، تنها مهاجران کشورهای عراق، سوریه و افغانستان به دلیل وجود جنگ داخلی در کشورهایشان اجازه ورود به اروپا را به دست می‌آورند؛ بنابراین، در این شرایط، امکان پناهندگی برای ایرانی ها وجود ندارد. البته وضعیت استرلیا نیز بهتر از کشورهای اروپایی نیست.

این شرایط باعث می شود که وضعیت پناهجویان ایرانی نسبت به سایر پناهجویان در وضعیت بدتری قرار گیرد. این موضوع هنگامی جدی تر به نظر می رسد که بر طبق قوانین استرالیا نیز قوانین جدیدی را در رابطه با موضوع پناهندگی وضع کرده که وضعیت را برای پناهجویان وخیم تر نموده است.

بدون تردید دستگاه های اجرایی کشور برای حل این معضل باید همه تلاش خود را در جهت آگاه سازی جوانان و همچنین تلاش برای حل مشکلات پناهجویانی که به هر دلیل پناهنده و امروز پشیمان شده اند انجام دهند.

وزارت امور خارجه یکی از مهمترین دستگاه های متولی این امر است که می تواند از طریق تسهیل روند اداری کنسولی، سبب بازگشت پناهجویانی که قصد برگشت از این سفر ناکجاآباد را دارند، به عهده بگیرد.

در همین راستا، ابراهیم رحیم پور، معاون آسیا و اقیانوسیه و مشترک‌المنافع وزارت امور خارجه در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها اظهارت عجیبی در این رابطه انجام داده است که هیچ وجه قابل پذیرش نیست.

رحیم پور در گفت و گو با آنا در رابطه با موضوع پناهنده های ایرانی در استرالیا بیان می کند که «استرالیایی‌ها در مورد آن عده از پناهجویانی که در جزایر دیگر هستند، می‌گویند که سفارت ایران باید به آن جزایر برود و اقدامات لازم را انجام دهد. ما هم این کار را انجام نمی‌دهیم. برای اینکه آنها باید امنیت خاطر داشته و حرف دل خودشان را در سفارت ما که سرزمین کشورمان محسوب می‌شود،‌ بزنند. ممکن است اتباع ما با تهدید و نظارت آنها ناچار به درخواست برای بازگشت شوند که به همین دلیل نیز ما این امر را به نفع اتباع خودمان قبول نکردیم. آنها معتقدند حمل اتباع ایرانی به سفارت هزینه‌بر است و ما هم می‌گوییم به هر حال آنها باید این هزینه را تقبل کنند. ما به آنها گفته‌ایم شما ادعا می کنید که برای حقوق بشر هزینه می‌کنید، این در حالی است که در مورد این مسأله به عکس عمل می‌کنید».

آقای معاون در ادامه این گفت و گو به عنوان راه حل بازگشت کسانی که پناهنده شده است، بیان می دارد «اگر خانواده‌های پناهجویان به وزارت امور خارجه مراجعه کنند و بگویند که هزینه بازگشتشان را پرداخت می‌کنند یا دولت استرالیا این هزینه را پرداخت می‌کند و این افراد راضی به بازگشت هستند،‌ این تعامل بین ما و دولت استرالیا قاعدتا خیلی سهل است».

در واقع معاون وزیر خارجه سه شرط اصلی را برای بازگشت ایرانیان مهاجر می گذارد.

1- رضایت قلبی پناهجویان به بازگشت!

2- پرداخت هزینه ها توسط خانواده ها و یا دولت استرالیا

3- مراجعه خانواده های پناهجویان به وزارت امور خارجه

این اظهارات در حالی از سوی ایشان ابراز می شود که گزارش های میدانی از وضعیت پناهجویان ایرانی در استرالیا نشان می دهد که بسیاری از آنان از رفتن به این سفر خطرناک پشیمان شده اند؛ اما دولت استرالیا آنها را در جزایری حفظ می کند که امکان مراجعه به سفارت ایران را ندارند که حرف دلشان را بزنند! بر اساس اظهارات آقای رحیم پور دیپلمات های ایرانی نیز به دلیل اینکه می خواهند پناهجویان حرف دلشان را در سفارت به دیپلمات های ایرانی بزنند از رفتن به این جزایر خودداری می کنند.

در حالی که وظیفه نمایندگی های جمهوری اسلامی این است که به هر نحو ممکن حقوق و منافع ایرانی های خارج از کشور را تأمین کنند، نه به دلایل واهی از انجام وظایف ذاتی شانه خالی کنند.

دومین دلیل شاهکار معاون وزیرخارجه درباره عدم پیگیری هزینه مالی بازگشت این افراد است که یا باید خانواده های آنان پرداخت کند یا دولت استرالیا. آقای رحیم پور شرط بررسی این موضوع را هم مراجعه خانواده های آنها می داند!

این در حالی است که وزارت امورخارجه خود به عنوان وظیفه باید پیگیر وضعیت این افراد باشد و از طریق تماس با خانواده های آنها در جهت حل مسائل آنها اقدام نماید. نه اینکه منتظر باشد کسی مراجعه کند یا اینکه کسی حاضر به پرداخت هزینه های بازگشت باشد.

تابناک امیدوار است، همه ارکان وزارت امورخارجه همانند آنچه در توافق و اجرای برجام رخ داد؛ حقوق ایرانیان و منافع ملی را لحاظ کند. اینکه حقوق ایرانی ها را با شروط این هم به شرط مراجعه پیگیری کنیم در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست.

جانشین پوتین کیست؟

کد خبر: ۵۶۶۲۶۹

تاریخ انتشار: ۱۸ بهمن ۱۳۹۴ - ۱۲:۳۶ - 07 February 2016

براساس گزارشی، رئیس‌جمهوری روسیه محافظ سابقش را که سابقا از قهرمانان ارتش بوده، برای جانشینی خود آماده می‌کند.

به گزارش ایسنا، به نوشته روزنامه دیلی میل، این فرد ظاهرا "الکسی دیومین" فرماندار منطقه تولا است که در گذشته درجه و مدال‌های بیشماری در ارتش گرفته است. الکسی 43 ساله سابقا محافظ و آجودان مورد اعتماد ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه بوده است.

براساس این گزارش، دیومین فرماندهی نیروهای عملیات ویژه ارتش روسیه را که نقشی مهم در تسخیر شبه‌جزیره کریمه از اوکراین داشتند، بر عهده داشت. پوتین شخصا به وی به دلیل شجاعت مدال "قهرمان روسیه" را داده است. طبق گزارش میل، دیومین دو ماه پیش به سمت معاون وزیر دفاع روسیه تعیین شد و پس از آن هم فرمانداری ایالت تولا را به دست گرفت.

پوتین و جانشین احتمالی‌اش(سمت چپ پوتین)

دیلی میل گزارش می‌دهد، اینکه دیومین به صورت ناگهانی به فرمانداری منطقه مهم و استراتژیک تولا درآمد نشان می‌دهد که پوتین می‌خواهد پیش از آنکه یک ارتقای دیگر به وی بدهد، اندکی تجربه سیاسی نیز به وی یاد داده باشد.

سرگئی دورنکو، از مجریان با سابقه رادیو و تلویزیون روسیه معتقد است که دیومین برای آنکه نهایتا جانشین ولادیمیر پوتین در مسند ریاست جمهوری شود، آماده می‌شود. وی گفت: بدون هیچگونه تردیدی روی دیومین شرط‌ بندی می‌کنم.