اخبار سیاسی روز

سفر مخفیانه یک مقام ارشد عراقی به تهران؟

همچنین گفته می‌شود که جعفری از سردار قاسم سلیمانی خواسته است که دوباره به عراق بیاید و خود به طور مستقیم فرماندهی عملیات نظامی در الانبار به کمک نیروهای داوطلب مردمی را بر عهده بگیرد.

یک سایت عراقی ادعایی را مبنی بر سفر مخفیانه فرستاده ویژه نخست‌وزیر عراق به تهران مطرح کرد.
به گزارش «دیپلماسی ایرانی»، سایت شبکه اخبار العراق مدعی شد که حیدر العبادی برای جلب حمایت ایران از خود و حمایت بیشتر از دولتش به طور سری ابراهیم جعفری را به ایران فرستاده است.
این سایت به نقل از منابع نزدیک به حزب الدعوه گزارش داد که الجعفری اواخر هفته پیش به طور سری به تهران رفت و درباره اوضاع جاری در عراق مذاکرات مفصلی را با مقام‌های ارشد ایرانی انجام داد.
به گفته این سایت خبری، سفر جعفری مستقیما با تنش در روابط دولت عبادی با گروه شبه نظامی حزب‌الله و عصائب اهل حق ارتباط داشته است.گفته می شود وی در این سفر از ایرانی‌ها خواسته است که جلوی فعالیت‌های ضد دولتی نوری مالکی و تلاش‌های او برای براندازی دولت عبادی را بگیرد.
همچنین گفته می‌شود که جعفری از سردار قاسم سلیمانی خواسته است که دوباره به عراق بیاید و خود به طور مستقیم فرماندهی عملیات نظامی در الانبار به کمک نیروهای داوطلب مردمی را بر عهده بگیرد.
پیچیدگی اوضاع میدانی در جنگ با داعش و افزایش جنایت‌های داعش در حق شهروندان عادی و نظامیان سبب شده تا حیدر العبادی، نخست ‌وزیر و خالد العبیدی، وزیر دفاع عراق بیش از پیش تحت فشار قرار بگیرند، تا آنجا که عبادی در جریان جلسه خود با نمایندگان مجلس که بر سر برخی جزئیات در جنگ با داعش تشکیل شده بود، گفت آماده است در صورتی که نتواند در جنگ با داعش پیروز شود یا امنیت و حمایت از شهروندان را در عراق گسترش دهد از سمت خود کناره‌گیری کند.

مذاکرات هسته‌ای و سه رویکرد سعودی‌ها در قبال ایران

دومین حالت قابل تصور برای عربستان سعودی این خواهد بود، که ایران سعی خواهد کرد با بردن مشکل به بیرون از مرزهای خود، هزینه مقابله با جمهوری اسلامی ایران را برای طرف مقابل افزایش دهد.

سایت خبر آنلاین نوشت: دولت عربستان سعودی، اهداف مختلفی را از یورش به یمن پی می گیرد، فارغ از آن که این کشور مدعی است، خطر را در مرزهای خود احساس کرده و به آن واکنش نشان داده است، در پی حل مشکلات خود و یا دست کم تغییر تمرکز بر آن ها نیز بوده است.

این سایت افزوده است: از آن جمله می توان به برکناری ولی عهد و قرار گرفتن پسر شاه در مسند، جانشینی ولی عهد و یا همان ولی عهد دوم اشاره کرد.

محمد بن سلمان نیازمند است تا حقانیت و توانمندی خود را در عرصه جنگ یمن ثابت کند و نشان دهد توانسته بر این بحران فائق بیاید و جانشین شایسته ای برای تاج و تخت سعودی است، اما این بحران فارغ از خواست عربستان سعودی، یک بازیگر قدرتمند دیگر نیز دارد، که الان به دلیل محذوریت هایی عقب نشسته و منتظر است. سعودی ها دلیل سکوت و عدم تحرک جدی جمهوری اسلامی ایران را در مشکل هسته ای این کشور با غرب، و تحرکات آتی آن را منوط به روند حل پرونده ی هسته ای می دانند.

سعودی ها اینک سه حالت را متصور می شوند و بر اساس هر کدام از آن ها احتمالاً رفتارهایی به نسبت آن ها در نظر خواهند گرفت:

1) مذاکرات بین جمهوری اسلامی ایران و اعضای دائم شورای امنیت و آلمان، با سرعت پیش رود و مانع خاصی در مذاکرات ایجاد نگردد و توافق هسته ای سریع حاصل گردد.

اولین راهبرد برای عربستان سعودی در این حالت، این است که سعی خواهد کرد با حمله زمینی و برق آسا کار را پیش از توافق تمام کند. این استراتژی هزینه زا و مستلزم تخریب وجهه عربستان و کشته شدن نیروهای این کشور باشد. ریسک این حرکت بالا و احتمال اسیر شدن عربستان در باتلاق یمن بالاست.

دومین راهبردی که عربستان می تواند پی بگیرد، بمباران شدید مواضع نیروهای مردمی و ارتش یمن و مسلح کردن حامیان رییس جمهور مستعفی برای کسب پیروزی است. این راهبرد هزینه هایی به مراتب کمتر دارد، اما زمان بر خواهد بود و در صورت سرعت بالای روند مذاکرات، نخواهد توانست به محمد بن سلمان کمک نماید.

سومین راهبرد این است که عربستان با بمباران سنگین جناح های داخل، سعی نماید جمهوری اسلامی ایران را مصر به روند سیاسی نماید و از راه میز مذاکره تا حدودی، منویات خود را به کمیته های مردمی بقبولاند.

سه راهبرد این حالت، نمی تواند مقبول شاهزاده جوان باشد و وی در این حالت در مخمصه و تنگنا قرار خواهد گرفت و حتی پیروزی با کسب هر یک از این سه راهبرد نه تنها پیروزی قاطعی نخواهد بود، بلکه منتقدین وی در درون خاندان سلطنت، شدیدترین حملات را به وی خواهند کرد.

2) مذاکرات به خوبی پیش نرود، طرفین خواسته هایی را مطرح کنند که حل آن ها مستلزم تصمیم سیاسی مقامات ارشد و زمان بر باشد. عربستان در این حالت زمان بیشتری خواهد داشت تا با حوصله کار را تمام نماید، در این حالت راهبردهای بالا با تغییرات زیر همراه خواهند بود.

با توجه به اینکه نیروهای حامی رییس جمهور مستعفی، شبه نظامی می باشند و توان مقابله با ارتش یمن را ندارند و نیز آنکه فاقد سلاح های سنگین می باشند، اینان سعی خواهند کرد با تجهیز و آموزش آن ها، از یک طرف و با بمباران مواضع ارتش و کمیته های مردمی، صحنه ی نبرد را به سود خود تغییر دهند.

در صورت تعداد کم نیروهای حامی رییس جمهور مستعفی و یا ناکارآمدی آن ها، نیروهای رزمی عربستان سعودی را به صورت مستقل وارد یمن کرده و ایجاد جبهه ای متشکل از دو نیرو، اولاً راه پیشروی ارتش و کمیته های مردمی یمن را متوقف نمایند و پس از آن پیشروی را برای فتح صنعا آغاز نمایند.

با افزایش بمباران ها و وخیم شدن وضع یمن، طرف های حامی و درگیر در یمن حاضر شوند، به عربستان سعودی امتیازات لازم را بدهند و به یک راه حل بینابینی دست یابند.

این حالت هم نمی تواند، مطابق میل شاهزاده جوان سعودی باشد، اما از حالت اول بهتر است چرا که خطرات سعودی از ناحیه ایران کاسته شده و آن ها خواهند توانست با هزینه ی کمتر این بحران را خاتمه دهد.

3) مذاکرات به دلیل عدم مفاهمه هر دو طرف به شکست بیانجامد و دوری از درگیری ها بین دو طرف آغاز گردد. در این حالت عربستان با وضعیت غامضی رو به رو خواهد شد، چرا که عکس العمل جمهوری اسلامی ایران، کاملاً غیر قابل پیش بینی خواهد بود و حتی ورود دو کشور در بحران یمن به نقطه بی بازگشت و احتمال جنگ نیز وجود دارد.

اولین حالت قابل تصور برای عربستان سعودی و همچنین بهترین حالت برای آن ها این است، که جمهوری اسلامی ایران، از مواضع منطقه ای عقب نشینی و سعی کند با موج تهدیدات اقتصادی و نظامی که توسط آمریکا، مانند پیش از توافق لوزان، مقابله کند و سعی نماید تا حد ممکن تاثیرات فشارها را کاهش دهد. در این حالت عربستان سعی خواهد کرد، با فراغ بال بحران یمن را حل نماید و با اتخاذ کم هزینه ترین راهبرد، پیروزی حداکثری را به دست آورد.

دومین حالت قابل تصور برای عربستان سعودی این خواهد بود، که ایران سعی خواهد کرد با بردن مشکل به بیرون از مرزهای خود، هزینه مقابله با جمهوری اسلامی ایران را برای طرف مقابل افزایش دهد. این تحرکات حتی می تواند حمله به منافع منطقه ای قدرت های بزرگ و سعی برای بالا کشیدن قیمت نفت، جهت کاهش فشارهای بین المللی باشد. این حالت خطرناک ترین وضعیت ممکن برای عربستان سعودی و شاهزاده ی جوان خواهد بود، که هزینه بسیار سنگین را بر این کشور و شاهزاده ی جوان تحمیل خواهد کرد.

تفسیر بالا بررسی وضعیت پرونده هسته ای از دید عربستان سعودی و راهبردهایی است که این کشور می تواند و یا خواهد خواست پی بگیرد.

منبع: خبر آنلاین

همکاری آمریکا با ارتش عراق برای بازپس‌گیری پالایشگاه بیجی

دمپسی در نشستی مطبوعاتی در پنتاگون اعلام کرد: بیجی بخش مهمی از تاسیسات زیربنایی نفتی عراق است و این پالایشگاه در مسیر کرکوک- موصل که تحت تصرف داعش است، واقع شده و بازپس‌گیری آن اهمیت بسیاری دارد.

رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا اعلام کرد که نیروهای این کشور تلاش می‌کنند با حمایت از نیروهای عراقی فشار بر آنها در پالایشگاه بیجی را که موقعیتی استراتژیک دارد و بخش‌هایی از آن تحت کنترل داعش است، بکاهند.

به گزارش ایسنا به نقل از شبکه خبری اسکای نیوز، ژنرال مارتین دمپسی، رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا با اشاره به همکاری نیروهای آمریکایی و عراقی برای بازپس‌گیری پالایشگاه بیجی گفت: ارتش از روز سه‌شنبه 26 حمله هوایی علیه داعش انجام داده و با انداختن 18 محموله کمک‌ نظامی را به وسیله هواپیما برای نیروهای عراقی انداخته است.

دمپسی در نشستی مطبوعاتی در پنتاگون اعلام کرد: بیجی بخش مهمی از تاسیسات زیربنایی نفتی عراق است و این پالایشگاه در مسیر کرکوک- موصل که تحت تصرف داعش است، واقع شده و بازپس‌گیری آن اهمیت بسیاری دارد.

این پالایشگاه از چند ماه قبل محل درگیری‌های شدید میان داعش و نیروهای عراقی بوده است. نیروهای دولتی عراق در نوامبر این پالایشگاه را از داعش پس گرفت اما دوباره کنترل آن را از دست دادند و قبل از اینکه دوباره داعش آن را تصرف کند، نیروهای عراقی در ماه آوریل این پالایشگاه را به کنترل درآورده بودند.منبع: ایسنا

واشنگتن پست: توافق ایران و آمریکا برای بازگشایی دفاتر دیپلماتیک

این خبر بعد از اینکه جان کری وزیر امور خارجه آمریکا هفته گذشته به محل اقامت نماینده ایران در سازمان ملل رفت منتشر شد. جان کری عملا اولین مقام ارشد آمریکایی است که پس از سالها چنین اقدامی انجام داده است.

ایران و آمریکا درباره بازگشایی دفاتر دیپلماتیک جدید در پایتخت‌های دو کشور موافقت کردند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران واشنگتن پست در مطلبی در پایگاه اینترنتی خود نوشت: آمریکا برای اولین بار پس از قطع روابط با ایران از سال 1979 به دفتر حافظ منافع ایران در واشینگتن اجازه می‌دهد به محل جدیدی نقل مکان کند. در عوض گفته شده به سوئیس هم که حافظ منافع آمریکا در ایران است اجازه داده می‌شود دفاتر جدیدی در تهران داشته باشد.این خبر بعد از اینکه جان کری وزیر امور خارجه آمریکا هفته گذشته به محل اقامت نماینده ایران در سازمان ملل رفت منتشر شد. جان کری عملا اولین مقام ارشد آمریکایی است که پس از سالها چنین اقدامی انجام داده است.دفتر حافظ منافع ایران در واشینگتن وظیفه صدور روادید، دادن گذرنامه و ارائه برخی امور فرهنگی برای حدود یک و نیم میلیون آمریکایی ایرانی تبار را در این کشور بر عهده دارد.

منبع: باشگاه خبرنگاران

ادعای دولت رئیس جمهور فراری یمن: ایران در اریتره به حوثی ها آموزش می دهد

او اعتراف کرد که 80 درصد ارتش یمن به مخالفان رئیس جمهوری فراری یمن عبدربه منصور هادی شامل حوثی ها و حامیالن صالح پیوسته اند.

فرمانده ارتش در دولت رئیس جمهور فراری یمن مدعی شد ایرانی ها به حوثی ها در یکی از جزیره های اریتره آموزش نظامی داده اند.

به گزارش عصرایران، محمد علی المقدشی رئیس جدید ستاد مشترک ارتش در دولت در تبعید یمن گفت که ایران به حوثی های یمن سلاح و آموزش می دهد.

اریتره یکی از کشورهای شاخ آفریقاست و در ساحل دریای سرخ قرار دارد.

هم اکنون عبدربه منصور هادی رئیس جمهور فراری یمن در کنار شماری از وزیران و مقامات ارشد دولتش در ریاض مستقر است. او به تازگی فرد جدیدی را به عنوان رئیس ستاد مشترک ارتش یمن منصوب کرده است.
این در حالی است که در صنعا دولت دیگری به عنوان دولت یمن مشغول فعالیت است. این دولت توسط حوثی ها و حزب کنگره ملی به رهبری علی عبدالله صالح رئیس جمهور سابق یمن تشکیل شده است.
فرمانده ارتش در دولت در تبعید یمن که با شبکه الجزیره مصاحبه می کرد ادعا کرد: کارشناسان نظامی از ایران، سوریه و لبنان برای کمک به حوثی ها، هم اکنون در یمن هستند.
وی بدون اشاره به کشته شدن شمار زیادی از غیرنظامیان به ویژه زنان و کودکان یمن در حملات هوایی سعودی گفت که بازسازی ارتش یمن را در راس اولویت های خود قرار می دهد به ویژه اینکه هم اکنون 80 درصد ارتش یمن خارج از خدمت است.این موضوع ثابت می کند 80 درصد ارتش یمن به مخالفان رئیس جمهوری فراری یمن عبدربه منصور هادی شامل حوثی ها و حامیالن صالح پیوسته اند.
او در حالی اتهاماتی را متوجه ایران می کند که ارتش عربستان سعودی از حدود یک ماه پیش تاکنون مناطق مختلف یمن را بمباران می کنند. در این بمباران ها شمار زیادی ازغیرنظامیان به ویژه زنان و کودکان کشته شده اند.
ایران بارها هر گونه دخالت در امور داخلی یمن را به شدت تکذیب کرده است. علاوه بر این تاکنون هیچ سندی برای اثبات ادعاهای ضدایرانی در یمن منتشر نشده است.
همچنین یکی از رهبران مخالف دولت اریتره هم مدعی شد: از سال 2009  پایگاه های نظامی در اریتره ایجاد شده اند و در آنها به حوثی ها و دیگر گروه های هوادار ایران در کشورهای جنوب خلیج فارس آموزش داده می شود. 
"شوقی احمد" از رهبران حزب "عدالت و توسعه" اریتره که در لندن سخن می گوید افزود: به دنبال امضای توافقنامه همکاری میان ایران و اریتره در سال 2009، حجم زیادی سلاح از اریتره به یمن منتقل شد. گزارش جدید سازمان ملل متحد هم می گوید که ایران از سال 2009 به حوثی های یمن سلاح می داد.
این مخالف دولت فعلی اریتره ادامه داد: این توافقنامه شامل انجام آموزش حوثی ها در اریتره و جزیره های این کشور و سپس انتقال آنها به یمن است. علاوه بر این شماری از عرب های شیعه نیز در این مراکز آموزش می بینند.

اهمیت استراتژیک منطقه «نجران» +تصاویر 

   

در این مقاله اهمیت نجران و نگرانی های آل سعود نسبت به این منطقه بیان شد. متأسفانه رژیم مرتجع و دیکتاتور آل سعود مانع فعالیت خبرنگاران مستقل در نجران شده است و نمی توان در مورد واکنش و حتی نگرش بومیان این منطقه نسبت به حمله موشکی یمنی ها قضاوت کرد. به نظر می رسد انصار الله قصد دارد...

به گزارش مشرق؛ خبر کوتاه و البته بسیار مهم بود: «سخنگوی عملیات ارتش آل سعود در یمن، حمله خمپاره ای و موشکی قبائل یمنی به داخل خاک عربستان را تأیید کرد. منطقه "نجران" هدف حملات موشکی انقلابیون یمنی قرار گرفت.» حال این پرسش اهمیت مضاعفی می یابد که بدانیم منطقه نجران برای یمن و عربستان چه اهمیت استراتژیکی دارد؟

منطقه نجران از سه منظر با بقیه خاک عربستان متفاوت است و به عبارت دقیق تر می توان آن را گسل های غیرفعال زلزله ای خواند که در صورت تحریک آن می تواند زلزله ای مهیب را در داخل اراضی عربستان سعودی پدید آورد. پیشینه تاریخی این منطقه و پیوندهای قبیله ای و فرهنگی آن با یمن، اکثریت شیعه (اسماعیلی) این منطقه و مخالفت آنان با نظام وهابیت حاکم بر ریاض و بالاخره موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک آن به نوعی است که شاید بتوان آن را یکی از حساس ترین و آسیب پذیرترین نقاط قلمرو حاکمیت آل سعود دانست. گروه بین الملل فردا در گزارشی ویژه، ضمن تشریح این نکات، کل منطقه نجران را به اجمال معرفی می کند.

نمونه ای از خنجرهای مشهور یمنی که اهالی نجران به کمر می بندند.
سربند (چفیه) متفاوت اهالی نجران در مقایسه با اهالی مناطق مرکزی حجاز قابل مشاهده است.

1-    مقدمه

در تقسیم بندی سیاسی-جغرافیایی کشور عربستان سعودی، بزرگ ترین واحد تقسیم بندی «منطقه» می باشد که به نوعی معادل ایالت در کشورهای فدرال می باشد. والی هر منطقه از سوی پادشاه آل سعود تعیین می گردد و والی حق دارد علاوه بر قوانین کشوری، در چهارچوب معینی قوانینی را برای منطقه تحت قلمرو خود وضع کند. همچنین مالیات ها و قوانین اقتصادی در مناطق مختلف، متفاوت بوده و نوعی خودمختاری اقتصادی در مناطق مختلف برقرار است. از نظر اقتصادی، والیان مناطق موظفند سالانه مخارج معینی را تحت عنوان حق حاکمیت به دولت مرکزی در ریاض بپردازند و فراتر از آن هیچ محدودیتی ندارند و می توانند قوانین و مقررات را در کنار نظام های اقتصادی مد نظر خویش حاکم سازند. این مناطق از نظر انتظامی و امنیتی هیچ ساختاری ندارند و از این حیث، دولت مرکزی حرف اول و آخر را می زند. همچنین با وجود پذیرش حق وضع قوانین در هر منطقه، دادگاه های عربستان سعودی یکپارچه بوده و محاکم قضایی در مناطق مختلف به صورت مستقیم تحت مدیریت و نظارت دستگاه قضایی مرکزی ریاض می باشند. هر یک از مناطق در تقسیم بندی کوچک تر، به استان، شهرستان و شهرهای مختلف تقسیم می شوند.

 یک برنامه تلویزیونی که مجری (نفر دوم سمت چپ) و یکی از مدعوین (نفر اول سمت راست) از مناطق مرکزی عربستان هستند و در میان آن ها یک نفر از اهالی نجران در حال صحبت است. پوشش و سربند کاملا متفاوت نجرانی ها در مقایسه با دیگر اتباع کشور عربستان سعودی،  در یان تصویر کاملا محرز است.

منطقه نجران، یکی از مناطق (ایالت) 13گانه قلمرو آل سعود است که از نظر تاریخی آخرین منطقه ای بود که به قلمرو حاکمیتی عربستان ضمیمه شد. این منطقه حدود 360هزار کیلومتر مربع وسعت دارد و از این حیث، یکی از وسیع ترین مناطق شبه جزیره محسوب می شود. بافت کوهستانی آن به نوعی دروازه و مرز بیابان های داخلی حجاز به حساب می آمده و هم اکنون نیز بخش مهمی از آب شبه جزیره از این منطقه تأمین می شود. «سد وادی نجران» در این منطقه، چهارمین بزرگ ترین سد شبه جزیره حجاز است و علاوه بر تأمین آب منطقه نجران، نیروگاه برقی حاشیه سد را تغذیه می کند که برق تولیدی این نیروگاه علاوه بر نجران در شبکه برق دو منطقه مجاور نیز توزیع می شود. هم چنین گفتنی است که منطقه نجران، یگانه منطقه تاریخی-تمدنی شبه جزیره است که آثار تاریخی آن بیش از دو هزار سال قدمت دارد.

در مراسم مشهور به "بیعت"، شیوخ قبائل نجران پوششی کاملا متمایز با دیگر مناطق آل سعود دارند و این پوشش متفاوت حتی در مراسم های رسمی درباری نیز کاملا مشهود است.

2-    پیشینه مذهبی

پیشینه این منطقه به حدود 3هزار سال قبل بازمی گردد که تحت سیطره پادشاه و ملکه سبأ (یمن فعلی) بوده است. حدود صد سال پیش از میلاد، اهالی نجران با قیام علیه حاکم سبأ از قلمرو وی خارج شده و حکومت خود را تشکیل می دهند. حکومت نجران بعد از تثبیت خود و دفع کامل خطر همسایه قدرتمند جنوبی، به سمت شرق لشکرکشی می کند و شهرهای "قطیف" و "احسا" (مناطق شیعه نشین کنونی) را به قلمرو خود ضمیمه می کند. در قرن سوم میلادی، نجرانیان با پذیرش رسمی دعوت مسیحیان، نخستین گروه مسیحیان را در شبه جزیره عربستان تشکیل می دهند. در قرن چهارم، نجران نخستین کشور آسیایی است که مسیحیت در آن دین رسمی اعلام می شود. در سال نهم و دهم هجری، نجرانی ها به اختیار خود و به دست حضرت علی علیه السلام مسلمان می شوند و به این ترتیب، اسلام در این منطقه بدون هیچ درگیری نظامی گسترش می یابد.

نقشه مناطق 13گانه عربستان سعودی؛ در این نقشه، منطقه نجران با رنگ سبز متمایز شده است. ضمن این که مناطق عسیر و جازان نیز مشخص هستند.

3-    نجران، جزئی از خاک یمن
 
در سال 1918، «یحیی حمید الدین متوکل» رهبر مذهبی شیعیان زیدی در یمن – با استفاده از فرصت شکست عثمانی در جنگ جهانی اول - علیه خلیفه عثمانی قیام می کند و به سرعت می تواند قلمرو حاکمیتی خود را در مناطق شیعه نشین تشکیل دهد. او نه تنها بر سراسر منطقه یمن کنونی حاکم می شود؛ بلکه دو منطقه "نجران" و "جازان" – که امروزه تحت حاکمیت دربار آل سعود هستند – در قلمرو حاکمیت وی قرار گرفتند. تنها یک سال بعد، دولت انگلستان با واهمه از قدرت حکومت شیعیان، به صورت مستقیم در این منطقه وارد عملیات می شود و نخستین جرقه تجزیه یمن به دو کشور جنوبی و شمالی را می زند. با این حال، نجران منطقه ای امن و کاملا وفادار به حاکم زیدی یمن بود. 

در سال 1922، حکومت آل سعود به تحریک مستقیم انگلستان به جنوب حمله می برد تا بتواند «منطقه عسیر» را در مجاورت نجران اشغال کند. بهانه آل سعود برای حمله به این منطقه، بافت مذهبی مختلط آن میان اهل سنت شافعی و شیعیان اسماعیلی بود و ریاض ادعا می کرد اهل سنت از این که تحت حاکمیت یک دولت شیعه (زیدی) باشند واهمه دارند. نیروهای نظامی وابسته به ملک عبدالعزیز (پادشاه آل سعود) با تسلیح و پشتیبانی بریتانیا نبرد سختی را به اهالی منطقه عسیر تحمیل کردند و نهایتا بعد از دو سال درگیری توانستند این منطقه را به صورت کامل اشغال کنند. آل سعود بعد از فتح کامل «عسیر» به تجاوزگری خود ادامه داد و نزدیک به 15 سال درگیری مرزی و تهاجم نظامی را به حکومت شیعی یمن تحمیل کرد. در نتیجه این تهاجم وسیع، جدایی رسمی دو منطقه «نجران» و «جازان» از سرزمین یمن و انضمام آن به قلمرو حاکمیتی آل سعود بود.

تصاویر معدودی که از حملات موشکی دیروز به نجران منتشر شده است. حکومت دیکتاتوری آل عسود اجازه فعالیت خبرنگاران مستقل را در نجران نمی دهد.

در سال 1934، حاکم وقت دولت یمن با حضور در طائف، معاهده ای را با ملک عبدالعزیز، دیکتاتور ریاض و مؤسس سلسله پادشاهی آل سعود امضا کرد که به موجب آن، «نجران» به صورت رسمی به قلمرو حکومت آل سعود ضمیمه می شد. از آن زمان، نجران جزئی از قلمرو حکومتی آل سعود به حساب می آید، اما هنوز هم بعد از گذشت بیش از 80 سال، گروه هایی در این منطقه وجود دارند که با برپایی سالگرد امضاء قرارداد طائف، منطقه خود را "اشغال شده" می خوانند و یاد مبارزان علیه آل سعود را گرامی می دارند.

4-    بافت اجتماعی و فرهنگی منطقه

از نظر اجتماعی، منطقه نجران دارای جامعه ای کاملا قبیله ای می باشد و هنوز هم امور محلی از طریق تصمیمات شیوخ قبائل اجرایی می شود. حدود 80 درصد اهالی نجران را اتباع قبیله «یام» تشکیل می دهند که مرکز آنان از گذشته دور همین منطقه نجران بوده است. دومین گروه قبیله ای بزرگ منطقه، قبیله «همدان» می باشد که مرکزیت آن در داخل کشور یمن کنونی می باشد و در حال حاضر نیز بیش ترین روحیه ملی یمنی ها در قبیله همدان حکمفرما است. از نظر نهادهای امنیتی آل سعود، فرزندان قبیله همدان به صورت بالقوه یک تهدید امنیتی برای تمامیت ارضی عربستان سعودی به حساب می آیند! سومین بزرگ ترین قبیله این منطقه، قبیله «عجمان» می باشد که در نقاط مختلف شبه جزیره به صورت پراکنده وجود دارند. این قبیله، تنها قبیله سنی منطقه به حساب می آید. چهارمین و بالاخره کوچک ترین قبیله این منطقه، قبیله «الوعلة» می باشد که کم تر از 5 درصد ساکنان نجران را شامل می شود. قبیله وعلة بافت تقریبا یکدست "شیعه دوازده امامی" دارد و حتی عده ای معتقدند قبیله الوعله، یکی از شاخه های قبیله بزرگ یام است که به علت مذهب متمایز آن (شیعه دوازده امامی) به مرور از قبیله مادر فاصله گرفته است.

از نظر مظاهر اجتماعی-فرهنگی نیز منطقه نجران نسبت به مناطق مرکزی شبه جزیره حجاز بافت متفاوتی دارد. لهجه «نجرانی» تفاوت های محسوسی با لهجه رسمی حجازی دارد و قرابت های آن با لهجه یمنی به اندازه ای است که حتی برای بسیاری از سکنان مناطق مرکزی و شمالی شبه جزیره، تشخیص بین یمنی و نجرانی مشکل است. در پوشش نیز سربند (چفیه و اقاله) نجرانی ها – مانند منطقه شرقیه – سفیدرنگ است و با فرهنگ سنتی مناطق مرکزی و شمالی (قرمزرنگ) تفاوت دارند. ضمن این که نجرانی ها به صورت سنتی، از دستار و خنجر بر روی لباس عربی خود استفاده می کنند که از این نظر نیز کاملا مشابه یمنی ها می باشند.

نمونه ای از پوسترهای استقلال طلبانه در نجران؛اهالی نجران همچنان در رویای آزادسازی منطقه خود و مناطق همجوار (عسیر و نجران) از اشغالگری آل سعود هستند.

 
5-    مذهب متمایز نجران

بیش از 80 درصد اهالی نجران، پیرو فرقه «اسماعیلیه» می باشند که یکی از شاخه های تشیع به حساب می آید و از نظر تاریخی و سیاسی نیز قیام های متعددی علیه خلفاء و حاکمان سنی را در کارنامه دارد. 

بعد از اسماعیلیه، بیش ترین گرایش مذهبی به فرقه «زیدیه» است که باز هم شاخه ای از تشیع می باشد. زیدی های نجران، عمدتا فرزندان قبیله همدان هستند و با توجه به اشتراک مذهبی و قبیله ای با یمن، همبستگی زیادی با ملت یمن دارند.

فشارهای مذهبی حکومت آل سعود بر شیعیان نجران مانند شیعیان مناطق شرقیه عربستان است  و به همین علت، تعداد زیادی از مساجد نجران از سوی حکومت دیکتاتتوری وهابی بسته شده است.

علاوه بر این دو گروه بزرگ مذهبی، دو اقلیت مذهبی کوچک اهل سنت (عمدتا شافعی) و «شیعیان دوازده امامی» نیز در این منطقه سکونت دارند و از سوی دستگاه تبلیغاتی نفتی شیوخ وهابی، سرمایه گذاری بسیار گسترده ای برای گسترش وهابیت در میان این گروه انجام می شود.

6-    موقعیت زئوپلتیک

منطقه نجران از نظر جغرافیایی، یکی از مناطق کوهستانی جنوب شبه جزیره به حساب می آید که با توجه به ارتفاع بالای آن نسبت به مناطق شمالی، اشراف خوبی بر مناطق مرکزی شبه جزیره دارد.

هم چنین این منطقه، دروازه استان حضرموت به کشور یمن می باشد. استان حضرموت، یکی از اصلی ترین استان های تحت نفوذ القاعده در یمن می باشد. حضرموت، همچنین دروازه ارسال کمک های نظامی زمینی آل سعود به ضدانقلاب و مخالفان انصار الله به حساب می آید. در صورت تهدید امنیت نجران، ارسال تسلیحات و سربازان جنایی برای آل سعود بسیار مشکل خواهد شد.

تصویری از مجالس مذهبی شیعیاناسماعیلیه در نجران

جمع بندی
 
هنوز در مورد اهداف حمله موشکی انقلابیون یمن به نجران نمی توان قضاوت نهایی داشت؛ اما می توان احتمال بسیار بالایی داد که منطقه هدف برای موشک زنی، به صورت هوشمندانه برگزیده شده باشد. حتی اگر موشک های یمنی برد بالایی برای هدف قرار دادن مناطق مرکزی آل سعود را نداشته باشند، باز هم مناطقی مانند عسیر و جازان و شهرهایی مانند ابحا بیش تر در دسترس بودند و باید در مورد علت حمله به نجران ابعاد بیش تری را در نظر گرفت.

 یکی از معدود تصاویر تاریخی بجا مانده از روزهای ابتدایی اشغال نجران از سوی لشگریان وهابی آل سعود. در این تصویر، نظامیان آل سعود حتی به کودکان هم رحم نمی کنند!

در این مقاله اهمیت نجران و نگرانی های آل سعود نسبت به این منطقه بیان شد. متأسفانه رژیم مرتجع و دیکتاتور آل سعود مانع فعالیت خبرنگاران مستقل در نجران شده است و نمی توان در مورد واکنش و حتی نگرش بومیان این منطقه نسبت به حمله موشکی یمنی ها قضاوت کرد. به نظر می رسد انصار الله قصد دارد در درجه اول با ضربه زدن به آل سعود در منطقه ای که نسبت به آن نگرانی های بسیار دارد، اثرگذاری ضربه خود را بالا ببرد. در درجه بعد، شاید انصار الله قصد دارد روحیه قیام را در نجرانیان احیا کند و نسبت به هدف قرار دادن نهادهای نظامی و امنیتی این منطقه، چراغ سبز نشان دهد تا شاید اهالی نجران نیز قیام خود را برای آزادی و رفع اشغالگری آل سعود کلید بزنند.

 

نمونه ای از آداب و آئین های مذهبی فرقه اسماعیلیه در نجران. این رفتارهای فرقه اسماعیلیه باعث شده شیوخ وهابی آنان را تکفیر کنند و این اعمال را مصداق شرک به خداوند می دانند.

منبع: فردا