اخبار سیاسی و اقتصادی و تحلیل های روز

پایگاه الوقت مدعی شد؛

راز توقف مذاکرات هسته‌ای در مسقط و وین

منابع آگاه از مذاکرات هسته‌ای بین کشورهای ۱+۵ و ایران گفتند درخواست‌های آمریکا از ایران درباره توانایی های موشکی این کشور، راز توقف مذاکرات هسته‌ای در مسقط و وین بود.

به گزارش مشرق به نقل از پایگاه خبری تحلیلی الوقت، منابع آگاه از مذکرات هسته‌ای بین ایران و 1+5 گفتند: دستور کار «جان کری» وزیر خارجه آمریکا در مذاکرات عمان، به بحث درباره توانایی‌های موشکی ایران منحصر شد و وی از پرداختن به موضوع هسته‌ای و تحریم‌های تحمیل شده علیه ایران خود‌داری کرد.
این منابع به پایگاه الوقت گفتند: جان کری وزیر خارجه آمریکا در مذاکرات مسقط از محمد جواد ظریف خواست که موضوع توانایی‌های موشکی ایران در میز گفتگوها مطرح شود، اما وزیر خارجه ایران ضمن مخالفت با این درخواست آمریکا گفت: این مذاکرات به موضوع هسته‌ای و تحریم‌های تحمیلی علیه ایران اختصاص دارد. وی همچنین بر پایبندی کشورش به توافق موقت ژنو، تأکید کرد.
منابع مذکور همچنین افزودند: مذاکرات اخیر وین، فقط به درخواست مجدد جان کری وزیر خارجه آمریکا مبنی بر طرح موضوع توانایی‌های موشکی در میز گفتگوها محدود نشد، بلکه کری به ظریف گفت: واشنگتن از تهران می‌خواهد که آن را در جریان کامل انواع موشک‌های جدید ایرانی و برد این موشک‌ها قرار داده و همچنین به کارشناسان آمریکایی اجازه دهد از مانورهای نظامی که در خاک ایران برگزار می‌شود، بازدید کنند.
دور نهایی مذاکراتی که با انعقاد توافقنامه ژنو در 3 آذر سال گذشته بین ایران و گروه 1+5 آغاز شده بود، سه روز پیش پایان یافت. وزرای خارجی که طی روزهای اخیر در وین گرد هم آمده بودند در نهایت تصمیم گرفتند با توجه به آنچه "پیشرفت در مذاکرات" خوانده می‌شود توافق "برنامه مشترک اقدام" را برای چندین ماه دیگر تمدید کنند تا امیدها برای دستیابی به توافقی جامع زنده باقی بماند.
بر اساس این توافق که تمدید توافقنامه موقت ژنو محسوب می‌شود طرفین باید چارچوب کلی توافق را تا 10 اسفند ماه سال جاری (1 مارس 2015) و توافق نهایی را تا 10 تیر سال آتی شمسی (1 جولای 2015) منعقد کنند. در این بین ماهیانه 700 میلیون دلار از دارایی‌های مسدود شده ایران یعنی در مجموع 4/2 میلیارد دلار از دارایی‌های ایران آزاد شود.
گزارش‌ها حاکی از این است که مذاکرات هسته‌ای بعدی،  15 دسامبر (24 آذر) در مسقط در سطح معاونان وزرای خارجه و کارشناسان برگزار خواهد شد.

تاملی بر سخنان فیلیپ هاموند؛

انگلیس چگونه در ایران جاسوسی می‌کند؟

وزیر خارجه انگلیس طی سخنانی مدعی شده که علت اصلی بازگشایی سفارت این کشور در تهران عدم اجازه دولت ایران برای "ورود امن" مقدار قابل توجهی از تجهیزات کامپیوتری از انگلیس به سفارتخانه این کشور در تهران است، در حالی که اطلاعات موجود حاکی از همکاری آمریکا و انگلیس برای جاسوسی از کشورهای منطقه از طریق متحدان عرب آنهاست.

گروه بین‌الملل مشرق- به گزارش روز گذشته (سه‌شنبه 4 آذر) بخش فارسی‌زبان خبرگزاری بی‌بی‌سی، "فیلیپ هاموند" وزیر خارجه انگلیس اخیراً درباره موضوع بازگشایی سفارت این کشور در تهران گفت: "تلاش‌ها برای بازگشایی سفارت به دلیل عدم موافقت دولت ایران با ورود تجهیزات رایانه‌ای مورد نیاز، با مانع روبه‌رو شده است." وی در سخنان خود از ادامه روند بازگشایی سفارت اظهار اطمینان و این کار را برای بازسازی روابط با تهران "حیاتی" ارزیابی کرد.

"فیلیپ هاموند" وزیر خارجه انگلیس

وزیر خارجه انگلیس در عین حال، خطاب به نمایندگان مجلس عوام این کشور گفت: "برخی مشکلات فنی وجود دارد که به سادگی قابل حل نیست. ما باید مقدار قابل‌توجهی تجهیزات وارد ایران کنیم. بخش زیادی از تجهیزات عملیاتی سفارت ما در جریان وقایع نوامبر ۲۰۱۱ (تعطیلی سفارت) از بین رفت. اگر قرار باشد ما آن‌جا دوباره شروع به کار کنیم، نیاز داریم تجهیزات‌مان را به شیوه‌ای امن و مورد اطمینان به آن‌جا منتقل کنیم." به گفته آقای هموند هنوز دو طرف بر سر شیوه‌ انتقال این تجهیزات به داخل سفارت به توافق نرسیده‌اند.

هاموند، بدون آن‌که توضیح بدهد چرا دولت ایران با انتقال این تجهیزات رایانه‌ای مخالفت کرده و یا این‌که ماهیت این تجهیزات چیست که باید "به شیوه‌ای امن و مورد اطمینان" به درون سفارت منتقل شوند، صرفاً تصریح کرده که انتقال این تجهیزات برای ازسرگیری "صدور ویزا" در ایران ضروری است. با این حال، بعید است برای صدور ویزا به تجهیزاتی نیاز باشد که دولت ایران بدون دلیل، اجازه ورود آن‌ها به تهران را ندهد. دلیل این مخالفت را شاید بتوان در سابقه سیاه انگلیس در جاسوسی از کشورهای مختلف به ویژه کشورهای خاورمیانه جستجو کرد. گزارشی که در ادامه می‌خوانید نشان می‌دهد چگونه دولت انگلیس از طریق "تجهیزات" ویژه‌ای که در سفارت‌های خود نصب می‌کند، دست به جاسوسی می‌زند.

باوجود افشاگری‌های ادوارد اسنودن، هنوز جزئیات فوق سری برنامه مخفی انگلستان در رصد کابل‌های زیردریایی اینترنت در خاورمیانه روشن نیست. هیچ‌کس از محل پایگاه مخفی انگلستان که از اینترنت خاورمیانه جاسوسی می‌کند، آگاه نیست. فشارهای دولت انگلستان باعث شده تا برخی سازمان‌های رسانه‌ای، با وجود در اختیار داشتن این اطلاعات، آن‌ها را منتشر نکنند. با این حال، اخیراً وب‌سایت خبری "رجیستر" این جزئیات محرمانه را به طور کامل منتشر کرده است.

پایگاه جاسوسی مخفی انگلستان بخشی از برنامه موسوم به "سیرکت" CIRCUIT (به معنای "مدار") است و هم‌چنین با عنوان شعبه اول "مرکز پردازش در خارج از کشور" نیز شناخته می‌شود. این پایگاه در شهر "السیب" در ساحل شمالی دریای عمان واقع است. انگلستان از همین‌جا از کابل‌های زیردریایی مختلفی که از تنگه هرمز عبور کرده و به خلیج فارس می‌رسند، جاسوسی می‌کند. السیب یکی از سه سایت جاسوسی "ستاد ارتباطات دولت انگلیس" در عمان است. کد شناسایی این شبکه‌ها، "تیمپانی" TIMPANI، "گیتار"GUITAR و "کلارینت" CLARINET است. "تیمپانی"، در نزدیکی تنگه هرمز، روی شبکه‌های ارتباطی عراق کار می‌کند. "کلارینت" نیز در جنوب عمان، به لحاظ راهبردی به یمن نزدیک است.

شرکت ملی مخابرات انگلیس و نیز "وودافون کیبل" Vodafone Cable، شرکت‌هایی هستند که با خوش‌خدمتی به "ستاد ارتباطات دولت انگلیس"، جایزه‌های ده‌ها میلیون پوندی به جیب می‌زنند. لازم‌به‌ذکر است‌که شرکت ملی مخابرات انگلیس درون ستاد ارتباطات انگلیس و آژانس امنیت ملی آمریکا با عنوان کدبندی‌شده و خیلی محرمانه "رمدی" REMEDY و وودافون با کد "ژرانتیک" GERONTIC شناخته می‌شود.

تعجبی ندارد اگر شما هم تابه‌حال چیزی از پایگاه جاسوسی "السیب" نشنیده‌اید

مشخصات مکان اصلی این "نقاط دسترسی" به کابل‌های اینترنتی، در سه سطح بالاتر از طبقه‌بندی "فوق سری"، یعنی "استراپ 3" نگه‌داری می‌شود. در ضمن، هویت واقعی شرکت‌های پنهان پشت اسامی مانند "رمدی"، "ژرانتیک"، "ترن شهری" و یا "پیناژ" در طبقه‌بندی "استراپ 2" قرار می‌گیرد.

دولت انگلیس پس از خودداری از انتشار این جزئیات، تصمیم گرفت تا واکنشی درخصوص منتشر کردن اطلاعات طبقه‌بندی شده سطح "استراپ 1" در روزنامه گاردین نیز نشان ندهد. از بین اطلاعات لو رفته می‌توان به پروژه "تمپورا" و سامانه‌های چند میلیارد پوندی ذخیره‌سازی برای اطلاعات به‌دست آمده از جاسوسی‌ها اشاره کرد. سال گذشته پس از این‌که این اطلاعات طبقه‌بندی شده به بیرون درز کرد، پرسش‌های پارلمان اروپا و انگلستان اوج گرفت و حتی کار به دادگاه حقوق بشر اروپا کشید. به گاردین فشار آوردند تا هارد درایوهای اطلاعات به بیرون درز کرده را از بین ببرد و بیش‌تر از این خبر رسوایی سیاسی ناشی از ساخت‌وپاخت با این دو شرکت و شرکت‌های دیگر مخابراتی به بیرون درز نکند.

این شرکت‌ها، مخفیانه توافق کرده‌اند تا اطلاعات شخصی مشتریان و شرکای خارج از کشورشان را در اختیار ستاد اطلاعاتی انگلیس دهند. از طرفی، مقامات اطلاعاتی تقاضا کرده بودند هویت کشورهایی که به ستاد اطلاعات انگلستان و همدست آمریکایی‌اش یعنی آژانس امنیت ملی، اطلاعات رسانده‌اند یا راه را برای آن‌ها هموار کرده‌اند، فاش نگردد.

با توجه به اسنادی که اسنودن در اختیار روزنامه‌نگارانی هم‌چون "گلن گرینوالد" قرار داده، سازمان اطلاعاتی سالانه به شرکت‌های گزیده‌ای ده‌ها میلیون پوند پرداخت می‌کند تا تیم‌هایی تشکیل دهند که وظیفه‌شان نصب وسایل جاسوسی جاسازی‌شده‌ای است که اطلاعات و پیام‌های مشتریان را کپی گرفته و به‌دست مراکز جاسوسی پردازش داده می‌رساند. شرکت‌های طرف قرارداد ستاد اطلاعاتی انگلیس هم‌چنین روی تجهیزات متعلق به شرکت‌های دیگر، بدون اطلاع یا رضایت‌شان فیبر نوری مخصوص جاسوسی جاساز می‌کنند. درون ستاد، هر کدام از این شرکت‌ها دارای یک بخش ویژه هستند که به آن "تیم رابطه حساس" می‌گویند.

گفتنی است شرکت ملی مخابرات انگلیس و وودافون در سراسر انگلستان نیز از شبکه گسترده فیبر نوری برخوردارند. کار تامین مالی و نصب این شبکه‌ها بر عهده ستاد اطلاعاتی انگلیس، آژانس امنیت ملی آمریکا و یا یک سازمان کم‌تر شناخته‌شده ثالث به نام "مرکز ملی کمک‌های فنی" است.

اطلاعات افشاشده از سوی اسنودن می‌گوید هر زمان ستاد اطلاعاتی انگلیس می‌خواهد از یک کابل بین‌المللی فیبر نوری، جاسوسی کند، از مهندسان شرکت ملی مخابرات انگلیس یا همان نام کدبندی‌اش "رمدی" خواسته می‌شود تا جای دقیق کار گذاشتن ابزار جاسوسی و میزان حق‌الزحمه این شرکت را مشخص کنند. سازمان اطلاعاتی انگلیس به بیش از 18 کابل زیردریایی که در بخش‌های مختلف انگلستان اینترنت‌رسانی می‌کنند دسترسی دارد. این داده‌ها یا به طور مستقیم به شهر "چلتنهام" و پایگاه ستاد و یا دورتر به یک ایستگاه پردازش در شهر "بود" در ناحیه "کورن‌وال" ارسال می‌گردد. از جمله کابل‌هایی که به طور خاص در یک سند آمده و در حال حاضر از آن جاسوسی به عمل می‌آید، کابلی در شهر ساوث‌پورت ایرلند، و سه تای دیگر در اروپا و شهرهای "یرموث"، "دوور" و "برایتون" است.

شمال کشور عمان، جایی‌که کابل‌های زیادی نصب‌شده است

غالب کابل‌های بزرگ در ساحل "کورن‌وال" به‌هم می‌رسند و مستقیماً به شهر "بود" وصل می‌شوند. یکی از این "ابرکابل"ها به نام "فلگ" FLAG که یک دور، دور کره زمین پیچیده است، نیز در دو جا مورد جاسوسی قرار می‌گیرد. از آن‌جا که جاسوسی از کابل "فلگ" می‌بایست از چشم کاربران دور می‌ماند،‌ بنا به یکی از گزارش‌ها، تجهیزات جاسوسی در مکانی که فاش نشده، نصب گردیده است و از آن‌جا به مرکز "بود"، به‌اصطلاح "بازگردانده" می‌شود.

اگرچه رهگیری ارتباطات خارج از کشور می‌تواند مجوز قانونی داشته باشد، اما نص قانون می‌گوید هیچ ارگانی اجازه ندارد همه اطلاعات رد و بدل شده روی کابل‌های اینترنتی را به منظور بررسی، ذخیره کند. با این حال، ام‌آی‌5 در سال 2009 توانست "دیوید میلیبند"، وزیر خارجه وقت را متقاعد کند تا مجوز جدیدی را در خصوص این نوع جاسوسی امضا نماید. با این حال، مفاد این مجوز هرگز منتشر شد.

این مجوز ویژه "خارجی" تحت "لایحه مقررات قدرت تحقیقی" صادر شد و اجازه رهگیری تمامی ارتباطاتی رامی‌دهد که روی لینک‌های بین‌المللی مشخص قرار دارند. حکم اول میلیبند در سال 2009 برای پروژه تمپورا عملاً به ستاد اطلاعاتی مجوز جمع‌آوری اطلاعات درباره "مقاصد سیاسی قدرت‌های خارجی"، تروریسم، اشاعه تسلیحات هسته‌ای، مزدوران، شرکت‌های خصوصی نظامی، و اختلاس‌های مالی گسترده را داد.

اجازه‌نامه‌های مربوط به رهگیری‌های خارجی هر شش ماه یک‌بار مجدداً صادر می‌شود، و وزرا می‌توانند به صلاحدید خود آن‌ها را اصلاح کنند. از‌این‌رو مقامات ستاد اطلاعاتی انگلیس آزادند هر کسی را که در خارج از کشور قرار دارد یا از آن‌جا اقدام به برقراری ارتباط می‌کند، تحت نظر قرار دهند. چنانچه مسئولین تشخیص دهند هدف‌گیری این افراد در چارچوب مفاد اجازه‌نامه‌های فعلی قرار می‌گیرد، دیگر نیازی به هماهنگی یا کنترل بیش‌تر نیست.

همان‌طورکه اشاره شد مرکز مخفی مانیتورینگ اینترنت خارج از انگلیس در شهر السیب عمان واقع است. این آخرین مورد از سری همکاری‌های محرمانه با دولتی استبدادی در خاورمیانه است. "سلطان قابوس بن سعید" 44 سال است که قدرت را در عمان در اختیار دارد. وی در کودتایی انگلیسی به جای پدرش بر مسند ریاست دولت تکیه داد. مرکز السیب از همان ابتدا با همکاری دولت عمان ساخته شد تا نظارت بیش‌تری بر ماهواره‌های مخابراتی که بر فراز خاورمیانه می‌گردند، اعمال گردد. مرکز، دارای شش آنتن ماهواره‌ای بزرگ است که روی‌هم‌رفته بخشی از سامانه رهگیری باسابقه و مشهور "اچلون" ECHELON را تشکیل می‌دهند. آژانس‌های اطلاعاتی پنج کشور انگلیسی‌زبان آمریکا، انگلیس، استرالیا، کانادا و نیوزیلند موسوم "پنج چشم" این سامانه را می‌گردانند.

موقعیت جغرافیایی منطقه راهبردی "السیب"

سال 2009 میلادی (1388 شمسی) و همزمان با تأیید پروژه "تسلط بر اینترنت" توسط دولت انگلیس، پایگاه السیب نخستین شبکه جهانی جاسوسی اینترنتی بهره‌برداری شد. براساس اسناد افشا شده از سوی اسنودن، شعبه دوم "مرکز پردازش خارج از کشور" نیز اکنون در دست طراحی است.

نصب و راه‌اندازی پایگاه "سیرکت" در السیب برای انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، چراکه اجازه دسترسی مستقیم به 9 کابل زیردریایی را می‌دهد که از خلیج فارس گذشته و به دریای سرخ می‌رسند. تمامی پیام‌ها و داده‌های ردوبدل شده روی این کابل‌ها در سامانه ذخیره‌سازی بسیار عظیمی کپی و سپس طبقه‌بندی می‌شود.

اطلاعات مربوط به پروژه تمپورا و تاسیسات السیب در 58 هزار فقره از اسناد ستاد اطلاعاتی انگلیس که اسنودن در طول سال 2012 دانلود کرده بود، موجود است. بسیاری از آن‌ها در یک سایت آرشیو اطلاعات به سبک ویکی‌پدیا به نام "جی‌سی-ویکی" GC-Wiki گردآوری‌شده است. منابع آگاه می‌گویند ستاد اطلاعاتی انگلیس به شدت نگران پیامدهای سیاسی این افشاگری‌ها برای کشورهای جاسوس انگلیسی‌زبان است.

اگر چه اطلاعات ایستگاه رصدکننده در السیب سال‌ها است روی اینترنت و در معرض دید عموم قرار دارد، اما "جرمی هیوود" منشی دفتر نخست‌‌وزیری انگلیس مصمم است هر طور شده از اهمیت و هزینه‌ای بکاهد که شناخته شدنش از سوی جهانیان برایش در پی خواهد داشت. پشت پرده تلاش‌های موفقیت‌آمیز دولت انگلیس در ساکت کردن روزنامه گاردین و بقیه رسانه‌ها درخصوص فاش نکردن جزئیات پروژه فوق سری تمپورا و پایگاه‌های مخفی انگلیس نیز همین است.

اظهارات فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس نشان می‌دهد که اولاً تعطیلی سفارت انگلیس در تهران تا چه اندازه به نفع ایران و تا چه اندازه به ضرر انگلیسی‌ها بوده و دوماً این اتفاق نه تنها باعث نشده انگلیس درس عبرت بگیرد و دست از جاسوسی از ایران بردارد، بلکه مقامات انگلیسی اکنون تلاش می‌کنند تا فعالیت‌های جاسوسی خود را وارد مرحله تازه و لزوماً پیچیده‌تری کنند. اکنون جای تأمل دارد که آیا بازگشایی سفارت انگلیس در تهران آن‌قدرها که از سوی مسئولین وزارت خارجه کشورمان دنبال می‌شود، واقعاً برای ایران حیاتی و مفید است یا خیر.

چارچوب‌سازی برای جمعیت ایران؛

مشکل بی‌بی‌سی با جمعیت ایران چیست؟ + تصاویر

آنچه با دیدن صفحات وب‌سایت بی‌بی‌سی فارسی مسلم می‌شود، وجود استراتژی برای تقویت باور به «جمعیت کمتر، زندگی بهتر» در ذهن مخاطب ایرانی است؛ به گونه‌ای که در طول زمان با القای چارچوبی، رفتارهای جمهوری اسلامی در این حوزه را به وضعیت معیشتی مردم مرتبط می‌کند.

گروه جنگ نرم مشرق- بیش از سه سال است که مباحث مرتبط با افزایش جمعیت ایران در نگاه به آینده و بررسی معضلات کاهش جمعیت و نسل جوان در کشور توسط مقام معظم رهبری و به دستور ایشان رونق گرفته است. دلایلی که مدیران کلان نظام برای تشویق عموم به فرزندآوری در نظر می‌گیرند بسیار مفصل بوده و در عین حال استدلال‌های وارده برای جلوگیری از کاهش نرخ رشد جمعیت نیز آنقدر مطول است که در این مقال نمی‌گنجد.

بی‌بی‌سی فارسی طی 4 سال گذشته به تناوب به مسئله افزایش نرخ باروری و زاد و ولد پرداخته است که شاید در طول زمان، خیلی در چشم مخاطب تاثیرگذار به نظر نرسد اما وقتی اخبار این رسانه را با علم به تاثیر رسانه در اذهان و قلوب بررسی کنیم متوجه دیدگاهی می‌شویم که به وضوح مخالفت خود را با مسئله افزایش تولید نسل در ایران نشان می‌دهد.

مهمتر از همه آنکه هدف بی‌بی‌سی فارسی از پوشش اخبار این حوزه اساسا در جهت چارچوب‌سازی برای عوض کردن نگاه مخاطبانش به جمهوری اسلامی است. این بنگاه خبرپراکنی در طول دوران حیات خود سعی در القای 4 محور منفی برای جمهوری اسلامی دارد و در تلاش است تا مسئله افزایش جمعیت را نیز با همین مسائل خودپندارانه مرتبط کند. این چهار محور عبارتند از : «حکومت تئوکراتیک ناکارآمد»، «ناقض حقوق بشر»، «دولت حامی تروریسم» و «به دنبال سلاح هسته‌ای».

آنچه که با دیدن این صفحات مسلم می‌شود، وجود یک استراتژی برای تقویت باور به «جمعیت کمتر، زندگی بهتر» در ذهن مخاطب ایرانی است. این استراتژی زمانی مهمتر جلوه خواهد کرد که بدانیم همین استراتژی در شبکه ماهواره‌ای بی‌بی‌سی نیز دنبال می‌شود. 

تیتر سوالی، یکی از پرکاربردترین مدل‌های تیترنویسی برای تزریق مفهومی خاص در ذهن مخاطب است. این سوال به گونه‌ای تنظیم شده است که از همان ابتدای مطلب بدون اینکه مخاطب هنوز چیزی مطالعه کرده باشد به او القا می‌کند که افزایش جمعیت غیر ضروری و بحران‌ساز است.


تلاش برای تقابل مردم و حکومت از خدعه‌های قدیمی رسانه‌های معاند است؛ خصوصا اگر ذیل چنین تیتری، عکس یک کودک ظاهرا فقیر نیز آورده شود.


تیتر سوالی، یکی از پرکاربردترین مدل‌های تیترنویسی برای تزریق مفهومی خاص در ذهن مخاطب است. این سوال به گونه‌ای تنظیم شده است که از همان ابتدای مطلب بدون اینکه مخاطب هنوز چیزی مطالعه کرده باشد به او القا می‌کند که افزایش جمعیت مردم ایران را فقیرتر می‌کند.



سواستفاده از مشکلات موجود در جامعه و ارتباط دادن آن به سیاست رشد جمعیت نیز کاملا شیطنت آمیز است. گذشته از آن، استدلال بی‌بی‌سی در ربط دادن اعتیاد زنان به افزایش جمعیت در نوع خود جالب توجه است.

آوردن کلمه «واکنش‌ها» در ابتدای تیتر، خبر از وجود بازخوردهای ضد و نقیض با بنر منتشره در سطح شهر را پررنگ جلوه داده و همین پررنگ کردن اختلافات، خود نشان از ابراز مخالفت است.


بی‌بی‌سی در اغلب موارد برای موجه جلوه دادن نظرات خود، از میان کاربران و مخاطبانش تایید جمع می‌کند.


خبر دروغی که برای شانتاژ هر چه بیشتر پیرامون موضوع، منتشر شده است.








استفاده از عبارت «مجازات» برای اعمالی مانند سقط جنین و وازکتومی بدون ذکر علت سقط جنین و وازکتومی نشان از شیطنت نویسنده مطلب دارد.


تیتر به گونه‌ای انتخاب شده است که مخاطب در یک دوراهی قرار می‌دهد. بی‌بی‌سی فارسی به خوبی می‌داند که با مخاطبی مهربان و عاطفی سروکار دارد و مجبور است که از حربه القای شک و تردید نیز بهره ببرد.


هرچند که بسیاری از مردم، چندان به بد بودن امواج جمعیتی معتقد نبوده و بلکه پیشرفت‌های کنونی کشور را نیز مرهون همین موج جمعیت دهه شصتی می‌دانند، اما بی‌بی‌سی فارسی با استفاده از کلمه «انفجار» مفهوم پست آن را به رخ می‌کشد.








یک تیتر دلهره‌آور؛ گویا به تعداد افراد مریض یا مشکل‌دار جامعه افزوده می‌شود.








ارعاب زنان شاغل که عموما هم از مشکلات مالی رنج می‌برند نیز جزو حربه‌هایی است که بی‌بی‌سی فارسی به آن آویزان شده است.


به قرار گرفتن دو کلمه «زندان» و «وازکتومی» در یک تیتر دقت کنید.


در نهایت نیز بی‌بی‌سی با اعتماد به نفسی فوق‌العاده کنترل جمعیت را برای آینده بشر و محیط زیست مفید می‌داند؛ البته بدون ذکر این نکته که بشر مورد نظرش چه خصوصیاتی و چه نگاهی به دنیا و آخرت دارد.

بی‌بی‌سی فارسی به عنوان بنگاه خبرپراکنی متعهد به سیاست‌های انگلیس، هیچ چارچوب مفهومی دیگری غیر از لیبرالیسم و لذت‌گرایی و تفردگرایی نهفته در آن را برنمی‌تابد. لذا تمام سعی خود را به کار می‌گیرد تا ضمن پوشاندن محاسن بسیار مهم افزایش جمعیت و نسل جوان آینده، و پررنگ کردن معایب احتمالی آن، سبک زندگی غربی را نیز در میان ایرانیان همه‌گیر کند. 
نکته آخر آنکه انگلیس به عنوان سومین مرکز ارائه‌کننده وب‌سایت‌های مستهجن در جهان و به عنوان کشوری که به شهادت اسناد سازمان‌های جهانی، دارای 48% ولادت خارج از خانواده (حرام‌زاده) است در موقعیتی نیست که بتواند با استفاده از تبلیغات با فرهنگ مردمی مقابله کند که پاکی و حیا در وجودشان نهادینه است.

نگاهی به درگیری‌های شمال لبنان/2

موضع‌گیری سید حسن نصرالله درباره حوادث شمال لبنان/ نماینده‌ متهم به ارتباط با سلفی‌ها: این اتهامات کار مسئول امنیتی حزب‌الله است! +تصاویر

شادی المولوی در این فایل صوتی ضمن حمله به «همه» شیوخ طرابلس گفته بود که همه‌ی آنها «دروغگو و خیانتکار» اند و هیچ کاری [برای حمایت از آنان] نکرده‌اند.

گروه بین‌الملل مشرق - کمتر از 48 ساعت بعد از ضربه‌ی پیش‌دستانه‌ی ارتش ضد هسته‌ی عاصون-الضنیة (که درقسمت اول به آن پرداختیم) و موجب دستگیری احمد سلیم میقاتی (مغز متفکر آن هسته‌ی مرتبط با داعش) شد، اوضاع امنیتی در طرابلس در شمال لبنان ناگهان منفجر گردید. 

این  انفجار، جمعه شب به حدی گسترش یافت که می‌توان آن را نوعی شورش مسلحانه‌ی ضد مرکز در طرابلس خواند، یعنی شهری که همیشه «پایتخت شمال لبنان» خوانده می‌شود. به گفته‌ی منابع دولتی به الاخبار، فرماندهان این شورش مسلحانه را برخی نیروهای وابسته به جبهة النصرة، داعش و برخی نیروهای سلفی محلی بر عهده داشتند.

البته ارتش لبنان بعد از عملیات عاصون، آماده بود که مورد تعرض قرار بگیرد، چرا که رأس هسته‌ی دستگیر شده یعنی احمد میقاتی، با طرف‌های تندروی مختلف در طرابلس در ارتباط و تماس بود و با اکثر گروه‌های سلفی مسلح در طرابلس روابط خوبی داشت. 

روز جمعه در بین مسلحین در طرابلس شایعه‌ای منتشر شد مبنی بر اینکه میقاتی در مرکز ارتش که در آنجا بازداشت است، فوت کرده است. این شایعه وقتی تقویت شد که برخی‌ها مدعی شدند طرفی ناشناس با خانواده‌ی میقاتی تماس گرفته و از آنها خواسته که جسد میقاتی را تحویل بگیرند.

برخلاف دفعات متعدد درگیری‌های قبلی در طرابلس، این بار و در همان روز شروع درگیر‌ی‌ها، نیروهای دولتی می‌گفتند: «دیگر مسکّن در طرابلس جواب نمی‌دهد، برای تمام کردن این شورش، نیاز به یک عملیات امنیتی گسترده است.»

 این منابع تأکید می‌کردند که فرماندهی ارتش و حکومت طرحی در دست دارند تا شهر را از حضور مسلحین خلاص کنند و اعلام می‌کردند که زمینه‌چینی انجام طرح آغاز شده است. این منابع همچنین اعلام می‌کردند که تحقیقات در مورد هسته یعاصون-الضنیة نشان می‌دهد که بین احمد میقاتی و نماینده‌ی مجلس لبنان از جریان المستقبل خالد ضاهر [که با مواضع ضد مقاومت و نزدیک به سلفی‌ها شناخته می‌شود] ارتباط وجود داشته است. 

خالد ضاهر 

این منابع البته تأکید می‌کردند که دلیلی بر دست داشتن خالد ضاهر در مدیریت عملیات‌های تروریستی یا زمینه‌چینی برای آنها در دست نیست، بلکه نقش این نماینده‌ی منطقه‌ی عکار «منحصر بوده است به تشویق عملیات فرار از ارتش.» البته منابع نظامی آنچه در بازجویی از احمد میقاتی به دست آمده را توضیح ندادند و توصیه کردند که همه منتظر اعلام نتایج بازجویی بمانند.

البته باید اشاره کرد که خود خالد ضاهر در مصاحبه با روزنامه‌ی السیاسه‌ی کویت، ضمن نفی این اتهامات اعلام کرد که مطلقا ارتباطی با احمد میقاتی نداشته و اگر ادعای ارتباط او با میقاتی صحت داشته باشد باید مدعیان، «دیتای ارتباطات» این دو را در شبکه‌ی مخابرات رصد و نشان دهند که به گفته‌ی او چنین چیزی وجود ندارد. ضاهر که خود را «در وسط جریان المستقبل» و «ملتزم به تک تک کلمات سعد حریری» می‌خواند، در این مصاحبه مدعی شد که این « تهمت‌های دروغین و ساختگی» توسط مسئول امنیتی حزب الله وفیق صفا طراحی شده است!

اما از جهت میدانی، اوضاع وقتی در طرابلس متشنج شد که ارتش اقدام به دستگیری چند نفر از افراد مد نظر در منطقه‌ی المنکوبین نمود. این دو نفر (که یکی از آل صالحة و دیگری از آل ضناوی بودند) پس از تبادل آتش و درگیری نهایتا بازداشت شدند.

حوالی ظهر، تعدادی فرد مسلح که چهره‌ی خود را پوشانده بودند در بازارهای داخلی شهر پیدا شدند که بعضی‌هایشان راکت‌‌اندازها و مسلسل‌های متوسط در دست داشتند. حوالی ساعت هشت و نیم عصر، در نزدیکی منطقه‌ی خان العسکر و داخل منطقه‌ی بازارهای قدیمی وقتی که نیروهای ارتش مشغول ورود به منطقه و جستجوی افراد تحت پیگرد بودند، افراد مسلح به یک گشتی ارتش حمله کردند.

 

صحنه ای از درگیری ها در منطقه ی بازارهای قدیمی طرابلس

این حمله‌ی تعرضی به سرعت تبدیل به یک درگیری نظمی دو طرفه شد و در کمتر از نیم ساعت اکثر منطقه‌ی بازارهای قدیمی را در بر گرفت، از جمله بخش التربعیة در این منطقه که اتفاقا زادگاه میقانی هم در همانجاست و منزل شخصی‌اش هم در همانجا قرار داشت و ارتش بعد از دستگیری او به آنجا هم وارد شد.

با بالا گرفتن درگیری‌ها به این شکل سنگین ارتش را واداشت که همه‌ی راه‌ها و خیابان‌های منتهی به آن منطقه و مشخصا منتهی به منطقه‌ی محلة التل را ببندد. با اینکه ارتش دست به این تدبیر زد تا افراد مسلح داخل منطقه‌ی بازارهای قدیمی را محاصره کرده و جلوی انتشار آنها به بیرون منطقه و یا فرارشان را بگیرد، اما غافلگیری وقتی رخ داد که درگیری‌ها به همین منطقه منحصر نماند و به بیرون آنجا هم کشیده شد، به نحوی که صدای تیراندازی و انفجار خمپاره و بمب و همچنین صدای اسلحه‌ی تک‌تیراندازان در همه‌ی مناطق شهر به گوش می‌رسید. 

تصویری ماهواره ای از طرابلس-خطوط تماس مربوط به درگیری دیگری است

در کل خیابان‌های شهر چیزی دیده نمی‌شد جز نفربرهای ارتش و آمبولانس‌هایی که می‌‌خواستند زخمی‌ها را به بیمارستان منتقل کنند. گرچه تعداد دقیق زخمی‌ها اعلام نشده بود ولی خبرها حاکی از کشته شدن شش نفر از ارتش لبنان و دو غیر نظامی و زخمی شدن 9 نظامی و همچنین کشته شدن رئیس یکی از گروه‌های مسلح و مجروح شدن تعدادی دیگر بود.

تحول خطیری که در این قضایا رخ داد و در هیچیک از درگیری‌های قبلی سابقه نداشت این بود که افراد مسلح، وارد کلیسای سریانی واقع در خیابان کلیساها در منطقه‌ی الزاهریة شدند (که فقط چند ده متر با منطقه‌ی بازارهای قدیمی فاصله دارد) و در آنجا موضع گرفتند و ارتش هم آن محل را محاصره کرد.

هرچند در ظاهر درگیری‌های طرابلس در پاسخ به عملیات ارتش برای بازرسی برخی منازل و دستگیری برخی افراد آغاز شد، اما در اصل این درگیری‌ها عکس‌العملی بود به عملیات ارتش در عاصون، به نحوی که هسته‌های مسلح در طرابلس در زمان واحد و ظاهرا به صورت سازمان‌یافته ناگهان در عرصه ظاهر شدند و این همزمان شد با شایعاتی که چند ساعت قبل درباره‌ی فوت میقاتی در بازداشتگاه پخش می‌شد(برخی می‌گفتند میقاتی به واسطه‌ی گلوله خوردن هنگام دستگیری فوت کرده و برخی دیگر برای برانگیختن احساسات و خشونت‌های طائفه‌ای مدعی بودند او زیر شکنجه کشته شده است.)

یک مسلح سلفی در طرابلس

اما منابع سیاسی به روزنامه‌ی الاخبار گفتند که «درگیری‌های طرابلس صرفا یک عکس‌العمل به دستگیری میقاتی و از بین بردن هسته‌ی مسلح در الضنیة نبود بلکه هدف اساسی آن درگیر شدن با ارتش پس از یک دوره تحریک مستمر ضد ارتش بود تا بدین وسیله ارتش را مجبور به خروج از طرابلس کنند (یا دستکم از بعضی قسمت‌های شهر) و به این ترتیب زمینه فراهم شود که افراد و گروه‌های مسلح بر این مناطق سیطره پیدا کنند و آنجا را تبدیل به پایگاهی برای خود نمایند.»

در هر حال، درگیری‌های 18 ساعته‌ی طرابلس، به غیر از کشته‌ها و زخمی‌ها موجب به وجود آمدن خسارات سنگین مادی در مراکز تجاری بازار طرابلس هم شد که قلب اقتصادی طرابلس به شمار می‌رود.

نکته‌ی شایان ذکر آنکه برخی مجموعه‌های مسلح موجود در باب التبانه [که به صورت سنتی، محل اصلی مخالفین سلفی ضد ارتش بود] در این درگیری‌ها شرکت نداشتند و به تصمیم مشایخشان برای دور ماندن منطقه‌شان از درگیری پایبند بودند. 

شادی المولوی

در همین حال، منابع امنیتی به روزنامه‌ی السفیر گفتند که ارتش در سحرگاه درگیری‌ها توانست شادی المولوی [یکی از سران گروه‌های تکفیری در طرابلس] را مورد اصابت گلوله قرار دهد و او که از ناحیه پا هدف قرار گرفته بود به صورت میدانی در منطقه تحت مداوا قرار گرفت.

فردای درگیری‌ها هم جلسه‌ای در منزل شیخ مالک الشعار مفتی طرابلس و شمال برگزار گردید که در آن برخی شخصیت‌های مطرح شمالی از قبیل نجیب میقاتی و احمد کرامی و همچنین رئیس دایره‌ی دستگاه اطلاعاتی شمال سرتیپ عامر الحسن در آن شرکت داشتند. 

در این جلسه ضمن تماس با رئیس دولت؛ تمام سلام و فرمانده ارتش، جان قهوه‌چی تأکید شد که از هیچ کس که مخل امنیتی باشد دفاع نخواهد شد و ارتش برای دفاع از طرابلس و اهالی‌اش از حمایت سیاسی کامل برخوردار است. 

شیخ مالک الشعار مفتی طرابلس

در همین زمان با ارتش توافق شد که یک آتش بس موقت انسان‌دوستانه برقرار شود تا افراد غیرنظامی بتوانند از منطقه‌ی بازار که مسلحین در آنجا قرار دارند خارج شوند تا بدین ترتیب زمینه برای ورود اتش و یکسره کردن کار فراهم شود. اما تهدیداتی که از طرف مسلحین و از طریق شبکه‌های اجتماعی صورت گرفت مبنی بر اینکه از افراد غیرنظامی به عنوان گروگان و سپر انسانی استفاده خواهد شد جلوی این گزینه را گرفت خصوصا که برخی از مناطقی که مسلحین در آنجا موضع گرفته بودند دارای ساکنینی از مذاهب مختلف بود. هرچند ارتش کماکان آتش سنگینی بر روی آن مناطق می ریخت.

در همین زمان جلسه‌ی دیگری در منزل وزیر دادگستری سرلشگر اشرف ریفی برگزار شد که در آن وزیر مسائل اجتماعی رشید درباس و برخی از نمایندگان مجلس از جمله محمد کبارة و سمیر الجسر و مشاور سعد حریری در امور شمال عبدالغنی کبارة حضور داشتند و در آن بر ضرورت خنثی سازی این «بمب امنیتی»‌ای که طرابلس را در بر گرفته تأکید شد. 

آثار درگیری ها در طرابلس

سپس هیئتی از «هیئت علمای مسلمان» به ریاست شیخ زکریا المصری که در آن تعدادی از روحانیون اهل سنت منطقه‌ی باب التبانة و اطرافش هم حضور داشتند به جمع پیوستند. این علما طرحی را داشتند تا مثل جریان مسجد عمر بن مسعود در التبانة، مسلحین از مناطق بازار قدیمی عقب‌نشینی کرده و آرامش حاصل شود.

با گذشت حدود یک ساعت و در حدود ساعت 4 بعد از ظهر، درگیری‌ها فروکش کرد و مسلحین از انظار پنهان شدند و ارتش توانست وارد منطقه‌ی بازار العریض و اطرافش شود و بلافاصله در آنجا دست به تفتیش برخی منازل از جمله منزل احمد المیقاتی و ربیع الشامی و برخی دیگر از دست‌اندرکاران قضایا زد. در این تفتیش‌ها، ارتش به تعدادی مسلسل، راکت، مواد منفجره و دستگاه‌های تماس دست یافت. همچنین تعدادی بمب آماده‌ی انفجار کشف شد که یک کارشناس نظامی آنها را خنثی کرد.این آرامش باعث شد تا زخمی‌های باقی مانده به بیمارستان‌ها منتقل شوند.

شیخ زکریا المصری عضو هیئت علمای مسلمان

در حالیکه آرامش در شهر به وجود آمده بود ارتش به عملیات‌های جستجو و بررسی خود ادامه می‌داد. در همین راستا یک گشتی ارتش لبنان منزل خالد ضاهر نماینده‌ی مجلس لبنان را پس از آنکه تعدادی از افراد مسلح در مقابل آن دیده شدند محاصره کرد و از اتاق نگهبانان منزل چهار سلاح ضبط شد.

خالد ضاهر 

اما این آرامش چندان طولانی نبود و پس از حمله‌ی تعدادی از افراد مسلح به  نیروهای ارتش در منطقه‌ی بحنین در المنیة که در نتیجه‌ی آن یک افسر ارتش کشته شد و دو نفر زخمی شدند، درگیری‌ها به این بخش طرابلس منتقل شد.

ارتش به سرعت تجهیزات نظامی را به این بخش ارسال و شروع به پیگرد افراد مسلح کرد. همچنین ارتش اقدام به محاصره‌ی منزل شیخ خالد حُبلص (شیخ تکفیری و امام مسجد هارون الرشید در طرابلس) نمود که با صدور بیانیه‌ای خواستار فرار نیروها از ارتش و به راه افتادن «انقلاب سنی» در لبنان شده بود. در اثنای این محاصره، از منزل حبلص که افراد مسلح در آن پناه گرفته بودند به نیروهای ارتش تیراندازی شد. در نتیجه ارتش هم اقدام به پاسخگویی کرد که در نتیجه تعدادی از افراد مسلح داخل منزل کشته و زخمی شدند.

شیخ خالد حبلص 


شیخ خالد حبلص در کنار احمد الاسیر، شیخ سلفی مشهور لبنان

مدتی پس این درگیری هم ارتش با صدور بیانیه‌ای ضمن تجلیل از شهدای این نبرد دو روزه و ذکر اسامی و معرفی آنها، تمام شدن عملیاتش در بخش‌هایی از طرابلس (با کشته شدن، دستگیری یا فرار نیروهای مسلح) و بازگشت آرامش به آنجا را اعلام کرد و همچنین متذکر شد که در پی این اتمام مأموریت، نیروهای ارتش از آن مناطق بیرون آمده اند.

شادی المولوی

اما در همین زمان در شبکه‌های اجتماعی فایلی صوتی از شادی المولوی (یکی از رهبران تکفیری‌های شمال لبنان) منتشر شد که در گفتگو با یکی از شیوخ جبهة النصرة ضبط شده بود. 

المولوی در این فایل صوتی (که از شیخ خواسته بود آن را برای «برادران» منتشر کند) ضمن حمله به «همه» شیوخ طرابلس گفته بود که همه‌ی آنها «دروغگو و خیانتکار» اند و هیچ کاری [برای حمایت از آنان] نکرده‌اند. مولوی در این فایل صوتی مدعی شده بود «حتی شیخ خالد حبلص که خواستار جدایی از ارتش و راه افتادن انقلاب سنی شده بود هم چیزی از او ندیدیم؛ خدا جوابش را بدهد.» 

اسمة منصور و شادی المولوی- علامت توحید، نشان مخصوص سلفیون

او همچنین با تأکید بر اینکه بر خلاف گفته‌ی رسانه‌ها نه چند صد نفر بلکه حدود بیست نفر هستند؛ گفت: تا «آخرین رمق در سرزمین»شان میجنگند تا آن را «پلی برای ورود به بهشت کنند.» او همچنین به همه‌ی مشایخی که به قول او به آنها خیانت کردند هم وعده داد که در «دنیا و آخرت» بازخواست خواهند شد.

درهمین فضا، این سؤال پیش آمده که شادی المولوی و اسامة منصور به عنوان دو نفر از رهبران تکفیری‌ها و برخی دیگر از مسلحین چطور توانستند از دستگیری بگریزند؟ خصوصا که دور تا دور منطقه‌ی التبانة  محاصره‌ی امنیتی سختی از طرف ارتش صورت گرفته بود.

اسامة منصور

برخی منابع مطلع، سناریویی احتمالی برای عملیات فرار مطرح کرده‌اند. طبق نظر این منابع «مسحلین التبانة پس از آتش‌باران شدید منطقه توسط ارتش مطمئن شدند که نمی‌توانند در آنجا مقاومت کنند. این را می‌توان در پیام صوتی منتشر شده از شادی المولوی هم دید.»

طبق نظر این منابع، پس از پیشنهاد آتش‌بس موقتی که از طرف مشایخ و بزرگان محلی مطرح شد تا سرباز ربوده شده طنوس نعمة آزاد شود و همچنین با توجه به مشغول شدن ارتش به مراقبت و بازرسی هزاران فردی که در این مدت آتش‌بس از منازلشان فرار کردند تا به مناطق امن بروند، افراد مسلح از موقعیت استفاده کرده و از التبانه خارج شدند.

به گفته‌ی منابع امنیتی، اسامة منصور و شادی المولوی با هم از التبانه خارج نشدند بلکه هر کدام جدا از هم از منطقه خارج شدند تا احتمالا با هم دستگیر نشوند. 

اسامة منصور

در حال حاضر، واحد‌های ارتش، حوزه‌ی جغرافیایی عملیاتشان را گسترش داده‌اند. که شامل محدوده‌ای از صیدا تا شمال لبنان می‌شود و در این عملیات، ده‌ها تروریست را بازداشت و حجم سنگینی سلاح و مواد منفجره ضبط کرده‌اند. شهر طرابلس هم در حال حاضر و با توجه به فعالیت‌های ارتش، وضعیت امنیتی آرام و طبیعی‌ای دارد.

در خاتمه می‌توان به موضع‌گیری سید حسن نصرالله درباره‌ی حوادث طرابلس اشاره کرد.

سید حسن نصرالله که از طریق ویدئو کنفرانس در جمع عزاداران حسینیه در مجتمع سیدالشهدا در ضاحیه جنوبی بیروت سخن می‌گفت به موضوع حوادث طرابلس هم گریزی زده و در بخشی از صحبت هایش گفت: «طرح فتنه‌ی خطرناک و بزرگی در طرابلس و شمال در دست اجرا بود. از خداوند متعال می‌‌خواهیم که به مسئولین و فرماندهان نظامی و سیاسی و امنیتی برای هم‌یاری در مقابله با خطر فتنه کمک کند، خطر فتنه‌ای که برخی‌ها می خواستند الان عملا به وجود آمده باشد. این وضع نیازمند حسن مدیریت و حکمت و پی‌گیری است.»