بقایای عظیم ترین پل تاریخی اهواز در بستر کارون از بین رفت
بر اثر لایهروبیهای رودخانه کارون
تیغهای بیلهای مکانیکی که به منظور عملیات لایهروبی در رودخانه کارون مشغول به فعالیت بودند آخرین بقایای پل ساسانی اهواز را که زیر پل سیاه قرار داشت را از بین بردند. این اتفاق سبب شد تا اداره میراثفرهنگی استان خوزستان فعالیت لایهروبی رودخانه کارون را زیر پل سیاه متوقف کند.
پل سیاه اهواز سال 1308 به منظور اتصال راهآهن سراسری از شمال به جنوب ایستگاه شرقی ـ غربی اهواز در حالی روی بقایای سد ساسانی شادروان اهواز ساخته شد که طی سالهای اخیر لایهروبیهای رودخانه کارون آخرین باقیمانده از پل ساسانی اهواز را بهشدت تخریب کرد.
«مجتبی گهستونی» فعال میراثفرهنگی و دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با بیان این مطلب گفت: از 5 سال گذشته تاکنون لایهروبیهای متعددی در رودخانه کارون انجام گرفت که بیلهای مکانیکی در حین عملیات لایهروبی آسیب جدی را به پل ساسانی وارد کردند.
او گفت: این عملیات لایروبی به منظور پاکسازی رودخانه کارون بوده و هماکنون نیز بخش باقیمانده این پل ساسانی دچار آسیب جدی شده است. این درحالی است که در کتاب پلهای تاریخی ایران از پل ساسانی اهواز که هماکنون خرابههای آن زیر پل سیاه است بهعنوان یک پل مهم چون شادروان شوشتر نام برده است. در منابع مختلف از وجود پل بند عظیم خداآفرید در اهواز نام برده اند که آثار جزئی از آن بر روی تخته سنگ های بستر کارون هنوز وجود دارد.
بهگفته این فعال میراثفرهنگی، درحالحاضر اداره میراثفرهنگی استان خوزستان با بازدیدی که پل ساسانی اهواز داشت، عملیات لایهروبی سازمان عمران ساحل کارون را که با نظارت استانداری خوزستان انجام میگیرد را متوقف کرد.
گهستونی یادآور شد: گفته اند تاریخ شکستن پل ساسانی شادروان اهواز به میانه آخر سده پنجم تا نیمه اول سده ششم هجری مربوط می شود. اما به مرور بهدلیل نبود رسیدگیهای لازم تخریب میشود. درحالحاضر وجود بندهای طبیعی در بستر رودخانه کارون باعث شد که رفت و آمد کشتیها از جنوب به شمال و عکس آن به سهولت صورت نگیرد و کشتیها ناگزیر بودند که بارانداز داشته باشند و بههمین دلیل اهواز در طول تاریخ یک بندر مهم تاریخی بوده است.
سخنگو انجمن تاریانا اظهار داشت: شهرت شادروان اهواز از شهرت شادروان شوشتر و دیگر ساختمانهای بزرگ جهان کمتر نیست. این شادروان بر تخته سنگی که در بستر کارون از پهنای رود می گذشته و دنباله کوه اهواز است ساخته شده بود.
وی بیان کرد: برابر روایت های ایرانی، شادروان اهواز برای این ساخته شده بود که تراز آب را در بستر کارون بالا نگهدارند تا آب در سه کانال بزرگ که دوتای آنها در باختر و یکی در خاور رود از آن جدا می گشته روان گردد و سرزمین های خوزستان پائین را تا نزدیک شهر "قرقوب" آباد کند.
گهستونی گفت: عظمت پل شادروان اهواز به حدی بوده که بر آن چرخاب هایی نشانده بودند که توربین آنها با فشار ریزش آب از شادروان میگردیده و با آنها در جوی هایی کومش مانند آب می ریخته اند تا از آن راه به باغچه ها سوق الاهواز و هرمز اردشیر برسد. این چرخابها تا سده چهارم هجری کار میکرده است.