سلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستانسلام خوزستان
انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستاننیروهای داعش مدعی هستند که وی یکی از نزدیکان فرمانده سپاه قدس ایران، قاسم سلیمانی است و داعش او را هم‌اکنون به یک مکان امن منتقل کرده است!
پیروزی نیروهای عراقی به رهبری و به کمک سردار قاسم سلیمانی در منطقه جرف‌الصخر تیتر بسیاری از رسانه‌های داخلی و خارجی شده است.
به گزارش ایسنا، افکارنیوز نوشت: پیروزی در جرف‌الصخر بدون حضور نیروهای ائتلاف و با حضور سردار سلیمانی در کنار نیروهای کشور عراق به دست آمده است. این برای چندمین بار است که داعش شکست تلخی را از ژنرال ایرانی تجربه می‌کند.
حضور حاج قاسم سلیمانی و همچنین خوشحالی حیدرالعبادی از شکست داعش در جرف‌الصخر حکایت از روابط محکم ایران و عراق دارد. در همین حال داعش برای تضعیف روحیه نیروهای حاضر در این نبرد به انتشار اخبار کذب روی آورده است؛ اخباری که به نظر می‌رسد انتشار آنها پایه و اساس محکمی ندارد.
یک سایت خبری عراقی ادعا کرده است: گزارش رسانه‌ها حاکی از آن است که یک سرباز ایرانی نزدیک به قاسم سلیمانی توسط داعش به اسارت گرفته شده است. نیروهای داعش مدعی هستند که وی یکی از نزدیکان فرمانده سپاه قدس ایران، قاسم سلیمانی است و داعش او را هم‌اکنون به یک مکان امن منتقل کرده است!
داعش در حالی این ادعا را مطرح کرده که نامی از این سرباز ایرانی منتشر نکرده است و می‌توان گفت تنها هدف داعش از این اقدام، تضعیف روحیه مردم و نیروهای مبارز عراقی است و داعش اقدامی تلافی‌جویانه‌تر از انتشار اخبار کذب در برابر اقدامات ژنرال قاسم سلیمانی نیافته است.
گفته می شود از رقم 8.83 میلیارد دلاری کیس حقوقی علیه بزرگ ترین بانک فرانسه در ژوئن 2014 که در بحث تحریم توسط امریکایی ها محکوم شده، بخشی به پلیس نیویورک اهداشده و از روی همین پول، تجهیزات جدید ارتباطاتی برای پلیس خریداری شده است.
بخش بزرگی از هزینه 160 میلیون دلاری خرید و تجهیز 41 هزار تبلت و موبایل برای پلیس نیویورک از محل پول های بلوکه شده و بانک های جریمه شده در تحریم ایران تأمین شده است.
خبر آنلاین به نقل از سایت رسمی نیویورک نوشت: مراسم تحویل 35 هزار تبلت و موبایل برای پلیس نیویورک و تجهیز 6 هزار اتومبیلی که در اختیار این نیروست در حالی با حضور شهردار نیویورک برگزار شد که گفته می شود پول های بلوکه شده محل اصلی تأمین مالی بوده و از محل دریافت جریمه از کیس های حقوقی مربوط به تحریم ایران، سودان و کوبا گرداوری و هزینه شده است.
گفته می شود از رقم 8.83 میلیارد دلاری کیس حقوقی علیه بزرگ ترین بانک فرانسه در ژوئن 2014 که در بحث تحریم توسط امریکایی ها محکوم شده، بخشی به پلیس نیویورک (مشارکت فعال در امر تعقیب شرکت های مالی در منهتان) اهداشده و از روی همین پول، تجهیزات جدید ارتباطاتی برای پلیس خریداری شده است.
بدین ترتیب هم اکنون هر پلیس نیویورکی به یک تبلت مجهز بوده و ابزارشان به فناوری های زیر مجهز شده است:
توانایی سرچ و جستجوی آنلاین روی دیتابیس NYPD برای چک کردن موضوعات جنایی و سایر موضوعاتی که در شهر رخ می دهد.
توانایی دریافت اطلاعات کامل امور اضطراری 911 و جنایاتی که در حال رخ دادن است.
دیدن یادداشت ها روی اطلاعات آنلاین دیتابیس 911
اپلیکیشن ویژه جی پی اس بسیار قوی که پلیس را به محل های موردنظر با خطای پایین هدایت می کند.
اطلاعات و پشتیبانی کارآگاهی در کیس های جنایی رخ داده در نیویورک
دسترسی آنلاین به تصاویر مظنونین و جانیان نیویورکی
ارتباطات ایمیلی با سایر اعضا و مقامات ارشد
اطلاعات آنلاین و اخطارهای لازم در بحث ضد تروریست.
خبر آنلاین به نقل از سایت رسمی نیویورک نوشت: مراسم تحویل 35 هزار تبلت و موبایل برای پلیس نیویورک و تجهیز 6 هزار اتومبیلی که در اختیار این نیروست در حالی با حضور شهردار نیویورک برگزار شد که گفته می شود پول های بلوکه شده محل اصلی تأمین مالی بوده و از محل دریافت جریمه از کیس های حقوقی مربوط به تحریم ایران، سودان و کوبا گرداوری و هزینه شده است.
گفته می شود از رقم 8.83 میلیارد دلاری کیس حقوقی علیه بزرگ ترین بانک فرانسه در ژوئن 2014 که در بحث تحریم توسط امریکایی ها محکوم شده، بخشی به پلیس نیویورک (مشارکت فعال در امر تعقیب شرکت های مالی در منهتان) اهداشده و از روی همین پول، تجهیزات جدید ارتباطاتی برای پلیس خریداری شده است.
بدین ترتیب هم اکنون هر پلیس نیویورکی به یک تبلت مجهز بوده و ابزارشان به فناوری های زیر مجهز شده است:
توانایی سرچ و جستجوی آنلاین روی دیتابیس NYPD برای چک کردن موضوعات جنایی و سایر موضوعاتی که در شهر رخ می دهد.
توانایی دریافت اطلاعات کامل امور اضطراری 911 و جنایاتی که در حال رخ دادن است.
دیدن یادداشت ها روی اطلاعات آنلاین دیتابیس 911
اپلیکیشن ویژه جی پی اس بسیار قوی که پلیس را به محل های موردنظر با خطای پایین هدایت می کند.
اطلاعات و پشتیبانی کارآگاهی در کیس های جنایی رخ داده در نیویورک
دسترسی آنلاین به تصاویر مظنونین و جانیان نیویورکی
ارتباطات ایمیلی با سایر اعضا و مقامات ارشد
اطلاعات آنلاین و اخطارهای لازم در بحث ضد تروریست.
رادیو ارتش اسرائیل در این باره نوشت: دادگاهی در شهر تل آویو رهبر یکی از بخش های مذهبی دین یهود به نام " جوئیل رتسون" را به 30 سال زندان محکوم کرد زیرا وی با 21 زن ازدواج کرده بود.
یک اسرائیلی به دلیل ازدواج همزمان با 21 زن، به 30 سال زندان محکوم شد.
به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری آناتولی ترکیه، دادگاهی در تل آویو برای یک اسرائیلی که 21 زن اختیار کرده و مدعی شده بود مهدی موعود است؛ مجازات 30 سال زندان صادر کرد.
این متهم رهبری یکی از بخش های مذهبی دین یهود را برعهده دارد.
رادیو ارتش اسرائیل در این باره نوشت: دادگاهی در شهر تل آویو رهبر یکی از بخش های مذهبی دین یهود به نام " جوئیل رتسون" را به 30 سال زندان محکوم کرد زیرا وی با 21 زن ازدواج کرده بود.
دادگاه همچنین او را به برده برداری و سلب آزادی اراده زنان محکوم کرده است.
رادیو عمومی ارتش اسرائیل اضافه کرد: رتسون 65 ساله در مدت 30 سال گذشته دختران کم سن را جمع آوری و ضمن ازدواج با آنها در شرایط بسیار سخت، از این زنان سوء استفاده کرده است.
روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارونت هم نوشت: این شهروند اسرائیل زنان خود را در 4 خانه جداگانه مستقر کرده بود و قوانین سختگیرانه و اجباری را از جمله ممنوعیت خوردن گوشت تحمیل کرده بود.
یکی از زنان رتسون گفته بود که او خود را "مهدی موعود" می دانست.
رتسون با رد این اتهامات گفته بود که این زنان با اراده خود در کنار وی زندگی کرده اند.
موضوع رتسون یکی از موضوعات جنجالی در رسانه های اسرائیلی است به ویژه که براساس دین یهودی، هر فردی تنها می تواند یک همسر داشته باشد.
به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری آناتولی ترکیه، دادگاهی در تل آویو برای یک اسرائیلی که 21 زن اختیار کرده و مدعی شده بود مهدی موعود است؛ مجازات 30 سال زندان صادر کرد.
این متهم رهبری یکی از بخش های مذهبی دین یهود را برعهده دارد.
رادیو ارتش اسرائیل در این باره نوشت: دادگاهی در شهر تل آویو رهبر یکی از بخش های مذهبی دین یهود به نام " جوئیل رتسون" را به 30 سال زندان محکوم کرد زیرا وی با 21 زن ازدواج کرده بود.
دادگاه همچنین او را به برده برداری و سلب آزادی اراده زنان محکوم کرده است.
روزنامه اسرائیلی یدیعوت آحارونت هم نوشت: این شهروند اسرائیل زنان خود را در 4 خانه جداگانه مستقر کرده بود و قوانین سختگیرانه و اجباری را از جمله ممنوعیت خوردن گوشت تحمیل کرده بود.
یکی از زنان رتسون گفته بود که او خود را "مهدی موعود" می دانست.
رتسون با رد این اتهامات گفته بود که این زنان با اراده خود در کنار وی زندگی کرده اند.
موضوع رتسون یکی از موضوعات جنجالی در رسانه های اسرائیلی است به ویژه که براساس دین یهودی، هر فردی تنها می تواند یک همسر داشته باشد.
سفیر ایران در گفتگو با "عصرایران":
غالب زندانیان به اتهام مواد مخدر به حبس محکوم شده اند. تعداد اندکی هم به اتهام قتل و جعل سند/ آمارهای ما نشان می دهد متأسفانه هرسال به طور متوسط 10 نفر ایرانی در کویت دستگیر و زندانی می شوند.
سفیر ایران در کویت از تلاش ها برای انتقال زندانیان ایرانی موجود در کویت به کشور خبر داد.علیرضا عنایتی در گفتگو با خبرنگار "عصرایران" تعداد ایرانیان زندانی در کویت را 220 نفر اعلام کرد و گفت: براساس موافقتنامه امضا شده میان ایران و کویت در سال 1383، تمامی ایرانیان زندانی در کویت که درخواست انتقال به ایران بدهند؛ می توانند باقی مانده حبس خود را در کشورشان بگذرانند.
وی افزود: هر زندانی ایرانی در کویت که فرم درخواست انتقال به ایران را امضا کند می تواند از شرایط انتقال به ایران و ادامه تحمل حبس در کشور خود برخوردار شود.
سفیر ایران درباره سن زندانیان و مدت حضور آنها در زندان کویت هم گفت: مدت محکومیت و سن زندانیان متفاوت است. درصد زیادی از این زندانیان متهم به حمل مواد مخدر هستند. حدود یک چهارم از این زندانیان بیشتر از 10 سال است که در حبس به سر می برند.
وی درباره جرم ایرانیان زندانی در کویت افزود: غالب زندانیان به اتهام مواد مخدر به حبس محکوم شده اند. تعداد اندکی هم به اتهام قتل و جعل سند. برخی از افرادی که هم زندانی هستند قبلاً مقیم کویت بوده اند. آمارهای ما نشان می دهد متأسفانه هرسال به طور متوسط 10 نفر ایرانی در کویت دستگیر و زندانی می شوند. البته بسیاری هم پس از سپری نمودن محکومیت آزاد می شوند.
عنایتی در پاسخ به سؤال دیگری درباره اینکه چه بخشی از زندانیان ایرانی در کویت می توانند شامل انتقال به ایران شوند توضیح داد: کلیه افرادی که خواستار بازگشت به ایران باشند مشمول اجرای این موافقتنامه خواهند بود. به نظر نمی رسد که مشکل خاصی برای انتقال وجود داشته باشد. مگر این که کسی به هر دلیل ترجیح دهد مدت باقی مانده محکومیت را در کویت بگذراند.
متن کامل گفتگوی عصر ایران با علیرضا عنایتی سفیر ایران در کویت به شرح زیر است:
• زندانیان ایرانی در کویت چه تعداد هستند؟
– تعداد کنونی زندانیان ایرانی در زندان مرکزی کویت، بالغ بر 190 نفر و در زندان های عمومی و بازداشتگاه کویت حدود 30 نفر می باشند.
• لطفا درباره وضعیت زندانیان از جمله سن، مدت زمان حضور در زندان و جرم آنها بفرمایید؟
– مدت محکومیت و سن زندانیان متفاوت است. برخی که مدت بیشتری در زندان مانده اند، سن بیشتری دارند. درصد زیادی از این زندانیان متهم به حمل مواد مخدر هستند. حدود یک چهارم از این زندانیان بیشتر از ده سال است که در حبس به سر می برند.
غالب زندانیان به اتهام مواد مخدر به حبس محکوم شده اند. تعداد اندکی هم به اتهام قتل و جعل سند. برخی از افرادی که هم زندانی هستند قبلاً مقیم کویت بوده اند. آمارهای ما نشان می دهد متأسفانه هرسال به طور متوسط 10 نفر ایرانی در کویت دستگیر و زندانی می شوند. البته بسیاری هم پس از سپری نمودن محکومیت آزاد می شوند.
• چه تلاش هایی برای تایید موافقتنامه انتقال محکومان انجام شده است؟
– این موافقتنامه در سال 1383 از سوی وزرای دادگستری ایران و کویت به امضاء رسید و مراحل قانونی خود را جهت تصویب و اجرایی شدن در دو کشور طی نموده است. این موافقتنامه یک سند جامع همکاری های حقوقی و قضایی است که به موجب آن حقوق اتباع دو کشور در کشور دیگر تأمین می شود. خوشبختانه طرفین طی سالهای اخیر بر لزوم اجرائی شدن این موافقتنامه تأکید نموده اند. این موضوع در نشست های مختلف کنسولی و سیاسی و حتی نشست کمیته عالی مشترک به ریاست وزرای خارجه دو کشور مورد توجه قرار گرفت.
موضوع انتقال زندانیان به کشور متبوع خود جهت گذراندن مدت باقیمانده محکومیت، یکی از بخشهای مهم این موافقتنامه است. جمهوری اسلامی ایران در کویت بر اجرایی شدن این موافقتنامه تاکید مضاعف دارد.
بر این اساس، سفارت ایران در کویت در جهت اجرای این موافقتنامه گام های ملموسی را برداشته است. مسئولان ذیربط کویتی اعم از وزارت کشور وزارت خارجه کویت هم طی ماه های اخیر همکاری جدی در این خصوص داشته اند.
• به نظر شما این موافقتنامه چه زمانی امضا و اجرا می شود؟ با چه فاصله ای از امضای موافقتنامه، انتقال زندانیان ایرانی به کشور امکانپذیر است؟
– همان گونه که اشاره شد این موافقتنامه در سال 1383 از سوی آقای شوشتری وزیر دادگستری وقت جمهوری اسلامی ایران با همتای کویتی خود به امضاء رسید. عنوان کامل این سند "موافقتنامه همکاری های حقوقی و قضائیی در امور مدنی، تجاری، احوال شخصیه وجزائی می باشد.
این موافقتنامه دارای 63 ماده می باشد و به موضوعاتی مانند معاضدت قضائی ، انتقال محکومین ، اجرای احکام قضائی می پردازد .
• در صورت عملی شدن موافقتنامه، چه تعداد از زندانیان ایرانی در کویت به کشور برمی گردند؟
– کلیه افرادی که خواستار بازگشت به ایران باشند مشمول اجرای این موافقتنامه خواهند بود. بنظرم نمی رسد که مشکل خاصی برای انتقال وجود داشته باشد. مگر این که کسی به هر دلیل ترجیح دهد مدت باقی مانده محکومیت را در کویت بگذراند. موضوع انتقال ، شرایط انتقال و استثنائات وارده به طور مفصل در این موافقتنامه بیان شده است . کلیه زندانیان ایرانی که در زندان های کویت هستند مشمول این موافقتنامه خواهند شد.
اسرائیل تلاش کرد روابط خود را با کشورهای غیرعربی ساحل دریای سرخ به ویژه اریتره تقویت کند. اسرائیل پایگاه نظامی را در بندر مصوع اریتره ایجاد کرده است. مهمترین پایگاه های این رژیم در ساحل اریتره در دریای سرخ پایگاه های رواجیات و مکهلاوی در نزدیکی مرز سودان هستند.
اسرائیل از سیطره یک گروه حامی ایران بر تنگه باب المندب دریای سرخ نگران است.
به گزارش عصرایران، به تازگی گروه حوثی ها که در قالب سیاسی گروه انصارالله در یمن فعالیت می کنند پس از تصرف پایتخت این کشور، به سمت بندر الحدیده این کشور و تنگه باب المندب رفته اند. هم اکنون بندر الحدیده به طور کامل در کنترل حوثی هاست.
تنگه باب المندب تنها نقطه اتصال دریای سرخ و اقیانوس هند است.
حوثی ها شیعیان زیدیه یا 4 امامی هستند که در استان های شمالی یمن زندگی می کنند. با این حال آنها توانستند در ماه های اخیر پایتخت و شهرهای بندری یمن در ساحل دریای سرخ را تصرف کنند. این گروه از ایران حمایت می کند.
نگرانی اسرائیل از باب المندب
روزنامه مصری الوفد در گزارشی با اشاره به این موضوع نوشت: اسرائیلی ها به زودی این واقعیت را درک کردند که تنگه باب المندب به شدت برای آنها اهمیت دارد زیرا این تنگه، مهمترین گذرگاه برای حرکت کشتی های اسرائیلی و تعامل آنها با جهان است.
دیوید بن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل در سال 1949 درباره مقاصد این رژیم برای سیطره بر دریای سرخ سخن گفت: "ما از خشکی، در محاصره هستیم. دریا، تنها راه عبور و مرور ما با جهان و دسترسی به قاره هاست."
اسرائیل در ساحل شرقی دریای مدیترانه قرار دارد و از زمین با لبنان، اردن، فلسطین، سوریه و مصر هم مرز است اما شهروندان و کالای اسرائیلی قادر به حرکت و جابجایی زمینی نیست. مرز اسرائیل با مصر بسته است و هیچ گذرگاهی زمینی میان دو طرف نیست گرچه دو طرف دارای روابط رسمی دیپلماتیک هستند.
اسرائیل کشورهای لبنان و سوریه را متخاصم می داند و نیروهای سازمان ملل در مرز مشترک زمینی میان دو طرف حضور دارند. اسرائیل تنها با اردن گذرگاه مرزی زمینی دارد اما اسرائیلی ها قادر به عبور از اردن به سمت دیگر کشورها نیستند زیرا ورود کالاها و شهروندان اسرائیلی به تمامی کشورهای همسایه اردن، ممنوع است.
اسرائیلی ها همیشه از سیطره کشورهای عربی بر تنگه های دریایی و اعمال محدودیت آنها بر حرکت دریایی اسرائیلی ها نگران بوده اند.
در سال 1950 مصر با همکاری عربستان سعودی توانست کنترل نظامی دریای سرخ را در دست بگیرند. در این سال ارتش مصر بر ورودی خلیج عقبه و دو جزیره تیران و صنافیر سیطره پیدا کرد و توانست حرکت دریایی اسرائیل را محدود کند. این یکی از دلایل حمله به مصر در سال 1956 است.
در جنگ ششم اکتبر 1973 میلادی نیز ارتش یمن کنترل کامل تنگه باب المندب را در دست گرفت.
با این حال پس از امضای قرارداد کمپ دیوید و صلح مصر و اسرائیل، تل آویو توانست حق کشتیرانی در کانال سوئز و حرکت در خلیج عقبه را به دست بیاورد تا به این وسیله عبور و مرور کشتی های این رژیم در دریای سرخ امکان پذیر شود.
به گفته یک ژنرال اسرائیلی، سیطره مصر بر کانال سوئز باعث شد اسرائیل تنها بتواند بر کنترل دومین ورودی دریای سرخ یعنی باب المندب تاثیر گذار باشد.
دریای سرخ دارای دو ورودی یعنی کانال سوئز در شمال و تنگه باب المندب در جنوب است. دریای سرخ از شمال به وسیله کانال سوئز به دریای مدیترانه راه دارد و از جنوب از طریق تنگه باب المندب به اقیانوس هند دسترسی دارد.
اسرائیل در دریای مدیترانه ساحل داشته و علاوه بر این از طریق مرزهای جنوبی اش و خلیج عقبه، به دریای سرخ راه دارد.
اسرائیل به دنبال نفوذ در شرق دریای سرخ
اسرائیل تلاش کرد روابط خود را با کشورهای غیرعربی ساحل دریای سرخ به ویژه اریتره تقویت کند. اسرائیل پایگاه نظامی را در بندر مصوع اریتره ایجاد کرده است. مهمترین پایگاه های این رژیم در ساحل اریتره در دریای سرخ پایگاه های رواجیات و مکهلاوی در نزدیکی مرز سودان هستند. اسرائیل همچنین برخی جزیره های استراتژیک اریتره واقع در نزدیکی ورودی جنوبی باب المندب را اجاره کرده است که مهمترین آنها جزیره دهلک است که تل آویو در آن پایگاه دریایی ایجاد کرده است.
علاوه بر این، اسرائیل برای تضمین امنیت رفت و آمد کشتی های خود در دریای سرخ به ویژه تنگه باب المندب، پایگاه های هوایی را در جزیره های حالب و فاطمه واقع در نزدیکی باب المندب راه اندازی کرده است.
پایگاه دریایی اسرائیل در نزدیکی باب المندب دارای مرکزی برای نظارت و مراقبت رفت و آمدها در دریای سرخ و سواحل عربستان سعودی، یمن، سودان، سومالی و رفت و آمد نفتکش هاست.
اسرائیل همچنین طرح ها و کمک های اقتصادی را به تعداد زیادی از کشورهای آفریقایی ساحلی دریای سرخ مانند تانزانیا، اریتره و کنیا اختصاص داده است تا بتواند با استفاده از کسب نفوذ در کشورهای غربی عربی ساحلی دریای سرخ، سیطره قدرتمندی را در دریای سرخ و باب المندب داشته باشد.
نگرانی اسرائیل از کنترل ایران بر دریای سرخ
به رغم موفقیت استراتژی اسرائیل با هدف تامین امنیت حرکت و رفت و آمد کشتی هایش در دریای سرخ از طریق باب المندب، اما اسرائیل امروزه احساس نگرانی دارد زیرا شاهد سیطره گروه حوثی ها بر بخش های بزرگی از یمن است.
" افی یسسخروف" روزنامه نگار اسرائیلی می گوید: اسرائیل با نگرانی سقوط شهرهای یمن به دست حوثی ها را یکی پس از دیگری دنبال می کند به ویژه که این گروه شیعه مورد حمایت ایران به سیطره بر گذرگاه دریایی باب المندب نزدیک شده است.
اسرائیل برای تنگه باب المندب، اهمیت ویژه ای قائل است زیرا این تنگه، ورودی دریای سرخ به اقیانوس هند است.
از نظر یسیخروف، مشغول شدن جهان به درگیری های مستمر میان کردها و داعش در شهر کوبانی سوریه، به ایران کمک کرد تا به صورت تدریجی بتوانند بر بندر استراتژیک الحدیده یمن سیطره پیدا کنند.
این روزنامه نگار این سؤال را مطرح کرد: تحولات یمن به کدام سو، حرکت می کند؟ او خود پاسخ می دهد: تا هنگامی که رسانه های اسرائیل و آمریکا درگیر حملات داعش هستند ایران می تواند با جلب توجه اندک، بر مناطق بیشتری سیطره پیدا کند. در لبنان، بخش هایی از سوریه، بسیاری از مناطق عراق و هم اکنون یمن.
روزنامه نگار اسرائیلی اضافه کرد با توجه به ارتباط حوثی های یمن با ایرانی ها، سیطره بر این گذرگاه آبی (تنگه باب المندب) به معنی تهدید سرنوشت سازی برای اقتصاد اسرائیل است. این اتفاق، علاوه بر این می تواند مانعی در برابر دسترسی اسرائیل به ایران شود.
اشاره این موضوع به حرکت زیردریایی های اسرائیلی و اقدام آنها علیه امنیت ملی ایران است. این زیردریایی ها می توانند از طریق استقرار در خلیج فارس، دریای عمان یا اقیانوس هند، ایران را تهدید کنند.
روزنامه اسرائیلی "تایمز آف اسرائیل" با هشدار درباره دسترسی حوثی ها و حامیان آنها یعنی ایرانی ها به تنگه باب المندب نوشت که این وضعیت از نظر اسرائیل، تهدیدی برای منافع استراتژیک اش به شمار می آید.
سایت اسرائیلی "واللا" هم به نقل از یک تحلیلگر مسائل عربی نوشت: حضور ایرانی ها در گذرگاه دریایی باب المندب، برای اقتصاد اسرائیل خطرناک است. این روند می تواند بسیاری از مشکلات را برای کشتی های اسرائیلی که از گذرگاه دریایی باب المندب عبور می کنند ایجاد کند.
این تحلیلگر در این باره به حملات سازمان های فلسطینی در ابتدای دهه 70 میلادی به کشتی های اسرائیلی به هنگام عبور از باب المندب اشاره می کند و می گوید: این احتمال وجود دارد که ایرانی ها از همین شیوه ها به وسیله حوثی ها استفاده کنند.
حوثی ها شیعیان زیدیه یا 4 امامی هستند که در استان های شمالی یمن زندگی می کنند. با این حال آنها توانستند در ماه های اخیر پایتخت و شهرهای بندری یمن در ساحل دریای سرخ را تصرف کنند. این گروه از ایران حمایت می کند.
نگرانی اسرائیل از باب المندب
روزنامه مصری الوفد در گزارشی با اشاره به این موضوع نوشت: اسرائیلی ها به زودی این واقعیت را درک کردند که تنگه باب المندب به شدت برای آنها اهمیت دارد زیرا این تنگه، مهمترین گذرگاه برای حرکت کشتی های اسرائیلی و تعامل آنها با جهان است.
دیوید بن گوریون اولین نخست وزیر اسرائیل در سال 1949 درباره مقاصد این رژیم برای سیطره بر دریای سرخ سخن گفت: "ما از خشکی، در محاصره هستیم. دریا، تنها راه عبور و مرور ما با جهان و دسترسی به قاره هاست."
اسرائیل در ساحل شرقی دریای مدیترانه قرار دارد و از زمین با لبنان، اردن، فلسطین، سوریه و مصر هم مرز است اما شهروندان و کالای اسرائیلی قادر به حرکت و جابجایی زمینی نیست. مرز اسرائیل با مصر بسته است و هیچ گذرگاهی زمینی میان دو طرف نیست گرچه دو طرف دارای روابط رسمی دیپلماتیک هستند.
اسرائیل کشورهای لبنان و سوریه را متخاصم می داند و نیروهای سازمان ملل در مرز مشترک زمینی میان دو طرف حضور دارند. اسرائیل تنها با اردن گذرگاه مرزی زمینی دارد اما اسرائیلی ها قادر به عبور از اردن به سمت دیگر کشورها نیستند زیرا ورود کالاها و شهروندان اسرائیلی به تمامی کشورهای همسایه اردن، ممنوع است.
اسرائیلی ها همیشه از سیطره کشورهای عربی بر تنگه های دریایی و اعمال محدودیت آنها بر حرکت دریایی اسرائیلی ها نگران بوده اند.
در سال 1950 مصر با همکاری عربستان سعودی توانست کنترل نظامی دریای سرخ را در دست بگیرند. در این سال ارتش مصر بر ورودی خلیج عقبه و دو جزیره تیران و صنافیر سیطره پیدا کرد و توانست حرکت دریایی اسرائیل را محدود کند. این یکی از دلایل حمله به مصر در سال 1956 است.
در جنگ ششم اکتبر 1973 میلادی نیز ارتش یمن کنترل کامل تنگه باب المندب را در دست گرفت.
با این حال پس از امضای قرارداد کمپ دیوید و صلح مصر و اسرائیل، تل آویو توانست حق کشتیرانی در کانال سوئز و حرکت در خلیج عقبه را به دست بیاورد تا به این وسیله عبور و مرور کشتی های این رژیم در دریای سرخ امکان پذیر شود.
به گفته یک ژنرال اسرائیلی، سیطره مصر بر کانال سوئز باعث شد اسرائیل تنها بتواند بر کنترل دومین ورودی دریای سرخ یعنی باب المندب تاثیر گذار باشد.
دریای سرخ دارای دو ورودی یعنی کانال سوئز در شمال و تنگه باب المندب در جنوب است. دریای سرخ از شمال به وسیله کانال سوئز به دریای مدیترانه راه دارد و از جنوب از طریق تنگه باب المندب به اقیانوس هند دسترسی دارد.
اسرائیل در دریای مدیترانه ساحل داشته و علاوه بر این از طریق مرزهای جنوبی اش و خلیج عقبه، به دریای سرخ راه دارد.
اسرائیل به دنبال نفوذ در شرق دریای سرخ
اسرائیل تلاش کرد روابط خود را با کشورهای غیرعربی ساحل دریای سرخ به ویژه اریتره تقویت کند. اسرائیل پایگاه نظامی را در بندر مصوع اریتره ایجاد کرده است. مهمترین پایگاه های این رژیم در ساحل اریتره در دریای سرخ پایگاه های رواجیات و مکهلاوی در نزدیکی مرز سودان هستند. اسرائیل همچنین برخی جزیره های استراتژیک اریتره واقع در نزدیکی ورودی جنوبی باب المندب را اجاره کرده است که مهمترین آنها جزیره دهلک است که تل آویو در آن پایگاه دریایی ایجاد کرده است.
علاوه بر این، اسرائیل برای تضمین امنیت رفت و آمد کشتی های خود در دریای سرخ به ویژه تنگه باب المندب، پایگاه های هوایی را در جزیره های حالب و فاطمه واقع در نزدیکی باب المندب راه اندازی کرده است.
پایگاه دریایی اسرائیل در نزدیکی باب المندب دارای مرکزی برای نظارت و مراقبت رفت و آمدها در دریای سرخ و سواحل عربستان سعودی، یمن، سودان، سومالی و رفت و آمد نفتکش هاست.
اسرائیل همچنین طرح ها و کمک های اقتصادی را به تعداد زیادی از کشورهای آفریقایی ساحلی دریای سرخ مانند تانزانیا، اریتره و کنیا اختصاص داده است تا بتواند با استفاده از کسب نفوذ در کشورهای غربی عربی ساحلی دریای سرخ، سیطره قدرتمندی را در دریای سرخ و باب المندب داشته باشد.
نگرانی اسرائیل از کنترل ایران بر دریای سرخ
به رغم موفقیت استراتژی اسرائیل با هدف تامین امنیت حرکت و رفت و آمد کشتی هایش در دریای سرخ از طریق باب المندب، اما اسرائیل امروزه احساس نگرانی دارد زیرا شاهد سیطره گروه حوثی ها بر بخش های بزرگی از یمن است.
" افی یسسخروف" روزنامه نگار اسرائیلی می گوید: اسرائیل با نگرانی سقوط شهرهای یمن به دست حوثی ها را یکی پس از دیگری دنبال می کند به ویژه که این گروه شیعه مورد حمایت ایران به سیطره بر گذرگاه دریایی باب المندب نزدیک شده است.
اسرائیل برای تنگه باب المندب، اهمیت ویژه ای قائل است زیرا این تنگه، ورودی دریای سرخ به اقیانوس هند است.
از نظر یسیخروف، مشغول شدن جهان به درگیری های مستمر میان کردها و داعش در شهر کوبانی سوریه، به ایران کمک کرد تا به صورت تدریجی بتوانند بر بندر استراتژیک الحدیده یمن سیطره پیدا کنند.
این روزنامه نگار این سؤال را مطرح کرد: تحولات یمن به کدام سو، حرکت می کند؟ او خود پاسخ می دهد: تا هنگامی که رسانه های اسرائیل و آمریکا درگیر حملات داعش هستند ایران می تواند با جلب توجه اندک، بر مناطق بیشتری سیطره پیدا کند. در لبنان، بخش هایی از سوریه، بسیاری از مناطق عراق و هم اکنون یمن.
روزنامه نگار اسرائیلی اضافه کرد با توجه به ارتباط حوثی های یمن با ایرانی ها، سیطره بر این گذرگاه آبی (تنگه باب المندب) به معنی تهدید سرنوشت سازی برای اقتصاد اسرائیل است. این اتفاق، علاوه بر این می تواند مانعی در برابر دسترسی اسرائیل به ایران شود.
اشاره این موضوع به حرکت زیردریایی های اسرائیلی و اقدام آنها علیه امنیت ملی ایران است. این زیردریایی ها می توانند از طریق استقرار در خلیج فارس، دریای عمان یا اقیانوس هند، ایران را تهدید کنند.
روزنامه اسرائیلی "تایمز آف اسرائیل" با هشدار درباره دسترسی حوثی ها و حامیان آنها یعنی ایرانی ها به تنگه باب المندب نوشت که این وضعیت از نظر اسرائیل، تهدیدی برای منافع استراتژیک اش به شمار می آید.
سایت اسرائیلی "واللا" هم به نقل از یک تحلیلگر مسائل عربی نوشت: حضور ایرانی ها در گذرگاه دریایی باب المندب، برای اقتصاد اسرائیل خطرناک است. این روند می تواند بسیاری از مشکلات را برای کشتی های اسرائیلی که از گذرگاه دریایی باب المندب عبور می کنند ایجاد کند.
این تحلیلگر در این باره به حملات سازمان های فلسطینی در ابتدای دهه 70 میلادی به کشتی های اسرائیلی به هنگام عبور از باب المندب اشاره می کند و می گوید: این احتمال وجود دارد که ایرانی ها از همین شیوه ها به وسیله حوثی ها استفاده کنند.
بعضی گروگان های آمریکایی وقتی به پایگاه نظامی در آلمان رسیدند در مواجهه با کارتر از فرط ناراحتی از او حاضر نشدند در آغوش او قرار بگیرند و خود را عقب کشیدند.
همزمان با نزدیک شدن به سی و پنجمین سالگرد ماجرای اشغال سفارت آمریکا در تهران، وب سایت شبکه خبری سی ان ان آمریکا در گزارشی به بازخوانی دوباره حادثه گروگانگیری کارکنان سفارت آمریکا در ایران پرداخته و در گزارشی مدعی شده است که شش بخش از این حادثه کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
به گزارش عصر ایران در این بازخوانی که ظاهرا بخش هایی از آن برای خواننده آمریکایی تازگی دارد، به شش بعد از این حادثه که پیشتر به آن پرداخته نشده یا کمتر به آن پرداخته شده اشاره شده است.
در یکی از بندهای مورد اشاره حتی ادعا شده است که سه تن از گروگان ها از سوی گروگانگیران به وسیله انجام اعدام ترسانده شده اند.
شش موردی که از نظر سی ان ان درباره گروگانگیری تازگی دارد و کمتر به آنها پرداخته شده از قرار زیر است:
1- نخستین بحران جدی سیاست خارجی آمریکا با مساله اسلام سیاسی: پس از انقلاب اسلامی در ایران آیت اله خمینی رهبر انقلاب یک حکومت دینی و اسلامی را جایگزین یک پادشاهی متحد آمریکا در ایران کرد. آمریکا پس از انقلاب به واسطه مداخلات و نقشی که در ایران دوره شاه داشت "شیطان بزرگ " توصیف شد. از نظر انقلابیون ایران شاه به واسطه حمایت آمریکا در قدرت بود و آمریکا مداخله گر بزرگ در امور داخلی ایران بود. این نگرانی در ماه های ابتدایی انقلاب وجود داشت که سازمان سیا با انجام توطئه و یا کودتا بار دیگر شاه را به قدرت برگرداند. از این رو وقتی سفارت آمریکا در تهران اشغال شد آیت الله خمینی از این حادثه به عنوان انقلاب دوم یاد و از اقدام انقلابیون تجلیل کرد.
2- هشدارهای سفارت آمریکا به واشنگتن پیش از اشغال سفارت: در هفته های پیش از اشغال سفارت ، سفیر آمریکا در ایران بارها به واشنگتن هشدار داد که ممکن است انقلابیون ایران به سفارت آمریکا در تهران حمله کنند. شاه پس از خروج از ایران مدتی را در مصر گذراند و سپس به مکزیک رفت. در آنجا دکترها با معاینه او اعلام کردند بهتر است برای درمان بیماری سرطان خود به آمریکا برود. اعلام این مساله در اکتبر 1979 (یک ماه پیش از ماجرای حمله به سفارت) سبب تحریک انقلابیون در ایران شد. اعلام موافقت کارتر با حضور شاه در آمریکا به این گمانه در بین انقلابیون ایران دامن زد که آمریکا می خواهد تحت پوشش درمان شاه او را به آنجا ببرد و از آنجا برای بازگشت مجدد او به قدرت برنامه ریزی کند. سفارت آمریکا در تهران پیش از حمله انقلابیون بارها هشدار داده بود که در صورت راه دادن شاه به آمریکا انقلابیون ممکن است به سفارت آمریکا در تهران حمله کنند.
3- ادعای بد رفتاری با برخی از گروگان های آمریکایی یا حتی شکنجه برخی از آنها: زن های گروگان در سفارت تهران اعلام کردند مادامی که در گروگان انقلابیون ایران بودند رفتاری توام با احترام با آنها می شد. اما سه تن از گروگان های آمریکایی به نام های " گولاسینکی"، " جان لیمبرت" و " ریک کوپکه" ادعا کرده اند یک شب آنها از سوی گروگان گیر ها لخت شدند و برای اعدام به محوطه ای برده شدند. حتی به سمت آنها نشانه گیری و تیراندازی شد اما بعد مشخص شد این اقدام گروگان گیرها صرفا برای شوخی بوده است.
4- آزادی گروگان گیر ها پس از مراسم تحلیف ریگان : این اقدام گروگان گیر ها آخرین ضربه آنها به دولت جیمی کارتر بود. پس از توافق بین دولت ایران و آمریکا برای آزادی گروگان ها در دسامبر 1980 ، ایرانی ها که دولت جدید رونالد ریگان هنوز مستقر نشده بود منتظر ماندند تا او رسما قدرت را به دست بگیرد و مراسم تحلیف او برگزار شود. همزمان با تحلیف ریگان به هواپیمای حامل گروگان ها اجازه داده شد از فرودگاه مهر آباد در تهران به مقصد آلمان پرواز کند. ایرانی ها این اقدام را به منظور تنبیه کارتر انجام دادند.
5- برخی گروگان ها از فرط ناراحتی کارتر را تحویل نگرفتند: شاید پیشتر از این کمتر اعلام شده باشد که جیمی کارتر همزمان با حرکت هواپیمای گروگان ها به سمت آلمان ، به پایگاه نظامی آمریکا در آلمان رفت تا با گروگان ها ملاقات کند. کارتر این اقدام را انجام داد و می خواست با همه گروگان ها دیدار کرده و آنها را در آغوش بگیرد. اما برخی از گروگان ها که از کارتر و سیاست های او که باعث طولانی شدن بحران گروگانگیری شده بود از جمله به خاطر موافقت اولیه او با اعزام شاه به آمریکا که از نظر بسیاری از گروگان ها دلیل اصلی حمله انقلابیون ایران به سفارت بود، برخی گروگان ها حاضر نشدند کارتر را در آغوش بگیرند و در مقابل اصرار کارتر برای در آغوش گرفتن شان تنها با او دست دادند.
6- تبدیل سفارت آمریکا به موزه : سفارت آمریکا در تهران پس از بحران گروگانگیری تغییر کاربری داده و تبدیل به موزه شده است. دولت ایران از این مکان به عنوان "لانه جاسوسی" یاد می کند. این سفارت حالا تبدیل به نمادی از انقلاب اسلامی ایران شده است. بسیاری از لوازم سفارت در تهران در موزه به نمایش گذاشته است از جمله ماشین های تایپ قدیمی و تجهیزات ارتباطی سفارت و.. همه ساله در 13 آبان و در سالروز اشغال سفارت آمریکا در تهران ، ایرانی ها با انجام راهپیمایی این روز را در تقویم انقلاب اسلامی گرامی می دارند.
به گزارش عصر ایران در این بازخوانی که ظاهرا بخش هایی از آن برای خواننده آمریکایی تازگی دارد، به شش بعد از این حادثه که پیشتر به آن پرداخته نشده یا کمتر به آن پرداخته شده اشاره شده است.
در یکی از بندهای مورد اشاره حتی ادعا شده است که سه تن از گروگان ها از سوی گروگانگیران به وسیله انجام اعدام ترسانده شده اند.
شش موردی که از نظر سی ان ان درباره گروگانگیری تازگی دارد و کمتر به آنها پرداخته شده از قرار زیر است:
1- نخستین بحران جدی سیاست خارجی آمریکا با مساله اسلام سیاسی: پس از انقلاب اسلامی در ایران آیت اله خمینی رهبر انقلاب یک حکومت دینی و اسلامی را جایگزین یک پادشاهی متحد آمریکا در ایران کرد. آمریکا پس از انقلاب به واسطه مداخلات و نقشی که در ایران دوره شاه داشت "شیطان بزرگ " توصیف شد. از نظر انقلابیون ایران شاه به واسطه حمایت آمریکا در قدرت بود و آمریکا مداخله گر بزرگ در امور داخلی ایران بود. این نگرانی در ماه های ابتدایی انقلاب وجود داشت که سازمان سیا با انجام توطئه و یا کودتا بار دیگر شاه را به قدرت برگرداند. از این رو وقتی سفارت آمریکا در تهران اشغال شد آیت الله خمینی از این حادثه به عنوان انقلاب دوم یاد و از اقدام انقلابیون تجلیل کرد.
2- هشدارهای سفارت آمریکا به واشنگتن پیش از اشغال سفارت: در هفته های پیش از اشغال سفارت ، سفیر آمریکا در ایران بارها به واشنگتن هشدار داد که ممکن است انقلابیون ایران به سفارت آمریکا در تهران حمله کنند. شاه پس از خروج از ایران مدتی را در مصر گذراند و سپس به مکزیک رفت. در آنجا دکترها با معاینه او اعلام کردند بهتر است برای درمان بیماری سرطان خود به آمریکا برود. اعلام این مساله در اکتبر 1979 (یک ماه پیش از ماجرای حمله به سفارت) سبب تحریک انقلابیون در ایران شد. اعلام موافقت کارتر با حضور شاه در آمریکا به این گمانه در بین انقلابیون ایران دامن زد که آمریکا می خواهد تحت پوشش درمان شاه او را به آنجا ببرد و از آنجا برای بازگشت مجدد او به قدرت برنامه ریزی کند. سفارت آمریکا در تهران پیش از حمله انقلابیون بارها هشدار داده بود که در صورت راه دادن شاه به آمریکا انقلابیون ممکن است به سفارت آمریکا در تهران حمله کنند.
3- ادعای بد رفتاری با برخی از گروگان های آمریکایی یا حتی شکنجه برخی از آنها: زن های گروگان در سفارت تهران اعلام کردند مادامی که در گروگان انقلابیون ایران بودند رفتاری توام با احترام با آنها می شد. اما سه تن از گروگان های آمریکایی به نام های " گولاسینکی"، " جان لیمبرت" و " ریک کوپکه" ادعا کرده اند یک شب آنها از سوی گروگان گیر ها لخت شدند و برای اعدام به محوطه ای برده شدند. حتی به سمت آنها نشانه گیری و تیراندازی شد اما بعد مشخص شد این اقدام گروگان گیرها صرفا برای شوخی بوده است.
4- آزادی گروگان گیر ها پس از مراسم تحلیف ریگان : این اقدام گروگان گیر ها آخرین ضربه آنها به دولت جیمی کارتر بود. پس از توافق بین دولت ایران و آمریکا برای آزادی گروگان ها در دسامبر 1980 ، ایرانی ها که دولت جدید رونالد ریگان هنوز مستقر نشده بود منتظر ماندند تا او رسما قدرت را به دست بگیرد و مراسم تحلیف او برگزار شود. همزمان با تحلیف ریگان به هواپیمای حامل گروگان ها اجازه داده شد از فرودگاه مهر آباد در تهران به مقصد آلمان پرواز کند. ایرانی ها این اقدام را به منظور تنبیه کارتر انجام دادند.
5- برخی گروگان ها از فرط ناراحتی کارتر را تحویل نگرفتند: شاید پیشتر از این کمتر اعلام شده باشد که جیمی کارتر همزمان با حرکت هواپیمای گروگان ها به سمت آلمان ، به پایگاه نظامی آمریکا در آلمان رفت تا با گروگان ها ملاقات کند. کارتر این اقدام را انجام داد و می خواست با همه گروگان ها دیدار کرده و آنها را در آغوش بگیرد. اما برخی از گروگان ها که از کارتر و سیاست های او که باعث طولانی شدن بحران گروگانگیری شده بود از جمله به خاطر موافقت اولیه او با اعزام شاه به آمریکا که از نظر بسیاری از گروگان ها دلیل اصلی حمله انقلابیون ایران به سفارت بود، برخی گروگان ها حاضر نشدند کارتر را در آغوش بگیرند و در مقابل اصرار کارتر برای در آغوش گرفتن شان تنها با او دست دادند.
6- تبدیل سفارت آمریکا به موزه : سفارت آمریکا در تهران پس از بحران گروگانگیری تغییر کاربری داده و تبدیل به موزه شده است. دولت ایران از این مکان به عنوان "لانه جاسوسی" یاد می کند. این سفارت حالا تبدیل به نمادی از انقلاب اسلامی ایران شده است. بسیاری از لوازم سفارت در تهران در موزه به نمایش گذاشته است از جمله ماشین های تایپ قدیمی و تجهیزات ارتباطی سفارت و.. همه ساله در 13 آبان و در سالروز اشغال سفارت آمریکا در تهران ، ایرانی ها با انجام راهپیمایی این روز را در تقویم انقلاب اسلامی گرامی می دارند.
نفت پالایشگاه‌های تحت کنترل داعش در عراق از طریق خطوط نفتی جیحان و با تانکرهای ترانزیت نفت به اسرائیل منتقل می‌شود و در این میان ، یک میلیاردر آذربایجانی به نام "مبارز مانیسیموف" عامل اصلی این انتقال محسوب می‌شود. اخیرا نیز یکی از کشتی‌های نفتکش حامل نفت کردستان عراق در سواحل تگزاس آمریکا متوقف شده که با اعتراض دولت عراق نتوانست نفت خود را در آمریکا تخلیه و پس از آن به مقصد نامعلومی حرکت کرده است.
نکته قابل توجه آن است که محموله‌های نفتی در بندر اشکلون توسط مقامات رژیم صهیونیستی با اسناد جعلی به عنوان نفت ایلات معرفی شده و حتی این رژیم آن را به کشورهای دیگر اروپایی صادر می کند.
نفت عراقیِ دزدیده شده، پس از انتقال به پالایشگاه‌های نفت اسرائیل، از راه یک خط لوله ۲۵۴ کیلومتری به شهر بندری "ایلات” در جنوب سرزمین‌های اشغالی منتقل می‌شود. طلای سیاه کردستان، از این بندر به بازارهای آسیایی فروخته می‌شود. جالب‌ترین مرحلۀ این حمل و نقل‌ها همینجاست که نفت ارزشمند کردستان عراق، مسیری طولانی و دایره‌ای را طی می‌کند تا در نهایت دوباره به جای اولیه‌اش برگردد، ولی این بار "اسرائیل”، فروشندۀ نفت به خاورمیانه باشد!
بر اساس اعلام کارشناسان انرژی، وزارت منابع طبیعی شمال عراق که توسط کردها اداره می‌شود، به ازای هر بشکه نفت خام که از راه ترکیه به قلمرو رژیم صهیونیستی سرازیر می‌شود، یک دلار پرداخت می‌کند. برخی از کارشناسان مدعی‌اند اردوغان نیز به عنوان پاداش مبالغی را دریافت می‌کند. این بده‌بستان‌ها علامت همکاری نزدیک اربیل-آنکارا-تل‌آویو است.
کارشناسان نظامی بر این باورند که اهمیت بندر ایلات در صادرات نفت، دولت اسرائیل را بر آن داشته تا دفاع نظامی از این منطقه تشدید کند. لذا مکانی موسوم به "سقف آهنین” (Iron Dome) با هدف حفاظت از بارگذاری‌های نفتی این بندر در برابر حملات موشکی برپا شده است. این بندر درگذشته چندین بار با حملات موشکی مواجه شده و طبق اعلام ارتش صهیونیستی گروهک "انصار بیت‌المقدس” مسئولیت آنها را به عهده گرفته‌اند.
اسرائیل به رغم هشدارهای بغداد در خصوص انجام معاملات نفتی با منطقه نیمه‌خودمختار کردستان عراق، در تاریخ (۲۰ ژوئن) یعنی تقریباً همزمان با حمله ناگهانی تروریست‌ها به عراق، اولین محموله نفت خام را از این منطقه وارد کرده است.
نکته قابل توجه آن است که محموله‌های نفتی در بندر اشکلون توسط مقامات رژیم صهیونیستی با اسناد جعلی به عنوان نفت ایلات معرفی شده و حتی این رژیم آن را به کشورهای دیگر اروپایی صادر می کند.
نفت عراقیِ دزدیده شده، پس از انتقال به پالایشگاه‌های نفت اسرائیل، از راه یک خط لوله ۲۵۴ کیلومتری به شهر بندری "ایلات” در جنوب سرزمین‌های اشغالی منتقل می‌شود. طلای سیاه کردستان، از این بندر به بازارهای آسیایی فروخته می‌شود. جالب‌ترین مرحلۀ این حمل و نقل‌ها همینجاست که نفت ارزشمند کردستان عراق، مسیری طولانی و دایره‌ای را طی می‌کند تا در نهایت دوباره به جای اولیه‌اش برگردد، ولی این بار "اسرائیل”، فروشندۀ نفت به خاورمیانه باشد!
بر اساس اعلام کارشناسان انرژی، وزارت منابع طبیعی شمال عراق که توسط کردها اداره می‌شود، به ازای هر بشکه نفت خام که از راه ترکیه به قلمرو رژیم صهیونیستی سرازیر می‌شود، یک دلار پرداخت می‌کند. برخی از کارشناسان مدعی‌اند اردوغان نیز به عنوان پاداش مبالغی را دریافت می‌کند. این بده‌بستان‌ها علامت همکاری نزدیک اربیل-آنکارا-تل‌آویو است.
کارشناسان نظامی بر این باورند که اهمیت بندر ایلات در صادرات نفت، دولت اسرائیل را بر آن داشته تا دفاع نظامی از این منطقه تشدید کند. لذا مکانی موسوم به "سقف آهنین” (Iron Dome) با هدف حفاظت از بارگذاری‌های نفتی این بندر در برابر حملات موشکی برپا شده است. این بندر درگذشته چندین بار با حملات موشکی مواجه شده و طبق اعلام ارتش صهیونیستی گروهک "انصار بیت‌المقدس” مسئولیت آنها را به عهده گرفته‌اند.
اسرائیل به رغم هشدارهای بغداد در خصوص انجام معاملات نفتی با منطقه نیمه‌خودمختار کردستان عراق، در تاریخ (۲۰ ژوئن) یعنی تقریباً همزمان با حمله ناگهانی تروریست‌ها به عراق، اولین محموله نفت خام را از این منطقه وارد کرده است.
فرمانده هنگ وابسته به آستان مقدس حسینی اعلام کرد که نیروهایش در جریان آزادسازی منطقه راهبردی «جرف الصخر» از چنگ داعش به اسناد خیلی محرمانه از این گروه تروریستی دست یافته‌اند.
به گزارش مشرق، آستان مقدس حسینی اعلام کرد که یکی از هنگ‌های بسیج مردمی وابسته به آستان حسینی به اسناد بسیار محرمانه درباره باندهای تروریستی داعش در جریان آزادسازی جرف الصخر از چنگ این گروه تروریستی دست یافته است.
در بیانیه علی کریم الحسناوی فرمانده هنگ مالک اشتر وابسته به آستان مقدس حسینی آمده است: نیروهای هنگ مالک اشتر در جریان حمله به مقر داعش در جرف الصخر موفق شدند به چند دستگاه لپ تاپ، لوح‌های فشرده و هاردهای سیستم‌های کامپیوتری حاوی اسناد محرمانه دست یابند.
وی افزود: هنگ مالک اشتر پس از درگیری‌های شدیدی که به شکست داعشی‌ها و کشته شدن شماری زیادی از آنها منجر شد به این اسناد محرمانه دست یافته است.
الحسناوی گفت که همه این اسناد و لپ‌تاپ‌ها به سرویس‌های امنیتی ذیربط تحویل داده شد.
هنگ مالک اشتر یکی از تشکل‌های نظامی آستان مقدس حسینی است که شامل نیروهای داوطلب مردمی از آستان حسینی و فرزندان عشایر مقیم در شهر کربلا است.
منبع: فارس
موشک حامل سفینه فضایی باری چند ثانیه پس از پرتاب، در آسمان منفجر شد.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری ها، این سفینه حامل تدارکات و کالاهای مورد نیاز فضانوردان بود که عصر روز سه شنبه به وقت محلی از پایگاه ناسا در ساحل ایالت ویرجینیا در شرق آمریکا پرتاب شد اما این ماموریت شکست خورد.
این سفینه باری حامل دو تن کالای مورد نیاز برای فضانوردان ایستگاه بین المللی فضایی بود.
بی بی سی هم نوشت: یک موشک بدون سرنشین که قرار بود برای ایستگاه بین المللی فضایی بار ببرد پس از پرتاب از سکویی در ایالت ویرجینیای آمریکا منفجر شده است.
این موشک از نوع آنتریز که به بلندی یک ساختمان ۱۴ طبقه بود به شرکت خصوصی اوربیتال ساینسز تعلق داشت و چند ثانیه پس از ترک سکوی پرتاب در مرکز والوپس فلایت منفجر شد.
علت حادثه هنوز مشخص نیست و گفته می شود کسی در اثر آن آسیب ندیده است.
برنامه اولیه پرتاب در روز دوشنبه به خاطر حضور یک کشتی بادبانی در اطراف محل پرتاب عقب افتاده بود.
این سومین پرتابی بود که شرکت اوربیتال ساینسز طی قراردادی برای سازمان فضانوردی آمریکا، ناسا، انجام می داد.
این موشک حامل ۲۲۰۰ کیلوگرم تدارکات برای شش خدمه ایستگاه بین المللی فضایی بود.
فرانک کالبرستون معاون شرکت اوربیتال ساینسز گفت: "ما علت حادثه را کشف خواهیم کرد و امیدوارم به زودی چنین شود، و بعد دوباره کار را به مسیر عادی خواهیم انداخت."
او اضافه کرد: "همه ما قبلا شاهد این نوع اتفاقات در این فن بوده ایم، و همیشه دیده ایم که تیم های مسئول خود را بازیافته اند و ما هم چنین خواهیم کرد."
کالبرستون گفت که کسی مجروح نشده و تیم تحقیق درحال بررسی داده هاست تا علت را دریابد.
او گفت که معاینه لاشه و بقایای موشک چهارشنبه صبح شروع می شود.
ویلیام گرستنمایر از معاونان ناسا در مورد این حادثه گفت که هرچند ناسا از حادثه امروز مایوس است اما "شرکت اوربیتال توانایی فوق العاده ای در دو ماموریت اولش به ایستگاه فضایی در سال جاری نشان داده و ما می دانیم که توانایی تکرار آن موفقیت را دارد."
او گفت که پرتاب موشک کاری بسیار دشوار است.
جاناتان آموس خبرنگار بی بی سی می گوید که تحقیقات مسلما بر موتور ای جی-۲۶ موشک متمرکز خواهد بود.
این موتور در عمل نمونه اصلاح شده واحدهای ساخت روسیه است که اصلا برای موشک موسوم به "ماه شوروی" ساخته شده بود.
ناسا در تلاش بوده است عملیات انتقال بار به ایستگاه بین المللی فضایی را به بخش خصوصی واگذارد. اوربیتال ساینسز یکی از این شرکت ها بوده است.
با این حال خبرنگار بی بی سی می گوید که این حادثه تهدیدی را متوجه تامین تدارکات برای ایستگاه فضایی نمی کند.
موشک های دیگری هست که این وظیفه را انجام خواهند داد.
به گزارش عصرایران به نقل از خبرگزاری ها، این سفینه حامل تدارکات و کالاهای مورد نیاز فضانوردان بود که عصر روز سه شنبه به وقت محلی از پایگاه ناسا در ساحل ایالت ویرجینیا در شرق آمریکا پرتاب شد اما این ماموریت شکست خورد.
این سفینه باری حامل دو تن کالای مورد نیاز برای فضانوردان ایستگاه بین المللی فضایی بود.
بی بی سی هم نوشت: یک موشک بدون سرنشین که قرار بود برای ایستگاه بین المللی فضایی بار ببرد پس از پرتاب از سکویی در ایالت ویرجینیای آمریکا منفجر شده است.
این موشک از نوع آنتریز که به بلندی یک ساختمان ۱۴ طبقه بود به شرکت خصوصی اوربیتال ساینسز تعلق داشت و چند ثانیه پس از ترک سکوی پرتاب در مرکز والوپس فلایت منفجر شد.
علت حادثه هنوز مشخص نیست و گفته می شود کسی در اثر آن آسیب ندیده است.
برنامه اولیه پرتاب در روز دوشنبه به خاطر حضور یک کشتی بادبانی در اطراف محل پرتاب عقب افتاده بود.
این سومین پرتابی بود که شرکت اوربیتال ساینسز طی قراردادی برای سازمان فضانوردی آمریکا، ناسا، انجام می داد.
این موشک حامل ۲۲۰۰ کیلوگرم تدارکات برای شش خدمه ایستگاه بین المللی فضایی بود.
فرانک کالبرستون معاون شرکت اوربیتال ساینسز گفت: "ما علت حادثه را کشف خواهیم کرد و امیدوارم به زودی چنین شود، و بعد دوباره کار را به مسیر عادی خواهیم انداخت."
او اضافه کرد: "همه ما قبلا شاهد این نوع اتفاقات در این فن بوده ایم، و همیشه دیده ایم که تیم های مسئول خود را بازیافته اند و ما هم چنین خواهیم کرد."
کالبرستون گفت که کسی مجروح نشده و تیم تحقیق درحال بررسی داده هاست تا علت را دریابد.
او گفت که معاینه لاشه و بقایای موشک چهارشنبه صبح شروع می شود.
ویلیام گرستنمایر از معاونان ناسا در مورد این حادثه گفت که هرچند ناسا از حادثه امروز مایوس است اما "شرکت اوربیتال توانایی فوق العاده ای در دو ماموریت اولش به ایستگاه فضایی در سال جاری نشان داده و ما می دانیم که توانایی تکرار آن موفقیت را دارد."
او گفت که پرتاب موشک کاری بسیار دشوار است.
جاناتان آموس خبرنگار بی بی سی می گوید که تحقیقات مسلما بر موتور ای جی-۲۶ موشک متمرکز خواهد بود.
این موتور در عمل نمونه اصلاح شده واحدهای ساخت روسیه است که اصلا برای موشک موسوم به "ماه شوروی" ساخته شده بود.
ناسا در تلاش بوده است عملیات انتقال بار به ایستگاه بین المللی فضایی را به بخش خصوصی واگذارد. اوربیتال ساینسز یکی از این شرکت ها بوده است.
با این حال خبرنگار بی بی سی می گوید که این حادثه تهدیدی را متوجه تامین تدارکات برای ایستگاه فضایی نمی کند.
موشک های دیگری هست که این وظیفه را انجام خواهند داد.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد