سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

سلام خوزستان

انتشار اخبار سیاسی- اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی خوزستان

یک گزارش تاسف آور



انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان در همایش نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال تاریخی که در کاخ نیاوران تهران برگزار شد شرکت کرد و دبیر این انجمن درباره وضعیت میراث فرهنگی خوزستان به سخنرانی پرداخت.

پیش تر مدیرکل دفتر امور مجامع و تشکل‌های مردم‌نهاد از برگزاری سمینار نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال تاریخی  خبر داده بود و گفت: هدف از برگزاری سمینار امروز ارتقای آموزه‌ها، دانش و آگاهی سازمان‌های مردم‌نهاد حوزه میراث‌فرهنگی در زمینه مبارزه با جرائم مربوط به اموال تاریخی و فرهنگی است. 

دکتر مرتضی رمضانی گفت: این سمینار که با همکاری مرکز مبارزه با قاچاق و جرائم سازمان ملل متحد(UNODC) برگزار شد، اهدافی نظیر  ارتقای توانمندی‌ها و بهره‌مندی از ظرفیت سمن‌ها با ارائه آموزش‌های کاربردی، آگاهی‌افزایی و فرهنگ‌سازی در حوزه مبارزه با جرائم مربوط به اموال تاریخی را دنبال می‌کرد.

وی از حضور 80 نفر از نمایندگان تشکل‌های مردم‌نهاد حوزه میراث‌فرهنگی در این سمینار خبر داد و افزود: استر لاراش مدیر هماهنگی دفتر یونسکو در تهران، لیک بون وات مدیر(UNODC) در تهران، الیزابت بیسک استاد دانشگاه در حوزه حقوق در این سمینار داشتند.

قاچاقچیان و میراث خوزستان

مجتبی گهستونی دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان که در بخش سوم این همایش یکی از سخنرانان بود گفت: من روزنامه نگار و فعال میراث فرهنگی هستم که از خوزستان، از دروازه تمدن و گهواره تاریخ. پاتخت ایلامیان و هخامنشیان و بهشت باستان شناسان آمدم. سرزمینی که روزگاری باستان شناسانی مثل گریشمن، دیولافوا، ژان پرو، دمورگان، کابلی، یغمایی، رهبر و.... در آن کاوش کرده اند.

وی افزود: در این نشست از غارت و حفاری در جیزافت نام برده شد و من نیز ناچارم از حفاری و قاچاق در شوش، بهبهان، رامهرمز، ایذه، دزفول و... نام ببرم.

وی اظهار داشت: برای اینکه برگزاری چنین همایش هایی در مردم تاثیر بگذارد، ضرورت دارد که همایش هایی نظیر نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال تاریخی در استانها و برای مردم برگزار شود.

گهستونی خطاب به حاظرین یادآور شد: چگونه است که سازمانهای بین المللی برای ساماندهی و رسیدگی به مهاجرین و پناهندگان تلاش های فروان می کنند اما اقدامی عملی از سوی این نادها برای مقابله با قاچاق اموال فرهنگی صورت نمی گیرد. کارشناسان سازمان ملل در این همایش از مناقشات و اختلاف های نطری در شمال عراق، سوریه، کویت و  افغانستان سخن گفتند اما امروز این نگرانی وجود دارد که به قومیت ها به گونه ای آموزش داده شود تا در تعارض با میراث فرهنگی قرار نگیرند و مرز تعهدیدی برای میراث فرهنگی محسوب نشود.

سخنگو انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان در ادامه به معظل فلزیاب ها اشاره کرد و گفت: در هر نشریه و با عبور در هرگذر با تبلیغ طلایاب ها مواجه می شویم که علی رغم حساسیت هایی که وجود دارد اما برخورد جدی با این موضع صورت نمی گیرد.

وی از ارسال پیامک هایی که بعضا برای کلاهبرداری صورت میگیرد گلایه کرد و افزود: پیامک هایی از سوی افراد نا آشنا برای خرید و فروش اموال فرهنگی – تاریخی صورت می گیرد که گاه افراد ساده لوح نیز در دام کلاهبرداران گرفتار می آیند.

گهستونی با گلایه از نمایندگان خوزستان در مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: واقعا دلیل اینکه نمایندگان خوزستان در مجلس حاضر نمی شوند که در کمیسیون ها و فراکسیون های تخصصی حوزه میراث فرهنگی و گردشگری عضو شوند چیست؟ لذا به سازمان میراث فرهنگی کشور پیشنهاد می دهم که حداقل با نمایندگان شهرهایی که میراث فرهنگی بخش تفکیک ناشدنی از دیگر حوزه های انتخابیه شان محسوب می شود را دعوت کنند تا بابرنامه ریزی آنان را ترغیب به فعال شدن به نفع میراث فرهنگی کنند.

وی سپس یادآور شد که در بعضی استانها شاهد آن هستیم که یگان حفاظت اقدام به دستگیری متخلفین 
می نماید اما بعضا آن متهم پس از تحویل به مراجع انتظامی و قضایی آزاد می شود که نشان می دهد احکام صادره چندان سختگیرانه نیست.

این فعال میراث فرهنگی گفت: بسیاری از افراد که به نوعی دسترسی به اشیا تاریخی دارند با ترس و واهمه ای که دارند حاضر نیستند شی مورد نظر را به میراث فرهنگی تحویل بدهند چرا که مطمئن هستند حق الکشفی دریافت نمی کنند و در ضمن ممکن است مشکلاتی برای آنان  بوجود بیاید.

سازمان یافته گی در حال غارتگری اموال تاریخی

در این همایش نماینده دفتر مقابله با مواد مخدر و جرائم سازمان یافته ملل متحد گفت: اگر عموم مردم و جوامع محلی بتوانند برای جلوگیری از قاچاق اشیاء تاریخی اقدام کنند، حفاظت از این اموال بهتر انجام می‌شود.

لیک بون وات، در همایش نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی و تاریخی گفت: گروه‌‍‌های سازمان یافته در حال غارتگری اموال تاریخی هستند. اشیاء تاریخی به خارج از کشور می رود و در واقع تاثیر زیادی روی هویت مردم آن کشور می گذارد. سازمان UNODC درباره جرایم سازمان یافته کنوانسیون هایی دارد که درباره آثار تاریخی و قاچاق آنها نیز مبارزه می کند. این کنوانسیون نشان دهنده تعهد جامعه بین المللی در قاچاق اشیاء تاریخی و فرهنگی است و سعی می کند پتانسیلی که در کنوانسیون وجود دارد را برای مبارزه با قاچاق این اموال به کار گیرد. بنابراین بسیاری از تمهیدات اندیشیده شده در این کنوانسیون مرتبط با همین موضوع است.

وی گفت: با گسترش این مساله سازمان UNODC کمیته ای را تشکیل داده که با قاچاق اموال تاریخی مقابله کند در ایران نیز سعی شده ظرفیت های ملی افزایش یابد تا در زمینه قاچاق اموال تاریخی مبارزه انجام شود. با قاچاق اشیاء تاریخی از یک کشور سود زیادی نصیب قاچاقچی می شود ولی بشریت برای همیشه از دسترسی به این اشیاء محروم می شود. حفاظت از اموال تاریخی می تواند بهتر انجام شود اگر عموم مردم و جوامع محلی بتوانند در مبارزه با قاچاق دخالت کنند. نقش جامعه مدنی در این پدیده پیچیده بسیار حائز اهمیت است در واقع اگر آگاهی رسانی انجام شود به حفظ اشیاء فرهنگی و تاریخی کمک زیادی خواهد شد.

ضعف رژیم حقوقی در زمینه قاچاق اموال تاریخی

رییس مرکز خدمات حقوق بین الملل نهاد ریاست جمهوری گفت: رژیم حقوقی ایران در زمینه مبارزه با قاچاق اموال فرهنگی و تاریخی نقاط ضعف چشمگیری دارد.

«محسن محبی» در سمینار نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی اظهار داشت: تلاش برای کاهش ضعف مقابله با قاچاق در کشورمان مستلزم فعالیت بیشتر در حوزه دکترین نظریه ها و قانون موضوعی به عنوان دو مولفه اصلی رژیم حقوقی کشور است. میراث فرهنگی به عنوان منافع ملی کشور جزو نهادهای حاکمیتی دولت است، چرا که این میراث مصرفی نبوده ، بلکه ماندگار و تضمین کننده هویت تاریخی کشور است. بخش خصوصی در کشورمان رشد مناسبی نداشته است و این موضوع سبب شده تا دولت و وزاتخانه ها به فعالیت های حاکمیت، به تصدی گری امور ساده نیز بپردازند.

وی گفت: رژیم حقوقی ایران درباره دفاع از میراث فرهنگی و جلوگیری از قاچاق اشیای تاریخی کامل نیست و خلل بزرگی دارد، اما سازمان میراث فرهنگی با توجه به اینکه فعالیت قانونگذاری ندارد نمی تواند در این خصوص کاری انجام دهد. مجلس باید در این باره قانونگذاری کند. شاکله فکری و حقوقی در ایران مبتنی بر مالکیت خصوصی است و در قانون اساسی ایران مساله مالکیت مورد حمایت و توجه جدی قرار دارد. مالکیت اموال و مواریث فرهنگی و تاریخی برای دولت از نظر حقوقی تثبیت نیست و برای مثال زمانی که گفته می شود تخت جمشید متعلق به دولت است از دولت سند می خواهند!

وی اضافه کرد: قانون مدنی مقرراتی درباره دفینه دارد که قطعه تاریخی در ملک شخصی را متعلق به وی می داند اما در جای دیگری می گویند که دولت باید به قیمت عادله آن قطعه را بخرد. ما درباره اینکه آیا اموال تاریخی برای دولت است یا خیر هنوز مشکل داریم. طبق ماده 26 قانون مدنی، اموال منقولی که دولت برای مصالح عمومی و ملی در تصرف دارد قابل تملک خصوصی نیست. در ماده های 165، 173 و 176 هم به اموال بلاصاحب و دفینه اشاره کرده است. نخستین قانون برای حفظ آثار ملی در سال 1309 تصویب شده است و در آنجا نیز تکلیف مالکیت حقوقی مشخص نیست.

یونسکو شوکه شد

«استر لاروش» مدیر دفتر یونسکو در ایران در سمینار نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی با بیان اینکه تمدن های خاورمیانه در خطر قاچاق اموال فرهنگی هستند گفت: یونسکو نامه هایی به پلیس بین الملل (اینترپل) و نهادهای فراملی ارسال کرده تا از آثاری که از کشورهای سوریه و عراق به دیگر کشورها قاچاق می شود حفاظت کنند و اجازه قاچاق این آثار را به سودجویان ندهند. قاچاق میراث فرهنگی و تاریخی در کشورهای سوریه و عراق برای ما بسیار عجیب و غیرقابل تحمل بوده و یونسکو را شوک زده کرده است.

مدیر دفتر یونسکو در ایران با بیان اینکه اولویت مقابله با قاچاق اموال فرهنگی باید پیشگیری باشد افزود: سازمان های غیردولتی برای تحقق این مهم نقش بسیار مهمی برعهده دارند و امیدواریم با کمک آنها به اهداف مورد نظر خود در راستای پیشگیری از قاچاق اموال فرهنگی برسیم. تجربیات نشان می دهد همکاری جامعه های محلی بهترین راه برای کنترل قاچاق اموال فرهنگی است و برای تحقق آن باید ظرفیت های ملی فراهم شود و مردم در جریان پیچیدگی های این جرایم قرار گیرند. باید فهرست مناسبی از کالاهای فرهنگی در کشورها موجود باشد تا نسبت به کنترل آنها اقدام شود.

حراجی‌های خارجی حوصله اشیای تاریخی ایران را ندارند

مدیر کل حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: حراجی‌های خارجی می‌گویند دیگر حوصله اشیای تاریخی ایران را ندارند.

امید غنمی، در سمینار نقش جامعه مدنی در مقابله با قاچاق اموال فرهنگی تاریخی اظهار داشت: هر گونه انگیزه‌ برای خروج و ورود اشیا و اموال تاریخی تحت عنوان قاچاق محسوب می‌شود که قاچاق اشیا و اموال تاریخی پس از مواد مخدر رتبه دوم را به خود اختصاص داده است. با توجه به اینکه قاچاقچیان اشیای تاریخی پولهای هنگفتی را به جیب می‌زنند در کنوانسیون‌های مختلف، راههای متعددی را برای مبارزه با آن آورده‌اند و ایران نیز عضو این کنوانسیون‌های جهانی است.

مدیر کل حقوقی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با بیان اینکه تا سال ۹۲ قاچاق اشیای تاریخی جزء جرائم قابل بازگشت بود، گفت: با توجه به پیگیری‌هایی که صورت گرفت بازنگری در قانون مجازات اسلامی انجام شد و این جرائم نیز جزء جرائم غیرقابل بازگشت قرار گرفت و صرفاً با گزارش‌های مردمی، دستگاه‌های قضایی کار خودشان را آغاز می‌کنند. عمده پرونده‌های قاچاق تا سال ۱۳۸۵ بوده و بیشتر پرونده‌های بین‌المللی ایران درباره قاچاق اشیای تاریخی هم با پشتوانه سازمان‌های مردم‌نهاد به نتیجه رسیده است.

وی با تأکید بر اینکه ایران، پیگیری‌های جدی درباره حراج اشیا و اموال تاریخی ایران در خارج از کشور دارد، گفت: حراجی‌های بین‌المللی می‌گویند دیگر حوصله حراج اشیای تاریخی ایران را ندارند به قدری که ما پیگیری می‌کنیم و برای آنها درد سر ایجاد می‌کنیم و در نهایت، شیء تاریخی را از گردونه حراج، خارج می‌کنیم. درباره اموال و اشیای تاریخی که در اختیار مردم قرار دارد متأسفانه خلأ بزرگی داریم چون نمی‌توانیم مطلع شویم که چه اشیایی با چه شناسنامه‌ای در اختیار مردم قرار دارد.


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد