یک گزارش تاسف آور

در محاصره‌ دکل‌های مخابراتی

به جای آن‌ که دکل مخابراتی در نقطه‌ای مرتفع قرار گیرد در جایی قرار گرفته که میزان آسیب‌رسانی‌ آن، به‌ویژه برای کسانی که در طبقات بالای آپارتمان‌های پیرامون زندگی می‌کنند، بسیار بالاست.

عصر ایران؛ علیرضا افشاری - به احتمال فراوان، در مسیر روزانه‌تان چندین دکل‌ مخابراتی را دیده‌اید. دکل هایی که بر شمارشان افزوده می‌شود. 

در دو مورد با کسانی برخورد داشته ام که پیشنهاد شرکت‌های مخابراتی را برای اجاره‌ی پشت‌بامِ منزل‌شان- آن‌ هم با رقم‌هایی که این روزها می‌تواند کمک‌خرجِ خوبی برای خانواده باشد- نپذیرفته اند.

استدلال‌شان هم- همان‌گونه که می‌ توان حدس زد- سلامت خانواده‌شان بوده است و این که دریافت چنین پول‌هایی در قبال گرفتار شدن خود یا دیگران به امراض علاج‌ناپذیر پسندیده نیست. اما  همان ها پس از مدتی این دکل‌ها را دیده اند که از بوستان و پارکِ نزدیکِ منزل‌شان سر درآورده است! یعنی همین پیشنهاد را شهرداری منطقه‌ پذیرا شده و بی آن‌که از مردمِ محل نظری بخواهد قرارداد بسته اند و دکل در بوستان نصب شده است. 

به سخن دیگر، به جای آن‌ که دکل مخابراتی در نقطه‌ای مرتفع قرار گیرد در جایی قرار گرفته که به گفته‌ی کارشناسان میزان آسیب‌رسانی‌ آن، به‌ویژه برای کسانی که در طبقات بالای آپارتمان‌های پیرامون زندگی می‌کنند، بسیار بالاست.

به‌تازگی رییس «کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران» اعلام کرده است خطر تشعشعات دکل‌های مخابراتی با دستکاری اپراتورها افزایش یافته است: «اپراتورهای تلفن همراه هنگام نصب دکل‌های مخابراتی در مواردی، برای این که پوشش کامل‌تری ایجاد کنند، وات خروجی دکل‌ها را از استاندارد خارج می‌کنند و افزایش می‌دهند.  این کار باعث افزایش تشعشعات مضر می‌شود و تهدیدی جدی برای سلامت افراد به حساب می آید».
 
دکتر رحمت‌الله حافظی- که خود متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی است- در گفت‌وگو با روزنامه‌ی خراسان هم‌چنین یادآوری کرده است: «در بررسی هایی که در زمینه‌ی سنجش استاندارد دکل‌های مخابراتی داشتیم، متوجه شدیم  درصد بالایی از این دکل‌ها بی مجوز، غیرقانونی و غیراستاندارد و به دور از نظارت‌های لازم نصب شده‌اند».

تعیین استاندارد بودن این دکل‌ها بر عهده‌ی سازمان انرژی اتمی و جانمایی و صدور مجوز نصب آن‌ها نیز بر عهده‌ی شرکت ارتباطات شهر است. از نظر فنی این دکل‌ها بعد از تأیید سازمان انرژی اتمی از گمرک ترخیص می‌شوند و بنابراین به نظر می‌رسد از لحاظ فنی مورد تأیید قرار گرفته باشند، اما متأسفانه دکل‌ها بعد از نصب از دو بُعد «مکان‌یابی» و «خروجی وات دکل» از استاندارد خارج می‌شوند.
 
بدین ترتیب اکنون باید در پی امواج خطرناکی که در سطح شهرها برای جلوگیری از دریافت برنامه‌های ماهواره‌ای پخش می‌شود، چنین معضلی را هم به آن افزود. 

نکته قابل توجه این که برخی از دکل‌های مخابراتی در نزدیکی مکان‌های عمومی و حساس مانند بیمارستان‌ها، مدارس، مهدهای کودک و... نصب می‌شوند و بسیار خطرناک تر از موارد دیگر است. است. 

این ها همه در حالی است که نصب و جایابی دکل‌ها باید تابع استانداردهایی باشد، از جمله این که در حاشیه‌ی محیط‌ هایی که افراد تجمع می‌کنند، مانند مراکز آموزشی، مدارس و به ویژه دبستان‌ها، مهدهای کودک، خانه‌ی سالمندان و حتی پارک‌ها نباید نصب شوند.

نکته‌ی مهم دیگر، افزایش تعداد اپراتورها در زمینه‌ی تلفن همراه است. از این رو شایسته است، برای سلامت شهروندان، وزارت ارتباطات نیز بر دریافت مبالغ میلیارد تومانی این قراردادها چشم بپوشد، چرا که با ورود هر اپراتور هزاران دکل بر دکل‌های پیشین افزوده می‌شود که، با توجه به محدود بودن جاهای مناسب، بر دامنه‌ی تشعشعات خطرناک افزوده می‌شود. به گونه ای که در حال حاضر، تنها در شهر تهران بیش از 11 هزار دکل مخابراتی نصب شده است.

البته، رییس کمیسیون محیط زیست و سلامت شورای شهر تهران با بیان این که شرکت ارتباطات شهر ملزم شده  طی دو هفته استانداردها و ضوابط لازم برای نصب دکل ها را اعلام کند، گفته است: «در مواردی که استاندارد، ایمنی و مقاوم‌سازی دکل‌ها رعایت نشده باشد، تخلف به کمیته‌ی ماده 100 اعلام می‌شود تا اقدامات قانونی از جمله جمع‌آوری دکل‌ها انجام پذیرد.  اجرای کامل این کار البته  نیازمند یاری و نظارت همگان است.» 

او حد مجاز تشعشعات آنتن‌های مخابراتی را 45 صدم وات بر متر مربع عنوان کرده است.