اخبار سیاسی و اقتصادی و تحلیل های روز

نگرانی شدید آمریکا از معامله مهم ایران و روسیه

خبرگزاری رویترز از قول منابعی می‌گوید ایران و روسیه در پی دستیابی به این توافق که می‌تواند تا «۲۰ میلیارد دلار» ارزش داشته باشد گام‌هایی تازه برداشته‌اند.

کد خبر: ۳۹۰۰۲۶

تاریخ انتشار:۱۴ فروردین ۱۳۹۳ - ۰۸:۱۹-03 April 2014

خبرگزاری رویترز در گزارشی از پیشرفت توافق نفت در برابر کالای ایران و روسیه و نگرانی آمریکا از این توافق خبر داده است. 

به گزارش جام نیوز، این خبرگزاری در گزارش تازه خود می‌گوید تهران و مسکو در تلاش‌های خود برای رسیدن به توافقی که به موجب آن نفت ایران در برابر کالای روسیه تبادل شود به پیشرفت‌هایی دست یافته‌اند.

این گزارش  که روز ۱۳ فروردین منتشر شده، از قول منابعی می‌گوید دو طرف در پی دستیابی به این توافق که می‌تواند تا «۲۰ میلیارد دلار» ارزش داشته باشد گام‌هایی تازه برداشته‌اند.

رویترز ۲۰ دی ماه گزارشی منتشر کرده بود و با نقل قول از منابع مطلع ایرانی و روسی گفته بود این معامله پایاپای، ارزشی برابر یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار در ماه خواهد داشت.

رویترز در آن زمان گفته بود در باره جزئیات این توافق احتمالی تصمیم نهایی گرفته نشده است.

همین خبرگزاری از قول یک منبع مطلع روسی می‌گوید مسکو "تمام اسناد لازم در این مورد را آماده کرده است" و نهایی شدن آن در انتظار ارزش‌گذاری بهای نفت است.

به گفته این منبع فرآورده‌های صنعتی، از جمله فلزات و غذا در این معامله احتمالی در برابر نفت تبادل می‌شود و ادوات نظامی در آن وجود ندارد.

همین منبع سطح این معامله را بین ۱۵ تا ۲۰ میلیارد دلار تخمین زده است.

دو مقام مطلع ایرانی نیز به این خبرگزاری گفته‌اند که این توافق ۲۰ میلیارد دلار ارزش‌گذاری شده و یک مقام نیز از صادرات حدود ۵۰۰ هزار بشکه نفت در روز سخن گفته است.

بهای نفت ایران -به گفته منبعی که نامی از آن برده نشده- «کم‌تر از بهای جهانی است ولی نه خیلی کم‌تر» و این معامله برای دو تا سه سال برنامه‌ریزی شده است.

مقام ایرانی که رویترز با او صحبت کرده -برخلاف منبع اطلاعاتی روسی- تبادل موشک و همکاری برای ساخت دو نیروگاه اتمی را نیز بخشی از این معامله عنوان کرده است.

صحبت از ساختن دو نیروگاه اتمی جدید در ایران به کمک روسیه پیشتر نیز مطرح شده بود، هر چند مقام‌های ایرانی ارتباطی میان این طرح و معامله احتمالی نفت در برابر کالا مطرح نکرده بودند.

بهروز کمالی‌وند، سخنگوی سازمان انرژی اتمی، ۲۱ اسفند ماه سال گذشته از توافق اولیه برای ساخت دست‌کم دو نیروگاه اتمی دیگر در کنار نیروگاه بوشهر خبر داده بود.

همان زمان خبرگزاری فرانسه در گزارشی گفته بود هزینه پروژه نیروگاه‌های جدید بر اساس معامله پایاپای تامین خواهد شد.

رویترز می‌گوید مقام‌های رسمی روسی و ایرانی از ارائه توضیحی در باره معامله پایاپای خودداری کرده‌اند.

سایت رادیو فردا(radiofarda) در ادامه این خبر نوشته است: معامله پایاپای نفت در  برابر کالا موضوعی است که برخی مقام‌های عالی‌رتبه ایرانی طی ماه‌های گذشته اشاره‌هایی به آن کرده‌اند.

اردیبهشت ماه سال گذشته معاون وقت وزارت نفت ایران با اعلام این که ایران هنوز موفق به وصول حدود ۴ میلیارد دلار از درآمد صادرات نفتی خود نشده از فراهم شدن امکان وارد کردن غذا و دارو در ازای فروش نفت به دیگر کشورها خبر داده بود.

در پایان همان سال اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، با انتقاد از دولت محمود احمدی‌نژاد در مصاحبه‌ای با روزنامه اعتماد گفته بود با ادامه روال پیشین به مرحله نفت در برابر غذا می‌رسیدیم.

زمانی که گزارش اولیه رویترز درباره معامله پایاپای ایران و روسیه در دی ماه منتشر شد، کاخ سفید آمریکا با ابراز نگرانی در باره آن گفته بود چنین قراردادی مغایر با شروط توافق‌نامه ژنو است و انجام چنین دادوستدی می‌تواند تحریم‌های آمریکا را در پی داشته باشد.

در آستانه دور جدید مذاکرات ایران و ۱+۵؛

پیشنهاد کارشناسان آمریکایی درباره رآکتور آب سنگین اراک

در آستانه برگزاری دور جدید مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+ ۵ برای دستیابی به توافق جامع، بار دیگر بازار بحث‌ها و گمانه زنی‌ها درباره محتوای توافق نهایی میان دو طرف داغ شده است. در این میان، همچون چند دور اخیر مذاکرات، موضوع رآکتور آب سنگین اراک و چگونگی رسیدن دو طرف به توافق بر سر این موضوع، یکی از محورهای اصلی مباحث در محافل غربی است.

کد خبر: ۳۹۰۰۰۲

تاریخ انتشار:۱۳ فروردین ۱۳۹۳ - ۲۲:۳۳-02 April 2014

در آستانه برگزاری دور جدید مذاکرات هسته‌ای میان ایران و گروه ۱+ ۵ برای دستیابی به توافق جامع، بار دیگر بازار بحث‌ها و گمانه زنی‌ها درباره محتوای توافق نهایی میان دو طرف داغ شده است. در این میان، همچون چند دور اخیر مذاکرات، موضوع رآکتور آب سنگین اراک و چگونگی رسیدن دو طرف به توافق بر سر این موضوع، یکی از محورهای اصلی مباحث در محافل غربی است.

به گزارش «تابناک»، در حالی که هیأت‌های کار‌شناسی ایران و گروه ۱+ ۵ فردا برای گفت‌و‌گو درباره جزئیات پیشنهادهای دو طرف با یکدیگر دیدار می‌کنند و به فاصله چند روز پس از آن، مذاکرات طرفین در سطح عالی نیز برگزار می‌شود، «رویترز» به بررسی پیشنهادهایی پرداخته که احتمالاً درباره رآکتور اراک از سوی غرب مطرح خواهد شد. اساس پیشنهاد مورد اشاره رویترز، اطمینان از کاهش چشمگیر پلوتونیوم تولیدی این رآکتور پس از تکمیل است. 

به نوشته این خبرگزاری، شماری از کار‌شناسان هسته‌ای آمریکایی با ارائه پیشنهادی عنوان کرده‌اند که ایجاد برخی تغییرات در طراحی رآکتور آب سنگین اراک، می‌تواند سبب کاهش چشمگیر توان این رآکتور برای «ساخت مواد لازم جهت سلاح هسته‌ای» شود. 

این کار‌شناسان که همگی از دانشگاه «پرینستون» هستند، می‌گویند، در صورتی که ایران با تغییر در شیوه سوختگیری و کاهش توان رآکتور اراک موافقت کند، میزان پلوتونیوم تولیدی این رآکتور تا زیر یک کیلوگرم در سال کاهش خواهد یافت. این در حالی است که برای ساخت یک بمب پلوتونیومی، حدود هشت کیلوگرم از این ماده مورد نیاز است.
 
علی احمد، فرانک فون هیپل، الکساندر گلاسر و زیا میان، اعضای «برنامه دانش و امنیت جهانی» دانشگاه پرینستون ضمن بیان این موارد می‌نویسند: «انجام این تغییرات، کارکرد و فایده این رآکتور برای تولید رادیو ایزوتوپ‌ها و انجام فعالیت‌های تحقیقاتی را کاهش نخواهد داد. این رویکرد، نیازهای ایران را تأمین و نگرانی‌های جامعه جهانی را نیز برطرف خواهد کرد». 

به هر حال، این پیشنهاد در حالی مطرح می‌شود که بر پایه برآورد‌های مؤسسه علوم و امنیت بین الملل آمریکا، رآکتور اراک پس از پایان ساخت و در شرایط کارکرد بهینه، خواهد توانست سالانه ۹ کیلوگرم پلوتونیوم تولید کند. در اوضاع کنونی، تلاش غرب این است که موافقت ایران را برای کاهش قابل توجه این میزان جلب کند.

این محققان دانشگاه پرینستون می‌گویند، با تغییر در شیوه سوختگیری رآکتور اراک و تغییر در توان فعالیت آن، می‌توان نگرانی‌ها را درباره این رآکتور کاهش داد و در عین حال، اصل این تأسیسات را به مانند یک رآکتور آب سنگین حفظ کرد. 

این محققان ضمن تأکید بر اینکه همه موارد مطرح در طرح پیشنهادی آن‌ها ـ که قرار است در روزهای آتی کامل منتشر شود ـ از نظر فنی قابل اجراست، اجرای چنین طرحی را یک «راه حل برد ـ برد» برای مسأله رآکتو اراک عنوان می‌کنند.

ناتو: روسیه فقط 5 روز زمان لازم دارد

یک فرمانده ارشد ناتو تاکید کرد، روسیه نیروهای نظامی کافی را در مرزهای اوکراین مستقر کرده و می تواند در صورت تصمیم قطعی ظرف مدت ۳ تا ۵ روز به اهداف مورد نظر خود در این کشور دست یابد.

 به گزارش مشرق، ژنرال فیلیپ بریدلاو فرمانده نیروهای ائتلاف ناتو در اروپا تصریح کرد، اگر روسیه تصمیم بگیرد تا خاک اوکراین را تصرف کند نیروهای نظامی کافی را در اختیار دارد و می تواند به اهداف خود در این کشور طی 3 تا 5 روز دست پیدا کند.

بر اساس این گزارش بریدلاو ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت موجود در مرزهای اوکراین و روسیه گفت، ناتو تحرکات جزئی نیروهای نظامی روسیه در مرز اوکراین را شناسایی کرده ولی این تحرکات نشانگر عقب نشینی نیروهای ارتش روسیه از مواضع خود در مرز اوکراین نیست.

اقدام روسیه در تصرف شبه جزیره کریمه و الحاق آن به خاک خود با مخالفت شدید غرب روبرو شده است. سطح روابط روسیه و غرب به پایین ترین حد خود پس از جنگ سرد رسیده است. آمریکا و اروپا تاکنون تحریم های اقتصادی و سیاسی ضد مقام های ارشد روسی اعمال کرده اند.

مقام های ناتو، تعداد نیروهای روسی در مرز اوکراین را بیش از 40 هزار نفر برآورد کرده اند و این مساله را تهدیدی جدی ضد امنیت شرق و جنوب اوکراین می دانند. بریدلاو افزود، نیروهای روسی از حمایت هواپیما و بالگردهای نظامی برخوردار بوده و تجهیزات بیمارستانی و جنگ الکترونیک را در منطقه مستقر کرده اند. همه این شرایط برای تصرف موفقیت آمیز خاک اوکراین لازم است و در صورت تصمیم قطعی مسکو نیروهای روسی می توانند طی 3 تا 5 روز به کلیه اهداف مورد نظر خود در اوکراین دست یابند.

روسیه اعلام کرده است که هیچ برنامه ای برای اشغال اوکراین ندارد. البته پس از برکناری ویکتور یانوکویچ رئیس جمهور سابق اوکراین مقام های روسیه بر حق خود برای دخالت در خاک اوکراین برای حمایت از شهروندان خود تاکید کرده اند. دبیر کل ناتو نیز تاکید کرد، دخالت روسیه در اوکراین اشتباهی تاریخی بوده که منجر به انزوای بیشتر مسکو در جامعه بین المللی شده است.

بریدلاو گفت، روسیه اهداف مختلفی می تواند در اوکراین داشته باشد که این اهداف شامل: اشغال جنوب اوکراین به منظور ایجاد راهگذر زمینی به کریمه، پیشروی به سوی بندر اودسا در دریای سیاه و تصرف بخش جدایی طلب مولدوای است.

وزرای خارجه ناتو در نشست اخیر خود تصمیم گرفتند تا کلیه همکاری های عملی با روسیه را در اعتراض به اقدامات مسکو در کریمه متوقف کنند. ناتو همچنین بر تعهدات خود برای افزایش حضور نظامی در کشورهای شرق اروپا تاکید کرده است.

منبع: تسنیم

حضور ۳۰۰ نظامی آلمانی در سوریه

آلمان در صورت تصویب پارلمان این کشور با حضور نظامی در عملیات نابودی تسلیحات شیمیایی سوریه همکاری خواهد کرد.

به گزارش مشرق، بیش از 300 نظامی آلمانی در عملیات انتقال تسلیحات شیمیایی سوریه  برای حفاظت از  کشتی آمریکایی (MV Cape Ray) در دریایی مدیترانه همکاری خواهند کرد. 
 
این محموله شامل گاز خردل و مواد اولیه برای ساخت گاز سارین است و قرار است بر روی آب و به وسیله تجزیه با آب نابود شوند. بنابر برنامه این عملیات از آخر ماه جاری آغاز خواهد شد. 
 
ماموریت آلمان در این زمینه حداکثر تا دسامبر طول خواهد کشید اما برای اجرایی شدن، نخست باید به تائید پارلمان این کشور برسد. 
 
«فرانک والتر اشتاین‌مایر» وزیر خارجه آلمان در بیانیه‌ای در این مورد اعلام کرد: «بهتر است هرچه زودتر تسلیحات شیمایی نابود شوند تا خطری برای مردم سوریه ایجاد نکنند.» 
 
سوریه سال گذشته در پی توافق با آمریکا و روسیه پذیرفت که تسلیحات شیمایی خود را نابود کند. 

منبع: فارس

درعا هدف بعدی ارتش سوریه

یک رسانه لبنانی در گزارشی از استان درعا به تشریح مناطق تحت کنترل ارتش سوریه و گروه های مسلح و تلاش نظامیان دولتی برای عملیات در این استان پس از اتمام نبردهای القلمون خبر داد.

 به گزارش مشرق، روزنامه الاخبار در گزارشی درباره وضعیت درعا آورده است: با وجود حضور گروه های مسلح در بخش زیادی از استان درعا اما همچنان 60 درصد از این استان تحت تسلط ارتش سوریه است.

این رسانه لبنانی بیان کرد: اگر تعداد مناطق استان درعا 135 ناحیه باشد ارتش سوریه تقریبا بر سی عدد مسلط است و ده منطقه زیر پوشش آتش آن قرار دارد یعنی گروه های مسلح امکان تسلط بر آن را ندارند. بقیه در اختیار تروریست های جبهه النصره، جبهه اسلامی، لواء یرموک، لواء الانصار، لواء الاسلام، لواء سپر اهل تسنن، اسود السنه، ارتش آزاد و سپاه موسوم به محمد است که در حومه غربی استان و حومه شرقی مجاور استان القنیطره حضور دارند.

الاخبار می نویسد: بیش از دو سوم از گروه های مسلح در این استان را اسلام گرایان افراطی تشکیل می دهند و رقم زیادی از آنها غیر سوری هستند (هشتاد درصد اردنی و فلسطینی و بقیه سعودی، اماراتی و کویت هستند).

این رسانه افزود: درعا از دو قسمت اصلی تشکیل می شود؛ درعا المحطه که علت نامگذاری آن ایستگاه قطاری است که در سال 1904 احداث شده  است مربوط می شود. و درعا البلد شامل منطقه قدیمی و اطراف آن است و رود الیرموک حدفاصل آنهاست. ارتش سوریه بر منطقه درعا المحطه و بخشی از درعا البلد یعنی منطقه المنشیه مسلط است اما بقیه درعا البلد و منطقه السد و اردوگاه فلسطینی های مجاور آن در جنوب شرق شهر تحت تسلط گروه های مسلح است.

الاخبار در ادامه گزارش داد: دو نظامی در جاده خاکی در نزدیکی البرینس و الحدید در جنوب شرق شهر درعا در حالی که یکی از آنها گالون خالی آب در دست دارد درحال دویدن هستند می توان صدای تک تیراندازهای گروه های مسلح که در دشت های اطراف انبارهای گندم پراکنده هستند و نیز زندان مرکزی غرز را شنید. این زندان همانند دژی در وسط دشت است و تحت کنترل تروریست های جبهه النصره است. همچنین می توان ستون های بلند انبارهای غله را در منطقه مشاهده کرد.

این رسانه به نقل از یک منبع نظامی سوری آورده است: مخالفان سوری قادر به بر هم زدن موازنه میدانی از جبهه درعا نیستند حرکت های خفیفی از سوی تروریست ها انجام شده است اما بقیه تبلیغات رسانه ای است. ارتش پس از القلمون به سوی استان های جنوبی روی می آورد. ارتش از تجربه های نبردهای القصیر، حمص، القلمون و  حومه دمشق در درعا استفاده خواهد کرد. ارتش از شیوه های جدید جنگ های چریکی، قدرت آتش جنگ کلاسیک و هماهنگی نیروی زمینی با جنگنده ها و هواپیماهای شناسایی استفاده خواهد کرد. همچنین ارتش از همکاری ساکنان محلی با ارتش و درگیری های داخلی میان گروه های مسلح نهایت استفاده را خواهد کرد.به گفته منابع نظامی طی هفته های آتی طرح ارتش برای بازپس گیری مناطق درعا و تشدید محاصره آنها را اجرایی خواهد کرد.منبع: تسنیم

تکذیب خبر توافق ایران برای تبادل 34 زندانی سنی با 4 مرزبان ربوده شده

 استاندار سیستان و بلوچستان برخی خبرهای نقل شده از وی مبنی بر توافق ایران برای تبادل 34 زندانی سنی با 4 سرباز گروگان گرفته شده را تکذیب کرد.

علی اوسط هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی خبرگزاری دانشجویان ایران ()، اظهار کرد: اینکه به نقل از من گفته شده است ایران 34 زندانی سنی را با 4 سرباز ربوده شده مبادله خواهد کرد، درست نیست و من این موضوع را تکذیب می‌کنم و هر کس ادعایی مبنی بر وجود فایل صوتی در این باره دارد باید این فایل را ارائه کند.

وی تاکید کرد: پیگیری وضعیت سربازان ربوده شده، مسیر خودش را طی می‌کند و ما تلاش‌های لازم در این‌باره را انجام می‌دهیم و ان‌شاءالله این تلاش‌ها نتیجه‌بخش خواهد بود.

وی در پاسخ به این سوال که پس ما دیگر شاهد کشته شدن یکی دیگر از سربازان نخواهیم بود، گفت: ان‌شاءالله دیگر این اتفاق نمی‌افتد.

هاشمی درباره استفاده از ظرفیت گروه‌های ذی‌نفوذ و ریش‌سفیدهای محلی در بحث آزادی سربازان گفت: ما از ظرفیت این گروه‌ها و در واقع از تمامی ظرفیت‌ها استفاده می‌کنیم و در حال انجام اقدامات لازم در این‌باره هستیم.

معاون وزیر خارجه ایران: به دنبال ریاست جمهوری مادام العمر بشار اسد نیستیم

امیر عبداللهیان که مسؤولیت معاونت امور خاورمیانه و شمال آفریقا را برعهده دارد اضافه کرد: ایران امیدوار است در مدت یک ماه آینده دیدارهایی با مقامات عربستان سعودی برای رفع اختلافات برگزار شود.

ایران می گوید برای حضور مادام العمر بشار اسد در قدرت تلاش نمی کند.

به گزارش عصر ایران، حسین امیرعبداللهیان معاون وزیر خارجه ایران که در سفر به امارات به سر می برد در مصاحبه با رویترز گفت: ایران برای بقای نامحدود بشار اسد رئیس جمهور سوریه در قدرت تلاش نمی کند اما همزمان  نمی خواهیم قدرت های افراط گرا جایگزین وی بشوند.

سوریه از سه سال پیش تاکنون با بحران و ناآرامی های گسترده ای روبه رو است که هم اکنون به جنگ داخلی میان نیروهای دولتی و مخالفان مسلح تبدیل شده است.

مخالفان برای برکناری بشار اسد از قدرت تلاش می کنند. بخش مهمی از مخالفان، تندروهای اسلامگرا و مرتبط با القاعده هستند. جنگ در سوریه تاکنون بیش از 140 هزار کشته بر جا گذاشته است.

بشار اسد از سال 2000 میلادی تاکنون ریاست جمهوری سوریه را برعهده دارد. سوریه در سال جاری میلادی هم میزبان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری است و بشار اسد می تواند با کاندیداتوری، برای یک دوره ریاست جمهوری دیگر انتخاب شود.

امیر عبداللهیان که مسؤولیت معاونت امور خاورمیانه و شمال آفریقا را برعهده دارد اضافه کرد: ایران امیدوار است در مدت یک ماه آینده دیدارهایی با مقامات عربستان سعودی برای رفع اختلافات برگزار شود.

 وی در پاسخ به سوالی درباره فعالیت های ایران در تعدادی از کشورهای عربی هم گفت:  ثبات صلح و توسعه در یمن، بحرین ، سوریه و هرکشور دیگری در منطقه به سود جمهوری اسلامی ایران است.

معاون وزیر خارجه ایران هم اکنون در حال انجام سفر به چند کشور منطقه از جمله کویت و امارات است.

وی افزود: دارای روابط ریشه داری با سوریه هستیم. این کشور هم پیمان استراتژیک ضد اسرائیل است.

امیرعبداللهیان افزود: تلاش نمی کنیم بشار اسد برای مادام العمر، رئیس جمهور باقی بماند. با این حال موافق ایده استفاده از نیروهای تندرو و تروریسم برای سرنگونی اسد و دولت سوریه نیستیم.

وی همچنین گفت که کمک های ایران به سوریه محدود به کمک های انسان دوستانه مانند مواد غذایی و دارواست.

این مقام ارشد دستگاه دیپلماسی ایران گفت: موضع دربرابر سوریه به صورت منطقه ای تغییر کرده است. هم اکنون ضرورت دارد مسیر موازی برای مذاکرات صلح در سوریه برقرار شود.

امیرعبدالهیان پس از دیدار و گفتگو با وزیر مشاور در امور خارجه امارات این سخنان را به رویترزگفت. وی اظهار داشت که در این دیدار به سوریه ، بحرین ، یمن و  مصر نیز گفتگو کرده است.

معاون وزیر خارجه ایران همچنین آمادگی خود را برای دیدار با مقامات سعودی اعلام کرد اما گفت ایران در انتظار تعیین زمان دیدارها از سوی طرف سعوی است.

وی افزود: سؤتفاهم میان عربستان سعودی و ایران در سوریه، عراق و بحرین را می توان از طریق مذاکرات حل کرد . امیدواریم این مذاکرات را در ماه آینده یا در نزدیک ترین زمان ممکن انجام بدهیم.

معاون وزیر خارجه ایران درباره مذاکرات با گروه 1+5 درباره برنامه هسته ای تهران هم گفت امیدواریم دو طرف در مهلت تعیین شده به توافق دست یابند. مذاکرات سخت است اما گام های مهمی در پیش گرفته شده است.

ایران و روسیه در آستانه توافق 20 میلیارد دلاری نفت در برابر کالا

یک مقام ایرانی هم که خواست نامش فاش نشود گفت: قیمت نفت که هم اکنون بر سر آن مذاکره است نسبت به قیمت جهانی، کمتر است البته این تفاوت زیاد نیست. احتمالا چند دلار نسبت به قیمت بازار جهانی کمتر است.

ایران و روسیه در توافق مبادله نفت با کالا به پیشرفت هایی دست یافته اند.

به گزارش عصر ایران، منابع آگاه به رویترز گفته اند: ارزش این توافق به 20 میلیارد دلار می رسد و براساس آن، ایران در برابر فروش روزانه 500 هزار بشکه نفت خام به روسیه، از این کشور کالا دریافت می کند.

منابع آگاه گفته اند این کالاها شامل محصولات یا تجهیزات نظامی نخواهد شد.
این خبر در حالی منتشر می شود که روسیه خود بزرگترین تولید کننده نفت خام جهان و بزرگترین صادرکننده نفت خارج از اوپک است.

در صورت اجرای این توافق، صادرات نفت ایران از 1.4 میلیون بشکه فعلی به رقمی نزدیک به 2 میلیون بشکه در روز افزایش می یابد.

این در حالی است که بر اساس توافق موقت هسته ای میان تهران و گروه 1+5 در ژنو برای صادرات نفت ایران، حدود یک میلیون بشکه در روز توافق شده بود.
قبل از این آمریکا مخالفت خود را با چنین توافقی میان ایران و روسیه اعلام کرده بود.

یک منبع آگاه در روسیه در این باره گفت: موسکو از طرف خود همه اسناد لازم برای چنین توافقی را آماده کرده است. توافق منتظر موافقت دو طرف درباره قیمت نفت صادراتی از ایران به روسیه است  که براساس آن مبادله کالا انجام شود.

این منبع روسی اضافه کرد: ایران وروسیه در حال بررسی جزئیات مبادله نفت در برابر کالاهای ساخت روسیه هستند. از جمله این کالاها، فلزات و محصولات غذایی است اما شامل کالاهای نظامی نمی شود.
 
وی افزود: انتظار می رود ارزش این توافق رقمی بین 15 تا 20 میلیارد دلار باشد. اجرای آن در چند مرحله صورت خواهد گرفت. ارزش مرحله نخست حدود 6 تا 8 میلیارد دلار خواهد بود.

رویترز می نویسد: دولت های ایران و روسیه از واکنش به این موضوع خودداری کرده اند.

دو منبع آگاه در ایران هم گفته اند: ارزش این توافق 20 میلیارد دلار است. این توافق شامل صادرات حدود 500 هزار بشکه نفت از ایران به روسیه به مدت 2 یا 3 سال است.

یک مقام ایرانی هم که خواست نامش فاش نشود گفت: قیمت نفت که هم اکنون بر سر آن مذاکره است نسبت به قیمت جهانی، کمتر است البته این تفاوت زیاد نیست. احتمالا چند دلار نسبت به قیمت بازار جهانی کمتر است.

هم اکنون میانگین قیمت نفت در بازار جهانی 100 دلار برای هر بشکه است.

این منبع ایرانی افزود: این توافق شامل ارائه موشک های روسی و اقدام روسیه در ساخت دو نیروگاه هسته ای در ایران نیز می شود. 
مقامات مسؤول در دولت روسیه از واکنش به این خبر خودداری کرده اند.

وزارت خارجه آمریکا هم در این باره اعلام کرد: این توافق می تواند مجازات ها و تحریم های واشنگتن علیه طرف های این توافق را در بر داشته باشد.

دیوید کوهن معاون وزیر خزانه داری آمریکا هم گفت: اگر توافق واقعیت یابد آماده اعمال تحریم و مجازات علیه شرکت ها و افراد روسیه هستیم. 

بررسی وضعیت سرمایه گذاری در ایران؛

کسی برای رضای خدا پولش را خرج کارخانه نمی کند!

در ۶۳ روز بودجه نویسی چندین رقم در مورد نرخ ارز گفته شد و حتی تا آخرین لحظه هیچ فردی نمی‌توانست دقیق بگوید که نرخ ارز چقدر است. با این شرایط چه کسی می‌تواند به فکر سرمایه گذاری باشد؟ در خوشبینانه‌ترین حالت دو ماه کشور را تعطیل کردیم. این باعث می‌شود که سرمایه گذار نتواند برنامه ریزی کند.

کد خبر: ۳۸۹۹۲۳

تاریخ انتشار:۱۳ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۱:۵۸-02 April 2014

یکی از مهم‌ترین فاکتور‌های تعیین کننده در قدرت اقتصادی یک کشور، جذب سرمایه گذاران بزرگ خارجی و داخلی است، ولی کشور ایران در طول سال‌ها به دلیل برخی رخدادها و معذوریت‌هایی که ایجاد شده، نه تنها توفیق چندانی در جذب سرمایه گذاران خارجی به دست نیاورد، بلکه در زمینه جذب سرمایه داران داخلی نیز کمترین استفاده را سهم خود کرده است.

به گزارش «تابناک»، بر پایه بررسی‌ها، علت اصلی ورود حجم بالایی از سرمایه‌گذاری به کشور‌ها می‌تواند عواملی همچون سیاست گذاری اقتصادی، عوامل ساختار اقتصادی، عوامل تشویقی و حمایتی، عوامل جغرافیایی و سیاسی، همچنین مطالعات باشد که نشان می‌دهد سرمایه گذاری مستقیم خارجی به هر علت و شکلی که باشد، اثرات چشمگیری بر متغیرهای کلان اقتصادی از جمله کاهش نرخ بهره، کاهش نرخ ارز، افزایش رشد اقتصادی، افزایش درآمد مالیاتی دولت، کاهش بدهی دولت، بهبود توزیع درآمد، انتقال فناوری، افزایش اشتغال، توسعه صادرات، کاهش واردات و تأثیر مثبت در تراز پرداخت‌ها دارد. 

با توجه به امکان سرمایه گذاری مستقیم خارجی در کشورهای گوناگون، مطلوبیت یک یا چند متغیر به تنهایی برای تشویق سرمایه گذاری مستقیم خارجی کافی نخواهد بود، بلکه ارزیابی همه متغیر‌ها به صورت یک مجموعه، می‌تواند به انجام سرمایه‌گذاری خارجی منجر شود. 

بنا بر این گزارش، گزارش آنکتاد در سال ۲۰۰۵ نشان می‌دهد که رتبه ایران در جذب سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی در میان ۱۴۰ کشور جهان ۱۳۰ است که بی اطمینانی و بی‌ثباتی سیاسی و اقتصادی، می‌تواند یکی از دلایل اصلی عدم موفقیت ایران در جذب آن باشد. به هر حال جذب‌ سرمایه گذاری مستقیم خارجی، بدون‌ تغییر نگرش‌ در میان‌ سیاستمداران‌ و کارشناسان‌ و ایجاد بستر مناسب‌ برای‌ ورود آن امکان‌پذیر نیست‌ و قانون‌ جدید نمی‌تواند کار زیادی‌ انجام‌ دهد. 

به‌ همین‌ دلیل‌ تا هنگامی که‌ شرایط‌ فرهنگی، اجتماعی‌، سیاسی و... ‌ مناسب‌ فراهم‌ نشود، کشور‌ها و شرکت های‌ خارجی‌ علاقه‌ چندانی‌ به‌ سرمایه‌گذاری‌ در ایران‌ از خود نشان نخواهند داد. 

غلام علی جعفرزاده امین آبادی در گفت‌و‌گو با خبرنگار تابناک، در مورد وضعیت سرمایه گذاری در کشور گفت: چند مشکل در زمینه سرمایه گذاری وجود دارد. در نزد مسئولین و آحاد مردم، تفاوت بین سرمایه گذار و سرمایه دار مشخص نیست. سرمایه دار کسی است که می‌خواهد بیشترین نفع اقتصادی را از سرمایه خود ببرد؛ اما سرمایه گذار به دنبال ایجاد اشتغال و به دست آوردن سود حلال است. 

وی افزود: طبیعی است که در بحث اقتصادی نمی‌توان این گونه گفت که کسی برای رضای خدا پولش را خرج می‌کند و کارخانه می‌زند. طبیعتا منافع را هم در نظر می‌گیرند. برای اینکه این منافع تأمین شود، دولت باید پیش قدم شود و در تخصیص زمین و دادن امکانات برق و گاز و... و دادن تسهیلات مورد نیاز و همچنین تسهیل ورود تجهیزات خارجی در گمرکات و... اقدام کند. 

این نماینده گفت: اینقدر به دست و پای سرمایه گذار می‌پیچند که پشیمان می‌شود. در کشوری که سفته بازی منافع بالایی دارد، باید بستر‌های لازم برای سرمایه گذاری فراهم شود، وگرنه این سرمایه‌ها هیچ زمانی وارد چرخه تولید نخواهد شد. 

جعفر‌زاده گفت: حتی پس از سر پا شدن تولیدکنندگان هم، دولت نباید چتر حمایتی خود را از سر آن‌ها بردارد، زیرا هر چه تولید کنندگان فعالتر باشند، صادرات غیر نفتی ما بهتر خواهد بود و در نتیجه اشتغال زایی بیشتر و ناهنجاری‌های اجتماعی کمتر خواهد بود. 

وی با اشاره به بی ثباتی در بازار سرمایه کشور گفت: در طول ۶۳ روز بودجه نویسی چندین رقم در مورد نرخ ارز گفته شد و حتی تا آخرین لحظه هیچ فردی نمی‌توانست دقیق بگوید که نرخ ارز چقدر است. با این شرایط چه کسی می‌تواند به فکر سرمایه گذاری باشد؟ در خوش بینانه‌ترین حالت دو ماه کشور را تعطیل کردیم. این باعث می‌شود که سرمایه گذار نتواند برنامه ریزی کند. 

این نماینده در پایان تأکید کرد: مجلس به دنبال این است که قانون بودجه سال بعد به گونه ای باشد که هم قوانین یک ساله وضع نشود و هم قوانین چندین ساله لغو نشود.

تحلیل «نشنال اینترست»:

دلیل «نگرانی» این روزهای حاکمان سعودی چیست؟

با نگاهی گذرا به تحولات منطقه طی ماه های اخیر، می توان به روشنی دریافت که حکومت عربستان سعودی به طور فزاینده درگیر روندی از تصمیم گیری های شتاب زده و بی ثباتی در موضع گیری های بین المللی شده است. هرچند این مسئله اغلب در چارچوب رقابت این کشور با ایران تعبیر شده، اما در حقیقت، عوامل بسیار مهم دیگری نیز در این زمینه دخیل هستند.

کد خبر: ۳۹۰۱۳۲

تاریخ انتشار:۱۴ فروردین ۱۳۹۳ - ۱۶:۳۳-03 April 2014

با نگاهی گذرا به تحولات منطقه طی ماه های اخیر، می توان به روشنی دریافت که حکومت عربستان سعودی به طور فزاینده درگیر روندی از تصمیم گیری های شتاب زده و بی ثباتی در موضع گیری های بین المللی شده است. هرچند این مسئله اغلب در چارچوب رقابت این کشور با ایران تعبیر شده، اما در حقیقت، عوامل بسیار مهم دیگری نیز در این زمینه دخیل هستند.

به گزارش «تابناک»، پایگاه اینترنتی نشریه «نشنال اینترست» در مطلبی به بررسی مواضع اخیر عربستان سعودی در عرصه بین المللی و ریشه شناسی این مواضع و رفتارهای خارجی این کشور پرداخته است. در این مطلب چنین استدلال شده که به جز چشم انداز بهبود روابط میان ایران و غرب، مجموعه عوامل دیگری نیز در بی ثباتی رفتارهای حاکمان سعودی تأثیرگذار بوده است.

در این مطلب به قلم «تریتا پارسی» به طور خلاصه آمده است:

همان گونه که باراک اوباما می بایست در جریان سفرش به عربستان سعودی متوجه شده باشد، این روزها تقریباً در همه مسائل مربوط به عربستان سعودی، نوعی لحن اضطراب آمیز در حاکمان این کشور مشاهده می شود. این اضطراب همچنین در اقداماتی چون تلاش دو ساله برای به دست آوردن کرسی موقت شورای امنیت و سپس صرف نظر از آن، ادعاهای این کشور مبنی بر اقدام یکجانبه علیه سوریه، خصومت ورزی اخیر با قطر، تعطیل کردن دفتر شبکه «الجزیره» در ریاض، ممنوع کردن کتاب های محمود درویش، شاعر فلسطینی و مخالفت با روند دیپلماتیک بر سر موضوع هسته ای ایران و بهبود روابط ایران و غرب مشهود است. 

مخالفت ریاض با مذاکرات هسته ای ایران، به طور کلی در چارچوب رقابت های این کشور با ایران قابل درک است. به عبارت دیگر، مخالفت عربستان با این روند قابل پیش بینی بود. بی تردید حاکمان آل سعود در مقابل اینکه مهمترین رقیب منطقه ایشان در حال مذاکره برای برداشتن تحریم های موجود علیه خود باشد و همچنین در برابر اینکه بهبود احتمالی روابط میان ایران و آمریکا، راه را برای متمایل شدن آمریکا به سمت ایران – و به خطر انداختن منافع سعودی ها – بگشاید، بی تفاوت نمی ماندند.

اما شدت واکنش ریاض را نمی توان صرفاً بر اساس نارضایتی آل سعود از پیشرفت های دیپلماتیک تهران توضیح داد. در حقیقت، گشایش غیرمنتظره در روابط ایران و آمریکا، تنها قسمت فوقانی کوه یخ نگرانی های عربستان سعودی است. روندهای ژئوپلیتیکی متعددی طی یک دهه اخیر به زیان منافع سعودی ها جریان یافته است. بر این اساس، ترکیبی از این عوامل، و نه صرفاً نارضایتی عربستان از دیپلماسی ایرانی – آمریکایی می تواند توضیح دهنده رفتار خاندان آل سعود باشد.

در این زمینه، نخست باید اشاره کرد که ایالات متحده تولید نفت خود را به طور چشمگیری افزایش و وابستگی خود به نفت سعودی را کاهش داده است. در این چارچوب، تولید نفت آمریکا توانسته رکورد سال های اخیر خود را بشکند. سال گذشته، تولید نفت در این کشور 15 درصد افزایش داشت که بالاترین رشد سالانه در یک کشور طی 20 سال اخیر به شمار می رود. بر اساس تخمین های آژانس بین المللی انرژی، ایالات متحده تا اوایل سال 2015 خواهد توانست جایگاه عربستان را به عنوان بزرگترین تولید کننده نفت جهان تصاحب کند.

بر اساس برخی تحلیل ها در خاندان سعودی، کاهش وابستگی آمریکا به نفت عربستان، «تهدیدی اجتناب ناپذیر» علیه سعودی هاست. طی دهه های اخیر، جایگاه عربستان به عنوان بزرگترین تولیدکننده نفت، نفوذ سیاسی قابل توجهی به این کشور بخشیده است. بر این اساس، تولید فزاینده نفت از سوی آمریکا، می تواند تهدیدی مستقیم علیه این نفوذ باشد.  

دوم اینکه انقلاب های عربی و واکنش دولت اوباما به این تحولات، فاصله بیشتری را میان ریاض و واشنگتن ایجاد کرده است. عربستان سعودی کاملاً مخالف خیزش مردم مصر علیه مبارک بود و حمایت آمریکا از تظاهرکنندگان میدان «تحریر» را نوعی خیانت ارزیابی می کرد. طی چندین دهه، توافقی میان آمریکا و کشورهای عرب متحد آن وجود داشت مبنی بر اینکه دولت های استبدادی عربی، می توانند به ثبات در منطقه و نیز در بازارهای نفت یاری برسانند و در مقابل، آمریکا نیز از آن ها حمایت به عمل خواهد آورد. اما با حمایت آمریکا از تحولات کشورهای عربی، این باور کلی در میان حاکمان عرب دستخوش تغییر شد.

حقیقت جدید این است که با وجود فروش گسترده سلاح از سوی آمریکا به عربستان، در صورتی که این کشور نیز دستخوش قیام و انقلاب شود، احتمالاً واشنگتن به کمکش نخواهد آمد. این بدان معناست که یک مسیر حیاتی برای تضمین بقای رژیم سعودی در بهترین حالت دستخوش بحران شده و در بدترین حالت به طور کامل از بین رفته است.

عامل سوم که اوضاع را برای عربستان بدتر می کند، پیدا شدن زمینه های یک «بحران جانشینی» در این کشور است. هرچند در حال حاضر ولیعهد و جانشین ولیعهد عربستان مشخص هستند، ولی با توجه به سن زیاد آن ها، نمی توان انتظار داشت حکمرانی شان دوامی داشته باشد. طی چند سال آینده، احتمالاً تاج و تخت به نسل سوم نوادگان عبدالعزیز بن سعود خواهد رسید. 

حتی در بهترین شرایط، چنین تغییر نسلی می تواند پیچیدگی هایی را با خود به همراه داشته باشد. در چنین دوره حساس از نظر ژئوپلیتیکی، آل سعود نخواهد توانست با یک بحران طولانی جانشینی مواجه بوده و به طور همزمان، با فشارهای ناشی از انقلاب های عربی، تنش های سنی- شیعه در مناطق شرقی عربستان و عدم اطمینان از حمایت آمریکا مواجه شود. 

عامل چهارم، تغییر جهت سیاست خارجی آمریکا به سمت شرق است. خواه این روند با سرعت پیش بینی شده انجام گیرد یا خیر، حقیقت این است که دولت اوباما تصمیم گرفته از حضور نظامی خود در خاورمیانه کاسته و از وارد شدن به درگیری های بیشتر در این منطقه اجتناب کند. از دید برخی در ریاض (و البته تل آویو) دولت اوباما مسئولیت خود مبنی بر برقراری نظم در منطقه را فراموش و متحدان خود را رها کرده است.

اما مهمتر از همه عوامل، دیپلماسی ایرانی- آمریکایی می تواند به فراغت بال و رهایی ایران از مجموعه ای از مسائل منجر شود. بر این اساس، ایران خواهد توانست بار دیگر موقعیت خود را در ساختارهای سیاسی و اقتصادی منطقه اعاده کرده و به دستاوردهای ژئوپلتیکی خود در منطقه مشروعیت ببخشد. در این صورت، نظم منطقه ای جدیدی شکل خواهد گرفت که در آن، آمریکا به طور ضمنی پیشرفت های ایران را خواهد پذیرفت.

اما به هر حال و با توجه به مجموعه این موارد باید گفت که نگرانی عربستان سعودی بیشتر ریشه در هراس های این کشور از روندهای گسترده تر ژئوپلتیکی در منطقه دارد که بهبود روابط ایران و آمریکا تنها یکی از این روندها به شمار می رود. البته برقراری نظمی منطقه ای که عربستان سعودی نیز در آن نقش آفرین باشد، امری مهم است. عربستان این توانایی و مسئولیت را دارد که از وقوع درگیری های فرقه ای در منطقه جلوگیری کند. با این حال، واکنش های اضطراب آمیز سبب خواهد شد چنین هدفی در منطقه حاصل نشود.